Instytut   Rybactwa   Śródlądowego

im. STANISŁAWA  SAKOWICZA







EXPRESS INFORMACJA

NR  2/2007

 

 

 

                                                          Opracowanie: mgr inż. Jadwiga Zdanowska

                                                                                  mgr inż. Henryk Chmielewski

                                                                                                            inż. Jadwiga Cupiał

 

 

                                                                                                                                      Opracowanie: mgr inż. Jadwiga Zdanow

 

Olsztyn 2007

 

 

 

 

 

REDAKCJA

Zespół redakcyjny:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał

 

Kontakt:
Tel.
(089) 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: din@infish.com.pl

 

© Copyright by
Instytut Rybactwa Śródlądowego
Olsztyn 2004

 

Wydawca:
Dział Wydawnictw
Instytutu Rybactwa Śródlądowego
10-719 Olsztyn, ul. Oczapowskiego 10
Tel. (089) 524 10 15, 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: wydawnictwo@infish.com.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

RYBACTWO

*00005*          en                         

Polish open information sources for all interested in fisheries and aquatic sciences. Polskie otwarte źródła informacji dla wszystkich zainteresowanych rybactwem i naukami o środowisku wodnym. Zdanowska, Jadwiga; Grabowska-Popow, Małgorzata. W: Open waters - open sources. 11th Biennial Conf. of the EURASLIC. 4-6th May 2005, Split, Croatia. Zagreb (Croatia): Ruder Boskovic Institute 2006  s. 235-245, il.  

Przedstawiono informacje na temat stanu polskiej informacji naukowej (baz literatury naukowej) dostępnej w sieci internetowej.  Podano adresy internetowe oraz omówiono zasady korzystania i poziom dostępności zasobów elektronicznych polskich instytucji naukowo-badawczych z zakresu rybactwa i nauk o środowisku wodnym.  Opisano bazy krajowe i zagraniczne.


*00011*          pl                         

Prawo i rzeczywistość - czyli uwagi nad zmianami w europejskim prawie żywnościowym. Bykowski, Piotr J. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007   s. 29-39 +bibliogr. 8 poz.

Omówiono politykę i prawo Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do żywności. Przedstawiono zmiany w prawie żywnościowym dotyczące Casus Cassis de Dijon, wskazano na konieczność zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia konsumentów w oparciu o przepisy zawarte w Zielonej i Białej Księdze Bezpieczeństwa Żywności. Opisano główne zadania Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EPSA).  Scharakteryzowano „pakiet higieniczny“ oraz zasadnicze problemy z zakresu prawa żywnościowego.


*00014*          pl                         

Problemy gospodarki rybackiej na tle Narodowej Strategii Rozwoju Rybactwa na lata 2007-2013. Pilarczyk, Andrzej. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007   s. 83-90

„Strategia Rozwoju Rybołówstwa 2007-2013" określa szczegółowe cele i priorytety działań Polski w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR) zgodnie z wytycznymi Wspólnoty Europejskiej w zakresie Wspólnej Gospodarki Rybackiej. Generalnym celem polskiej polityki rybackiej jest: racjonalna gospodarka żywymi zasobami wód i poprawa efektywności sektora rybackiego, podniesienie konkurencyjności polskiego rybołówstwa i przetwórstwa rybnego oraz trwała obecność gospodarki rybnej w gospodarce narodowej. Omówiono czynniki wewnętrzne i zewnętrzne wpływające na funkcjnowanie gospodarstw stawowych. Przeanalizowano stan obecny rybactwa stawowego ze wskazaniem obszarów, w których mogą narastać trudności w realizacji założeń strategii.


*00046*          pl                         

Kłusownictwo - spotkanie Straży Rybackich. - Nasze Wody 2007 R. 9 nr 1 s. 24-25, il.

Omówiono wyniki działalności Społecznych i Zawodowych Straży Rybackich Okręgu PZW w Toruniu w I kwartale 2007 roku. W tabeli podano liczbę strażników, liczbę kontroli, ile osób skontrolowano,  ile popełniono wykroczeń, kontrole rybaków i zarybień oraz ilość zatrzymanego sprzętu kłusowniczego i wędkarskiego z podziałem na rodzaje narzędzi połowu.


 

HYDROBIOLOGIA RYBACKA

*00003*          pl                         

Retencja pierwiastków biogenicznych oraz produkcja pierwotna i wtórna jako wskaźniki stabilności ekosystemu zbiorników zaporowych Solina i Myczkowce. Prus, Paweł; Prus, Mirosława; Klekowski, Romuald Z. W: Ochrona środowiska, walory przyrodnicze i rozwój turystyki w dolinie Sanu. [Trzecia] III Konf. Nauk. -Techn. „Błękitny San“.  Mater. Konf. Dubiecko, 21-22 kwietnia 2006.  s. 163-183, il. +bibliogr. 27 poz.

Przedstawiono i porównano wyniki badań parametrów fizykochemicznych wody oraz wskaźników biologicznych dwóch górskich zbiorników zaporowych. Na podstawie zebranych danych utworzono modele matematyczne opisujące reakcje na zachodzące w nich procesy. Okazało się, że ekosystemy zbiorników Solina i Myczkowce charakteryzują się znacznie większą stabilnością i odpornością na działanie czynników zakłócających ich funkcjonowanie niż ekosystemy zbiorników nizinnych,  Sulejowskiego i Zegrzyńskiego.


*00004*          pl                         

Bioceno-ekologiczne wskaźniki jako narzędzie w ichtiofaunistycznej waloryzacji rzek. Buras, Paweł; Wiśniewolski,  Wiesław. W: Ochrona środowiska, walory przyrodnicze i rozwój turystyki w dolinie Sanu. [Trzecia] III Konf. Nauk. -Techn. „Błękitny San“. Mater. Konf. Dubiecko, 21-22 kwietnia 2006.  s. 185-198, il. +bibliogr. 21 poz.

W latach 1998-2005 badano przydatność probabilistycznych wskaźników biocenotycznych i wielometrycznych wskaźników biologiczno-ekologicznych w ocenie stanu środowiska dorzecza Nidy.  Stwierdzono, że wskaźniki informatyczne oraz wskaźniki integralne są dobrymi miarami określającymi stan środowiska rzek na przykładzie badanego dorzecza, w którym najwyższe wartości obu wskaźników uzyskały rzeki: Nida, Mierzawa, Lubrzanka, Łosośna, Warkocz i Bobrza.


*00023*          pl                         

Nowe stanowiska Vallisneria spiralis (Hydrocharitaceae) w jeziorach konińskich (Pojezierze Kujawskie). Hutorowicz, Andrzej;  Dziedzic, Jan; Kapusta, Andrzej. - Fragm. Flor. Geobot. Pol. 2006 R. 13 nr 1 s. 89-94, il. bibliogr. summ.

Opisano występowanie Vallisneria spiralis L. (nazwa polska: nurzaniec śrubowy) w podgrzanych jeziorach okolic Konina. W latach 2002/05 zaobserwowano nowe stanowiska tego gatunku w Jeziorze Ślesińskim. Scharakteryzowano lokalizację tych stanowisk oraz ich rozmieszczenie w jeziorach w poszczególnych latach.


*00024*          en                         

 Vallisneria spiralis (Hydrocharitaceae) in lakes in the vicinity of Konin (Pojezierze Kujawskie). Vallisneria spiralis (Hydrocharitaceae) w jeziorach okolic Konina (Pojezierze Kujawskie). Hutorowicz, Andrzej. - Biodiversity: Research and Conservation 2006 vol. 1-2 s. 154-158, il. bibliogr.

Badano wpływ zmiennych warunków termicznych na strukturę przestrzenną zespołów roślinnych Vallisneria spiralis w 3 jeziorach wchodzących w skład systemu chłodzącego elektrowni Konin (Jezioro Licheńskie, Jezioro Wąsosko-Mikorzyńskie, Jezioro Pątnowskie). W ciągu 11 lat występowania walisnerii w badanym ekosystemie jej zasięg i obszar występowania znacznie się powiększył. Uznano, że wynika to z dużych możliwości przystosowawczych tego gatunku roślin, głównie tolerancji na zmienne warunki termiczne i świetlne oraz niebywałe zdolności do rozmnażania wegetatywnego.


*00025*          en                         

Long-term changes of phytoplankton in Lake Niegocin, in the Masurian Lake Region, Poland. Długookresowe zmiany fitoplanktonu w jeziorze Niegocin na Pojezierzu Mazurskim. Napiórkowska-Krzebietke, Agnieszka; Hutorowicz, Andrzej. -  Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2006 vol. 35 nr 3 s. 209-226, il. bibliogr.

Badano zmiany w biomasie i składzie gatunkowym fitoplanktonu oraz poziom chlorofilu w jeziorze Niegocin po modernizacji oczyszczalni ścieków w Giżycku w 1994 r. Przed modernizacją oczyszczalni biomasa fitoplanktonu kształtowała się na wysokim poziomie (8, 2 mg/l) przy wysokim poziomie chlorofilu-a (93, 9 mikrog/l). Po modernizacji oczyszczalni (lata 1995-99) badane wskaźniki uległy znacznemu obniżeniu (biomasa 3-krotnie, chlorofil 4-krotnie). Stan ten jednak okazał się krótkotrwały i w latach 2000/01 biomasa fitoplanktonu sięgała 6, 3 mg/l, a koncentracja chlorofilu 45, 4 mikrog/l.


*00029*          en                         

Intraspecific or intraspecies differentiation of Saccharomyces cerevisiae strains isolated from fish, sewage and Odra waters based on randomly amplified polymorphic DNA-PCR (RAPD-PCR) technique. Wewnątrzgatunkowe zróżnicowanie szczepów drożdży, Saccharomyces cerevisiae wyizolowanych z ryb, ścieków i wód Odry na podstawie metody RAPD-PCR (losowo amplifikowanego polimorficznego DNA-PCR).  Bogusławska-Wąs, E. ; Czekajło-Kołodziej, U. ; Mędrala, D. ; Dabrowski,  W. - Pol. J. Env. Stud. 2007 vol. 16 nr 1 s. 17-22, il. bibliogr.

Na podstawie badań genetycznych (metoda RAPD-PCR) wydzielono trzy główne grupy drożdży: występujące w ściekach miejskich,  środowisku naturalnym i bytujące w rybach; wśród nich zidentyfikowano 10 różnych genotypów. Wzrost liczebności poszczególnych szczepów drożdży był pozytywnie skorelowany ze wzrostem całkowitej liczebności drożdży w badanym środowisku. Nie zaobserwowano korelacji między liczebnością drożdży a gatunkiem ryb czy miejscem ich połowu.


*00030*          en                         

Toxicity assessment of water samples from rivers in Central Poland using a battery of microbiotests - a pilot study. Określenie toksyczności wody pobranej z rzek centralnej Polski przy użyciu serii mikrobiotestów - badania wstępne. Kaza, M. ;  Mankiewicz-Boczek, J. ; Izydorczyk, K. ; Sawicki, J. - Pol. J. Env. Stud.  2007 vol. 16 nr 1 s. 81-89, il. bibliogr.

Podjęto próbę określenia toksyczności wody w czterech polskich rzekach (Pilica, Bzura, Ner, Utrata) przy użyciu organizmów żywych (biotesty) reprezentujących producentów (glony, roślinność naczyniowa), konsumentów (zooplankton) i reducentów (bakterie,  pierwotniaki). Przeprowadzono również klasyczną analizę fizyko-chemiczną wody. Nie zaobserwowano chronicznego, ani wysoce toksycznego efektu pobranych próbek wody w żadnym z przeprowadzonych testów. Wyniki nie pozwalają jeszcze na pełną ocenę możliwości wykorzystania badanych biotestów do monitoringu jakości wód płynących.


*00031*          en                         

Distribution of microbial-selected populations in Lake North Mamry by fluorescent in situ hybridization. Określenie rozmieszczenia wybranych populacji bakteryjnych w jeziorze Mamry Północne na podstawie metody fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ [FISH]. Skowrońska, A. - Pol. J. Env. Stud. 2007 vol. 16 nr 1  s. 123-128, il. bibliogr.

Badania miały na celu wykazanie przydatności metody FISH (fluorescent in situ hybridization) z użyciem swoistych sond oligonukleotydowych znakowanych fluorochromami do określenia struktury i zmian czaso-przestrzennych w zespołach wolnożyjących bakterii planktonowych (bakterie właściwe-EUB 338, beta-Proteobakterie - BET 42a, Cytophaga-Flavobacterium - filotyp CF 319a). Metoda ta umożliwia szybkie rozpoznanie grup taksonomicznych bakterii oraz badanie określonych populacji w ich środowisku naturalnym.


*00033*          pl                         

Od roślin wszystko się zaczęło. Pokorny, Joanna. - Nasze Akwarium 2007 nr 86 s. 39-43, il. bibliogr.

Opisano ewolucję świata roślin od sinic - najstarszych, zdolnych do fotosyntezy organizmów, których szczątki odnaleziono w utworach prekambryjskich, do roślin występujących w trzeciorzędzie. Okazuje się, że wszystkie rośliny wyższe, które są obecnie związane ze środowiskiem wodnym, wywodzą się od roślin lądowych.


*00058*          en                         

Paleolimnology of Lake Zeribar, Iran, and its climatic implications. Badania paleolimnologiczne jeziora Zeribar w Iranie,  a ich klimatyczne implikacje. Wasylikowa, Krystyna; Witkowski,  Andrzej; Walanus, Adam; Hutorowicz, Andrzej; Alexandrowicz, Stefan W. ; Langer, Jerzy J. - Quater. Res. 2006 vol. 66 nr 3 s. 477-493, il.   bibliogr.

Na podstawie analizy osadu pobranego w środkowej części jeziora na głębokości 16 m i z części przybrzeżnej (na głębokości 6, 7-7 m) odtworzono zmiany paleoekologiczne, jakie zaszły w okresie ostatnich 25 tys. lat. Analizowano zasolenie, temperatury wody, skład wybranych gatunków flory i fauny. Wykorzystano do tego celu nowe analizy kopalnych szczątków roślin wyższych, ramienic, okrzemek i ślimaków.  Uzyskane wyniki porównywano z wynikami poprzednich badań palinologicznych (analizą pyłkową i analizami wykonanymi metodą izotopową z użyciem izotopu węgla C14).


*00060*          en                         

Phosphorus retention in lake sections of Struga Siedmiu Jezior. Retencja fosforu na odcinkach jeziornych Strugi Siedmiu Jezior. Bajkiewicz-Grabowska, Elżbieta; Zdanowski, Bogusław. - Limnol. Rev.  2006 vol. 6 s. 5-12, il. bibliogr. streszcz.

Struga Siedmiu Jezior w Borach Tucholskich jest systemem rzeczno-jeziornym usytuowanym na obszarach młodoglacjalnych. Składa sie on z krótkich odcinków (43-400 m) rzecznych i ośmiu małych jezior o powierzchni 0, 25-2, 71 km kw. Roczna dostawa fosforu ogólnego w maju i sierpniu 2000 r. wahała się od 0, 05 do 4, 41 g/m kw. Głównym dostawcą w 90 proc. jest ciek przepływający przez jeziora. Ładunek fosforu transportowany rzeką może zasilić jezioro lub ulec redukcji.  W 2000 r. jeziora: Ostrowite, Zielone, Główka, Jeleń i Płęsno zasiliły odcinki rzeczne, zaś w jeziorach Bełczak i Skrzynka zaobserwowano redukcję fosforu.


*00062*          en                         

The influence of coastal lake Gardno on changes in chemical properties of the river Łupawa. Oddziaływanie przybrzeżnego jeziora Gardno na zmiany właściwości chemicznych rzeki Łupawy.  Cieśliński, Roman. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 51-60, il. bibliogr.  streszcz.

Rzeka Łupawa jest zarówno dopływem, jak i odpływem jeziora Gardno. Porównywano właściwości chemiczne wody obu odcinków rzeki,  zwracając uwagę na fakt, że jezioro podlega wpływom wód morskich,  czyli zjawisku intruzji. Stwierdzono, że odcinek rzeki dopływający do jeziora jest typową rzeką słodkowodną. Woda w odcinku wypływającym różni się składem chemicznym od wody doprowadzonej, zwłaszcza pod względem zawartości chlorków, siarczków, sodu, magnezu, potasu. Na chemizm wód wypływających silnie oddziałują słonawe wody jeziora Gardno.


*00064*          en                         

Variability of organic carbon, nitrogen and phosphorus in the context of Lake Dejguny eutrophication (Mazurskie Lakes District).  Zmienność węgla organicznego, azotu i fosforu w kontekście eutrofizacji jeziora Dejguny (Pojezierze Mazurskie). Dunalska,  Julita; Brzozowska, Renata; Zdanowski, Bogusław; Stawecki, Konrad;  Pyka, Jakub. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 79-86, il. bibliogr.  streszcz.

Określano produktywność jeziora Dejguny na podstawie badań dynamiki węgla organicznego, azotu i fosforu w latach 2004/05. Badane parametry cechowały się wyraźną zmiennością, a wiosną obserwowano ich najwyższe wartości średnie oraz najintensywniejszy przebieg produkcji pierwotnej, która jest źródłem materii organicznej. Za główną przyczynę eutrofizacji wód jeziora uznano wzbogacenie wewnętrzne (źródłem biogenów są osady denne).


*00065*          en                         

Application of the seismoacoustic methods in surveying bottom sediments of Żuromino Basin (Upper Lake Raduńskie). Zastosowanie metod sejsmoakustycznych w badaniach osadów dennych basenu Żuromino (Jezioro Raduńskie Górne). Dworniczak, Janusz. - Limnol. Rev. 2006  vol. 6 s. 87-94, il. bibliogr. streszcz.

Do badań sejsmoakustycznych wytypowano basen jeziora o zróżnicowanym dnie. Użyto profilografa osadów SEABED ORETECH, a pomiarów głębokości dokonano echosondą BATHY-S. Wyodrębniono 4 jednostki sejsmoakustyczne: facja 1 - o miąższości do około 1 m to osady ilaste (gytia); facja 2 - osady mułkowo-piaszczyste wypełniające subkopalne wcięcia; facja 3 - osady ilaste silnie skompaktowane; facja 4 - osady zwałowe.


*00066*          en                         

Shallow humic lakes of the Wielkopolska region - relation between dystrophy and eutrophy in lake ecosystems. Płytkie jeziora humusowe regionu Wielkopolski - relacja między dystrofią a eutrofią w ekosystemach jeziornych. Gąbka, Maciej; Owsianny, Paweł M. -  Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 95-102, il. bibliogr. streszcz.

Analizowano parametry fizyko-chemiczne wody, rozwój roślinności i koncentrację chlorofilu-a w 13 jeziorach wielkopolskich charakteryzujących się zaawansowaną sukcesją ekologiczną. Wyniki porównywano z 12 jeziorami dystroficznymi. Mimo wysokiej koncentracji węgla organicznego i zasobności w sole mineralne, badane jeziora różniły się od jezior dystroficznych odczynem wody, stopniem rozwinięcia roślinności i koncentracją chlorofilu-a oraz przewodnictwem elektrolitycznym. Przedyskutowano klasyfikację i typologię jezior ze szczególnym uwzględnieniem zbiorników allochtonicznych.


*00067*          en                         

Selected problems of registration of vertical distribution of water temperatures in lakes. Wybrane problemy rejestracji pionowego rozkładu temperatury wody w jeziorach. Glazik, R. ;  Marszelewski, W. ; Skowron, R. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 103-110, il.   bibliogr. streszcz.

Badania dotyczyły pomiarów pionowego rozkładu temperatur wody w jeziorze Bachotek przy użyciu gradientowej sondy termicznej RTW8-041.  Podczas pomiarów dokonywanych od kwietnia 2005 do stycznia 2006 na różnych głębokościach oraz na powierzchni osadów dennych, dla każdego z 8 czujników uzyskiwano do 5760 odczytów na dobę. Analizowano reprezentatywność uzyskanych wyników, zmienność powierzchniową i pionowy rozkład temperatur, dynamikę dobową i sezonową temperatury.  Ustalono występowanie stagnacji letniej i cyrkulacji wiosennej i jesiennej.


*00068*          en

Temperature and dissolved oxygen profiles in Lake Pluszne. Temperatura i profile tlenu rozpuszczonego w jeziorze Pluszne.  Grochowska, Jolanta; Tandyrak, Renata. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6  s. 117-122, il. bibliogr. streszcz.

W 2005 r. dokonano pomiarów temperatury i zawartości tlenu w jeziorze Pluszne o powierzchni 903, 3 ha i głębokości 52 m. Zbiornik zaliczono do jezior eumiktycznych o III stopniu statyczności. Krzywa tlenowa o kształcie klinogrady, maksimum tlenowe w metalimnionie oraz deficyty tlenowe przy dnie w okresie letnim świadczą o eutroficznym charakterze jeziora. Natomiast na powierzchni obserwowano przesycenie wody tlenem do 140 proc.


*00069*          en                         

Cases of occurrence of secondary metalimnia in some lakes of the Ełk Lakeland. Przypadek pojawienia się podwójnego metalimnionu w kilku jeziorach Pojezierza Ełckiego. Jańczak, Jerzy; Maślanka,  Wojciech. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 123-128, il. bibliogr. streszcz.

Badano wpływ krótkotrwałego wiatru o sile dochodzącej do 20 m/s na rozkład pionowy temperatur wody w jeziorach: Rogale Duże,  Jędzelewo, Garbaś, Ułówki, Łaśmiady, Sawinda Wielka, Woszczelskie,  Ełckie, Oleckie Wielkie, Oleckie Małe, Regielskie, Selmęt Wielki,  Stackie. Tradycyjne wskaźniki i typowa trzyczęściowa pionowa stratyfikacja uległy zakłóceniu. Stwierdzono natomiast związek między głębokością mieszania po dwudniowym silnym wietrze, a osią rozbiegu wiatru przechodzącą nad głęboczkiem jeziora.


*00070*          en                         

Annual changeability of thermal and oxygen conditions in a meromictic lake (Czarne Lake - Drawieński National Park). Roczna zmienność warunków termicznych i tlenowych w jeziorze meromiktycznym (Jezioro Czarne - Drawieński Park Narodowy). Klimaszyk, Piotr;  Joniak, Tomasz; Ławniczak, Jacek. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 141-146,   il. bibliogr. streszcz.

Badano parametry fizykochemiczne wód Jeziora Czarnego o powierzchni 19, 6 ha i maks. głębokości 29 m w okresie od lutego 2005 do stycznia 2006. W głębszych strefach zbiornika stwierdzono występowanie ciągłych deficytów tlenowych, zmiennych i zależnych od lokalnych warunków termicznych. Meromiktyczny charakter jeziora skutkuje kształtowaniem się dwóch stref wód różniących się parametrami fizykochemicznymi. Wody powierzchniowe cechowały się niską zawartością biogenów i materii organicznej, głębsze warstwy wykazywały się znaczną żyznością.


*00072*          en                         

Thermal regime of the biggest dimictic lakes of Western Pomerania region. Warunki termiczne w największych jeziorach dymiktycznych rejonu Pomorza Zachodniego. Kubiak, Jacek; Tórz,  Agnieszka. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 155-162, il. bibliogr.

W latach 1970-1999 badano warunki termiczne największych (o powierzchni powyżej 100 ha), stratyfikowanych jezior zachodnio-pomorskich. Wyodrębniono kilka typów miktycznych. Do jezior tachymiktycznych zaliczono jeziora: Będzin, Wisala, Ińsko Małe,  Wądół. Do jezior eumiktycznych można zaliczyć: Krzemień, Woświn,  Narost, Jelenin, Chłop Mały, Chłop Duży, Ińsko Duże. Dwa ostatnie jeziora okresowo przejawiają cechy bradymiktyczne. Typowo bradymiktycznym jeziorem okazało się Morzycko.


*00073*          en                         

Role of lakes in phosphorus and nitrogen transfer in the river-lake system of the Marózka and the upper Łyna rivers. Rola jezior w transferze fosforu i azotu w systemie rzeczno-jeziornym rzek Marózki i Łyny. Lossow, Konstanty; Gawrońska, Helena; Łopata,  Michał; Teodorowicz, Mariusz. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 171-178, il.   bibliogr. streszcz.

Na przełomie lat 2003/04 badano ładunki nutrientów rzek mazurskich i rolę jezior usytuowanych na terenie ich zlewni w transferze azotu i fosforu. Ładunki biogenów w rzekach rosły wraz z ich biegiem i głównie zależały od natężenia przepływu wody. Jednak o obciążeniu jezior biogenami w większym stopniu decydowała zlewnia,  której udział wynosił dla jeziora Mielno 75 proc. , dla jeziora Maróz 88 proc., a dla Jeziora Łańskiego 92 proc.


*00075*          en                         

Seasonal changes in the concentrations of dissolved oxygen in the lakes of the „Bory Tucholskie“ National Park. Zmiany sezonowe w koncentracji rozpuszczonego tlenu w jeziorach Parku Narodowego Bory Tucholskie. Marszelewski, Włodzimierz; Błoniarz, Wojciech; Pestka,  Jacek. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 193-200, il. bibliogr. streszcz.

Przedstawiono rezultaty badań z lat 2003/05 pionowego rozmieszczenia tlenu rozpuszczonego w najgłębszych miejscach jezior: Ostrowite, Płęsno, Krzywce Wielkie, Zielone, Gacno Wielkie, Nierybno,  Główka. Szczególną uwagę zwrócono na deficyty tlenowe pojawiające się pod koniec stagnacji letniej w partiach najgłębszych. Krzywe tlenowe miały z reguły kształt klinogrady, jedynie w jeziorze Ostrowite stwierdzono heterogradę dodatnią. Dużą rolę w warunkach tlenowych odgrywa czas zalegania pokrywy lodowej.


*00076*          en                         

Diversity of development of summer thermocline layer in Lake Upper Raduńskie. Zróżnicowanie rozwoju warstwy letniej termokliny w Jeziorze Raduńskie Górne. Maślanka, Wojciech; Nowiński, Kamil. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 201-206, il. bibliogr. streszcz.

Przedstawiono kształtowanie się metalimnionu w jeziorze w okresie letnim. Przeanalizowano zależności między poszczególnymi wskaźnikami opisującymi warstwy termiczne zbiornika wodnego.  Zmienność kształtowania się termokliny głównie zależy od warunków atmosferycznych. Charakterystyka warstw termokliny Jeziora Raduńskiego Górnego uwidoczniła znaczne zmienności miąższości warstw i rozkładów gradientów. Opisano też zależność między głębokością zalegania strefy skoku termicznego a wartościami gradientów.


*00077*          en                         

Physical-limnological properties of easternmost and southernmost lobelia lakes in Poland. Właściwości fizyczno-limnologiczne jezior lobeliowych położonych najdalej na wschód i południe w Polsce.  Nowiński, Kamil; Pacewicz, Karolina. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6  s. 207-213, il. bibliogr. streszcz.

Latem 2004 r. wykonano badania 4 jezior, które pełnią rolę wschodniego i południowego zasięgu występowania rosiczki (Lobelia dortmanna). Były to jeziora: Czarne, Długie, Tyrsko i Wielki Staw.  Analizowano warunki termiczno-tlenowe, przezroczystość wody, mętność,  odczyn pH, mineralizację ogólną oraz skład chemiczny. Wykazano, że badane jeziora lobeliowe zachowują naturalne cechy limnologiczne i w małym stopniu podlegają antropopresji.


*00078*          en                         

Relationship between organic carbon and other measures of organic matter in the waters of Lake Isąg. Zależność między węglem organicznym i innymi pomiarami materii organicznej w wodach jeziora Isąg. Parszuto, Katarzyna; Teodorowicz, Mariusz; Grochowska,  Jolanta. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 233-238, il. bibliogr. streszcz.

Wartości badanych pomiarów materii organicznej wód Jeziora Isąg wskazują na eutroficzny charakter zbiornika leżącego na terenie objętym ochroną rezerwatową. Średnia zawartość organicznego węgla cząsteczkowego wynosiła 1, 09 mg C/l, a rozpuszczalnego - 6, 93 mg C/l.  Ładunek materii organicznej był wynoszony głównie rzeką Pasłęką. Na obniżoną jakość wód jeziora wpływ wywierał charakter zlewni, w której występowało dużo obszarów leśnych i użytkowanych rolniczo z przewagą gleb lekkich.


*00079*          en                         

An attempt to the trophic status assessment of the lakes of Lubuskie Lakeland. Próba oceny stanu troficznego jezior Pojezierza Lubuskiego. Pełechata, Aleksandra; Pełechaty, Mariusz; Pukacz,  Andrzej. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 239-246, il. bibliogr. streszcz.

Wykonano pomiary fizykochemiczne i parametry biologiczne 33 jezior Pojezierza Lubuskiego o powierzchni od 1, 6 ha (jezioro Linie) do 185, 7 ha (Jezioro Trześniowskie). Badano widzialność krążka Secchiego, koncentracje fosforu i azotu, biomasę fitoplanktonu.  Obliczono indeksy trofii oraz stosunek N:P. Większość jezior sklasyfikowano jako eutroficzne, tylko jezioro Busko jako hypertroficzne. W 14 jeziorach stosunek N:P wynosił poniżej 10, a w dziewięciu jeziorach stwierdzono stosunek N:P powyżej 17.


*00080*          en                         

Pelagic biocoenosis in a stratified eutrophic lake: vertical variation in the microbial loop and phytoplankton. Biocenozy pelagiczne w stratyfikowanym jeziorze eutroficznym: zmienność pionowa pętli mikrobiologicznej i fitoplanktonu. Szeląg-Wasilewska,  Elżbieta; Fyda, Janusz. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 269-275, il.   bibliogr. streszcz.

Podczas letniej stratyfikacji badano zmienność planktonu w najgłębszej części (17, 2 m) Jeziora Góreckiego, którego powierzchnia wynosi 104 ha. Bakterioplankton był głównym udziałowcem w puli węgla w hypolimnionie (55-84 proc. ), zaś fitoplankton w epi- i metalimnionie (74 i 94 proc. , odpowiednio). Koncentracja węgla była najwyższa w metalimnionie (1, 6 mg/l), podczas gdy w hypo- i epilimnionie była ona średnio 5-cio i 9-ciokrotnie niższa. W badanym okresie przepływ węgla w pętli mikrobiologicznej okazał się nieefektywny.


*00082*          en                         

Overgrowing of lakes exemplified by Gajlik and Malona Mires (Sejny Lake District). Zarastanie jezior na przykładzie torfowisk Gajlik i Malona (Pojezierze Sejneńskie). Żurek, Sławomir; Bińka,  Krzysztof; Szańkowski, Marcin; Kłosowski, Stanisław. - Limnol. Rev.  2006 vol. 6 s. 295-304, il. bibliogr. streszcz.

Latem 2000 r. wykonano 10 wierceń w dwóch polodowcowych torfowiskach. Torfowisko Malona, zasilane opadami atmosferycznymi, z zarastającym pośrodku jeziorem, leży w zagłębieniu otoczonym piaszczystym sandrem. Jego osady składają się głównie z gytii ilastych, wapiennych i detrytusowych. Torfowisko Gajlik, zasilane wodami gruntowymi, przylega do rynnowego jeziora Gajlik. Jego osady składają się w 1/3 z gytii ilastej i detrytusowej, a w 2/3 z torfu turzycowo-mszystego i mszarno-turzycowego. Wiek osadów datowano metodą radio-węglanową na 13 tys. lat, a metodą pyłkową na 12 tys.  lat.


*00087*          en                         

Zooplankton - based assessment of the trophic state of three coastal lakes - Łebsko, Gardno, and Jamno. Ocena stanu troficznego trzech jezior przymorskich (Łebsko, Gardno i Jamno) na podstawie badań zooplanktonu. Paturej, Ewa; Goździejewska, Anna. - Bull. Sea Fish. Inst. 2005 nr 3 (166) s. 7-25, il. bibliogr.

W latach 1985-1997 podczas sezonu letniego przeprowadzono analizę ilościowo-jakościową zooplanktonu oraz określono wybrane parametry wody (przezroczystość, zawartość azotu i fosforu oraz chlorofilu-a, indeks Carlsona) w trzech dużych jeziorach przymorskich. Stwierdzono, że postępującej eutrofizacji badanych jezior towarzyszy stały wzrost liczebności wrotków oraz biomasy planktonu skorupiakowego. Na podstawie wskaźników zooplanktonowych badane jeziora sklasyfikowano jako mezo-eutroficzne lub eutroficzne z oznakami politrofii. Biorąc pod uwagę parametry wody jezioro Łebsko zaliczono do II klasy czystości, a Gardno i Jamno do III klasy czystości.


*00089*          en                         

The relationship between the zooplankton structure of some coastal lakes and their trophic state. Zależności między strukturą zooplanktonu wybranych jezior przymorskich a ich statusem troficznym. Paturej, Ewa. - Bull. Sea Fish. Inst. 2005 nr 3 (166)  s. 79-93, il. bibliogr.

Dokonano analizy jakościowo-ilościowej zooplanktonu w 10 jeziorach przymorskich (Sarbsko, Dołgie Wielkie, Dołgie Małe, Wicko,  Kopań, Bukowo, Resko Przymorskie, Liwia Łuża, Koprowo, Wicko Wielkie) na podstawie badań przeprowadzonych w latach 1985-1988 w okresie od czerwca do września. Jeziora te różnią się pod względem troficznym i morfometrycznym. Stwierdzono istotną korelację między wzrostem liczebności poszczególnych gatunków wrotków (m. in. Brachionus angularis, Keratella quadrata) i/lub biomasy planktonu skorupiakowego a poziomem żyzności jezior. Na podstawie wskaźników zooplanktonowych większość badanych jezior miała charakter eutroficzny lub mezotroficzny.


*00093*          pl

Zmiany warunków tlenowych wraz z oceną trofii wybranych jezior województwa warmińsko-mazurskiego. Cz. 2. Planter, Maria. - Komun. Ryb.  2007 nr 2 (97) s. 11-18, il. bibliogr.

Przedstawiono aktualny stan jakości wód na tle zmian warunków tlenowych, widzialności krążka Secchiego i zawartości chlorofilu-a dużych i głębokich jezior: Narie, Piłakno, Pluszne, Wadąg,  Wulpińskie. Podano klasy czystości tych jezior oraz kategorię podatności na degradację. Stwierdzono niekorzystne zmiany mogące być symptomem wzrostu trofii.


*00098*          pl

Warunki hydrologiczno-meteorologiczne w sezonach hodowlanym 2006 i zimowym 2005/2006 na terenie Zakładu Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu. Augustyn, Danuta. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 32-35, il.

Omówiono czynniki charakteryzujące warunki hydrologiczno-meteorologiczne w placówce Polskiej Akademii Nauk w Gołyszu: temperaturę powietrza i wody stawów hodowlanych,  usłonecznienie, opady i grubość pokrywy lodowej. Obliczono różnice między temperaturą wody w stawach w Gołyszu i w innych regionach Polski oraz podano rozkład miesięcznych sum opadu na terenie kraju.


 

RYBACKIE ZAGOSPODAROWANIE WÓD

*00004*          pl

Bioceno-ekologiczne wskaźniki jako narzędzie w ichtiofaunistycznej waloryzacji rzek. Buras, Paweł; Wiśniewolski,  Wiesław. W: Ochrona środowiska, walory przyrodnicze i rozwój turystyki w dolinie Sanu. [Trzecia] III Konf. Nauk. -Techn. „Błękitny San“. Mater. Konf. Dubiecko, 21-22 kwietnia 2006.  s. 185-198, il. +bibliogr. 21 poz.

W latach 1998-2005 badano przydatność probabilistycznych wskaźników biocenotycznych i wielometrycznych wskaźników biologiczno-ekologicznych w ocenie stanu środowiska dorzecza Nidy.  Stwierdzono, że wskaźniki informatyczne oraz wskaźniki integralne są dobrymi miarami określającymi stan środowiska rzek na przykładzie badanego dorzecza, w którym najwyższe wartości obu wskaźników uzyskały rzeki: Nida, Mierzawa, Lubrzanka, Łosośna, Warkocz i Bobrza.


*00032*          pl

Rzeka Wel. Małe elektrownie wodne - budować czy zakazywać?.  Główczyński, Krzysztof; Wiśniewolski, Wiesław. - Natura. Przyr.  Warmii i Mazur 2006 nr 3 s. 36-37, il.

Scharakteryzowano zabudowę hydrotechniczną rzeki Wel, która wraz ze swymi dopływami stanowi ważne miejsce odbudowy populacji ryb wędrownych w systemie Drwęcy i dolnej Wisły. Rzeka jest objęta ochroną w systemie Natura 2000. Podano przykłady złego funkcjonowania przepławek, ich wady konstrukcyjne, które utrudniają migrację rybom.  Przedstawiono działania mające na celu przywrócenie ekologicznej drożności rzece Wel.


*00037*          pl

Amur w szuwarach. Lirski, Andrzej. - Farmer 2006 nr 15 s. 50-51,   il.

Omówiono wpływ roślin wynurzonych i zanurzonych na ryby,  produktywność i wydajność stawu. Scharakteryzowano zwalczanie roślinności wodnej trzema metodami: mechanicznie, chemicznie i biologicznie. Możliwe jest wykorzystanie amura białego jako „żywej kosiarki wodnej“ do likwidacji roślinności w stawie. Amur żywiąc się roślinami wodnymi zanurzonymi pobiera dziennie pokarm w ilości 60-120 proc. aktualnej masy ciała, a w przypadku wyjadania roślin twardych - 30-60 proc. masy ciała.


 

BIOLOGIA RYB

*00034*          pl

Prywatne życie ryb, czyli biologia ryb w pigułce. Cz. 1: Krótkie wprowadzenie. Graczyk, Marcin. - Nasze Akwarium 2007 nr 86 s. 50-52,   il.

Omówiono podstawy biologii ryb słodkowdnych (rozmnażanie,  oddychanie, pobieranie pokarmu). Wody słodkie stanowią zaledwie 1 proc. obszaru naszej planety, a są zasiedlone przez 40 proc.  współcześnie żyjących gatunków ryb. Znajomość adaptacji w zakresie zachowań ryb jest ważna dla wszystkich hodowców ryb, w tym także akwarystów.


*00114*          pl

Ichtiofauna systemu rzeki Obry. Penczak, Tadeusz; Kruk, Andrzej; Marszał, Lidia; Zięba, Grzegorz; Koszaliński, Henryk; Tybulczuk,  Szymon; Grabowska, Joanna; Głowacki, Łukasz; Pietraszewski, Dariusz;  Galicka, Wanda. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 5-24, il.   bibliogr. summ.  Appendix

W latach 2004/05 wzdłuż biegu rzeki Obry (największego lewego dopływu Warty) na 38 stanowiskach złowiono i zidentyfikowano ponad 236 tys. ryb reprezentujących 27 gatunków. Na podstawie rozmieszczenia i liczebności tych gatunków ryb wyróżniono trzy fragmenty rzeki różniące się jakościowym i ilościowym składem ichtiofauny. W pierwszym fragmencie rzeki występowało 15 gatunków ryb, głównie śliz, czebaczek, ciernik, płoć. W drugim fragmencie ichtiofauna była najuboższa i składała się tylko z 4 gatunków, zaś w trzecim fragmencie zarejestrowano 21 gatunków (najliczniej występowała tam płoć). Uzyskane wyniki porównano z opisanym wcześniej (Grotarian D. , 1898) składem ichtiofauny badanej rzeki.


*00115*          pl

Ichtiofauna polskich dopływów dorzecza Łaby. Witkowski, Andrzej; Kotusz, Jan; Kusznierz, Jan; Popiołek, Marcin; Baldy, Krzysztof. -  Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 25-45, il. bibliogr. summ.

Do polskich dopływów Łaby należą rzeki: Izera, Upa, Metuja i Dzika Orlica płynące wraz z ich dopływami przez Sudety Zachodnie i Środkowe. W latach 2002/05 na 39 stanowiskach zlokalizowanych na 30 ciekach stwierdzono obecność 15 gatunków ryb (w tym 12 rodzimych) oraz jeden gatunek minoga. Scharakteryzowano morfometrię stanowisk polskiej części dorzecza Łaby oraz występowanie i dominację gatunków ryb na poszczególnych stanowiskach.


*00116*          pl                         

Ichtiofauna systemu rzeki Liwiec. Marszał, Lidia; Zięba,  Grzegorz; Przybylski, Mirosław; Grabowska, Joanna; Pietraszewski,  Dariusz; Gmur, Justyna. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 47-70, il.   bibliogr. summ.

Rzeka Liwiec, lewobrzeżny dopływ Bugu, jest objęta ochroną obszarową. W latach 2004/05 badano skład gatunkowy jej ichtiofauny.  Stwierdzono występowanie 28 gatunków ryb i jednego gatunku minoga.  Dominantem wśród ryb była płoć, która stanowiła 29 proc. wszystkich odłowionych ryb, a w dużych ilościach występowały też: koza, kiełb,  okoń. Po raz pierwszy zanotowano obecność minoga ukraińskiego,  wzdręgi, karasia srebrzystego, sumika karłowatego i babki szczupłej.  Osiem spośród stwierdzonych gatunków podlega ochronie: minog ukraiński, piekielnica, głowacz białopłetwy, piskorz, śliz, różanka,  dwa gatunki kozy.


*00117*          pl                         

Ichtiofauna dorzecza Łupawy. Radtke, Grzegorz; Dębowski, Piotr;  Grochowski, Adam. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 71-84, il.   bibliogr. summ.

W 2005 r. badano rozmieszczenie i skład gatunkowy ryb w rzece Łupawa i jej dopływach. Na 40 stanowiskach badawczych złowiono 6, 5 tys. ryb i minogów, wśród których zidentyfikowano 21 gatunków.  Najczęściej występującym gatunkiem był pstrąg potokowy, następnie ciernik, minog strumieniowy, głowacz białopłetwy i lipień.  Zaobserwowano, ze skład gatunkowy ichtiofauny w dorzeczu Łupawy jest bardzo zbliżony do występującego w innych rzekach przymorskich.


*00118*          pl                         

Ichtiofauna systemu Widawki. Cz. 1: Widawka. Kruk, Andrzej;  Penczak, Tadeusz; Zięba, Grzegorz; Koszaliński, Henryk; Marszał,  Lidia; Tybulczuk, Szymon; Galicka, Wanda. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd.  2006 t. 19 s. 85-101, il. bibliogr. summ.

W latach 2002/05 na 23 stanowiskach rozmieszczonych wzdłuż biegu rzeki Widawki (prawego dopływu górnej Warty) złowiono 2766 osobników reprezentujących 26 gatunków ryb i jeden gatunek minoga. Pod względem liczebności w rzece dominowały płoć i okoń, które stanowiły ok. 60 proc. złowionych ryb, zaś śliz i kiełb 24 proc. Stwierdzono obecność pojedynczych osobników: wzdręgi, bolenia, troci wędrownej i lipienia.  Scharakteryzowano rozmieszczenie ryb w wyróżnionych trzech fragmentach Widawki.


*00119*          pl                         

Ichtiofauna dorzecza Pilicy w piątej dekadzie badań. Cz. 1: Pilica. Penczak, Tadeusz; Kruk, Andrzej; Zięba, Grzegorz; Marszał,  Lidia; Koszaliński, Henryk; Tybulczuk, Szymon; Galicka, Wanda. -  Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 103-122, il. bibliogr. summ.      Appendix

W latach 2003/05 na 64 stanowiskach badawczych rozmieszczonych na biegu rzeki Pilicy odłowiono ponad 31, 5 tys. osobników rezprezentujących 37 gatunków ryb i minogów. Dominantami wśród ryb były: płoć, okoń, koza, minog ukraiński. Porównano jakościowy i ilościowy rybostan Warty w odniesieniu do poprzednich dekad: 1965,  1968-72, 1984-85, 1995-95. Przedstawiono całą listę gatunków ryb i minogów odłowionych w Pilicy. Wyraźny wzrost stałości występowania wielu gatunków ryb, zwłaszcza reofilnych, świadczy o poprawie jakości wód badanej rzeki.




HODOWLA RYB

*00015*          pl                         

Odłowy ryb ze stawów w aspekcie jakości produktów chowu i hodowli. Lirski, Andrzej; Białowąs, Henryk. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe.  Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007 s. 91-99, il.

Omówiono metody odłowu ryb w gospodarstwach stawowych (odłów w łowisku przed mnichem, odłów z prądem wody odpływającej za mnichem,  odłów pod prąd wody wabiącej, odłów włokiem), czynności pomocnicze (odpijanie, sortowanie, ważenie, liczenie ryb) oraz wpływ odłowów na ryby. Przedstawiono wyniki badań parametrów jakości wody i kondycji ryb w trakcie odłowu.


*00028*          pl                         

Zbiorniki zaporowe na Sanie - ichtiofauna Zbiornika Solińskiego.  Wiśniewolski, Wiesław. - Ekoregion - Karpacki Mag. Ekol. 2007 nr 1 (2) s. 43+46-47, il. bibliogr.

Omówiono warunki środowiskowe Zbiornika Solińskiego, głównego zbiornika Kaskady Sanu, którego powierzchnia wynosi 2110 ha. W oparciu o doświadczalne odłowy w latach 1992-94 i 2003 stwierdzono występowanie 13 gatunków ryb, wśród których dominowały gatunki karpiowate. Omówiono połowy wędkarskie i gospodarkę rybacką prowadzoną w zbiorniku. W latach 1992-2003 do akwenu wpuszczono materiał zarybieniowy 13 gatunków ryb.


*00091*          pl                         

Gospodarka rybacka w śródlądowych wodach płynących w roku 2005.  Cz. 2: Zarybienia. Mickiewicz, Maciej; Wołos, Arkadiusz; Draszkiewicz-Mioduszewska, Hanna. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 5-8,   il. bibliogr.

Na podstawie 235 kwestionariuszy RRW-23 wypełnionych przez uprawnionych do rybactwa w obwodach rybackich w Polsce w 2005 r.  podano ilość wprowadzonego do publicznych wód śródlądowych materiału zarybieniowego poszczególnych gatunków ryb w podziale na sortymenty.  Przedstawiono areały powierzchni zarybianych danym gatunkiem, udział procentowy wartości zarybień poszczególnymi gatunkami na tle całkowitej wartości zarybień.


*00096*          pl                         

Genetyka ryb. Cz. 25: Wsobność: obliczanie zinbredowania (Tave 1986). Łuczyński, Mirosław. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 27-29, il.   bibliogr.

Przedstawiono sposoby obliczania zinbredowania techniką „analizy ścieżek“. Podano przykłady diagramów ścieżkowych.


*00100*          pl                         

Z dziejów hodowli ryb na świecie. Cz. 1: W mroku dziejów. Guziur,  Janusz. - Mag. Przem. Ryb. 2006 nr 6 (54) s. 17-19, il. bibliogr.

Stwierdzono, że najstarsze próby stawowego wychowu karpia prowadzono w Japonii i Chinach oraz w Egipcie. Opisano rozwój rybołówstwa śródlądowego w różnych krajach Europy z wyszczególnieniem historii chowu karpia w Polsce i Europie. Najstarszym zakonem zajmującym się chowem stawowym karpi byli Cystersi, a Benedyktyni w Tyńcu pod Krakowem najwcześniej w Polsce przetrzymywali ryby w stawach-magazynach zwanych rybnikami.


*00106*          pl                         

Z dziejów hodowli ryb na świecie. Cz. 3: Etapy rozwoju chowu stawowego w Polsce. Guziur, Janusz. - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 2 (56)  s. 47-48, il. bibliogr.

W oparciu o dane historyczne wyodrębniono pięć głównych etapów rozwoju chowu i hodowli ryb w Polsce, opisano dwa pierwsze okresy. W pierwszym etapie (od przełomu XI/XII wieku do połowy XVII wieku) rowijała się gospodarka stawowa. W okresie tym dzielono ryby na podstawie koloru łuski. Do czarnoryb zaliczano: karpie, jesiotry,  liny, sumy, sandacze, pstrągi, karasie, szczupaki i miętusy. Do białoryb zaliczono gatunki poślednie i tanie: płocie, leszcze,  krąpie, wzdręgi, klenie, jelce i tzw. białe ryby. W drugim okresie (od początku XVIII wieku do 1868 r. ) nastąpił upadek gospodarki stawowej ze względu na działania wojenne. Chów ryb w stawach stał się nieopłacalny.


*00107*          pl                         

Rybactwo śródlądowe w Turcji. Mikołajczyk, Tomasz; Sokołowska-Mikołajczyk, Mirosława; Chyb, Jarosław; Szczerbik, Paweł.  - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 2 (56) s. 49-53, il. bibliogr.

Na zasoby wód śródlądowych Turcji składa się 200 jezior o łącznej powierzchni 906 tys. ha i 159 zbiorników zaporowych o łącznej powierzchni 343 tys. ha, a także 15, 5 tys. ha stawów oraz 36 zlewni dużych rzek. Wielkość odłowów ryb wynosi około 45 tys. ton rocznie. W zbiornikach zaporowych żyje od 22 do 26 gatunków ryb. Do najczęściej poławianego gatunku należy karp (13 tys. ton rocznie). Omówiono hodowlę ryb słodkowodnych, szczególnie pstrąga tęczowego i karpia.


*00112*          en                         

Trace metal distribution in tissues of cichlids (Oreochromis niloticus and O. mossambicus) collected from wastewater-fed fishponds in East Calcuta Wetlands, a Ramsar Site [India]. Rozmieszczenie metali śladowych w tkankach tilapii (Oreochromis niloticus i O.  mossambicus) pobranych z zasilanych ściekami stawów rybnych w mokradłach Wschodniej Kalkuty, stanowisko Ramsar [Indie].  Chatterjee, Soumya; Chattopadhyay, Buddhadeb; Mukhopadhyay, S. K. -  Acta Ichth. Piscat. 2006 vol. 36 nr 2 s. 119-125, il. bibliogr.

Badano zawartość metali ciężkich (chromu, manganu, żelaza,  miedzi, cynku i ołowiu) w wodzie i osadach dennych stawów rybnych oraz w tkankach tilapii, w skrzelach, wątrobie, mięśniach i kościach.  Maksymalne zawartości badanych metali stwierdzono w kościach i wątrobie, najmniejsze zaś w mięśniach białych tilapii. Potwierdzono,  że istnieje potencjalne ryzyko zwiększonej zawartości metali w tkankach ryb hodowanych w stawach przeznaczonych do utylizacji ścieków.


 

ROZRÓD RYB

*00042*          en                         

Influence of heavy metals and 4-nonylphenol on reproductive function in fish. Wpływ metali ciężkich i 4-nonylofenolu na funkcje rozrodcze ryb. Popek, Włodzimierz (i in. ). - Reprod. Biol.  2006 vol. 6 suppl. 1 s. 175-188, bibliogr.

Podsumowano wyniki badań dotyczących wpływu metali ciężkich i alkilofenoli na funkcje rozrodcze karpia, pstrąga tęczowego, jesiotra syberyjskiego, sterleta i sandacza. Stwierdzono, że Pb, Cd, Zn i Cu - podawane ikrzycom karpia w paszy, akumulują się w mózgu i powodują obniżenie wydzielania noradrenaliny oraz wzrost poziomu dopaminy w podwzgórzu. Powoduje to naruszenie równowagi systemu podwzgórze-przysadka, co może wywoływać zaburzenia i/lub brak owulacji. Nasienie pstrągów jest bardziej odporne na krótkotrwałe działanie (do 24 h) jonów Hg i Cd niż jesiotrów, jednak koncentracja tych metali równa 100 mg/l powoduje całkowity zanik ruchliwości plemników u obydwu gatunków. Podawany w paszy 4-nonylofenol w dawkach 0. 1-100 ppm powodował zaburzenia dyferencjacji płci u narybku sandacza (wzrost ilości samic i osobników obojnaczych) oraz obniżenie parametrów jakości nasienia u dojrzałych samców.


*00051*          en                         

Induction of meiotic gynogenesis in sterlet (Acipenser ruthenus) using UV-irradiated bester sperm. Wywołanie gynogenezy mejotycznej u sterleta (Acipenser ruthenus) przez zastosowanie naświetlonego promieniami UV nasienia bestera. Fopp-Bayat, Dorota; Kolman,  Ryszard; Woznicki, Pawel. - Aquaculture 2006 vol. 264 nr 1-4 s. 54-58,   il. bibliogr.

Przeprowadzono gynogenezę mejotyczną sterleta oraz potwierdzono jej wyniki przy użyciu markerów genetycznych. Przed tarłem zarówno samica sterleta jak i samiec bestera były stymulowane hormonalnie (przysadką mózgową leszcza i ovopelem). Mlecz naświetlano promieniami UV (przez 45, 60 i 70 s). Zapłodnioną ikrę 18 min. po zapłodnieniu poddawano szokowi cieplnemu przez 2 min. w wodzie o temperaturze 34 st. C. W zależności od czasu naświetlania odsetek diploidalnego,  gynogenetycznego potomstwa w momencie wyklucia wahał się od 19 proc.  (70 s) do 25 proc. (60 s).


*00052*          ru

Iskustvennoe razmnozhenije, inkubacija i podrashhivanie lichinok ostronosogo osetra, Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus. Sztuczny rozród, inkubacja i podchów wylęgu jesiotra atlantyckiego (ostronosego), Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus. Kolman, Ryszard; Szczepkowski, Mirosław. - Izv. Kalinin. Gos. Tekh. Univ. 2006 nr 9  s. 21-25, il. bibliogr. summ.

Zapłodnioną ikrę jesiotra atlantyckiego przetransportowano w wodzie z tlenem z Kanady do Polski, do Doświadczalnego Ośrodka Zarybieniowego nad Dgałem, obiektu Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Transport trwał 26 godzin, a temperatura wody utrzymywała się na poziomie 14, 5-16 st. C. Wyklucie nastąpiło po 52 h,  śmiertelność wynosiła 26, 2 proc. Natępnie przeprowadzono 57-dniowy podchów w obiegu zamkniętym z temperaturą wody 18-19 st. C.  Przeżywalność wynosiła 76 proc. , a średnia masa ciała wahała się od 1, 32 do 6, 04 g.


*00055*          en                         

Parent-egg-progeny relationships in teleost fishes: an energetics perspective. Zależności rodzic-ikra-potomstwo u ryb kostnoszkieletowych: z punktu widzenia zleżności energetycznych.  Kamler, Ewa. - Rev. Fish Biol. Fisher. 2006 vol. 15 nr 4 s. 399-421, il.   bibliogr.

Przeanalizowano wyniki najnowszych badań z zakresu rozrodu i embriologii ryb kostnoszkieletowych w celu wyjaśnienia, jakie cechy tarlaków decydują o jakości ich potomstwa. Stwierdzono, że wpływ samców jest zdecydowanie mniejszy niż samic i wiąże się z jakością mlecza; koncentracja i ruchliwość plemników decydują o efektywności zapłodnienia. Kondycja samic (ich wielkość, stan zdrowotny,  odżywienie) przekłada się na jakość wyprodukowanej ikry i na późniejszą przeżywalność potomstwa. Poruszono także aspekty związane ze strategią rozrodu ryb a wielkością i liczebnością potomstwa.  Omówiono znaczenie poziomu żółtka i jego kaloryczności dla wielkości larw ryb.


 

ŻYWIENIE I ODŻYWIANIE SIĘ RYB

*00036*          pl                         

Ciśnienie. Sekrety łowienia. Biernacki, Zbigniew. - Węd. Świat  2007 nr 4 (136) s. 64-65, il.

Przedstawiono wnioski płynące z obserwacji nad wpływem ciśnienia atmosferycznego na żerowanie ryb. Szczupaki są najbardziej aktywne,  gdy po kilku dniach ustabilizowanego ciśnienia zaczyna ono nieznacznie spadać. Drapieżniki grupujące się w stada (okonie i sandacze) dobrze żerują podczas ustabilizowanego ciśnienia (1000-1010 hPa).


*00084*          pl                         

Zooplankton jako składnik diety wszystkich gatunków ryb.  Czerniawski, Robert; Domagała, Józef. - Prz. Ryb. 2007 R. 32 nr 2  s. 24-28, bibliogr.

Omówiono rolę planktonu zwierzęcego jako podstawowego składnika pożywienia młodocianych stadiów wszystkich gatunków ryb (drapieżnych,  roślinożernych, planktonofagów) oraz przystosowania ryb do pobierania tego pokarmu.


*00095*          pl                         

Metoda płukania żołądków jesiotrów Acipenser sp. Przyżyciowe pobieranie treści z przewodu pokarmowego narybku jesiotrów Acipenser sp. Duda, Arkadiusz. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 25-27, il.   bibliogr.

Omówiono i zilustrowano metodę przyżyciowego pozyskiwania treści pokarmowej od narybku jesiotrów poprzez płukanie żołądków. Opisano konstrukcję urządzenia stosowanego w tym zabiegu.


 

CHOROBY RYB

*00007*          ru                         

Vlijanie biologicheski aktivnykh preparatov na vyzhivaemost’ i rost lichinok i mal’kov Sibirskogo osetra (Acipenser baerii Br. ). Wpływ biologicznie aktywnych preparatów na przeżywalność i wzrost wylęgu i narybku jesiotra syberyjskiego (Acipenser baerii Br. ).  Kolman, R. ; Kolman, G. ; Szczepkowski, M. ; Duda, A. W: Innovacii v naukie i obrazovanii - 2006. Trudy Nauch. Konf. Chast 1. Kaliningrad (Rosja): Izd. KGTU 2006  s. 85-87, il. +bibliogr. 8 poz.

W doświadczeniach z narybkiem jesiotra wykorzystano 3 preparaty: lewamizol, dimer lizozymu KLP-602 i epin. Wszystkie preparaty podawano w kąpieli (przez 20 min. ). Lewamizol zastosowano u wylęgu, w czwartej dobie po wykluciu w dawce 5 mg/l. Efektem jego działania było znaczne obniżenie śmiertelności w początkowej fazie podchowu.  KLP-602 i epin zastosowano u 35-dniowego narybku, o wolnym tempie wzrostu (0. 8 g/szt. ), w dawkach odpowiednio: 10(-7) i 5x10(-2). Po 50-dniowym podchowie średnia masa ryb w grupie, u której stosowano epin, była o 54 proc. wyższa niż w grupie kontrolnej.


*00017*          pl

Terapia ryb słodkowodnych w stawach hodowlanych. Żelazny, Jan.  W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007.  Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007     s. 109-122 +bibliogr. 16 poz.

Podano czynniki wywołujące stany chorobowe u ryb lub usposabiające do ich występowania. Omówiono możliwości terapii ryb,  regulacje prawne oraz obowiązki hodowcy związane z terapią ryb.  Wymieniono jednostki uprawnione do obrotu weterynaryjnymi produktami leczniczymi oraz wymagania jakie muszą spełniać producenci pasz leczniczych.


*00027*          en                         

Correlation between the occurrence of parasites and body length of roach, carp bream, European perch, zander, and ruffe in the Vistula Lagoon estuary. Korelacja między występowaniem pasożytów a długością ciała płoci, leszcza, okonia, sandacza i jazgarza w Zalewie Wiślanym. Rolbiecki, Leszek. - Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2006 vol. 35 nr 3 s. 257-267, il. bibliogr.

W latach 1994-97 w polskiej części Zalewu Wiślanego badano zależności między wielkością (wiekiem) ryb karpiowatych i okoniowatych a ilością i składem gatunkowym pasożytów u nich występujących. Wśród 63 zidentyfikowanych pasożytów 17 gatunków wykazywało korelację z rozmiarami badanych ryb. Analizowano czynniki wpływające na różnice między klasami wielkościowymi ryb a występowaniem infekcji pasożytniczych. Do czynników tych zaliczono: rozmiary powierzchni ciała ryb, objętość połykanej wody, typ odżywiania się, tryb życia (wędrówki, przebywanie w skupiskach),  odporność na infekcje, odłowy.


*00053*          ru

Primenenie anestezirujushhikh veshhestv v osetrovodstve. Zastosowanie anestetyków w hodowli jesiotrów. Nikonorov, S. I. ;  Klimonov, V. O. ; Golovanova, T. S. ; Krylova V. D. ; Kolman, R. ;  Vitvickaja, L. V. - Vopr. Rybolov. 2005 t. 6 nr 3 s. 575-598, il.   bibliogr. summ.

Przedstawiono wyniki badań i dane literaturowe na temat anestetyków stosowanych w hodowli ryb jesiotrowatych. Opisano podstawowe cele ich stosowania, metody podawania oraz zasady określania stężeń roboczych w przypadku nowych środków. Spośród wszystkich testowanych na jesiotrowatych preparatach, najbardziej perspektywiczne są: chinaldyna, propiscin i ketamina. Pozostałe,  takie jak MS-222, alkohol izopropylowy i tetrabutylowy oraz benzokaina mogą być także stosowane, ale uretan powinien być wycofany, ze względu na działanie kancerogenne.


*00083*          pl

Wymagania weterynaryjne w chowie i hodowli zwierząt akwakultury według przepisów prawnych o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych. Błońska-Wlazłowska, Anita. - Prz. Ryb. 2007 R. 32 nr 2 s. 14-23, bibliogr.

Przepisy ustawy z dn. 11 marca 2004 dotyczące wymagań weterynaryjnych zawierają zasady prowadzenia dokumentacji, zasady nadzorowania chowu i hodowli ryb, wykaz chorób objętych obowiązkiem zwalczania (IHN, VHS, ISA) i obowiązkiem rejestracji (SVC, BKD) oraz warunki obrotu zwierzętami i produktami akwakultury.


*00088*          en

Potentially pathogenic bacteria in water and siberian sturgeon (Acipenser baeri Br. ) x Russian sturgeon (Acipenser gueldenstaedti Br. ) hybrids in a closed water cycle. Potencjalnie patogenne bakterie występujące w wodzie i ciele hybrydów jesiotra syberyjskiego z jesiotrem rosyjskim (Acipenser baeri Br. x Acipenser gueldenstaedti Br. ) w obiegach zamkniętych. Krause, Joanna; Zmysłowska, Izabella; Gołaś, Iwona. - Bull. Sea Fish. Inst. 2005 nr 3 (166) s. 65-77, il.   bibliogr.

Badania mikrobiologiczne wody oraz naskórka i przewodu pokarmowego ryb wykazały, że najmniejszą liczebnością charakteryzowały się bakterie Pseudomonas fluorescens, Staphylococcus sp. i Aeromonas hydrophila (0-105 cfu/cm sześc. ). Najliczniej występowały bakterie należące do rodziny Enterobacteriaceae. Ich liczebność w wodzie odpływającej z basenów podchowowych sięgała do 8, 1 x 10(2) cfu/cm sześc. Natomiast na skórze i w przewodzie pokarmowym ryb dochodziła do 5, 4 x 10(2) oraz 1, 6 x 10(3) cfu/cm sześc.


*00109*          en

The anaesthetic effect of clove oil on common carp, Cyprinus carpio L. Anestetyczny wpływ oleju goździkowego na karpia,  Cyprinus carpio L. Hajek, Grzegorz J. ; Kłyszejko, Bernard;  Dziaman, Robert. - Acta Ichth. Piscat. 2006 vol. 36 nr 2 s. 93-97, il.   bibliogr.

Olej goździkowy zawiera eugenol, olejek lotny, który może być wykorzystywany jako anestetyk u ryb. Karpie eksponowano w różnych koncentracjach oleju goździkowego w zakresie od 10 do 200 mg/l.  Anestezję wywoływały koncentracje od 30 do 200 mg/l. Eksperymety potwierdziły przydatność preparatu do anestezji u karpia. Za bezpieczne do zastosowania w akwakulturze uznano koncentracje od 30 do 50 mg/l.


*00111*          en                         

Host-specific in vitro colonisation of fish epithelia by gyrodactylids. Kolonizacja specyficznego żywiciela in vitro - nabłonka ryb przez gyrodaktylusy. Larsen, Thomas B. ; Buchmann,  Kurt. - Acta Ichth. Piscat. 2006 vol. 36 nr 2 s. 113-118, il. bibliogr.

Przeprowadzono serię badań in vitro używając dwóch gatunków pasożytów ryb: Gyrodactylus derjavini i G. salaris. Testowano osiedlanie się pasożytów na łuskach z przylegającym nabłonkiem pochodzącym od pstrąga tęczowego, karpia i łososia. Kolonizacja gyrodaktylusów na łuskach przebiegała w mniejszym nasileniu niż w doświadczeniach z żywymi rybami. Jednakże potwierdziło się przypuszczenie, że pasożyty atakowały w większym stopniu specyficznego żywiciela. G. salaris osiedlał się głównie na łuskach łososia, a G. derjavini na łuskach pstrąga.


 

RYBY KARPIOWATE

*00019*          pl

Chów ryb w stawach karpiowych - systemy produkcji oraz kierunki doskonalenia. Mazurkiewicz, Jan; Przybył, Antoni. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007   s. 129-133 +bibliogr. xx poz.

Przedstawiono systemy produkcji ryb karpiowatych: ekstensywną produkcję w monokulturze w stawach ziemnych, intensywną monokulturę,  zintegrowaną monokulturę oraz polikulturę. Omówiono kierunki rozwoju chowu ryb, zwiększenie zasobów pokarmu naturalnego w środowisku wodnym oraz optymalizację żywienia.




BIOLOGIA KARPIA

*00113*          en                         

Effect of melatonin on dopamine secretion in the hypothalamus of mature female common carp, Cyprinus carpio L. Wpływ melatoniny na wydzielanie dopaminy w podwzgórzu dojrzałych samic karpia, Cyprinus carpio L. Popek, Włodzimierz; Łuszczek-Trojnar, Ewa; Drąg-Kozak,  Ewa; Rząsa, Janusz; Epler, Piotr. - Acta Ichth. Piscat. 2006 vol. 36 nr 2 s. 135-141, il. bibliogr.

Koncentracje dopaminy w tkankach podwzgórza samic karpia badano metodą radioenzymatyczną w dwóch okresach, latem w okresie tarłowym oraz zimą, gdy gonady były w stanie spoczynku. Iniekcja melatoniny powodowała wzrost koncentracji dopaminy w podwzgórzu ryb. Proces ten obserwowano tylko latem uznając sezonowy wpływ melatoniny na system dopaminergiczny. Stwierdzono, że melatonina może być stymulatorem uwalniania LH (hormonów luteinizujących) i w ten sposób może oddziaływać na reprodukcję karpia.




CHÓW I HODOWLA KARPIA

*00008*          pl                         

Hodowla karpia w Unii Europejskiej. Varadi, Laszlo. W:  Międzynarodowa Konferencja Hodowców Karpia. Szczyrk 14 luty 2007.  Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007    s. 15-26, il. +bibliogr. 6 poz.

Omówiono znaczenie hodowli karpia w krajach Europy przed i po rozszerzeniu Unii Europejskiej. W 2004 r. całkowita produkcja karpia w Unii Europejskiej wynosiła 69. 131 ton. Przedstawiono problemy z jakimi się zmaga sektor produkcji ryb stawowych oraz szanse rozwoju.  Scharakteryzowano struktury i regulacje prawne Unii Europejskiej dotyczące akwakultury stawowej karpia.


*00009*          pl                         

Pesymizm czy optymizm czyli uwagi o sezonie hodowlanym w rybactwie stawowym w 2006 roku. Lirski, Andrzej. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007    s. 9-15, il.

Analizowano sytuację w rybactwie stawowym pod koniec 2006 r. , ze szczególnym uwzględnieniem rozkładu temperatur w sezonie hodowlanym.  Stwierdzono, że produkcja karpia towarowego w analizowanym okresie wyniesie ok. 17500 ton i będzie świadczyć o utrzymującym sie jej spadku od kilkunastu lat. Omówiono wyniki ankiet otrzymanych z 23 gospodarstw obejmujących 9750 ha powierzchni stawów. W oparciu o dane z ankiet przedstawiono ocenę wielkości produkcji narybku, kroczka i karpia handlowego.


*00016*          pl                         

Wpływ technologii produkcji i masy ciała na wybrane wskaźniki użytkowe karpia towarowego. Woźniak, Małgorzata; Guziur, Janusz;  Ksybek, Joanna. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007  s. 101-108, il. +bibliogr. 10 poz.

Oznaczano skład chemiczny ciała karpi chowanych w stawach karpiowych i sadzach na ciepłej wodzie zrzutowej z elektrowni oraz porównano wydajności tuszki i współczynniki mięsistości ryb.  Najwyższy współczynnik mięsistości oraz wydajność tuszki osiągały ryby duże (powyżej 1, 5 kg). Najlepszą jakością pod względem dietetycznym odznaczały się karpie ze stawów ziemnych.


*00018*          pl                         

Dzieje hodowli karpia w kulturze europejskiej. Guziur, Janusz.  W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007.  Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007     s. 123-128, il.

Scharakteryzowano rozwój hodowli karpia w Polsce w podziale na cztery okresy (od połowy XIII wieku do dwudziestolecia międzywojennego) oraz w okresie powojennym. Podano lokalizację gospodarstw, wielkość produkcji, spożycie ryb oraz sposoby gospodarowania.


*00020*          pl                         

Ocena efektywności żywienia karpi konsumpcyjnych paszą z udziałem makuchu rzepakowego z Zakładów Tłuszczowych BIELMAR w Bielsku Białej w warunkach chowu gospodarczego w stawach. Stanny,  Leon A. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie  2007    s. 135-154, il. +bibliogr. 9 poz.

Kroczka karpia żywiono w trzech grupach: granulatem z makuchem rzepakowym, granulatem z makuchem rzepakowym i pszenicą oraz samą pszenicą. Dokonano pomiarów ciała i masy ryb, badano wartość rzeźną i skład mięsa. Stosując pasze z udziałem makuchu rzepakowego w żywieniu karpi uzyskano lepsze wyniki hodowlane i ekonomiczne, a mięso ryb uzyskało lepszą ocenę konsumencką i prozdrowotną niż ryb żywionych samą pszenicą.


*00090*          pl                         

Produkcja karpia i ryb dodatkowych w stawach ziemnych w 2006 roku na podstawie badań ankietowych. Lirski, Andrzej; Myszkowski,  Leszek. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 1-4, il. bibliogr.

Na podstawie 146 ankiet pochodzących z gospodarstw rybackich z różnych regionów Polski omówiono produkcję narybku, kroczka i karpia handlowego w 2006 r. Dane te porównano z wielkością produkcji karpia uzyskiwaną w poprzednich latach. Przedstawiono warunki hydrologiczno-meteorologiczne, sytuację epizootyczną, zużycie pasz oraz produkcję ryb konsumpcyjnych innych gatunków.


*00100*          pl                         

Z dziejów hodowli ryb na świecie. Cz. 1: W mroku dziejów. Guziur,  Janusz. - Mag. Przem. Ryb. 2006 nr 6 (54) s. 17-19, il. bibliogr.

Stwierdzono, że najstarsze próby stawowego wychowu karpia prowadzono w Japonii i Chinach oraz w Egipcie. Opisano rozwój rybołówstwa śródlądowego w różnych krajach Europy z wyszczególnieniem historii chowu karpia w Polsce i Europie. Najstarszym zakonem zajmującym się chowem stawowym karpi byli Cystersi, a Benedyktyni w Tyńcu pod Krakowem najwcześniej w Polsce przetrzymywali ryby w stawach-magazynach zwanych rybnikami.


*00103*          pl                         

Z dziejów hodowli ryb na świecie. Cz. 2: Nieco historii o udomowieniu naszego karpia. Guziur, Janusz. - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 1 (55) s. 39-41, il. bibliogr.

Analizowano dane historyczne dotyczące pochodzenia karpia oraz jego udomowienia w Polsce i Europie. Stwierdzono, że na naszych ziemiach chów stawowy udomowionego karpia lustrzenia rozpoczęto na przełomie XII/XIII wieku. Przedstawiono wybrane wskaźniki morfologiczne i anatomiczne karpi i sazanów dunajskich.




INNE KARPIOWATE

*00001*          pl                         

Strzebla błotna Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) w obszarach Natura 2000 Polesia Lubelskiego. Kolejko, Marcin. W:  Zarządzanie zasobami przyrody na obszarach Natura 2000 w Polsce. Pod red. Tadeusza J. Chmielewskiego. Lublin: Wydaw. AR w Lublinie 2006  s. 128-134, il. +bibliogr. 30 poz. , summ.

Opisano występowanie strzebli błotnej w Polsce. Podano wykaz i charakterystykę jej stanowisk na terenie dwóch obszarów chronionych Natura 2000 Polesia Lubelskiego: w Dolinie Tyśmienicy i Jezior Uściwierskich oraz w pobliżu Doliny Środkowego Bugu w Rezerwacie Przyrody „Magazyn“. Ten gatunek ryb jest objęty ochroną gatunkową od 1983 r. Omówiono założenia programu czynnej ochrony strzebli błotnej w regionie Polesia Lubelskiego.


*00021*          en                         

Meristic and biometric features of lake minnow Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) in a small peat excavation (Polesie Lubelskie Region). Cechy merystyczne i biometryczne strzebli błotnej, Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) z małej torfianki na Polesiu Lubelskim. Kolejko, Marcin; Wolnicki, Jacek; Sikorska,  Justyna; Radwan, Stanisław; Demetraki-Paleolog, Andrzej. - Teka Kom. Ochr. Kszt. Środ. Przyr. 2006 t. 3 s. 71-75, il. bibliogr. streszcz.

W 2006 r. badano cechy taksonomiczne populacji strzebli błotnej w małym, śródleśnym zbiorniku w rejonie jeziora Sumin. Przedstawiono wyniki analizy porównawczej 5 cech merystycznych i 24 cech biometrycznych u 60 osobników. Stwierdzono dużą zmienność tego gatunku w szerokim zasięgu jego występowania, natomiast w obrębie regionu poleskiego wyniki badań nie wykazały wyraźnego zróżnicowania populacji.


*00022*          en                         

Present state of the occurrence of lake minnow Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) in the Lubelskie Voivodeship (Poland). Aktualny stan występowania strzebli błotnej Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) w województwie lubelskim (Polska). Wolnicki, Jacek; Kolejko, Marcin; Sikorska, Justyna. - Teka Kom. Ochr. Kszt. Środ. Przyr.  2006 t. 3 s. 250-256, il. bibliogr. streszcz.

Omówiono występowanie chronionego gatunku ryb - strzebli błotnej - na obszarze województwa lubelskiego. Ochrona tego gatunku jest uwzględniona w programie Natura 2000. W latach 2005/06 na Lubelszczyźnie stwierdzono 20 stanowisk Eupallasella perenurus, z których 11 jest nowych, dotąd nie odnotowanych. Przedstawiono charakterystykę stanowisk tego gatunku; ponad połowa z nich jest zlokalizowana w rejonie miejscowości Kulik-Dobromyśl-Siedliszcze.  Powierzchnia lustra wody zbiorników zamieszkałych przez strzeblę błotną waha się od 0, 15 do ok. 1, 00 ha.


*00037*          pl                         

Amur w szuwarach. Lirski, Andrzej. - Farmer 2006 nr 15 s. 50-51,   il.

Omówiono wpływ roślin wynurzonych i zanurzonych na ryby,  produktywność i wydajność stawu. Scharakteryzowano zwalczanie roślinności wodnej trzema metodami: mechanicznie, chemicznie i biologicznie. Możliwe jest wykorzystanie amura białego jako „żywej kosiarki wodnej“ do likwidacji roślinności w stawie. Amur żywiąc się roślinami wodnymi zanurzonymi pobiera dziennie pokarm w ilości 60-120 proc. aktualnej masy ciała, a w przypadku wyjadania roślin twardych - 30-60 proc. masy ciała.


*00050*          en                         

Effects of different incubation temperatures on the yolk-feeding stage of Eupallasella percnurus (Pallas). Wpływ różnych temperatur inkubacji na larwy strzebli błotnej, Eupallasella percnurus (Pallas),  w stadium odżywiania żółtkowego. Kamiński, R. ; Kamler, E. ;  Korwin-Kossakowski, M. ; Myszkowski, L. ; Wolnicki, J. - J. Fish Biol.  2006 vol. 68 nr 4 s. 1077-1090, il. bibliogr.

Przeprowadzono obserwacje rozwoju embrionów i larw strzebli błotnej przetrzymywanych w temperaturach: 13, 16, 19, 22 i 25 st. C.  Wyznaczono punkt tzw. biologicznego rozwoju „zerowego“ (7, 5-10, 5 st. C. ), współczynnika rozwoju - Q(dev) 19-25 st. C. oraz optymalną temperaturę podchowu (22-25 st. C. ). Porównano śmiertelność, tempo rozwoju ontogenetycznego i wzrostu oraz wydajność wykorzystania energii.


*00054*          en                         

The biological background for the production of stocking material of 11 European rheophilic cyprinids. A review. Biologiczne podstawy produkcji materiału zarybieniowego 11.  europejskich reofilnych ryb karpiowatych. Przegląd. Kamler, Ewa;  Wolnicki, Jacek. - Arch. Hydrobiol. -Large Rivers 2006 vol. 16 nr 4 Suppl. 158/4 s. 667-687, il.    Bibliogr. 99 poz.

Omówiono problematykę ochrony zagrożonych wyginięciem reofilnych ryb karpiowatych w Austrii, Republice Czeskiej i Polsce. Badane były następujące gatunki: certa, świnka, strzebla, jaź, brzana, boleń,  jelec, kiełb białopłetwy, kleń, kiełb pospolity, ukleja. Przedstawiono szereg aspektów biologicznych i hodowlanych, w tym: wpływ tarlaków na jakość biologiczną potomstwa, zakresy optymalnych temperatur podchowu, stosowane zagęszczenia gwarantujące najwyższe tempo wzrostu, efekty żywienia pokarmem naturalnym i paszą sztuczną.  Omówiono problemy żywieniowe podczas tuczu narybku (przekarmianie).


*00057*          en

Compensatory growth and matter or energy depension in Vimba vimba juveniles fed natural food or a formulated diet. Wzrost kompensacyjny i magazynowanie materii oraz energii u młodocianych stadiów certy, Vimba vimba, żywionych pokarmem naturalnym lub paszą. Myszkowski, Leszek; Kamiński, Rafał; Kamler, Ewa. - Folia Zool. 2006 vol. 55 nr 2 s. 211-222, il. bibliogr.

Opisano przebieg procesu kompensacji wzrostu u narybku certy (0. 3 g/szt. ) po 7-dniowej głodówce w zależności od rodzaju podawanego pokarmu (pasza ASTA lub ochotkowate) w okresie ponownego karmienia.  Przebieg fazy kompensacyjnej był zależny od rodzaju żywienia. Ryby żywione paszą sztuczną w pierwszej kolejności odbudowywały zapasy energetyczne (tkankę tłuszczową), a żywione owadami - elementy strukturalne ciała (cechowało je wyższe tempo wzrostu) i deponowały w mięśniach więcej wody. Pełną kompensację masy ciała stwierdzono wyłącznie w grupie ryb karmionych ochotkowatymi (Chironomidae).


 

RYBY ŁOSOSIOWATE

*00105*          pl

Chile - jeden z liderów światowego rynku łososia. Aguirre,  Grażyna. - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 2 (56) s. 38-39, il.

Opisano hodowlę pstrąga i łososia w Chile począwszy od 1875 r.  Obecnie Chile jest drugim producentem ryb łososiowatych na świecie. W 2006 r. całkowite połowy ryb i skorupiaków wynosiły 809. 325 ton, w tym 627. 637 ton stanowiły łosoś i pstrąg tęczowy. Przedstawiono wielkość eksportu i głównych odbiorców sektora rybnego Chile.


 

BIOLOGIA PSTRĄGA

*00094*          pl                         

Inwentaryacja gniazd tarłowych pstrąga potokowego w dorzeczu Białej Przemszy. Drążewski, Łukasz; Piętka, Grzegorz. - Komun. Ryb.  2007 nr 2 (97) s. 19-25, il. bibliogr.

Opisano i zilustrowano fotograficznie gniazda tarłowe utworzone jesienią 2006 r. przez pstrągi potokowe w poszczególnych odcinkach Białej Przemszy na Śląsku. Podano liczbę i wielkość gniazd,  zapiaszczenie żwiru, ilość złożonej ikry oraz szacowany wylęg.  Omówiono znaczenie tarlisk dla zachowania i odbudowania naturalnej populacji pstrąga potokowego.




CHÓW I HODOWLA PSTRĄGA

*00056*          en                         

Motility parameters of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) spermatozoa in relation to sequential collection of milt, time of post-mortem storage and anesthesia. Parametry ruchliwości plemników pstrąga pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) w zależności od sekwencji pobierania mlecza, czasu jego przetrzymywania oraz anestezji. Dietrich, G. J. ; Kowalski, R. ; Wojtczak, M. ;  Dobosz, S. ; Goryczko, K. ; Ciereszko, A. - Fish Physiol. Biochem. 2005  vol. 31 nr 1 s. 1-9, il. bibliogr.

Komputerowa analiza ruchu plemników (CASA) pstrąga tęczowego wykazała, że czas znieczulenia mleczaków (10 min) oraz czas przechowywania nasienia post mortem (40-60 min) skraca czas ruchliwości i zmienia parametry ruchu plemników. Może to obniżyć efektywność zapłodnienia ikry. Zaobserwowany wzrost koncentracji i ciśnienia osmotycznego nasienia w kolejno pobieranych próbach (co 5 min) świadczył o zanieczyszczeniu pierwszych partii mlecza uryną.




INNE ŁOSOSIOWATE

*00086*          pl

Dalsze informacje historyczne o występowaniu łososia w dorzeczu Bugu. Cios, S. - Prz. Ryb. 2007 R. 32 nr 2 s. 78-80, il. bibliogr.

Podano informacje o ichtiofaunie (zwłaszcza łososiu) w dorzeczu rzeki Bug w XIX w. Dane te uzyskano w źródłach historycznych.


*00092*          pl

Finansowanie zarybień łososiami i trociami w latach 1994-2003.  Bartel, Ryszard. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 9-11, il. bibliogr.

Przedstawiono instytucje decydujące o dysponowaniu środkami finansowymi na realizację zarybiania polskich obszarów morskich różnymi gatunkami ryb. Omówiono finansowanie zarybień smoltami,  narybkiem i wylęgiem troci i łososia przez różne instytucje (m. in.  NFOŚ, hodowców, PZW) w latach 1994-2003.


*00104*          pl                         

Rozwój światowego rynku łososia: najciekawsze przed nami.  Kulikowski, Tomasz. - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 2 (56) s. 36-37, il.

Scharakteryzowano wielkość światowej produkcji ryb łososiowatych w 2005 r. oraz czynniki wpływające na rozwój ich konsumpcji. Omówiono stan i perspektywy rozwoju rynku łososia w Polsce i na świecie.




RYBY SIEJOWATE

*00040*          en                         

Effects of the polyculture of juvenile stages of Northern pike (Esox lucius L. ) and sturgeon in recirculating systems. Efekty polikultury młodocianych stadiów szczupaka (Esox lucius L. ) i jesiotra w obiegach recyrkulacyjnych. Szczepkowski, Mirosław;  Szczepkowska, Bożena. - Electr. J. Pol. Agric. Univ. -Fisheries 2006 vol. 9 iss. 1, il. bibliogr. (Dostęp: www. ejpau. media. pl/volume9/issue1/art-25. html)

Porównywano efekty podchowu 2. grup wielkościowych narybku szczupaka (0. 1 i 3. 1 g/szt. ) w mono- i polikulturze z narybkiem jesiotra syberyjskiego (0. 38 i 9. 6 g/szt. ) stanowiącego odpowiednio 40 lub 80 proc. oraz 10 lub 20 proc. jego biomasy. Przy zagęszczeniu jesiotra wynoszącym 40 proc. (w grupie ryb mniejszych) oraz 20 proc.  (w grupie ryb większych) tempo wzrostu i przeżywalność szczupaka były wyższe, a kanibalizm niższy niż w monokulturze. We wszystkich wariantach zagęszczeniowych w polikulturze wykorzystanie paszy było lepsze niż w monokulturze.


*00110*          en                         

Grow-out of northern pike (Esox lucius L. ) larvae under uncontrolled conditions. Wyrastanie larw szczupaka (Esox lucius L. ) w warunkach kontrolowanych. Wolska-Neja, Bogusława; Neja,  Zbigniew. - Acta Ichth. Piscat. 2006 vol. 36 nr 2 s. 105-112, il.   bibliogr.

Jednodniowe larwy szczupaka ulokowano w 13-litrowych zbiornikach hodowlanych osadzonych 15 cm w ziemi. Larwy żywiono od trzeciego dnia żywym zooplanktonem, który przez cały czas jak „chmura“ unosił się w zbiorniku. Każdy ze zbiorników był zaopatrzony w jakiś rodzaj kryjówki (folia, rośliny, siatka), aby zapobiec kanibalizmowi.  Przeżywalność wynosiła dla okresu 1-7 dni i 8-27 dni, odpowiednio,  92, 3 i 95, 7 proc. Larwy szczupaka przebywające w hodowlach przez 26 dni po wykluciu, tak jak w opisanym doświadczeniu, są odpowiednim materiałem zarybieniowym.


 

RYBY OKONIOWATE

*00041*          en                         

The impact of feeding on the results of rearing larval pikeperch, Sander lucioperca (L. ), with regard to the development of the digestive tract. Wpływ żywienia na wyniki podchowu larwalnego sandacza, Sander lucioperca (L. ), w odniesieniu do rozwoju przewodu pokarmowego. Kowalska, Agata; Zakęś, Zdzisław; Demska-Zakęś,  Krystyna. - Electr. J. Pol. Agric. Univ. -Fisheries 2006 vol. 9 iss. 2, il.   bibliogr. (Dostęp: www. ejpau. media. pl/volume9/issue2/art-05. html)

Larwy sandacza żywiono przez różny okres czasu: 6-12 i 6-26 dni po wylęgu (DPH - days post-hatch). Początkowo rybom podawano pokarm mieszany (solowce i paszę suchą), a następnie wyłącznie paszę suchą.  Wykazano znaczne różnice w tempie wzrostu i rozwoju przewodu pokarmowego ryb. Stwierdzono, że przełomowym etapem w ich rozwoju jest okres między 13 a 19 DPH (przy temperaturze 20 st. C. ). Do tego momentu powinno się je dokarmiać pokarmem naturalnym. W okresie późniejszym żywienie wyłącznie paszą sztuczną nie wpływa negatywnie na tempo wzrostu larw.


*00043*          pl

To właśnie sandacz. Oglęcki, Paweł. - Wiad. Węd. 2007 nr 6 (696)  s. 12, il.

Opisano biologię sandacza (wymagania środowiskowe, rozród,  najkorzystniejszy sposób zarybiania) - drapieżnika z rodziny okoniowatych, którego naturalny zasięg geograficzny obejmuje zlewiska mórz: Czarnego, Bałtyckiego, Azowskiego oraz zlewnie wielkich jezior: Kaspijskiego i Aralskiego.


*00045*          pl

Krześliska w Opolu. Pietrzak, Roman. - Węd. Świat 2007 nr 6 (138) s. 54-55, il.

Opisano akcję stawiania krześlisk dla sandaczy na zbiorniku zaporowym Turawa. Krześliska tworzą dodatkowe miejsca tarłowe oraz umożliwiają rozwój ikry w zbiornikach. Zastępują naturalne tarliska zanikające w zbiornikach wodnych, w których duże wahania poziomu wody nie pozwalają na wytworzenie trwałej strefy brzegowej.


*00048*          en                         

Effect of feeding frequency on growth and size variation in juvenile pikeperch, Sander lucioperca (L. ). Wpływ częstotliwości karmienia na tempo wzrostu i zmienność masy ciała młodocianego sandacza, Sander lucioperca (L. ). Zakęś, Z. ; Kowalska, A. ;  Czerniak, S. ; Demska-Zakęś, K. - Czech. J. Anim. Sci. 2006 vol. 51 nr 2  s. 85-91, il. bibliogr.

Badano wpływ częstotliwości karmienia (dawka jednorazowa lub trzykrotna dziennie i karmienie ciągłe) na tempo wzrostu,  wewnątrzgrupowe zróżnicowanie masy ciała i wykorzystanie paszy sztucznej przez narybek sandacza podchowywany w obiegach recyrkulacyjnych. Doświadczenie przeprowadzono w dwóch grupach wielkościowych (5 i 21 g) stosując różny poziom intensywności żywienia: z nadmiarem 5, 0-3, 5 proc. biomasy/dziennie, w dawkach restrykcyjnych 1, 0-0, 8 proc. biomasy/dziennie. Nie stwierdzono istotnego wpływu tych poziomów żywienia na badane parametry oraz na dominację i hierarchizację w stadzie ryb.


*00049*          en                         

Effect of stocking density on survival and growth performance of pikeperch, Sander lucioperca (L. ), larvae under controlled conditions. Wpływ zagęszczenia obsad na przeżywalność i wskaźniki wzrostu larw sandacza, Sander lucioperca (L. ), w warunkach kontrolowanych. Szkudlarek, Maciej; Zakęś, Zdzisław. -  Aquacult. Int. 2007 vol. 15 nr 1 s. 67-81, il. bibliogr.

W dwóch kolejnych fazach podchowu larw sandacza w obiegu recyrkulacyjnym (4-18 oraz 19-36 dni po wykluciu) badano wpływ zagęszczenia obsad (25, 50 i 100 oraz 6, 10 i 15 osobników/l) na przeżywalność, parametry wzrostu i kanibalizm. W pierwszej fazie przeżywalność wahała się od 72, 3 do 79, 2 proc. , w drugiej fazie najwyższa przeżywalność wynosiła 56, 5 proc. Najwyższe tempo wzrostu uzyskano przy zagęszczeniu 25 osob. /l - 2, 7 mg/dziennie i 6 osob. /l - 28, 8 mg/dziennie. W drugiej fazie śmiertelność była spowodowana głównie kanibalizmem. Uznano, że do 18 dnia po wykluciu larwy sandacza mogą być podchowywane w zagęszczeniu do 100 osob. /l, ale w późniejszym okresie obsady powinny być zredukowane do 15 osob. /l.




RYBY WĘGORZOWATE

*00038*          pl                         

Śliska sprawa, czyli węgorz na Zalewie Wiślanym. Psuty, Iwona. - Wiad. Ryb. 2007 nr 3-4 (156) s. 18-20, il.

Przedstawiono graficznie cykl życiowy węgorza. Scharakteryzowano sposoby połowu węgorzy na Zalewie Wiślanym. Opisano gospodarkę węgorzową, w szczególności zarybieniową, prowadzoną w tym akwenie od XIX w. do 2006 r. Omówiono założenia raportu Komisji Europejskiej z lat 2003-2005 dotyczące zahamowania spadku liczebności węgorza europejskiego, uwzględniając działania w odniesieniu do Zalewu Wiślanego.


*00097*          pl                         

Mezopotamski węgorz kolczasty Mastacembelus mastacembelus - biologia i możliwości jego wykorzystania w europejskiej akwakulturze słodkowodnej. Szczerbik, Paweł; Sokołowska-Mikołajczyk, Mirosława;  Mikołajczyk, Tomasz; Chyb, Jarosław. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97)  s. 29-32, il. bibliogr.

Omówiono wygląd, budowę, biologię, występowanie oraz możliwości rozrodu i chowu w warunakch sztucznych węgorza kolczastego - przedstawiciela długonosowatych, zamieszkujących wody Afryki i Azji.


 

INNE RYBY SŁODKOWODNE

*00052*          ru                         

Iskustvennoe razmnozhenije, inkubacija i podrashhivanie lichinok ostronosogo osetra, Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus. Sztuczny rozród, inkubacja i podchów wylęgu jesiotra atlantyckiego (ostronosego), Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus. Kolman, Ryszard; Szczepkowski, Mirosław. - Izv. Kalinin. Gos. Tekh. Univ. 2006 nr 9  s. 21-25, il. bibliogr. summ.

Zapłodnioną ikrę jesiotra atlantyckiego przetransportowano w wodzie z tlenem z Kanady do Polski, do Doświadczalnego Ośrodka Zarybieniowego nad Dgałem, obiektu Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Transport trwał 26 godzin, a temperatura wody utrzymywała się na poziomie 14, 5-16 st. C. Wyklucie nastąpiło po 52 h,  śmiertelność wynosiła 26, 2 proc. Natępnie przeprowadzono 57-dniowy podchów w obiegu zamkniętym z temperaturą wody 18-19 st. C.  Przeżywalność wynosiła 76 proc. , a średnia masa ciała wahała się od 1, 32 do 6, 04 g.


*00108*          pl                         

Tilapia - cudowna ryba XX wieku?. teka [oprac. ]. - Mag. Przem. Ryb. 2007 nr 2 (56) s. 56, il.

Omówiono występowanie i globalną produkcję tilapii na świecie.  Mięso ryby jest smaczne i ma czerwone zabarwienie. Zaobserwowano spadek rybołówstwa tilapii przy znacznym wzroście produkcji tego gatunku w akwakulturze. Liderem w hodowli tego gatunku jest Azja oraz Ameryka Południowa. Największym importerem tilapii są Stany Zjednoczone (USA), a w Europie - Wielka Brytania.




EKONOMIA I ORGANIZACJA RYBACTWA

*00006*          en                         

National aquaculture sector overview - Poland. Krajowy przegląd sektora akwakultury - Polska. Zakęś, Zdzisław. Rzym (Włochy): FAO 2006,  8 s. , il. +bibliogr. 7 poz. (www. fao. org. /figis/servlet/static?dom=countrysector&xml=naso_poland. x ml)

Przedstawiono rys historyczny oraz stan obecny akwakultury w Polsce uwzględniając struktutrę organizacyjną sektora, poziom produkcji wiodących, konsumpcyjnych gatunków ryb (karpia, pstrąga) w obrocie wewnętrznym i na eksport, stan przetwórstwa, bazę sprzętową,  technologiczną i kadrową gospodarstw, organizację handlu, sposób zarządzania i regulacje prawne, zaplecze naukowe oraz wkład w gospodarkę krajową. Podsumowano dotychczasowe trendy oraz przedstawiono strategie rozwoju na najbliższe lata.


*00010*          pl                         

Rynek i spożycie ryb w latach 2005-2006. Seremak-Bulge, Jadwiga.  W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007.  Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007     s. 17-27, il.

Przedstawiono analizę rynku ryb w Polsce w latach 1995-2007.  Analizowano spożycie ryb oraz preferencje konsumentów według wielkości ich budżetów rodzinnych w latach 1995-2006. Spożycie ryb w kraju waha się w granicach 10, 79-12, 43 kg/osobę/rok. Omówiono też ceny ryb za lata 2000-2006.


*00012*          pl                         

Aktualne preferencje konsumentów, dotyczące karpi handlowych czyli czy pacjent jest chory, czy ma tylko stan podgorączkowy?.  Cieśla, Mirosław. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007  s. 41-51, il. +bibliogr. 7 poz.

W 2005 r. przeprowadzono ankietę wśród studentów SGGW, którzy zadeklarowali fakt spożywania karpia i innych gatunków ryb. Ustalano preferencje konsumentów dotyczące różnych parametrów karpi: wielkości, ułuszczenia, pokroju ciała. Rozważano w jakiej postaci ryby powinny być oferowane do sprzedaży, jakie czynniki odstraszają zakup ryb (czy są to ceny lub warunki przechowywania?). Stwierdzono,  że 2/3 ankietowanych kupowało karpia raz w roku na Święta Bożego Narodzenia. Omówiono oczekiwania konsumentów oraz wskazano na konieczność uwzględnienia ich oczekiwań na rynku.


*00013*          pl                         

Łowiska specjalne - charakterystyka, organizacja i sposoby zarządzania. Czerwiński, Tomasz; Wołos, Arkadiusz; Mickiewicz,  Maciej. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie  2007 s. 59-80, il. +bibliogr. 4 poz.

Na podstawie danych z 11 kwestionariuszy ankietowych pochodzących od klientów czterech łowisk specjalnych: Szwaderki,  Bogucin, Wojnowice, Koszelewy; analizowano podstawowe parametry łowisk, formy płatności, ich dodatkową ofertę, najczęściej stosowane formy reklamy i promocji, dane o składzie gatunkowym obsady ryb w łowiskach oraz o ich biomasie. Dokonano charakterystyki socjoekonomicznej klientów badanych łowisk specjalnych.


*00014*          pl                         

Problemy gospodarki rybackiej na tle Narodowej Strategii Rozwoju Rybactwa na lata 2007-2013. Pilarczyk, Andrzej. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie 2007  s. 83-90

„Strategia Rozwoju Rybołówstwa 2007-2013" określa szczegółowe cele i priorytety działań Polski w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR) zgodnie z wytycznymi Wspólnoty Europejskiej w zakresie Wspólnej Gospodarki Rybackiej. Generalnym celem polskiej polityki rybackiej jest: racjonalna gospodarka żywymi zasobami wód i poprawa efektywności sektora rybackiego, podniesienie konkurencyjności polskiego rybołówstwa i przetwórstwa rybnego oraz trwała obecność gospodarki rybnej w gospodarce narodowej. Omówiono czynniki wewnętrzne i zewnętrzne wpływające na funkcjnowanie gospodarstw stawowych. Przeanalizowano stan obecny rybactwa stawowego ze wskazaniem obszarów, w których mogą narastać trudności w realizacji założeń strategii.


*00085*          pl                         

Forum Towarzystwa Promocji Rybactwa i Produktów Rybnych. Pan Karp. Szczepański, Zbigniew [red. ]. - Prz. Ryb. 2007 R. 32 nr 2 s. 57-70,   il.

Podano informacje o dorocznej konferencji hodowców karpia w Szczyrku oraz walnym zebraniu członków Towarzystwa Promocji Rybactwa i Produktów Rybnych w Górznie, połączonym ze szkoleniem na temat budowania marki dla produktów rybnych. Podano regulamin przyznawania przez TPRiPR certyfikatu na produkty rybne.


*00092*          pl                         

Finansowanie zarybień łososiami i trociami w latach 1994-2003.  Bartel, Ryszard. - Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 9-11, il. bibliogr.

Przedstawiono instytucje decydujące o dysponowaniu środkami finansowymi na realizację zarybiania polskich obszarów morskich różnymi gatunkami ryb. Omówiono finansowanie zarybień smoltami,  narybkiem i wylęgiem troci i łososia przez różne instytucje (m. in.  NFOŚ, hodowców, PZW) w latach 1994-2003.


*00099*          pl                         

Dzierżawa rybacka a użytkowanie rybackie. Radecki, Wojciech. -  Komun. Ryb. 2007 nr 2 (97) s. 36-37+39

Prawnik dowodzi na podstawie obowiązujących przepisów, że podmiot dzierżawiący jeziora od Agencji Nieruchomości Rolnych nie ma obowiązku występowania o zmianę umowy dzierżawy na umowę użytkowania rybackiego.


*00101*          pl                         

Informacja i współpraca - drogą do sukcesu. Varadi, Laszlo. -  Mag. Przem. Ryb. 2006 nr 6 (54) s. 34-37, il.  Zob. też: Od pomysłu do nowej regulacji prawnej - proces tworzenia aktów prawnych dotyczących akwakultury w Unii Europejskiej.  Aut.: Wawrzyniak, Igor. Mag. Przem. Ryb. 2006 nr 6 (54) s. 25-28

Przedstawiono regulacje prawne obowiązujące w Unii Europejskiej odnośnie akwakultury oraz możliwość uczestniczenia hodowców ryb w procesie legislacyjnym. Uświadomiono hodowcom znaczenie informacji rynkowych oraz badawczo-rozwojowych umożliwiających zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Sukces całej branży zależy od współpracy zainteresowanych i wymiany informacji.


 

ZANIECZYSZCZENIE I OCHRONA WÓD

*00025*          en                         

Long-term changes of phytoplankton in Lake Niegocin, in the Masurian Lake Region, Poland. Długookresowe zmiany fitoplanktonu w jeziorze Niegocin na Pojezierzu Mazurskim. Napiórkowska-Krzebietke, Agnieszka; Hutorowicz, Andrzej. -  Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2006 vol. 35 nr 3 s. 209-226, il. bibliogr.

Badano zmiany w biomasie i składzie gatunkowym fitoplanktonu oraz poziom chlorofilu w jeziorze Niegocin po modernizacji oczyszczalni ścieków w Giżycku w 1994 r. Przed modernizacją oczyszczalni biomasa fitoplanktonu kształtowała się na wysokim poziomie (8, 2 mg/l) przy wysokim poziomie chlorofilu-a (93, 9 mikrog/l). Po modernizacji oczyszczalni (lata 1995-99) badane wskaźniki uległy znacznemu obniżeniu (biomasa 3-krotnie, chlorofil 4-krotnie). Stan ten jednak okazał się krótkotrwały i w latach 2000/01 biomasa fitoplanktonu sięgała 6, 3 mg/l, a koncentracja chlorofilu 45, 4 mikrog/l.


*00026*          en                         

Distribution of benthic diatoms in the Świnka River (Polesie Region) in relation to salinity. Rozmieszczenie okrzemek dennych w rzece Świnka (Polesie) w stosunku do zasolenia. Pasztaleniec,  Agnieszka; Połeć, Anna. - Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2006 vol. 35 nr 3  s. 227-236, il. bibliogr.

W 2005 r. w miesiącach: kwiecień, czerwiec, październik,  przeprowoadzono badania zespołów okrzemek w rzece Świnka, powyżej i poniżej zrzutu zasolonych wód pochodzących z kopalni Bogdanka.  Zaobserwowano zarówno przestrzenne, jak i gatunkowe zróżnicowanie badanych organizmów. Na odcinku poniżej zrzutu wód pokopalnianych do rzeki stwierdzono bardzo wysokie zasolenie (do 338, 8 mg Cl/l) oraz obecność okrzemek słonowodnych (Navicula halophila, N. salinarum,  Nitzschia commutata, N. constricta i Thalassiosira weissflogii).


*00047*          pl                         

Rzeki z trudem się regenerują. Bacciarelli, Krystyna. - Nasze Wody 2007 R. 9 nr 1 s. 29-31, il.

Omówiono wyniki badań jakości wody w 31 rzekach, w 109 przekrojach pomiarowo-kontrolnych w dorzeczu Wisły i Odry, które przeprowadzili inspektorzy WIOŚ w Bydgoszczy. W regionie brak jest rzek z wodą bardzo dobrej jakości, wodę dobrej jakości znaleziono w 11 przekrojach, zadowalającą w 34, niezadowalającą w 31, a złej jakości w 33. Przedstawiono także wyniki oceny biologicznej dziewięciu rzek na 21 stanowiskach.


*00061*          en                         

Effect of the applied restoration techniques on the content of organic matter in the sediment of Lake Długie. Wpływ zastosowanych technik rekultywacji na zawartość materii organicznej w osadach dennych Jeziora Długiego. Brzozowska, Renata; Gawrońska, Helena. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 39-46, il. bibliogr. streszcz.

Jezioro Długie o powierzchni 26, 8 ha i maks. głębokości 17, 3 m leżące na terenie miasta Olsztyn rekultywowano dwiema metodami. W latach 1987-2000 stosowano sztuczne napowietrzanie, a w latach 2001-2003 - metodę inaktywacji fosforu. Wskutek wieloletniego napowietrzania uległy wzmożeniu procesy mineralizacji i nastąpiła redukcja materii organicznej w osadach dennych. Natomiast po inaktywacji fosforu przy pomocy koagulanta PAX18 w osadach dennych zanotowano wzrost zawartości materii organicznej. Było to spowowdowane strącaniem zawiesiny podczas koagulacji oraz dopływem ścieków deszczowych.


*00071*          en                         

Anthropogenic changes in water quality in the Swarzędzkie Lake (West Poland). Zmiany jakości wód Jeziora Swarzędzkiego (Polska Zachodnia) pod wpływem antroporesji. Kowalczewska-Madura,  Katarzyna; Gołdyn, Ryszard. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 147-154, il.   bibliogr. streszcz.

Badania jakości wód Jeziora Swarzędzkiego w latach 2000-2002 porównano z wynikami uzyskanymi w latach wcześniejszych. Jezioro to nadal jest hypertroficzne, mimo że w 1991 r. wstrzymano w 80 proc.  dopływ ścieków komunalnych - nie uzyskano poprawy jakości wody. Jest to spowodowane wzbogacaniem wewnętrznym z osadów dennych oraz wpływem zlewni, która jest zdominowana przez ziemie użytkowane rolniczo.


*00074*          en                         

Abiotic manifestations of eutrophication of water reservoirs in cases of extreme agricultural and industrial anthropopressure. Abiotyczne przejawy eutrofizacji zbiorników wodnych w przypadku ekstremalnej antropopresji rolniczej i przemysłowej. Machowski,  Robert; Ruman, Marek; Rzętała, Mariusz. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6  s. 179-186, il. bibliogr. streszcz.

Porównywano dwa zbiorniki różniące się warunkami zlewni. Zbiornik Dzierżno Duże jest pod wpływem antropopresji przemysłowej,  zaś Turawa podlega antropopresji rolniczej. Pierwszy z nich charakteryzuje się większym obciążeniem substancjami biogennymi i gorszymi warunkami ekologicznymi. Poza tym przejawia on większe deficyty tlenowe niż zbiornik Turawa. Zakwity glonów występują w obydwu zbiornikach. Dzierżno Duże zaliczono do zbiorników politroficznych, a Turawa jest zbiornikiem eutroficznym.


*00081*          en                         

An attempt to determine the trophic state of Lake Turowskie and the role of the catchment in the process of its eutrophication. Próba określenia stanu troficznego Jeziora Turowskiego i rola zlewni w procesie eutrofizacji. Tandyrak, Renata; Teodorowicz, Mariusz;  Grochowska, Jolanta. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6 s. 277-282, il. bibliogr.   streszcz.

Jezioro Turowskie jest małym (o powierzchni 7, 2 ha), płytkim (głębokość maks. 9 m) zbiornikiem położonym wśród wzgórz morenowych,  które są w 94, 2 proc. użytkowane rolniczo, a dodatkowo było ono obciążone przez wiele lat ściekami z pobliskiej gorzelni. Obecne obciążenie biogenami wynosi 1, 69 g P/m kw. /rok i 36, 02 g N/m kw. /rok.  W jeziorze tym zanotowano wysokie wartości produkcji pierwotnej i chlorofilu-a. Latem występują deficyty tlenowe przy dnie, co powowduje uruchomianie zasilania wewnętrznego w biogeny z osadów dennych, pojawiają się zakwity glonów. Jezioro uznano za silnie zeutrofizowane.


 

OCHRONA GATUNKOWA

*00002*          pl

Ryby (Pisces) i raki (Decapoda) jeziora Oświn. Chybowski,  Łucjan; Białokoz, Witold; Krzywosz, Tadeusz. W: Jezioro Oświn i okolice. Monografia przyrodniczo-kulturowa. Red.: Maciej Groamdzki,  Rajmund J. Wiśniewski. Poznań: Bogucki Wydaw. Nauk. 2005  s. 165-181, il.

Na podstawie połowów z lat 1971-1998 stwierdzono, że ichtiofauna jeziora Oświn jest reprezentowana przez 22 gatunki ryb oraz jeden gatunek raka. Spośród ryb występujących w jeziorze trzy gatunki są objęte ochroną gatunkową (różanka, koza, piskorz), a osiem dalszych - ochroną częściową. Dwa gatunki mają określony status zagrożenia i są wymienione w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt“ (różanka,  piskorz). Omówiono strukturę odłowów, zasady ochrony ichtiofauny i astakofauny oraz jej zagrożenia.


*00021*          en                         

Meristic and biometric features of lake minnow Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) in a small peat excavation (Polesie Lubelskie Region). Cechy merystyczne i biometryczne strzebli błotnej, Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) z małej torfianki na Polesiu Lubelskim. Kolejko, Marcin; Wolnicki, Jacek; Sikorska,  Justyna; Radwan, Stanisław; Demetraki-Paleolog, Andrzej. - Teka Kom. Ochr. Kszt. Środ. Przyr. 2006 t. 3 s. 71-75, il. bibliogr. streszcz.

W 2006 r. badano cechy taksonomiczne populacji strzebli błotnej w małym, śródleśnym zbiorniku w rejonie jeziora Sumin. Przedstawiono wyniki analizy porównawczej 5 cech merystycznych i 24 cech biometrycznych u 60 osobników. Stwierdzono dużą zmienność tego gatunku w szerokim zasięgu jego występowania, natomiast w obrębie regionu poleskiego wyniki badań nie wykazały wyraźnego żróżnicowania populacji.


*00022*          en                         

Present state of the occurrence of lake minnow Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) in the Lubelskie Voivodeship (Poland). Aktualny stan występowania strzebli błotnej Eupallasella perenurus (Pallas, 1814) w województwie lubelskim (Polska). Wolnicki, Jacek; Kolejko, Marcin; Sikorska, Justyna. - Teka Kom. Ochr. Kszt. Środ. Przyr.  2006 t. 3 s. 250-256, il. bibliogr. streszcz.

Omówiono występowanie chronionego gatunku ryb - strzebli błotnej - na obszarze województwa lubelskiego. Ochrona tego gatunku jest uwzględniona w programie Natura 2000. W latach 2005/06 na Lubelszczyźnie stwierdzono 20 stanowisk Eupallasella perenurus, z których 11 jest nowych, dotąd nie odnotowanych. Przedstawiono charakterystykę stanowisk tego gatunku; ponad połowa z nich jest zlokalizowana w rejonie miejscowości Kulik-Dobromyśl-Siedliszcze.  Powierzchnia lustra wody zbiorników zamieszkałych przez strzeblę błotną waha się od 0, 15 do ok. 1, 00 ha.


*00054*          en                         

The biological background for the production of stocking material of 11 European rheophilic cyprinids. A review. Biologiczne podstawy produkcji materiału zarybieniowego 11.  europejskich reofilnych ryb karpiowatych. Przegląd. Kamler, Ewa;  Wolnicki, Jacek. - Arch. Hydrobiol. -Large Rivers 2006 vol. 16 nr 4 Suppl. 158/4 s. 667-687, il.  Bibliogr. 99 poz.

Omówiono problematykę ochrony zagrożonych wyginięciem reofilnych ryb karpiowatych w Austrii, Republice Czeskiej i Polsce. Badane były następujące gatunki: certa, świnka, strzebla, jaź, brzana, boleń,  jelec, kiełb białopłetwy, kleń, kiełb pospolity, ukleja. Przedstawiono szereg aspektów biologicznych i hodowlanych, w tym: wpływ tarlaków na jakość biologiczną potomstwa, zakresy optymalnych temperatur podchowu, stosowane zagęszczenia gwarantujące najwyższe tempo wzrostu, efekty żywienia pokarmem naturalnym i paszą sztuczną.  Omówiono problemy żywieniowe podczas tuczu narybku (przekarmianie).


*00116*          pl

Ichtiofauna systemu rzeki Liwiec. Marszał, Lidia; Zięba,  Grzegorz; Przybylski, Mirosław; Grabowska, Joanna; Pietraszewski,  Dariusz; Gmur, Justyna. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 47-70, il.   bibliogr. summ.

Rzeka Liwiec, lewobrzeżny dopływ Bugu, jest objęta ochroną obszarową. W latach 2004/05 badano skład gatunkowy jej ichtiofauny.  Stwierdzono występowanie 28 gatunków ryb i jednego gatunku minoga.  Dominantem wśród ryb była płoć, która stanowiła 29 proc. wszystkich odłowionych ryb, a w dużych ilościach występowały też: koza, kiełb,  okoń. Po raz pierwszy zanotowano obecność minoga ukraińskiego,  wzdręgi, karasia srebrzystego, sumika karłowatego i babki szczupłej.  Osiem spośród stwierdzonych gatunków podlega ochronie: minog ukraiński, piekielnica, głowacz białopłetwy, piskorz, śliz, różanka,  dwa gatunki kozy.




GOSPODARKA WODNA

*00059*          en

Proceedings of the International UNESCO Workshop „Aquatic habitats in integrated urban water management“ within the framework of the International Hydrological Programme (IHP) and the Man and the Biosphere (MAB) Programme. 18-20 September 2005, Łódź, Poland. Sprawozdanie z Międzynarodowych Warsztatów UNESCO „Siedliska wodne w zintegrowanej gospodarce wodnej miast“ w ramach Międzynarodowego Programu Hydrologicznego oraz Programu Człowiek i Biosfera. 18-20 września 2005, Łódź, Polska. - Int. J. Ecohydrol. Hydrobiol. 2005  vol. 5 nr 4 s. 261-353, il. bibliogr.

Przedstawiono wybrane prace prezentowane przez naukowców z różnych kontynentów (Europy, Afryki, Ameryki Północnej) podczas warsztatów UNESCO zorganizowanych w Polsce. Omawiano badania systemów rzecznych uwzględniając elementy biologiczne, ekologiczne,  hydrauliczne, hydrologiczne, środowiskowo-krajobrazowe oraz ekonomiczne i socjalne. Zwracano uwagę na konieczność respektowania zasad gospodarki wodnej w miastach z punktu widzenia zdrowia ludzi i jakości ich życia. Zaproponowano ekohydrologiczne rozwiązania dla warunków burzowych, szczególnie niebezpiecznych, zwłaszcza podczas powodzi. Siedliska wodne w strefach miejskich wymagają ochrony i różnego rodzaju zabezpieczeń.


*00063*          en                         

Recharge of lakes with river waters in the middle Bug valley.  Zasilanie jezior wodami rzecznymi w dolinie środkowego Bugu.  Dawidek, Jarosław; Turczyński, Marek. - Limnol. Rev. 2006 vol. 6  s. 65-72, il. bibliogr. streszcz.

Przedstawiono funkcjonowanie hydrologiczne jezior rzecznych na przykładzie siedmiu jezior zasilanych wodami rzeki Bug badanymi w latach 2004/05. Obiektem badań były jeziora: Orchówek, Jama Roma,  Bawole Rogi, Wola Uhruska, Hniszów, Wilgocha, Uchańka. Zaobserwowano i opisano 4 typy hydrologiczne tych jezior: konfluentny (przepływ wód rzecznych przez misę zgodnie ze spadkiem podłużnym doliny),  kontrafluentny, kontrafluentno-konfluentny i profundalno-konfluentny.


 

WĘDKARSTWO

*00013*          pl                         

Łowiska specjalne - charakterystyka, organizacja i sposoby zarządzania. Czerwiński, Tomasz; Wołos, Arkadiusz; Mickiewicz,  Maciej. W: Szkolenie producentów i hodowców ryb. Szczyrk 15-16 luty 2007. Materiały szkoleniowe. Poznań: Polskie Towarzystwo Rybackie  2007  s. 59-80, il. +bibliogr. 4 poz.

Na podstawie danych z 11 kwestionariuszy ankietowych pochodzących od klientów czterech łowisk specjalnych: Szwaderki,  Bogucin, Wojnowice, Koszelewy; analizowano podstawowe parametry łowisk, formy płatności, ich dodatkową ofertę, najczęściej stosowane formy reklamy i promocji, dane o składzie gatunkowym obsady ryb w łowiskach oraz o ich biomasie. Dokonano charakterystyki socjoekonomicznej klientów badanych łowisk specjalnych.


*00035*          pl                         

Górna Płociczna. Łowiska. Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2007 nr 4 (694) s. 82-83, il.

Opisano bieg rzeki Płocicznej - jednej z najpiękniejszych rzek Pomorza Zachodniego (długość 51 km, powierzchnia dorzecza - 440 km kw. ). Górna Płociczna i jej dopływy należą do krainy ryb łososiowatych, którą zamieszkują głównie pstrągi potokowe, ale także troć jeziorowa. Jest to rzeka interesująca pod względem wędkarskim.  


*00044*          pl                         

Pstrągowo-lipieniowe łowiska specjalne. Zacharczyk, Karol. -  Wiad. Węd. 2007 nr 6 (696) s. 84-86, il.

Opisano łowiska specjalne utworzone na rzekach: Kwisa, Bóbr,  Łupawa, San i Czarna Przemsza - oraz zasady obowiązujące wędkarzy z nich korzystających. Podano jakie wolno stosować przynęty, ile wynoszą opłaty, przypomniano o obowiązku rejestrowania złowionych ryb i przestrzegania wymiarów ochronnych.


*00120*          pl                         

Uwarunkowania wędkarskiego użytkowania zbiornika zaporowego Poraj. Cz. 1: Połowy wędkarskie. Wrona, Janusz; Guziur, Janusz. -  Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2006 t. 19 s. 123-140, il. bibliogr. summ.

Opisano położenie i podstawowe parametry zbiornika zaporowego Poraj zlokalizowanego na biegu rzeki Warty na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej. W latach 1998-2000 na podstawie badań ankietowych (1260 sztuk) przeprowadzonych za pomocą wywiadów bezpośrednich z wędkującymi, stwierdzono, że liczba wędkujących w tym zbiorniku wynosiła średnio 3799 osób rocznie. Ogólna masa odławianych ryb wynosiła średnio 95464 kg rocznie, a wydajność wędkarska wynosiła 192 kg/ha. Dominującymi gatunkami w odłowach był leszcz (51, 7 proc. ) i płoć (22, 9 proc. ). Analizowano wpływ presji wędkarskiej na zbiornik.




PRZETWÓRSTWO RYBNE

*00102*          pl                         

Ekologiczne, zdrowotne i ekonomiczne aspekty wędzenia w komorach systemu LAMBDA. - Mag. Przem. Ryb. 2006 nr 6 (54) s. 45-46, il.

Firma LAMBDA-H-L jest jedynym w Polsce producentem komór wędzarniczych z zamkniętym obiegiem dymu, w których wytworzony w dymogeneratorze dym wędzarniczy doprowadzony jest poprzez komorę ponownie do dymogeneratora, bez znaczącej emisji na zewnątrz.  Scharakteryzowano metody wytwarzania dymu wędzarniczego oraz jego parametry. Omówiono funkcjonowanie komory wędzarniczej z wertykalnym bądź horyzontalnym systemem obiegu powietrza i dymu.