Instytut Rybactwa Śródlądowego
im. STANISŁAWA
SAKOWICZA
EXPRESS INFORMACJA
NR 1/2009
(kwartalnik)
Opracowanie:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Olsztyn 2009
REDAKCJA
Zespół redakcyjny:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Kontakt:
Tel. (089) 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: din@infish.com.pl
© Copyright by
Instytut Rybactwa Śródlądowego
Olsztyn 2008
Wydawca:
Dział Wydawnictw
Instytutu Rybactwa Śródlądowego
10-719 Olsztyn, ul. Oczapowskiego 10
Tel. (089) 524 10 15, 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: wydawnictwo@infish.com.pl
*00055*
pl
Potrzeba
specjalizacji w rybacko-rekreacyjnym użytkowaniu wód powierzchniowych. Różański,
Sławomir. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s.
18-23, il. bibliogr. summ.
W
ankietach od 1000 turystów na terenie północno-wschodnim Polski analizowano
preferencje wypoczywających. Większość ankietowanych wolała wypoczywać najchętniej
nad jeziorem (76,4 proc. ), na dzikiej plaży lub w
lesie w niedużej odległości od kwatery oraz nad czystą wodą. Badania wskazują
na konieczność specjalizacji w korzystaniu z wód powierzchniowych. Należy uwzględnić
korzyści ekonomiczne i poprawić współpracę między rybactwem a rekreacją.
*00057*
pl
[Dziewięćdziesiąta
piąta] 95 rocznica powstania Biologicznej Doświadczalnej Stacji Rybackiej
(Stacji Doświadczalnej Rybackiej) w Rudzie Malenieckiej. Śliwiński, Jerzy; Cieśla,
Mirosław. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s.
26-30, il. bibliogr.
W Stacji
Rybackiej powstałej w 1912 r. w Rudzie Malenieckiej prowadzono prace doświadczalne
z dziedziny rybactwa i hodowli ryb. Produkowano materiał zarybieniowy
wysokiej jakości; szerzono wiedzę rybacką, udzielano porad i instrukcji. Od
1927 r. placówka działała pod patronatem Zakładu Ichtiobiologii i Rybactwa
SGGW. Współzałożycielem i wieloletnim kierownikiem był prof. Franciszek Staff.
W 2007 r. na budynku stacji odsłonięto tablicę pamiątkową.
*00070*
pl
Program
Wsparcia Sektora Rybackiego w latach 2007-2013. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107) s. 42-43
W
programie operacyjnym „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych
obszarów rybackich 2007-2013" przewidziano środki na rzecz dostosowania
floty rybackiej, akwakultury, rybołówstwa śródlądowego,
przetwórstwa i obrotu produktami rybołówstwa i akwakultury oraz środki służące
wspólnemu interesowi. Instytucją wdrażającą Program będzie Agencja
Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
*00075*
pl
Szkolenia z
zakresu dobrostanu ryb dla sieci hipermarketów. Lirski, Andrzej; Kazuń,
Krzysztof. - Mag. Przem. Ryb. 2008 nr 6 (66) s.
57-58, il.
Scharakteryzowano
kulturę sprzedaży ryb w Polsce. W listopadzie 2008 r. Instytut Rybactwa Śródlądowego
zorganizował szkolenie dla pracowników działów rybnych sieci supermarketów w
zakresie przepisów dotyczących handlu rybami. Podstawową tematyką szkolenia był
dobrostan karpi w warunkach sprzedaży oraz humanitarne uśmiercanie ryb.
Omówiono unijne i krajowe przepisy prawne dotyczące dobrostanu ryb oraz akcję o
nazwie „Uwolnić karpia“.
*00101*
pl
Zakaz wstępu
do obrębu hodowlanego. Radecki, Wojciech. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 38-39
Prawnik analizuje kiedy uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim
ustanowionym na rzece, której odcinek przebiegający między stawami rybnymi
został włączony do stawowego obrębu hodowlanego, obowiązuje zakaz wstępu
do obrębu hodowlanego bez uzgodnienia z rybakiem stawowym, dla którego ów obręb
został ustanowiony.
*00102*
pl
Współpraca
polskich bibliotek i ośrodków informacji z zakresu rybactwa i nauk o wodzie.
Zdanowska, Jadwiga. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s.
39-40, il.
Podczas
konferencji zatytułowanej: „Współpraca informacyjno-biblioteczna polskich ośrodków
naukowych z zakresu rybactwa i nauk dotyczących środowiska wodnego“,
zorganizowanej w dn. 17-
HYDROBIOLOGIA RYBACKA
*00045*
pl
Jeziora
Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki ochrony. Białokoz, Witold
[red. ]; Chybowski, Łucjan [red. ]. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2008, 95 ss. , il. +bibliogr. s. 91-95
W latach
1992-93 w pięciu jeziorach Puszczy Boreckiej: Litygajno, Łaźno, Piłwąg, Szwałk
Mały, Szwałk Wielki, przeprowadzono kompleksowe badania obejmujące
charakterystykę ich zlewni, stosunków hydrograficznych, hydrologicznych,
morfometrii i morfologii, warunków fizyczno-chemicznych wód, makrofitów,
fitoplanktonu, zooplanktonu i ichtiofauny. Badania powtórzono w latach 2001-03
uwzględniając w nich uprzednio zbadane elementy ekosystemów (z wyjątkiem
zooplanktonu). Przedstawiono charakterystykę zlewni jeziora Litygajno oraz
ocenę zlewni górnego Ełku (Łaźnej Strugi) i podatność jezior na degradację.
*00046*
pl
Stan środowiska
jezior Puszczy Boreckiej. Pyka, Jakub; Błocka, Barbara; Zdanowski, Bogusław.
W: Jeziora Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki ochrony. Pod red.
Witolda Białokoza i Łucjana Chybowskiego. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s.
29-42, il. +bibliogr.
Scharakteryzowano
parametry limnologiczne i hydrologiczne jezior Puszczy Boreckiej. Omówiono
wyniki badań stosunków termiczno-tlenowych, przezroczystości i składu
chemicznego wody, zawartości fosforu i azotu oraz stan czystości wody
jezior: Litygajno, Łaźno, Piłwąg, Szwałk Mały, Szwałk Wielki, w okresach
stagnacji letniej 1992 i 2001, stagnacji zimowej 1993 i 2003 oraz w okresie
cyrkulacji wiosennej 1993 i 2001. Stwierdzono, że jeziora są zbiornikami słabo
zagrożonymi eutrofizacją i charakteryzują się dobrym stanem środowiska.
*00047* pl
Charakterystyka
letniego fitoplanktonu w jeziorach Puszczy Boreckiej. Krzywosz, Wanda;
Hutorowicz, Andrzej. W: Jeziora Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki
ochrony. Pod red. Witolda Białokoza i Łucjana Chybowskiego. Olsztyn: Wydaw. IRS
2008 s. 43-49, il. +bibliogr.
W 2000 r.
przeprowadzono badania biomasy, struktury i dominacji taksonów fitoplanktonu w
pięciu jeziorach Puszczy Boreckiej: Litygajno, Łaźno, Piłwąg, Szwałk Mały, Szwałk
Wielki. Omówiono zróżnicowanie składu taksonomicznego i biomasy fitoplanktonu
między jeziorami. Porównano otrzymane wyniki z danymi z 1992 r. W badanych
jeziorach stwierdzono istnienie korzystnej tendencji zmian, tylko w jeziorze
Szwałk Mały zaobserwowano zakwit wody, spowodowany masowym wystąpieniem sinicy
Aphanizomenon gracile.
*00048*
pl
Charakterystyka
roślinności naczyniowej w jeziorach Puszczy Boreckiej. Krzywosz, Tadeusz;
Radziej, Joachim. W: Jeziora Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki
ochrony. Pod red. Witolda Białokoza i Łucjana Chybowskiego. Olsztyn: Wydaw. IRS
2008 s. 51-64, il. +bibliogr.
W sierpniu
1992 i 2001 badano stan roślinności naczyniowej i jej zmienność w jeziorach:
Litygajno, Łaźno, Piłwąg, Szwałk Wielki, Szwałk Mały. Omówiono
zasiedlenie strefy litoralu oraz rozmieszczenie roślinności wynurzonej,
zanurzonej i o liściach pływających w poszczególnych jeziorach. W 2001 r. w
jeziorach Litygajno, Łaźno i Szwałk Wielki obserwowano bogatszy skład gatunkowy
roślinności zanurzonej i mniejszą jej zmienność niż w jeziorach Piłwąg i Szwałk
Mały, gdzie wystąpił uboższy skład gatunkowy i większa zmienność. W badanych
jeziorach występują gatunki roślin chronione, rzadkie i zagrożone.
*00050*
pl
Ocena stanu
ekosystemów i kierunki ochrony ekosystemów jeziornych. Białokoz, Witold. W:
Jeziora Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki ochrony. Pod red.
Witolda Białokoza i Łucjana Chybowskiego. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s.
87-90, il. +bibliogr.
Na
podstawie oceny zlewni jezior Puszczy Boreckiej (Litygajno, Łaźno, Piłwąg,
Szwałk Mały, Szwałk Wielki), ich morfometrii i właściwości fizyczno-chemicznych
wód oraz składników biotycznych ekosystemów, stwierdzono że
jeziora te powinne być traktowane jako zbiorniki harmonijne, mało zakłócone
czynnikami antropogenicznymi. Omówiono działania ukierunkowane na ochronę
tych jezior. Najcenniejsze fragmenty Puszczy Boreckiej są objęte ochroną
rezerwatową, a cały obszar został uznany za ostoję ptaków o randze europejskiej
i znalazł się na liście projektu Natura 2000.
AKWAKULTURA
*00067*
pl
Międzynarodowa
Konferencja Aquaculture Europe’08 Kraków, 15-
Przedstawiono
konferencję zatytułowaną: Gospodarowanie zasobami: naturalne, ludzkie i
materialne zasoby, warunkujące zrównoważony rozwój akwakultury. Ponad 700
uczestników z 55 krajów wygłasiło referaty, przedstawiło różnorodne prezentacje
i postery. Tematyka konferencji dotyczyła zagadnień akwakultury, zwłaszcza
systemów recyrkulacyjnych, genetyki, fizjologii gamet, żywienia, chorób ryb i
ich dobrostanu. Konferencji towarzyszyły targi i „Dzień hodowcy“.
HODOWLA RYB
*00017*
pl
Usłużny
Instytut Rybactwa. Opinia prawnika. Koźmiński, Wojciech. - Węd. Świat
2009 nr 3 (159) s. 54-55, il.
Przytoczono
i skomentowano fragmenty artykułu z „Komunikatów Rybackich“ odnoszące się do
zasad zarybiania wód otwartych gatunkami obcymi. W komentarzu zwrócono uwagę na
złą, zdaniem autora, interpretcję przepisu zawartego w art. 3 ustawy o
rybactwie śródlądowym. Największe kontrowersje dotyczą karpia; czy jako obcy
gatunek hodowlany może być wpuszczany do jezior?
*00018*
pl
Pstrągarnie.
Radecki, Wojciech. - Węd. Pol. 2009 nr 2 (216) s. 68-69, il.
Omówiono
obowiązki ciążące na prowadzących pstrągarnie i inne obiekty hodowli ryb w
odniesieniu do środowiska wodnego. Wyjaśniono kwestie opłat za pobór wody i
odprowadzanie ścieków.
*00025*
pl
Wpływ
hybrydyzacji na behawior i cechy użytkowe ryb jesiotrowatych na przykładzie
krzyżówek jesiotra syberyjskiego (Acipenser baerii) z jesiotrem zielonym
(Acipenser medirostris). Kolman, Ryszard; Szczepkowska, Bożena; Szczepkowski,
Mirosław; Jankowska, Barbara; Kwiatkowska, Aleksandra. W: Biotechnologia
w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 85-93, il. +bibliogr. 12 poz.
Omówiono
cechy merystyczne wylęgu jesiotra syberyjskiego i zielonego jak również
hybrydów obu gatunków. Analizowano ich wydajność rzeźną i jakość mięsa.
Wykazano, że hybrydy charakteryzują się mniejszą wydajnością fileta, ale
dostarczają więcej, w porównaniu z formą macierzystą, wielonienasyconych kwasów
tłuszczowych z grupy n-3. Hybrydy jesiotra syberyjskiego i zielonego odznaczają
się wyższymi wskaźnikami hodowlanymi niż jesiotr syberyjski, najbardziej
popularny gatunek jesiotra w hodowli na terenie Polski.
*00053* pl
Znakowanie
ryb w Polsce w 2007 roku. Skóra, Michał E. ; Bartel,
Ryszard. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s. 11-14, il.
summ.
Zestawiono
gatunki ryb znakowanych w Polsce w 2007 r. Podano wiek, rodzaj materiału
zarybieniowego, liczbę i miejsca oraz datę wypuszczania ryb, a także serię i
numery znaczków. Przedstawiono osoby i instytucje znakujące oraz podmioty
finansujące akcję. W 2007 r. poznakowano 727 000 szt. ryb przez obcięcie płetwy
tłuszczowej, ponad 54 tys. ryb oznakowano znaczkami typu Carlin, a u
pewnej liczby ryb zastosowano znaczki telemetryczne.
*00059*
pl
[Dwudziesta
druga] XXII Konferencja „Wylęgarnia 2008" 2-
Podczas
trzech sesji referatowych w Polsce i jednej na Litwie wygłoszono 25 referatów
dotyczących biotechnologii w akwakulturze. Omawiano wpływ diety na
efektywność podchowu larw ryb, znaczenie immunotoksykologii w akwakulturze,
biotechnologię rozrodu gatunków ryb zagrożonych, manipulacje genetyczne,
poliploidyzację, produkcję jednopłciowych stad ryb. Omawiane zagadnienia
przedstawiano w aspektach metodycznych i praktycznych.
*00065*
pl
Zarybianie
karpiem wód, na których ustanowiono obwody rybackie. Mickiewicz, Maciej;
Wołos, Arkadiusz. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107)
s. 19-21
Przedstawiono
oficjalną opinię Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie dotyczącą
zarybiania wód otwartych gatunkami obcymi, głównie karpiem i karasiem
srebrzystym. Według obowiązujących przepisów prawnych zarybianie karpiem i
karasiem jest zgodne z prawem, jeśli jest dokonywane na podstawie pozytywnie
zaopiniowanego operatu rybackiego.
*00066*
pl
Karp i karaś
srebrzysty. Radecki, Wojciech. - Komun. Ryb. 2008 nr 6
(107) s. 21-24
Przedstawiono
stanowisko prawnika na temat zarybiania wód otwartych karpiem i karasiem
srebrzystym bez zezwolenia ministra. Prawnik proponuje nowelizację art. 3
ustawy rybackiej lub negatywne opiniowanie przez uprawnione jednostki naukowe
operatów rybackich przewidujących zarybianie wód niektórymi gatunkami.
*00073*
pl
Czarne złoto
made in Poland. Relacja z [Drugiej] II Konferencji - Szkolenia „Hodowla
jesiotra“. Kulikowski, Tomasz. - Mag. Przem. Ryb. 2008 nr
6 (66) s. 50-52, il.
Scharakteryzowano
stan i rozwój produkcji jesiotra w akwakulturze Polski i innych krajów
europejskich. Analizowano: problemy dotyczące żywienia jesiotrów, dokonywanie właściwego
wyboru kierunku ich produkcji, sposoby pozyskiwania ikry z przeznaczeniem na
kawior, prace nad restytucją. Konferencja miała charakter szkolenia w zakresie
hodowli jesiotra - odbyła się
*00074*
pl
Więcej
szczupaka w polskich jeziorach. Kulikowski, Tomasz. - Mag. Przem. Ryb.
2008 nr 6 (66) s. 53-55, il.
W Giżycku
(23-
*00078*
pl
Opinia w
sprawie zarybiania wód otwartych tzw. gatunkami obcymi, przede wszystkim
karpiem i karasiem srebrzystym. Mickiewicz, Maciej; Wołos Arkadiusz. -
Prz. Ryb. 2008 R. 33 nr 6 s. 49-54
W oparciu
o przepisy ustawy o rybactwie śródlądowym oraz opinii Państwowej Rady Ochrony
Przyrody i Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie, stwierdzono że zarybianie wód karpiem i karasiem srebrzystym
jest zgodne z prawem, jeśli dokonane jest na podstawie pozytywnie
zaopiniowanego operatu rybackiego.
*00091*
pl
Przyszłość
należy do jesiotra. Pyć, Anna. - Prz. Ryb. 2009 nr 1
(103) s. 9, il.
Podczas
konferencji zorganizowanej przez Aller Aqua w 2008 roku w Falentach z udziałem
120 uczestników z Polski, Rosji, Litwy, Włoch, Niemiec, Finlandii, Danii
i Kanady, wymieniono informacje i doświadczenia na temat hodowli i zbytu
jesiotra.
*00098*
pl
Zarybianie
polskich obszarów morskich w 2007 roku. Bartel, Ryszard; Kardela, Janina.
- Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 19-26, il.
bibliogr. summ.
Podano
liczby wpuszczonego materiału zarybieniowego i hodowców, którzy go
wyprodukowali oraz miejsca zarybienia. Akcje odbywały się w ramach programu
„Zarybianie polskich obszarów morskich w 2007 roku“. Materiał
zarybieniowy stanowiły smolty, narybek i wylęg troci, łososia, sieji,
certy i węgorza. Wymieniono zarybiane obwody rybackie oraz przedstawiono cennik
materiału zarybieniowego.
*00099*
pl
Produkcja
rybacka prowadzona w stawach rybnych i innych urządzeniach służących do chowu
lub hodowli w 2007 roku według informacji zawartych w kwestionariuszu RRW-22.
Lirski, Andrzej; Myszkowski, Leszek. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 27-32, il. bibliogr. summ.
Dane
zawarte w kwestionariuszu RRW-22 za 2007 rok pochodzą od 164 podmiotów prowadzących
chów i hodowlę ryb, co stanowi 40, 1 proc. teoretycznej powierzchni
stawów w Polsce. W kwestionariuszu podano liczbę i powierzchnię stawów ziemnych
i betonowych, produkcję ryb, skorupiaków i mięczaków
oraz materiału obsadowego. Omówiono formy prawne uprawnionych do rybactwa oraz
zatrudnienie.
ROZRÓD RYB
*00004*
pl
Szata godowa
krajowych ryb słodkowodnych. Kujawa, Roman. - Nasze Akwarium 2009 nr 106 s.
14-16, il.
U większości
gatunków ryb nie występuje dymorfizm płciowy. Natomiast w okresie
godowym, przedtarłowym, u wielu gatunków ryb samce zmieniają ubarwienie pod wpływem
hormonów płciowych. Opisano typy komórek pigmentowych, które nadają barwę rybom
oraz postać szaty godowej (oprócz ubarwienia, wysypka „perełkowa“, zmiana kształtu
ciała) u niektórych gatunków (pstrąg źródlany, strzebla potokowa,
ciernik, lipień, piekielnica, różanka, czebaczek amurski, płoć, jaź,
jelec, kleń, łosoś).
*00021*
pl
Wpływ
temperatury na różnicowanie płci u ryb. Łapa, Piotr. - Nasze Akwarium
2009 nr 107 s. 27-30, il.
Omówiono
mechanizmy (zwłaszcza wpływ temperatury) determinujące stosunek płci w
populacjach ryb oraz spodziewane konsekwencje ocieplenia klimatu. W przypadku
naturalnych populacji ryb, wzrost temperatury powoduje zwiększenie udziału
samców, zaś obniżenie temperatury powoduje zwiększenie liczebności samic.
Zaobserwowano wpływ podniesienia temperatury na rozwój gonad u ryb.
Przedstawiono przewidywany stosunek płci w populacjach różnych gatunków ryb,
gdyby nastąpił wzrost temperatury wody o 1, 5 lub
*00054*
pl
Sztuczny
rozród, transport i inkubacja ikry oraz podchów wylęgu jesiotra ostronosego
Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus Mitchill. Kolman, Ryszard; Wiszniewski,
Grzegorz. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s.
15-17, il. bibliogr. summ.
Opisano
przebieg, warunki i wyniki podchowu zapłodnionej ikry jesiotra ostronosego (ok.
80 tys. ziaren) przewiezionej z Kanday do Polski w lipcu 2008 r. Przeżywalność
ikry podczas inkubacji była wysoka i wynosiła 92 proc. , zaś
tempo wzrostu wylęgu, a potem narybku nie było wysokie i wynosiło po 55 dniach
od wyklucia się 212 mg.
*00056*
pl
Obserwacje
podczas połowów i tarła jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrhynchus.
Szczepkowski, Mirosław; Gessner, Joern; Jóźwiak, Wojciech. - Komun. Ryb.
2008 nr 5 (106) s. 24-26, il. bibliogr.
Omówiono
przebieg prac podczas tarła jesiotra ostronosego z rzeki Świętego Jana w
Kanadzie począwszy od złowienia jesiotrów w warunkach naturalnych, przez
wytypowanie tarlaków do sztucznego rozrodu, tarło i inkubację ikry, a następnie
transport lotniczy wylęgu do Europy. Opisano wyposażenie wylęgarni ryb w St.
Andrews (Kanada).
*00096*
pl
Wstępne
wyniki inkubacji ikry jesiotra ostronosego Acipenser oxyrhynchus oxyrhynchus
Mitchill na substracie mineralnym. Duda, Arkadiusz; Wiszniewski,
Grzegorz; Kolman, Ryszard; Dryl, Bartłomiej. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 10-14, il. bibliogr. summ.
Badano
przebieg inkubacji ikry jesiotra ostronosego w warunkach naturalnych w rzece
Drwęca i w basenach modelowego obiegu zamkniętego na substracie mineralnym z
kamieni i żwiru. Omówiono uzyskane średnie masy i długości, przeżywalność oraz
zachowania larw. Stwierdzono znacznie mniejszą przeżywalność wylęgu jesiotra z
zastosowaniem substratu mineralnego w stosunku do inkubacji na ramkach wylęgarniczych.
ŻYWIENIE I ODŻYWIANIE SIĘ RYB
*00005*
pl
Dodatki do
karm i rola składników balastowych w diecie ryb. Górecki, Wojciech. -
Nasze Akwarium 2009 nr 106 s. 48-50, il. bibliogr.
Opisano
działanie popularnych dodatków w karmach dla ryb (metionina, lizyna,
l-karnityna, beta-glukan, lecytyna, czosnek), coraz częściej stosowanych
probiotyków i prebiotyków (żywe lub liofilizowane mikroorganizmy oraz niesione
przez nie substancje) oraz enzymów (ułatwiają rozkład składników paszowych), a
także barwników i substancji smakowo-zapachowych.
CHOROBY RYB
*00012*
pl
Epidemia
zabija trocie. Pietrzak, Roman. - Węd. Świat 2009 nr 1 (157) s. 16-17, il.
Wrzodziejąca
martwica skóry (UDN) po raz pierwszy wystąpiła u łososi i troci w Wielkiej
Brytanii w latach 1873-1911. W Polsce po raz pierwszy tę chorobę na masową skalę
odnotowano niedawno. Główne źródło UDN nie jest znane, a przyczyną śnięć jest
grzyb Saprolegnia parasitica, który zaraża uszkodzoną
skórę ryb. Z organizmu chorej troci ze Słupi wyizolowano bakterię Aeromonas
salmonicida. Epidemię wywołało prawdopodobnie używanie do sztucznego tarła zarażonych
tarlaków.
*00038*
pl
Protekcyjny
efekt atenuowanej szczepionki przeciwko herpeswirusowi karpia 3 (CyHV-3) -
badania doświadczalne. Siwicki, Andrzej K. ; Kazuń,
Krzysztof; Kotler, Yaniv; Terech-Majewska, Elżbieta; Kazuń, Barbara; Głąbski,
Edward. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 347-354, il. +bibliogr. 18 poz.
Przedstawiono
rodzaje, działanie oraz skuteczność szczepionek stosowanych w akwakulturze.
Omówiono badania nad efektywnością stosowania izraelskiej szczepionki KoVax
przeciwko herpeswirusowi u narybku karpia w zróżnicowanych warunkach
temperaturowych. Wykazano wysoką skuteczność szczepionki w warunkach chowu w
Polsce.
*00039*
pl
Diagnostyka
molekularna chorób wirusowych ryb hodowlanych. Lepa, Agnieszka; Siwicki,
Andrzej K. ; Terech-Majewska, Elżbieta. W:
Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 361-366, il. +bibliogr. 10 poz.
Omówiono
molekularne metody diagnostyki przy zastosowaniu analizy techniką PCR (reakcja łańcuchowa
polimerazy) oraz przykłady chorób wirusowych ryb diagnozowanych tą metodą.
Podano zalety i wady stosowania techniki PCR.
*00041*
pl
Diagnostyka
różnicowa chorób bakteryjnych i ocena lekowrażliwości bakterii patogennych dla
ryb. Kazuń, Barbara; Siwicki, Andrzej K. ; Kazuń,
Krzysztof; Głąbski, Edward. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red.
Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 377-381,
il. +bibliogr. 2 poz.
Przedstawiono
etapy postępowania rozpoznawczego bakterii powodujących choroby ryb: badanie
mikroskopowe, badanie hodowlane (posiew na podłożach), badanie biochemicze i
badanie wrażliwości na chemioterapeutyki.
*00042*
pl
Srebro
koloidalne - możliwości zastosowania w rybactwie. Kazuń, Krzsztof; Kazuń,
Barbara; Górecki, Wojciech; Siwicki, Andrzej K. W: Biotechnologia w
akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 383-393, il. +bibliogr. 6 poz.
Badano
przydatność koloidu srebra jako preparatu pielęgnacyjnego dla ryb ozdobnych.
Określano toksyczność koloidu srebra dla ryb akwariowych, bakterii, grzybów i
pasożytów zewnętrznych ryb. Badano też wpływ preparatu na larwy i osobniki młodociane
ryb pielęgnicowatych. Oceniano możliwość zastosowania preparatu w zwalczaniu
schorzeń bakteryjnych u ryb akwariowych.
*00043*
pl
Ocena
skuteczności działania kwaśnego preparatu biobójczego w wylęgarni podczas
inkubacji ikry oraz profilaktycznych kąpieli narybku pstrąga tęczowego
(Oncorhynchus mykiss). Grudniewska, Joanna; Terech-Majewska, Elżbieta; Góral,
Cezary L. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 395-401, il. +bibliogr. 8 poz.
Badano
toksyczność preparatu „Dezynfektant CIP“ oraz jego skuteczność w zwalczniu
grzybów pleśniowych z rodzaju Saprolegnia i Achlya, rozwijających się na
inkubowanej ikrze. Określano skuteczne stężenia preparatu do przeprowadzenia
profilaktycznych kąpieli przeciwgrzybiczych ikry oraz profilaktycznych kąpieli
u narybku pstrąga tęczowego.
*00044*
pl
Immunotoksykologia
i jej praktyczne znaczenie w akwakulturze. Terech-Majewska, Elżbieta;
Grudniewska, Joanna; Siwicki, Andrzej K. W: Biotechnologia w
akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 403-410 +bibliogr. 28 poz.
Przedstawiono
czynniki stanowiące zagrożenie dla układu immunologicznego ryb: stres;
substancje chemicze - pestycydy, herbicydy, metale ciężkie; leki
(tetracykliny, chinolony, sulfonamidy, florfenikol); cyjanotoksyny
produkowane przez bakterie. Opisano mechanizmy działania tych czynników.
*00052*
pl
Zagrożenia
wynikające z niewłaściwego stosowania chemioterapeutyków w chowie i hodowli
ryb. Siwicki, Andrzej K. ; Kazuń, Barbara; Głąbski,
Edward; Kazuń, Krzysztof; Terech-Majewska, Elżbieta. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s. 7-10, bibliogr. summ.
Przedstawiono
rodzaje oraz charakterystykę działania chemioterapeutyków stosowanych w
rybactwie. Podano podstawowe zasady wykorzystania tych preparatów w hodowli ryb
oraz błędy najczęściej popełniane przez hodowców i lekarzy weterynarii.
*00064*
pl
Granulaty
profilaktyczno-lecznicze - aktualny stan wiedzy. Siwicki, Andrzej K. ; Baranowski, Paweł; Głąbski, Edward; Kazuń,
Krzysztof. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107) s.
16-18, bibliogr. summ.
Podano
definicję granulatu interwencyjnego, wymogi jakie
powinien spełniać oraz zasady stosowania (czas i dawka). W Instytucie Rybactwa Śródlądowego
we współpracy z firmą Bestfeed opracowano oryginalne receptury granulatów
zawierające wysoce skuteczne chemioterapeutyki, biostymulatory, biomodulatory i
preparaty przeciwrobacze.
RYBY KARPIOWATE
*00051*
pl
Prognoza
jesiennej produkcji stawowej w 2008 roku na podstawie badań ankietowych.
Lirski, Andrzej; Myszkowski, Leszek. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s. 1-6, il. bibliogr. summ.
Na
podstawie ankiet wypełnionych wiosną 2008 roku przez hodowców karpia gospodarujących
w 65 obiektach stawowych o łącznej powierzchni około 20 tys. ha, podano
charakterystykę gospodarstw rybackich, wykorzystanie powierzchni stawowej
oraz prognozę produkcji karpia (narybku, kroczka i karpia handlowego) w 2008 r.
Uzyskane wyniki ekstrapolowano na całą powierzchnię krajową stawów. Szacowna
produkcja wynosi 15000 - 18000 ton, co oznacza utrzymywanie się trendu
spadkowego.
*00071*
pl
Sprzedaż
karpia - potrzeba nowego spojrzenia. Lirski, Andrzej. - Mag. Przem. Ryb. 2008 nr 5 (65) s. 45-48, il.
Omówiono
sprzedaż karpia z produkcji krajowej oraz import karpia handlowego w 2007 r.
Analizowano działania mające na celu zmianę specyfiki sprzedaży karpia
konsumpcyjnego. Opisano znaczenie festynów rybackich odbywających się w Bawarii
(Niemcy) w promowaniu konsumpcji karpia wśród mieszkańców regionów, w których
znajdują się gospodarstwa rybackie, karpiowe bądź pstrągowe.
*00088*
en
Use of Prussian carp, Carassius gibelio,
pituitaries in the artificial propagation of female common carp, Cyprinus
carpio. Zastosowanie przysadek mózgowych karasia
srebrzystego, Carassius gibelio, w sztucznym rozrodzie samic karpia, Cyprinus
carpio. Kosti,
Evangelia; Perdikaris, Costats; Athanassopoulou, Fotini; Chantzaropoulos,
Athanasios; Vavatsikos, Marios; Ergolavou, Anna; Bithava, Constantina;
Paschos, Ioannis. - Acta Ichth. Piscat. 2008 vol.
38 nr 2 s. 121-125, il. bibliogr.
Pozyskano
204 przysadki mózgowe od karasi srebrzystych w Jeziorze Pamvotis (Grecja). Użyto
je do hypofizacji 30 samic karpia. W doświadczeniu użyto też 30 samic
karpia kontrolnych, nie poddanych iniekcji przysadką.
Sukces rozrodczy wynosił 73, 3 proc. wytartej ikry dla samic hypofizowanych i
66, 7 proc. dla kontrolnych, zaś procent wylęgania się ikry wynosił
odpowiednio, 85,
INNE KARPIOWATE
*00026*
pl
Indukcja
rozwoju gynogenetycznego jazia (Leuciscus idus) z zastosowaniem markera barwnego.
Kucharczyk, Dariusz; Targońska, Katarzyna; Szczerbowski, Andrzej; Łuczyński,
Marek J. ; Mamcarz, Andrzej; Kwiatkowski,
Maciej; Żarski, Daniel; Kujawa, Roman. W: Biotechnologia w akwakulturze.
Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 101-107, il.
+bibliogr. 15 poz.
Opisano
przebieg inaktywacji materiału genetycznego plemników jazia (ryby karpiowatej)
oraz proces gynogenezy u tego gatunku. W grupach badawczych stwierdzono obecność
osobników diploidalnych i haploidalnych. Nie otrzymano wyłącznie diploidalnego
potomstwa gynogenetycznego. Najwyższy procent osobników gynogenetycznych
uzyskano w grupach poddanych 3-minutowemu szokowi termicznemu w 14 minucie po
zaplemnieniu. Omówiono przeżywalność embrionów jazia do stadium zaoczkowania
oraz do stadium wylęgu.
*00027*
pl
Wywołanie
rozwoju androgenetycznego jazia (Leuciscu idus) z wykorzystaniem oocytów własnego
i obcego gatunku. Kwiatkowski, Maciej; Kucharczyk, Dariusz; Łuczyński,
Marek J. ; Szczerbowski, Andrzej; Glogowski,
Jan; Targońska, Katarzyna; Mamcarz, Andrzej. W: Biotechnologia w
akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 109-117, il. +bibliogr. 31 poz.
Omówiono
inaktywację genetyczną oocytów i androgenezę przy użyciu ikry jazia i jelca. Po
dokonaniu indukcji rozwoju androgenetycznego jazia, zaplemnione oocyty z
inaktywowanym jądrem poddano szokowi z użyciem promieni ultrafioletowych.
Najlepszym momentem do zatrzymania pierwszego podziału komórkowego był czas 3
godziny i 20 minut od zaplemnienia. Scharakteryzowano zmiany zachodzące u
potomstwa androgenetycznego w trakcie podchowu.
*00033*
pl
Wpływ diety
na wzrost i skład chemiczny ciała larw brzany (Barbus barbus). Sikorska,
Justyna; Wolnicki, Jacek; Kamiński, Rafał; Stolovich, Valentina; Kwiatkowski, Sławomir.
W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn:
Wydaw. IRS 2008
Podano skład
chemiczny czterech diet (naupliusy solowca, startery Ewos, Aller i Start)
podawanych larwom brzany w akwariach doświadczalnych oraz skład chemiczny ciała
larw po zakończeniu doświadczenia. Stwierdzono spadek zawartości popiołu i
minerałów w ciele ryb żywionych paszami w porównaniu z grupą żywioną nauplisami
solowca.
*00060*
pl
Częstotliwość
żywienia a zapotrzebowanie tlenowe i wydalanie amoniaku przez juwenalnego lina
(Tinca tinca). Zakęś, Zdzisław; Demska-Zakęś, Krystyna; Jarocki, Przemysław;
Stawecki, Konrad. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107)
s. 1-4, il. bibliogr.
Młodocianego
lina podchowywano komercyjną paszą sztuczną w obiegach zamkniętych w trzech
wariantach częstotliwości żywienia: jednokrotnie, trzykrotnie na dobę oraz
przez 19 godzin na dobę. Zwiększenie częstotliwości żywienia istotnie
obniża dobowe fluktuacje zapotrzebowania tlenowego i produkcji amoniaku, przez
co stabilizuje parametry jakości wody.
*00062*
pl
Połowy
tarlaków certy z rzeki Regi w roku 2008. Bartel, Ryszard; Pender, Rafał; Tański,
Adam; Potkański, Łukasz; Pilch Emilian. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107) s. 11-13, il. bibliogr. summ.
Przedstawiono
14 rejonów tarliskowych certy w rzece Rega na odcinku między Gryficami a
Trzebiatowem. Podano liczbę odłowionych samic i samców, stopień dojrzałości
oraz wymiary ryb. Liczba pozyskanych ryb była ściśle uzależniona od temperatury
wody (najwięcej odławiano w temperaturze powyżej
*00068*
pl
[Fifth] Vth International Workshop on Biology and
Culture of the tench Tinca tinca (L. ) (29. 09 -
Reprezentanci
12 krajów przedstawili referaty i postery dotyczące różnych aspektów hodowli
lina: żywienia, genetyki, rozrodu, kontrolowanego podchowu, hodowli,
toksykologii i chorób występujących u tego gatunku. Pracownicy IRS omawiali
podchów młodocianego lina w warunkach kontrolowanych.
RYBY ŁOSOSIOWATE
*00007*
pl
Salmo trutta
- biologiczna epopeja. Oględzki, Paweł. - Wiad. Węd. 2009 nr 2 (716) s. 8-10, il.
Omówiono
pozycję systematyczną gatunku ryb Salmo trutta zwracając uwagę na formy (łac.
morpha) różniące się wyglądem i zwyczajami. Opisano wymagania środowiskowe i
pokarmowe pstrąga potokowego Salmo trutta morpha fario, występującego w krainie
lipienia i brzany oraz w rzekach Pomorza. Zwrócono uwagę na tarło tych ryb i wędrówki
tarłowe.
*00079*
pl
Biotechnologia
a gospodarka wędkarska - banki nasienia i androgeneza jako narzędzia ochrony i
odnowy cennych stad i zagrożonych gatunków ryb. Łuczyński, Mirosław; Ocalewicz,
Konrad. - Rocz. Nauk. Pol. Zw. Węd. 2008 t. 21
s. 5-22, il. bibliogr. summ.
Appendix
Omówiono
zastosowanie inżynierii genomowej w akwakulturze. Scharakteryzowano
znaczenie procesu kriokonserwacji nasienia dającego możliwość ratowania
gatunków ginących, sztucznego rozrodu ryb czy tworzenia hybrydów międzygatunkowych.
Opisano przebieg wewnątrzgatunkowej i międzygatunkowej androgenezy ryb łososiowatych.
BIOLOGIA PSTRĄGA
*00008*
pl
Pstrągi świata.
Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2009 nr 2 (716) s.
11-13, il.
Przedstawiono
zasięg występowania, miejsca wsiedlania oraz wybrane ciekawostki z biologii
gatunków, podgatunków, odmian i form ryb z rodziny łososiowatych. Najbardziej
rozpowszechniony jest pstrąg potokowy, który w Europie zasiedla wody na zachód
od Peczory po wschodnie rzeki Uralu, Amu-darii i Morza Aralskiego, a na południu
- Afrykę Północną. Opisano inne formy występujące w Polsce, pstrąga tęczowego i
źródlanego, a także formy nie występujące w Polsce.
CHÓW I HODOWLA PSTRĄGA
*00009*
pl
Zarybiać czy
nie zarybiać pstrągiem?. Oględzki, Paweł. - Wiad. Węd. 2009 nr 2 (716) s. 14-15, il.
Decyzja o
zarybieniu rzek pstrągami musi uwzględniać specyficzne wymagania siedliskowe,
pokarmowe i tarłowe tych ryb. Zarybiane rzeki powinne charakteryzować się rozwiniętą
linią brzegową, obecnością naturalnych przeszkód w nurcie, zróżnicowaną prędkością
przepływu, czystą wodą i dobrym natlenieniem. Zarybienia nie powinne
odbywać się „na dziko“, lecz po konsultacjach ze specjalistami.
*00022*
pl
Manipulacje
genetyczne na pstrągu tęczowym (Oncorhynchus mykiss). Kuźmiński, Henryk. W:
Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2008 s. 57-63, il. +bibliogr. 25 poz.
W oparciu
o własne stado tarlakowe pstrąga tęczowego przeprowadzono badania nad gynogenezą
i poliploidyzacją ikry, którą w temperaturze
*00023*
pl
Elementy
morfotyczne krwi pstrąga źródlanego (Salvelinus fontinalis) poddanego
triploidyzacji. Własow, Teresa; Kuźmiński, Henryk; Korzuch, Joanna; Wiśnieska,
Anna; Kowalska, Agata. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława
Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 65-68, il. +bibliogr. 10 poz.
Przedstawiono
charakterystykę diploidalnych i triploidalnych pstrągów źródlanych oraz badania
morfometryczne ich krwi obwodowej. We krwi obwodowej triploidów narybku
stwierdzono istotnie wyższy niż u osobników diploidalnych udział erytrocytów z
jądrem podzielonym. Zaprezentowano profil krwinek białych diploidalnych i
triploidalnych pstrągów źródlanych oraz udział patologicznych form erytrocytów
i limfocytów u obu grup.
*00024*
pl
Odwracanie płci
fenotypowej u pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss). Kuźmiński, Henryk. W:
Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2008 s. 69-71, il. +bibliogr. 8 poz.
Omówiono
przebieg badań nad odwróceniem płci fenotypowej u jednopłciowych populacji
samiczych pstrąga tęczowego. Przedstawiono rozwój gonad w okresie rozrodczym u
osobników w wieku 3+ i 5+, które przez 50 dni żywuiono starterem pstrągowym
BioOptimal z dodatkiem 11 beta-hydroksyandrostenedionu. Scharakteryzowano
strukturę płci fenotypowej badanych osobników. Podano masę jąder, trzewi i ryby
patroszonej w masie całkowitej maskulinizowanych samic.
*00040*
pl
Wpływ
triploidyzacji i hybrydyzacji międzyrodzajowej pomiędzy pstrągiem źródlanym
(Salvelinus fontinalis), pstrągiem tęczowym (Oncorhynchus mykiss) i pstrągiem
potokowym (Salmo trutta trutta m. fario) na komórkowe i humoralne
mechanizmy obronne i odporność przeciwzakaźną. Siwicki, Andrzej K. ; Kuźmiński, Henryk; Jankun-Woźnicka, Małgorzata; Małaczewska,
Joanna; Terech-Majewska, Elżbieta; Głąbski, Edward. W: Biotechnologia w
akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 367-375, il. +bibliogr. 16 poz.
Uzyskane
krzyżówki międzyrodzajowe pstrąga źródlanego, tęczowego i potokowego po 22
miesiącach chowu poddano badaniom immunologicznym. Wykazano ścisłą zależność
między poziomami aktywności odporności komórkowej i humoralnej a przeżywalnością
w poszczególnych liniach hodowlanych ryb. Podano wyniki chowu: długość, masę,
przeżywalność ryb. Najlepsze efekty uzyskały triploidalne krzyżówki między pstrągiem
tęczowym i źródlanym.
INNE ŁOSOSIOWATE
*00013*
pl
Zdrowe łososie.
Cz. 2. Kolendowicz, Jacek. - Węd. Świat 2009 nr 2 (158) s. 8-15, il.
Opisano
kanadyjski ośrodek hodowli łososi „Weaver Creek Spawning Channel“ wybudowany w
1965 r. Realizuje on zasadę produkcji zdrowych łososi bez ingerencji człowieka
w naturalne tarło, zapewniając rybom jedynie stabilne, optymalne warunki
bytowania. Łososie odbywają tarło w sztucznym kanale o szerokości
*00093*
pl
Pomorski łosoś
z reńskim rodowodem. Materiały historyczne. Moskwa, Georg. - Prz. Ryb.
2009 nr 1 (103) s. 24-26, il.
Dokonano
przeglądu wiedzy o występowaniu ryb łososiowatych na Pomorzu w XVIII i XIX
wieku. Omówiono rybostan Wieprzy, Słupi, Łupawy, Łeby, Grabowej i innych
rzk pomorskich oraz dane z akcji zarybieniowych.
RYBY OKONIOWATE
*00030*
pl
Efektywność
podchowu larw sandacza (Sander lucioperca) - wpływ diety. Zakęś, Zdzisław;
Kowlska, Agata; Demska-Zakęś, Krystyna. W: Biotechnologia w akwakulturze.
Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s.
257-268, il. +bibliogr. 12 poz.
Badano wpływ
czasu podawania pokarmu mieszanego (solowiec - Artemia sp. i pasza sztuczna)
oraz rodzaju paszy sztucznej na efekty podchowu larw sandacza. Stwierdzono, że
dwutygodniowy okres stosowania larw solowca zapewnia uzyskanie materiału
zarybieniowego, który można żywić wyłącznie paszą sztuczną. Właściwsze
okazało się stosowanie pasz sztucznych przeznaczonych dla ryb słodkowodnych w
porównaniu z paszami przeznaczonymi dla ryb morskich, które nie zaspokajają
potrzeb pokarmowych larw sandacza.
*00031*
pl
Napełnianie pęcherza
pławnego przez larwy sandacza (Sander lucioperca) - porównanie efektów stosowania
dwóch metod usuwania błony powierzchniowej z basenów
podchowowych. Zakęś, Zdzisław; Kowalska, Agata; Jarmołowicz,
Sylwia; Partyka, Konrad; Szczepkowski, Mirosław. W: Biotechnologia w
akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008
s. 269-277, il. +bibliogr. 11 poz.
Larwy
sandacza żywione pokarmem mieszanym przetrzymywano w basenach podchowowych z
obiegiem recyrkulowanym. Rozbijanie błony powierzchniowej wody odbywało się
dwoma metodami: przy pomocy natrysku lub przy pomocy strumieniowego zgarniacza
błony powierzchniowej. Stosowanie natrysku okazało się korzystniejsze dla
rozwoju larw sandacza i uzyskania lepszych efektów podchowu.
Zastosowanie
paszy pływającej w podchowie narybku sandacza (Sander lucioperca). Kozłowski,
Michał; Szczepkowski, Mirosław; Wunderlich, Krzysztof; Piotrowska, Iwona;
Szczepkowska, Bożena. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława
Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 279-283, il. +bibliogr.
3 poz.
Porównano
wyniki podchowu juwenalnego sandacza żywionego standardową paszą tonącą i pływającą.
Pasza pływająca choć jest łatwo dostępna dla ryb, nie
jest chętnie wyjadana przez narybek. Pasza tonąca jest w większości wybierana
bezpośrednio po jej wpadnięciu do wody. Dla narybku sandacza jest możliwe
stosowanie paszy pływającej, ale po okresie przyzwyczajenia do niej ryb.
*00061*
pl
Podchów larw
sandacza, Sander lucioperca (L. ) w obiegu
recyrkulacyjnym - wpływ poziomu zagęszczenia obsad. Szkudlarek, Maciej;
Zakęś, Zdzisław. - Komun. Ryb. 2008 nr 6 (107) s.
4-10, il. bibliogr.
Larwy
sandacza żywiono w obiegu recyrkulacyjnym pokarmem mieszanym i paszą sztuczną w
różnych wariantach zagęszczenia obsad. Badano wzrost, wypełnienie pęcherza
pławnego, przeżywalność, śmiertelność oraz kanibalizm sandacza. We
wczesnym okresie rozwoju zadowalające wyniki uzyskano przy zagęszczeniu 100
szt. /l, ale począwszy od trzeciego tygodnia podchowu obsady należy znacznie
zredukować do 6-15 szt/l.
*00094*
pl
Wpływ
stosowania dużych zagęszczeń obsad wylęgu sandacza (Sander lucioperca) na
efekty jego podchowu w skali półtechnicznej. Szczepkowski, Mirosław; Zakęś,
Zdzisław; Kozłowski, Michał; Piotrowska, Iwona; Szczepkowska, Bożena;
Wunderlich, Krzysztof. - Komun. Ryb. 2009 nr 1
(108) s. 1-4, il. bibliogr. summ.
Badano wpływ
dużych początkowych obsad sandacza na wzrost, przeżywalność, efektywność
wykorzystania pasz i wypełnienie pęcherza pławnego przez wylęg w obiegu
recyrkulacyjnym. Przy niższym zagęszczeniu (250 szt. /l) ryby osiągały wyższą
masę ciała, korzystniejsze wartości współczynnika pokarmowego pasz. W
tych warunkach większy odsetek wylęgu zdołał wypełnić pęcherz pławny, ale przeżywalność
była niższa niż w większym zagęszczeniu (350 szt. /l). Główną przyczyną śnięć
był kanibalizm. Efekty podchowu uznano za satysfakcjonujące.
RYBY WĘGORZOWATE
*00086*
en
The effectiveness of glass eel stocking in the Vistula
Regularne
zarybienia Zalewu Wiślanego odbywały się w latach 1970-1994. Przedstawiono
oficjalne statystyki odłowów dla całego zalewu (z podziałem na część polską i
rosyjską) z lat 1948-2004. Następnie uwględniono dane połowowe z lat
1970-2007 na podstawie „szarej literatury“ i wywiadów z rybakami i inspektorami
rybołówstwa. Efektywność zarybiania obliczono przy pomocy wskaźników odłowów
i śmiertelności. Zarybienia zalewu węgorzem były efektywne, gdyż powodowały
wzrost liczebności populacji tego gatunku oraz intensyfikację odłowów.
*00087*
en
Changes of the eel fishery patterns in the Vistula
Lagoon,
Żaki
stosowane do połowów węgorza są narzędziem odławiającym wiele gatunków ryb, więc
oddziałują na lokalne zasoby rybne, dlatego warto rozważyć możliwość
zastosowania innych narzędzi połowów. Przeanalizowano połowy żakowe węgorza
w lat 2000-2007 w Zalewie Wiślanym. Dane uzyskano od Regionalnego Inspektoratu
Rybołówstwa Morskiego. Załamanie się połowów węgorza w 2003 r. wynikało z
zaprzestania akcji zarybieniowych. Wskazane byłoby zredukowanie użycia żaków w
połowach ryb w zalewie.
*00095*
pl
Gospodarka węgorzowa
w jeziorach polskich. Cz. 1: Gospodarka węgorzowa w jeziorach dorzecza Wisły w
latach 1973-2004. Wołos, Arkadiusz; Mickiewicz, Maciej; Czerwiński,
Tomasz. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 5-9,
il. bibliogr. summ.
Przedstawiono
dane dotyczące całkowitych odłowów gospodarczych ryb i odłowów gospodarczych węgorza
oraz ich wydajność w grupie 138 jezior zlewni Wisły w latach 1973-2004. Podano
dane o zarybieniach węgorzem w podziale na węgorzyka montee i węgorzyka
podchowanego. Omówiono wędkarskie odłowy węgorza w latach 2004-2006 i odłowy
w gospodarstwach rybackich w latach 2000-2004; wynosiły one odpowiednio: 25,
RYBY SIEJOWATE
*00029*
pl
Kriokonserwacja
nasienia tarlaków autochtonicznej populacji siei wędrownej (Coregonus
lavaretus) z jeziora Łebsko. Ciereszko, Andrzej; Dietrich, Grzegorz J. ; Wojtczak, Mariola; Sobocki, Marek; Hliwa, Piotr;
Kuźmiński, Henryk; Dobosz, Stefan; Słowińska, Mariola; Nynca, Joanna. W:
Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2008 s. 187-194, il. +bibliogr. 19 poz.
W 2006 i
2007 r. przeprowadzono kriokonserwację nasienia samców siei wędrownej pochodzącej
z jeziora Łebsko. Zabiegu zamrażania nasienia dokonano przy pomocy czterech
krioprotektorów: glicerolu, dimetylosulfotlenku, dimetyloacetamidu i
metanolu. Omówiono podstawowe parametry mlecza oraz przebieg proceu
kriokonserwacji. Stwierdzono przydatność metanolu do kriokonserwacji
nasienia ryb.
*00034*
pl
Efekty
podchowu larw sielawy (Coregonus albula) o skróconym terminie inkubacji ikry -
porównanie różnych wariantów żywienia. Kozłowski, Jacek; Poczyczyński,
Paweł; Gomułka, Piotr; Kozłowski, Krzysztof; Chybowski, Łucjan. W:
Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2008 s. 289-298, il. +bibliogr. 38 poz.
Porównywano
średnią długość całkowitą, średnią masę ciałą, śmiertelność i biomasę
larw sielawy o skróconym okresie inkubacji ikry, podchowywanej w trzech
wariantach żywienia. Wykazano dobre efekty przy zastosowaniu przez pierwsze
cztery tygodnie żywienia zdekapsułowanych jaj solowca, naupliusów solowca oraz
specjalistycznej paszy startowej. Najlepiej przyrastały ryby żywione
naupliusami.
*00035*
pl
Porównanie
przydatności żywych naupliusów i suszonych cyst solowca jako dodatku do paszy w
podchowie larw siei (Coregonus lavaretus). Szczepkowska, Bożena; Szczepkowski,
Mirosław; Wunderlich, Krzysztof. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod
red. Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 299-303, il.
+bibliogr. 4 poz.
Porównano
wyniki kontrolowanego podchowu larw siei (masę ciała, tempo wzrostu, przeżywalność,
współczynnik pokarmowy) żywionych paszą startową z dodatkiem żywych naupliusów
lub zdekapsułowanych suszonych cyst solowca. Lepsze wyniki uzyskano z
wykorzystaniem żywych naupliusów, ale zaletą zdekapsułowanych cyst jest niska
cena oraz łatwość stosowania.
*00036*
pl
Porównanie
paszy pływającej i tonącej w podchowie narybku siei (Coregonus lavaretus).
Wunderlich, Krzysztof; Szczepkowski, Mirosław; Kozłowski, Michał; Szczepkowska,
Bożena. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 305-309, il. +bibliogr. 4 poz.
Omówiono
parametry przemysłowych pasz: pływającej i tonącej, testowanych przy
karmieniu narybku siei jeziorowej w basenach recyrkulacyjnych. Porównano wyniki
podchowu siei: długość i masę ciała, przyrost, przeżywalność, współczynnik
pokarmowy oraz procent ryb z deformacjami. Wykazano identyczną przydatność obu
rodzajów pasz w warunkach kontrolowanych podchowalni.
RYBY SUMOWATE
*00028*
pl
Pierwsze
udane dwukrotne tarło suma europejskiego (Silurus glanis) w jednym roku.
Ulikowski, Dariusz. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red. Zdzisława Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 139-142, il. +bibliogr. 11 poz.
Omówiono
wyniki udanego, dwukrotnego tarła suma europejskiego przeprowadzonego z udziałem
4-letnich samic wyhodowanych w pełnym cyklu, od wylęgu do tarlaków. Chów odbywał
się w basenach z obiegiem recyrkulowanym. Ryby były żywione wyłącznie paszą
sztuczną. Wyniki badań porównano z wynikami jednokrotnego w roku rozordu suma.
Gotowość do drugiego tarła ryby uzyskują nawet po 50 dniach przy termice
wody w zakresie 15-
*00085*
en
Evaluation of
selected feeds differing in dietary lipids levels in feeding juveniles of wels
catfish, Silurus glanis L. Ocena wybranych pasz różniących się poziomem
lipidów w żywieniu młodocianych sumów europejskich, Silurus glanis L.
Mazurkiewicz, Jan; Przybył, Antoni; Golski, Janusz. - Acta Ichth. Piscat.
2008 vol. 38 nr 2 s. 91-96, il. bibliogr.
Narybek
suma europejskiego o średnim ciężarze
*00089*
en
First record of the leopard pleco,
Pterygoplichthys gibbiceps (Actinopterygii, Loricariidae) in the
Po raz
pierwszy w Polsce odnotowano występowanie zbrojnika lamparciego w wodach
otwartych, w rzece Brda przepływającej przez centrum miasta. Ryba ta, należąca
do rzędu sumokształtnych, pochodzi z Ameryki Południowej i jest na całym świecie
hodowana w akwariach. Złowiony
INNE RYBY SŁODKOWODNE
*00011*
pl
Trawianka
Perccottus glenii. Witkowski, Andrzej. - Węd. Pol. 2008 nr 12 (214) s. 18-20,
il.
Opisano
wygląd, biologię oraz historię rozprzestrzeniania się w Europie i Polsce
trawianki - inwazyjnego gatunku ryb, pochodzącego z Azji. W Polsce trawianka po
raz pierwszy została odnotowana w 1993 r. w starorzeczu Wisły. W ciągu
zaledwie 6-7 lat zasiedliła środkowy i dolny odcinek Wisły. Trawianka jest
drapieżnym gatunkiem ryb i powoduje wyraźne zmiany w rodzimej ichtiofaunie.
RYBY MORSKIE
*00097*
pl
Sezonowa
zmienność występowania wybranych gatunków ryb Zatoki Puckiej zewnętrznej. Wałowski,
Jakub. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 15-18,
il. bibliogr. summ.
Podano średnie
oraz minimalne i maksymalne długości najliczniej łowionych ryb w Zatoce Puckiej
w latach 2006-2008. Były to: ciernik, babka mała,
tobiasz, stornia. Przedstawiono liczebności złowionych ryb w ciagu roku. Większe
odłowy ciernika świadczą o nasilającej się eutrofizacji akwenu.
POŁOWY RYB, SPRZĘT POŁOWOWY
*00049*
pl
Charakterystyka
ichtiofauny jezior Puszczy Boreckiej. Białokoz, Witold; Chybowski, Łucjan.
W: Jeziora Puszczy Boreckiej - stan ekosystemów i kierunki ochrony. Pod red.
Witolda Białokoza i Łucjana Chybowskiego. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 65-86,
il. +bibliogr.
Scharakteryzowano
skład gatunkowy i strukturę ichtiofauny jezior Puszczy Boreckiej: Litygajno, Łaźno,
Piłwąg, Szwałk Mały, Szwałk Wielki - na podstawie odłowów ryb z lat 1970-1982 i
1987-2001 oraz doświadczalnych odłowów z 1992 r. W jeziorach tych stwierdzono
występowanie 26 gatunków ryb, w tym 21 gatunków notowanych w statystykach połowowych
a 5 gatunków nienotowanych. Najbardziej różnorodna ichtiofauna występowała w
jeziorze Łaźno (26 gatunków ryb). W pozostałych jeziorach ichtiofauna była uboższa,
a we wszystkich jeziorach dominowały ryby karpiowate.
EKONOMIKA I ORGANIZACJA RYBACTWA
*00072*
pl
Program
wsparcia sektora rybackiego w latach 2007-2013. - Mag. Przem. Ryb. 2008 nr 6 (66) s. 48-49
Ministerstwo
Rolnictwa i Rozwoju Wsi zarządza programem operacyjnym zatytułowanym „Zrównoważony
rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013",
który jest kontynuacją pomocy finansowej Unii Europejskiej. Aktualnie trwają
prace nad ustawą, która określi ramy prawne wdrażania osi priorytetowych tego
programu (dostosowanie floty rybackiej; akwakultura, rybactwo śródlądowe,
przetwórstwo; środki służące wspólnemu interesowi). Instytucją pośrednicząca
jest Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
*00090*
pl
Trup w
szafie, czyli import karpia. Lirski, Andrzej. - Prz. Ryb. 2009 nr 1 (103) s. 7-8, il.
Podano
wielkość importu karpia w latach 1924-1935 i na przełomie XX i XXI wieku:
1995-2007. Omówiono chłonność polskiego rynku rybnego oraz problemy spowodowane
wzrostem importu karpia.
*00100*
pl
Propozycja
zasad korzystania przez stawowe gospodarstwa typu karpiowego ze środków
Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR) na działania wodnośrodowiskowe. Cieśla,
Mirosław; Śliwiński, Jerzy; Wojda, Ryszard. - Komun. Ryb. 2009 nr 1 (108) s. 33-37, bibliogr.
Naukowcy z
SGGW w Warszawie przedstawili propozycje zasad, na podstawie
których stawowe gospodarstwa rybackie mogłyby ubiegać się o wsparcie
finansowe ze środków unijnych. Omówiono kryteria przyznawania rekompensat na
działania wodnośrodowiskowe, dostępność beneficjentów oraz pakiety działań
(tradycyjne stawy typu karpiowego oraz zrównoważona gospodarka stawowa).
ZANIECZYSZCZENIE I OCHRONA WÓD
*00014*
pl
Wpływ
antropopresji na zmiany stężenia związków azotu i fosforu w latach 2002-2004 w
wodach powierzchniowych w zlewni rzeki Płonia. Gałczyńska, Małgorzata;
Nowicka, Monika; Landsberg-Uczciwek, Małgorzata. - Fol. Univ. Agric. Stetin. -Agric. Aliment. Pisc. Zoot. 2008 t. 262 z. 6 s. 25-36, il. bibliogr.
summ.
W latach
2002-04 wykonano oznaczenia zawartości związków biogennych (azotu amonowego,
azotanowego, amonowego, ortofosforanów, fosforu ogólnego) w zlewni rzeki
Płoni, prawobrzeżnego dopływu Odry. Omówiono zakresy stężeń badanych związków
N i P na punktach monitoringowych. Do najczystszych zaliczono wody Ostrowicy i
Płoni poniżej jeziora Miedwie. Większy udział formy azotanowej nad amonową
odnotowano w wodach Gowienicy. Wysokie stężenia fosforu ogólnego wynikają z
rolniczego charakteru zanieczyszczeń badanej zlewni.
*00016*
pl
Eutrofizacja
wód - problem cywilizacji. Gałczyński, Łukasz. - Gaz Woda 2008 t. 82 nr
12 s. 34-37, il. bibliogr.
Opisano
rozwój procesów eutrofizacji w ekosystemach wodnych w Europie i na świecie oraz
ich przyczyny i główne czynniki je wywołujące. Omówiono negatywne skutki
eutrofizacji w środowisku z punktu widzenia ekologii, oddziaływania na ludzkie
zdrowie, ekonomii i estetyki. Podano wskaźniki stosowane przy ocenie
eutrofiacji śródlądowych wód powierzchniowych i wód morskich z uwzględnieniem
ich wartości granicznych.
*00020*
pl
Stopień
akumulacji metali w tkankach miękkich mięczaków ujścia
Odry i wybranych jezior Pomorza Zachodniego. Piotrowski, Stanisław. - Gosp.
Wod. 2009 R. 69 nr 1 s. 34-38, il. bibliogr.
Omówiono
zawartość metali ciężkich (Cu, Zn, Co, Cd, Hg) w tkankach 8 gatunków małży i 6
gatunków ślimaków słodkowodnych w ujściu rzeki Odry i w 5 jeziorach Pomorza
Zachodniego. Wyniki porównano z normami dla ryb w Polsce oraz z zawartymi w
przepisach Unii Europejskiej (EC No 466/2001) oraz w normach australijskich i
chińskich.
OCHRONA GATUNKOWA
*00058*
pl
Obręby
hodowlane a Natura 2000. Radecki, Wojciech. - Komun. Ryb. 2008 nr 5 (106) s. 31-32
Prawnik
dowodzi na podstawie obowiązujących przepisów, że brakuje podstaw, aby odmówić
ustanowienia obrębu hodowlanego na stawach rybnych z powodu możliwości
strzelania do ptaków wodnych (kormoranów czarnych i czapli siwych) objętych
ochroną gatunkową. Nie ma znaczenia fakt, że w pobliżu znajdują się obszary
chronione Natura 2000.
GOSPODARKA WODNA
*00001*
pl
Ramowa
Dyrektywa Wodna: geologiczne aspekty wyznaczania typów wód rzek. Walczykiewicz,
Tomasz; Rataj, Celina. - Chrońmy Przyr. Ojcz. 2008 R. 64 z. 5 s. 7-27, il. bibliogr. summ.
Przedstawiono
założenia Ramowej Dyrektywy Wodnej opublikowanej
*00002*
pl
Ramowa
Dyrektywa Wodna: znaczące oddziaływania antropogeniczne na wody rzek Polski.
Barszczyńska, Małgorzata; Kubacka, Danuta. - Chrońmy Przyr. Ojcz. 2008 R.
64 z. 5 s. 28-42, il. bibliogr. summ.
Założeniem
Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) jest uzyskanie przez państwa członkowskie
dobrego stanu ekologicznego i chemicznego wszystkich jednolitych części wód
powierzchniowych i podziemnych (JCWP) do 2015 r. Omówiono dane potrzebne do wyznaczania
znaczących oddziaływań antropogenicznych na wody rzek polskich w oparciu o ocenę
połączonych sąsiednich JCWP, które nazwano scalonymi częściami wód
powierzchniowych (SCWP). Na obszarze Polski wyznaczono 1065 SCWP.
Analizowano zagrożenia w osiągnięciu celów jakie
stawia RDW do 2015 r.
*00003*
pl
Sposoby
osiagnięcia celów Ramowej Dyrektywy Wodnej: realizacja programów działań.
Walczykiewicz, Tomasz; Rataj, Celina. - Chrońmy Przyr. Ojcz. 2008 R. 64 z. 5 s. 43-59, il. bibliogr. summ.
Przedstawiono
harmonogram wdrożenia Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) - 2000/60/WE. Omówiono
prace wykonane przy ocenie stanu jakości wód powierzchniowych dla obszaru działania
Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie. Wyszczególniono główne cele środowiskowe
dla wód powierzchniowych, podziemnych i obszarów chronionych stawiane przez
RDW, na bazie których są tworzone programy działań dla
obszarów dorzeczy. Scharakteryzowano metody oceny efektów działań w postaci
monitoringu stanu wód.
*00015*
pl
Ryby płaczą w
polskich rzekach. Deklaracje a praktyka. Cz. 2: Uczyć się na błędach innych. Żurek,
Roman. - Gosp. Wod. 2008 R. 68 nr 11 s. 437-441, il. bibliogr.
Wykazano
niekorzystny wpływ zabudowy, przegradzania i niszczenia koryt rzek, dewastacji
potoków bądź usuwania lasów łęgowych, na migracje ryb w ciekach oraz spadek
liczby tarlisk. Na przykładzie rzeki Ren przedstawiono program mający na celu
przeprowadzenie jej renaturalizacji do 2020 r.
*00076*
pl
Odmładzanie i . . . degradowanie rzeki Łyny. Guziur, Janusz. -
Prz. Ryb. 2008 R. 33 nr 6 s. 35-39, il.
Przedstawiono
ważniejsze rzeki i kanały Pojezierza Mazurskiego. Opisano źródliska oraz tereny przez które przepływa rzeka Łyna - główny ciek
Warmii. Omówiono stan czystości rzeki.
WĘDKARSTWO
*00006*
pl
Jezioro Ińsko.
Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2009 nr 1 (715) s.
78-79, il.
Opisano
jezioro Ińsko (dane morfometryczne i batymetryczne oraz roślinność, ryby i
warunki wędkowania), które jest położone na północno-zachodnich krańcach
Pojezierza Drawskiego. Jezioro należy do typu rybackiego sielawowego. W skład
dość bogatej ichtiofauny wchodzą szczupaki (18 proc. ryb w odłowach
kontrolnych) i okonie (10 proc. ), a także
sielawa, stynka, wiele gatunków ryb karpiowatych, występują też miętusy i węgorze.
*00010*
pl
Jezioro
Kielarskie. Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2009 nr 2
(716) s. 80-81, il.
Opisano
przepływowe Jezioro Kielarskie, jego dane morfometryczne i batymetryczne, linię
brzegową, roślinność wodną. To jezioro, położone na Pojezierzu Mazurskim,
jest zaliczane do typu rybackiego linowo-szczupakowego. Posiada ono bogatą ichtiofaunę, więc jest atrakcyjne jako łowisko wędkarskie.
Oprócz licznych gatunków karpiowatych, można w nim spotkać szczupaki, okonie, węgorze,
a także bolenia przedostającego się do jeziora z rzeki Łyny.
*00019*
pl
Jezioro Woświn.
Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2009 nr 3 (717) s.
78-79, il.
Opisano
plan batymetryczny i uwarunkowania przyrodnicze przepływowego jeziora Woświn,
położonego w województwie zachodniopomorskim. Ichtiofauna składa się z 16
gatunków; oprócz wielu ryb karpiowatych występują w nim: szczupak, okoń, węgorz,
miętus, nieliczne sieje i sielawy. Dla wędkarzy jezioro jest atrakcyjnym łowiskiem.
*00084*
pl
Ichtiofauna
systemu rzeki Sanny. Pietraszewski, Dariusz; Marszał, Lidia; Zięba,
Grzegorz; Przybylski, Mirosław; Zieliński, Piotr. - Rocz. Nauk. Pol. Zw.
Węd. 2008 t. 21 s. 129-146, il. bibliogr. summ.
W latach
2006-07 przeprowadzono badania ichtiofauny rzeki Sanna (prawobrzeżnego dopływu
Wisły) oraz jej dopływów: Stanianka, Karasiówka, Tuczyn. Na 20
stanowiskach złowiono 5452 sztuk ryb o łącznej masie 182,
SKORUPIAKI I MIĘCZAKI UŻYTKOWE
*00037*
pl
Ocena
przydatności trzech komercyjnych pasz dla ryb w podchowie młodocianych raków błotnych
(Astacus leptodactylus). Ulikowski, Dariusz; Krzywosz, Tadeusz; Traczuk,
Piotr; Kozłowski, Michał. W: Biotechnologia w akwakulturze. Pod red.
Zdzisława Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2008 s. 339-345, il.
+bibliogr. 17 poz.
Młodociane
osobniki raka błotnego, po pierwszej wylince, żywiono trzema paszami: Perla
Larva Proactive 3, 0 - paszą dla wylęgu i narybku ryb morskich; TroCo
Broodstock EX - paszą tarlakową dla pstrągów; Sturio T-1p - paszą narybkową dla
jesiotrów. Omówiono wpływ poszczególnych pasz na przeżywalność raków, ich
biomasę, tempo wzrostu oraz masę ciała i jej przyrost. Wykazano, że jedynie
pasza Perla Larva Proactive spełnia oczekiwania hodowców raków (uzyskiwanie
akceptowanej przeżywalności i zadowalającego tempa wzrostu raków).
*00069* pl
Aktualne
problemy astakologii na świecie - 17 Międzynarodowa Konferencja Astakologów
Freshwater Crayfish, 4-
W trakcie
konferencji przedstawiciele różnych instytucji z 35 państw prezentowali 100
referatów i posterów na temat aktualnego stanu badań w dziedzinie ochrony,
biologii i akwakultury raków. Poruszano zagadnienia biotechnologiczne,
wylęgarniczo-podchowowe oraz analizowano wskaźniki hodowlane.
PRZETWÓRSTWO RYBNE
*00063*
pl
Przyśpieszony
termin pozyskiwania ikry konsumpcyjnej od jesiotrów syberyjskich Acipenser
baerii Brandt. Kolman, Ryszard; Mokrzycki, Henryk; Fopp, Elżbieta;
Kowalski, Kazimierz. - Komun. Ryb. 2008 nr 6
(107) s. 14-15, il. bibliogr. summ.
Przeprowadzono
eksperymentalny przyspieszony pobór ikry od samic jesiotra pochodzących ze
sztucznego rozrodu, chowanych w warunkach akwakultury. Zastosowanie krótkiego
okresu zimowania ryb pozwoliło przyspieszyć termin poboru ikry o około dwa
miesiące w porównaniu z dotychczasową technologią.
*00077*
pl
Ryba? - ależ tak!. Kuczyński, Mirosław. - Prz. Ryb. 2008 R. 33 nr 6
s. 40-48
Omówiono
wartości odżywcze i smakowe ryb, preferncje konsumentów przy zakupie ryb i
produktów rybnych oraz czynności podczas wstępnej obróbki ryb, zwłaszcza
karpia. Podano kilka nowych przepisów na przyrządzanie ryb.