Instytut Rybactwa Śródlądowego
im. STANISŁAWA
SAKOWICZA
EXPRESS INFORMACJA
NR 4/2011
(kwartalnik)
Opracowanie:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Olsztyn 2011
REDAKCJA
Zespół redakcyjny:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Kontakt:
Tel. (089) 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: din@infish.com.pl
© Copyright by
Instytut Rybactwa Śródlądowego
Olsztyn 2010
Wydawca:
Dział Wydawnictw
Instytutu Rybactwa Śródlądowego
10-719 Olsztyn, ul. Oczapowskiego 10
Tel. (089) 524 10 15, 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: wydawnictwo@infish.com.pl
*00001*
pl
Przywracanie
ciągłości ekologicznej rzek w ramach PO RYBY 2007-2013. Oś 3 Programu
Operacyjnego „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów
rybackich 2007-2013". Min. Rolnictwa i Rozwoju Wsi. - Prz. Ryb. 2011
R. 35 nr 5 s. 13-19, il. bibliogr.
Podano
wymogi formalne i merytoryczne jakie powinien spełniać
wniosek składany w ramach osi priorytetowej 3 - Środki służące wspólnemu
interesowi PO „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów
rybackich 2007-2013", w działaniu 3. 2 ochrona i
rozwój fauny i flory wodnej. Dotyczy to prac związanych z budową urządzeń umożliwiających
rybom i innym organizmom wodnym pokonywanie przeszkód przegradzających koryta
rzeczne.
*00004*
pl
Aktualne
zagadnienia prawa rybackiego. Cz. 1. Radecki, Wojciech. - Prz. Ryb. 2011
R. 35 nr 5 s. 29-33
Prawnik
omawia kolejne osiemnaście nowelizacji ustawy o rybactwie śródlądowym obowiązującej
od 18 kwietnia 1985 r. oraz komentuje najważniejsze zmiany dokonane nowelizacją
z 24 września 2010 r. Omawia bezpośrednio obowiązujące przepisy unijne, program
ochrony i odbudowy zasobów ryb oraz zasady wprowadzania nierodzimych gatunków
organizmów wodnych do wód.
*00038*
pl
W różnorodności
siła - organizacje rybaków śródlądowych. Okoniewski, Zygmunt J. - Prz.
Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 24-27, il.
Porównano
pięć znanych organizacji rybackich działających na terenie Polski. Są to:
Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dzierżawców, Administratorów Nieruchomości
Rybackich Skarbu Państwa w Toruniu, Polskie Towarzystwo Rybackie w
Poznaniu, Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych w Lęborku, Towarzystwo
Promocji „Pan Karp“, Związek Producentów Ryb w Poznaniu. Analizowano obszar i
przedmiot działań, cele organizacji, strukturę i członków oraz „target groups“ czyli grupy będące celem działalności.
*00042*
pl
Prof. zw.
Bolesław Dąbrowski (1911-1997) współtwórca IRS i Wydziału Rybackiego WSR
Olsztyn. Guziur, Janusz. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 45-47, il.
Podano
przebieg kariery zawodowej, osiągnięcia w pracy naukowej, pedagogicznej i
społecznej nestora polskiego rybactwa - profesora Bolesława Dąbrowskiego.
*00043*
pl
Aktualne
zagadnienia prawa rybackiego. Cz. 2. Radecki, Wojciech. - Prz. Ryb. 2011
R. 35 nr 6 s. 48-51
Prawnik
komentuje zmiany w znowelizowanej ustawie rybackiej dotyczące pierwszeństwa w
zawarciu kolejnej umowy użytkowania rybackiego oraz przepisy dotyczące
dokumentacji, operatów i zarybień. Wypowiada się na temat amatorskiego połowu
ryb oraz omawia przepisy karne.
*00102*
pl
Dla kogo
hodujemy materiał zarybieniowy?. Krzywosz, Tadeusz; Traczuk, Piotr. W:
Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z.
Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 325-333, il. +bibliogr. 16 poz. Wylęgarnia 2011
Badano
liczebność i lokalizację gniazd kolonii kormorana na wschód od Wisły
(województwo warmińsko-mazurskie, podlaskie, część pomorskiego i
kujawsko-pomorskiego) w latach 1986, 1992, 2005, 2009 i 2010. Podano skład
gatunkowy, masę i udział procentowy ryb ofiar w diecie kormoranów bytujących w
3 koloniach lęgowych w rejonie Mazur w 2009 r. Liczebność populacji kormorana
wynosiła 32022 szt. , zaś wielkość rocznej konsumpcji
ryb
HYDROBIOLOGIA
RYBACKA
*00021*
en
Sperm transfer through the vector tissue in Piscicola
respirans (Clitellata, Hirudinea, Piscicolidae). Transfer plemników
poprzez tkankę kierującą u Piscicola respirans (Clitellata, Hirudinea,
Piscicolidae). Świątek, Piotr; Świder, Anna; Bielecki, Aleksander. -
Zool. Pol. 2009-2010 vol. 54-55 fasc. 1-4 s. 5-12, il.
bibliogr. streszcz.
Scharakteryzowano
proces inseminacji hypodermalnej u kilku grup pijawek. U pijawek rybich
(Piscicolidae) poniżej spermatoforu znajduje się specyficzny typ tkanki łącznej
zwanej tkanką kierującą, której zadaniem jest „kierowanie“ plemników
wydostających się ze spermatoforu do jajników. Przedstawiono obrazy transferu
plemników poprzez tkankę kierującą u kopulujących osobników. Stwierdzono, że duże
ciśnienie pod jakim plemniki wypływają ze spermatoforu
umożliwia im przeniknięcie przez tkankę kierującą.
*00045* pl
Cenne
ramienice. Czarnecka, Magdalena. - Nasze Wody 2011 R. 15 nr 2 s. 27, il.
Opisano
występowanie ramienic (Characeae), bardzo starej grupy glonów, w różnych typach
siedlisk oraz ich rolę w funkcjonowaniu ekosystemów wodnych. Rośliny te
charakteryzują się wysoką wrażliwością na zmiany trofii wód. W krajach Unii
Europejskiej siedliska z ramienicami wymagają ochrony w sieci obszarów Natura
2000.
*00046*
pl
Hydromorfologiczna
ocena stanu rzek. Czarnecka, Magdalena. - Nasze Wody 2011 R. 15 nr 2 s.
28-29, il. bibliogr.
Bardzo
dobry stan wód mogą mieć rzeki, w których kształt koryta, zmienność
szerokości i głębokości, prędkość przepływu, warunki podłoża oraz strefa
nadbrzeżna nie podlegają zakłóceniom. Zwrócono uwagę, że utrzymanie ciągłości
rzeki pozwala na zachowanie funkcji rzeki jako korytarza ekologicznego.
Szczególnie wrażliwe na przerwanie ciągłości rzeki są ryby dwuśrodowiskowe.
*00047*
en
Phenolic compounds exuded from two submerged
freshwater macrophytes and their allelopathic effects on Microcystis
aeruginosa. Związki fenolowe wydzielające się z dwóch słodkowodnych
makrofitów zanurzonych oraz ich allelopatyczny wpływ na Microcystis aeruginosa.
Gao,
Yun-Ni; Liu, Bi-Yuon; Xu, Dong; Zhou, Qiao-Hong; Hu, Chen-Yan; Ge, Fang-Jie; Zhang, Li-Ping; Wu, Zhen-Bin. - Pol. J. Env.
Stud. 2011 vol. 20 nr 5 s. 1153-1159, il. bibliogr.
Określono
skład jakościowy i ilościowy 4 kwasów organicznych (wanilinowego,
protokatechusowego, ferulowego, kawowego) w dwóch inwazyjnych makrofitach z
rodziny żabiściekowatych (Hydrilla verticillata i Vallisneria spiralis) oraz
zbadano ich allopatyczny wpływ na sinicę, Microcystis aeruginosa. Całkowita ilość
kwasów wydzielanych przez H. verticillata do wody
wynosiła ok. 52 mikrog/l i była 10 razy większa niż przez V. spiralis.
Najmniejsze działanie allelopatyczne (hamowanie wzrostu) stwierdzono w
przypadku kwasu kawowego, a największe w przypadku kwasu ferulowego. Mieszanina
badanych kwasów działała synergistycznie.
*00048*
en
Ecotoxicological assessment of
freshwater sediments. Ocena
ekotoksykologiczna osadów wód śródlądowych. Kalinowski, Radosław; Załęska-Radziwiłł,
Monika. - Pol. J. Env. Stud. 2011 vol. 20 nr 5
s. 1181-1191, il. bibliogr.
Przedstawiono
przegląd piśmiennictwa i regulacji prawnych dotyczących oceny jakości osadów dennych wód śródlądowych, ze szczególnym uwzględnieniem
testów bioindykacyjnych oraz metod klasyfikacji osadów w procesach rekultywacji
środowisk wodnych. Opisano problemy ekotoksykologiczne osadów dennych, ocenę ich jakości i zawartości substancji toksycznych.
*00049*
en
Surface runoff as a factor determining
trophic state of midforest lake.
Spływ
powierzchniowy jako czynnik określający stan troficzny jeziora śródleśnego. Klimaszyk, Piotr;
Rzymski, Piotr. - Pol. J. Env. Stud. 2011 vol. 20 nr 5
s. 1203-1210, il. bibliogr.
Opisano
wyniki badań terenowych i laboratoryjnych zlewni śródleśnego jeziora Piaseczno
Małe usytuowanego w Drawieńskim Parku Narodowym. Na podstawie analizy
parametrów fizykochemicznych wody (pH, kolor, DOC, N, P) stwierdzono, że spływ
powierzchniowy ze zlewni, szczególnie w okresach intensywnych opadów deszczu,
przyczynia się do pogłębienia dystrofii badanego jeziora. Spływ
powierzchniowy z badanego obszaru zawierał duże ilości kwasów humusowych.
*00050*
en
Short-term impacts of weed cutting on
physical habitats in lowland rivers - the importance of initial environmental
conditions. Krótkookresowe oddziaływanie
wykaszania roślinności na siedliska fizyczne w rzekach nizinnych - znaczenie
początkowych warunków środowiskowych. Pedersen,
Morten L. ; Baattrup-Pedersen, Annette; Rorth, Frederikke R. ; Madsen,
Tom V. ; Larsen, Soren E. - Pol. J. Env. Stud. 2011 vol.
20 nr 5 s. 1271-1280, il. bibliogr.
Omówiono
wpływ wykaszania roślinności na warunki fizyczne oraz zróżnicowanie i kształtowanie
zespołów roślin naczyniowych w dwóch rzekach nizinnych w Danii. Stwierdzono, że
wykaszanie (dwukrotne w ciągu roku) nie powodowało zmian stosunków wodnych (głównie
zmian prędkości przepływu wody) oraz zróżnicowania bytujących w rzece zespołów
roślinnych i zwierzęcych.
*00051*
en
Estimation of environmental flows in
semi-natural lowland rivers - the
Omówiono i
przedyskutowano metodykę oceny środowiska rzecznego na podstawie analizy
przestrzenno-czasowej stosunków wodnych i czynników ją warunkujących w
odniesieniu do dwóch elementów środowiska dorzecza rzeki Narew. Pod uwagę brano
ryby i roślinność terenów zalewowych oraz mokradeł. W wyniku porównania dwóch
okresów czasowych (1976-1983 i 2003-2008) stwierdzono, że warunki hydrologiczne
badanego obszaru w odniesieniu do ryb i roślinności uległy pogorszeniu.
*00052*
en
Sorption of 137Cs and Pb on sediment samples from a
drinking water reservoir. Sorpcja 137Cs i Pb na przykładzie osadów ze zbiornika wody
pitnej. Szarłowicz,
Katarzyna; Reczyński, Witold; Gołaś, Janusz; Kościelniak, Paweł; Skiba, Michał;
Kubica, Barbara. - Pol. J. Env. Stud. 2011 vol.
20 nr 5 s. 1305-1312, il. bibliogr.
Omówiono
wyniki analizy osadów dennych zbiornika Dobczyce pod kątem
akumulacji i procesów sorpcyjno-desorpcyjncyh 137Cs i Pb pochodzenia
antropogennego. Stwierdzono, że przestrzenne rozmieszczenie badanych
pierwiastków w osadach było głównie determinowane hydrologicznymi warunkami
procesu sedymentacji oraz sorpcyjnymi właściwościami deponowanego metariału.
Procesy sorpcyjno-desorpcyjne badanych pierwiastków były warunkowane przez jony
Ca i K.
*00054*
pl
Wpływ
zabudowy hydrotechnicznej rzeki na zawartość i nasycenie wody tlenem
rozpuszczonym. Bogdał, Andrzej. - Gaz Woda 2011 t. 85 nr 10 s. 349-351, il.
bibliogr.
Oceniano
wpływ budowli hydrotechnicznych na warunki tlenowe w rzece. Badania prowadzono
na rzece Wschodniej (dopływie rzeki Czarnej Staszowskiej), na której występuje
12 budowli techniczych (4 jazy, 6 stopni wodnych, jeden bystrotok, jeden stopień
z bystrotokiem). Stwierdzono, że małe budowle wodne spełniają rolę
punktowych regulatorów zawartości tlenu w wodzie i w istotny sposób wpływają na
polepszenie warunków tlenowych i nasycenie wody tlenem.
*00055* pl
Zastosowanie
spektroskopii UV-VIS w badaniach właściwości chemicznych i strukturalnych
naturalnej materii organicznej (NOM) akumulowanej w osadach dennych
jezior. Mielnik, Lilla. - Gaz Woda 2011 t. 85 nr 10 s. 380-382, il.
bibliogr.
Określono
przydatność stosowania spektroskopii UV-VIS do oceny właściwości chemicznych i
strukturalnych kwasów huminowych otrzymanych z osadów litoralu
i profundalu wybranych 6 jezior lobeliowych (Jelonek, Kociołek, Morskie Oko,
Czarne, Wielkie Oczko, Ciemino) położonych na Pomorzu Zachodnim. Uzyskano
wstępne informacje na temat pochodzenia, budowy strukturalnej substancji
humusowych i przebiegu procesu humifikacji. Stwierdzono, że kwasy humusowe
litoralu i profundalu różnią się budową chemiczną badanych molekuł.
*00058* pl
Biogenne i
tlenowe wskaźniki jakości wody dopływającej i odpływającej z wybranych
zbiorników wodnych. Policht-Latawiec, Agnieszka; Kanownik, Włodzimierz;
Rajda, Włodzimierz. - Gaz Woda 2011 t. 85 nr 10 s. 394-396, il. bibliogr.
Analizowano
biogenne i tlenowe (tlen rozpuszczony, BZT5, ChZT(Mn), amoniak, azotany,
fosforany) wskaźniki wód dopływających i/lub odpływających z wybranych 22
zbiorników zaporowych na terenie Polski (dane z lat 1985-2005). Analiza umożliwiła
określenie tendencji zmian jakości wód wybranych zbiorników. Zbiorniki są
wielofunkcyjne i nie licząc funkcji krajobrazowej, pełnią co
najmniej trzy lub cztery funkcje użytkowe.
AKWAKULTURA
*00010*
pl
Międzynarodowa
konferencja naukowa w Ułan Ude i nad Bajkałem. Kolman, Ryszard;
Zdanowski, Bogusław. - Komun. Ryb. 2011 nr 5 (124)
s. 29-31, il.
W
konferencji pt. : „Akwakultura Europy i Azji: realia i
perspektywy rozwoju i współpracy“ uczestniczyli przedstawiciele instytutów branży
rybackiej z krajów Europy Środkowej, Rosji, Chin i Tajlandii. Tematyka obrad
obejmowała chów i hodowlę ryb oraz sztuczny rozród ryb, zwłaszcza łososiowatych
i jesiotrów. Uczestnicy odbyli rejs po Bajkale, zwiedzili największą wyspę
bajkalską Olchron.
*00099*
pl
Poprawa cech
użytkowych ryb - perspektywy i stan aktualny GMO w światowej akwakulturze.
Kowalski, Radosław K. ; Kowalska, Agata. W: Nowe
gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 301-309, il. +bibliogr. 17 poz. Wylęgarnia 2011
Podano
definicję obowiązującą w Unii Europejskiej, cele i uwarunkowania prawne
modyfikacji genetycznych (GMO). Omówiono rolę roślin modyfikowanych
genetycznie, stanowiących składnik pasz dla ryb. Przedstawiono wybrane kierunki
prowadzonych badań zmierzających do poprawy cech hodowlanych na drodze inżynierii
genetycznej (tempo wzrostu, wykorzystanie paszy, odporność na choroby). U ryb
najczęściej implementowano do ich organizmu dodatkowy gen kodujący hormon
wzrostu, innym kierunkiem transgenezy jest uzyskanie efektu zwiększonej odporności,
ale nieoczekiwanym efektem transgenezy może być obniżona płodność ryb.
*00100*
pl
Profilaktyka
w akwakulturze - Dobra Praktyka Higieniczna. Grudniewska, Joanna;
Terech-Majewska, Elżbieta; Siwicki, Andrzej K. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn:
Wydaw. IRS 2011 s. 311-318 +bibliogr. 10 poz.
Wylęgarnia 2011
Omówiono
obszary Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP) w akwakulturze: lokalizacja,
otoczenie i infrastruktura zakładu (budynki, ich otoczenie, funkcjonalność
pomieszczeń), maszyny i urządzenia, mycie i dezynfekcja, szkolenie pracowników,
higiena personelu, kontrola jakości wody, kontrola obecności szkodników,
usuwanie odpadów. Podano korzyści wynikające z wdrożenia zasad GHP i
realizacji programu nadzoru stanu zdrowia zwierząt akwakultury.
HODOWLA RYB
*00007*
pl
Polska
akwakultura w 2010 roku na podstawie analizy kwestionariuszy RRW-22. Lirski,
Andrzej; Myszkowski, Leszek. - Komun. Ryb. 2011 nr
5 (124) s. 5-12, il. bibliogr.
W
kwestionariuszach pochodzących od 625 podmiotów gospodarczych, prowadzących
chów i hodowlę w stawach rybnych oraz innych urządzeniach, zawarto informacje o
powierzchni stawów ziemnych i betonowych, strukturze gospodarstw produkujących
karpia oraz formach prawnych uprawnionych do rybactwa. Podano wielkość
produkcji ryb poszczególnych gatunków oraz skorupiaków i mięczaków
słodkowodnych, a także materiału obsadowego. Podano dane o zatrudnieniu w
poszczególnych województwach oraz wskaźnik zatrudnienia na
*00053*
pl
Vademecum
zarybiania. Koźmiński, Wojciech. - Węd. Świat 2011 nr 11 (191) s. 74-75, il.
Omówiono
ogólne zasady oraz cele prowadzenia zarybień na powierzchniowych wodach śródlądowych,
a więc na akwenach podlegających podziałowi na obwody rybackie i na pozostałych
wodach. Operat rybacki formułuje potrzebę, wielkość i strukturę gatunkową
zarybień. Zgodnie z ustawą o rybactwie śródlądowym, naczelnym zadaniem zarybień
jest ochrona i odbudowa zasobów ryb. Nielegalne zarybienia są wykroczeniem, a
wprowadzenie obcego gatunku ryb jest przestępstwem.
*00067*
pl
Technologia
sadzowego chowu sterleta (Acipenser ruthenus) w wodach pochłodniczych na przykładzie
kanału zrzutowego elektrowni „Dolna Odra“. Sadowski, Jacek; Bartłomiejczyk,
Marek; Mysłowski, Bartosz. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 9-20, il. +bibliogr. 25 poz. Wylęgarnia
2011
Opisano
chów ryb jesiotrowatych w Polsce. Scharakteryzowano technologię podchowu wylęgu
i narybku sterleta oraz jego chów w sadzach w kanale zrzutowym wody pochłodniczej
elektrowni „Dolna Odra“. Przedstawiono średnie jednostkowe masy ciała sterleta
oraz wartości wskaźników chowu ryb żywionych czterema paszami przemysłowymi o
zróżnicowanym poziomie białka. Omówiono problemy zdrowotne sterleta podczas
chowu sadzowego.
*00068*
pl
Formowanie
stad samiczych ryb jesiotrowatych i przyżyciowe pobieranie ikry do produkcji
kawioru. Kolman, Ryszard. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów,
profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 21-33, il. +bibliogr. 15 poz. Wylęgarnia
2011
Omówiono
diagnostykę płci u jesiotrów za pomocą biopsji oraz aparatów USG.
Scharakteryzowano proces osiągania dojrzałości płciowej przez jesiotry w
warunkach kontrolowanych oraz wpływ stymulacji środowiskowej na ich
dojrzewanie. Przedstawiono tradycyjny i przyżyciowy sposób pozyskiwania ikry
jesiotrów na kawior. W przypadku samic jesiotra syberyjskiego początkowo w
wieku 7+ uzyskiwano ikrę w ilości 12, 7 proc. masy ciała ryb, a po upływie
dwóch lat wskaźnik ten wzrósł do 21, 6 proc.
*00101*
pl
Ryzyko
ekologiczne związane z egzotycznymi gatunkami wprowadzonymi do akwakultury.
Kapusta, Andrzej. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów,
profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 319-324, il. +bibliogr. 18 poz.
Wylęgarnia 2011
Wymieniono
39 obcych gatunków ryb w wodach śródlądowych Polski podając naturalny obszar
występowania, rok i źródło aklimatyzacji (akwakultura, akwarystyka, przypadkowe
zarybienia, wzbogacenie składu ichtiofauny, naturalne rozprzestrzenianie, wędkarstwo)
oraz aktualny status. Omówiono negatywne skutki obecności obcych gatunków w
ekosystemach wodnych. W 2007 r. Unia Europejska przyjęła rozporządzenie mające
na celu zapobieganie negatywnym biologicznym interakcjom gatunków obcych z
rodzimymi.
ROZRÓD RYB
*00069*
pl
Spontaniczne
tarło jesiotra w systemie recyrkulacyjnym. Szczepkowski, Mirosław. W:
Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z.
Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 35-43, il.
+bibliogr. 14 poz. Wylęgarnia 2011
W 2010 r.
do przeprowadzenia rozrodu w warunkach kontrolowanych użyto samicy krzyżówki
jesiotra syberyjskiego z jesiotrem rosyjskim oraz samicy bestera i samicy
jesiotra rosyjskiego, które przetrzymywano w oddzielnych basenach. Na skutek
uwalniania do wody mlecza przez dwóch samców jesiotra rosyjskiego oraz ikry
przez samicę krzyżówki, która dojrzała bez stymulacji hormonalnej,
przeprowadzono przyspieszony sztuczny rozród ryb. To spontaniczne tarło miało
charakter incydentalny, ale wskazuje, że rozród jesiotrów bez stosowania środków
hormonalnych jest możliwy, gdy zostaną określone właściwe warunki środowiskowe
niezbędne do uzyskania dojrzałości ryb.
ŻYWIENIE I ODŻYWIANIE SIĘ RYB
*00012*
pl
Opracowanie
podstaw biotechnologii żywienia młodocianych stadiów ryb na potrzeby
akwakultury na Ukrainie. Prusińska, Maja. - Komun. Ryb. 2011 nr 5 (124) s. 39-40, il.
Przedstawiono
założenia, tematykę i uczestników projektu realizowanego z Zakładzie
Ichtiologii Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Celem projektu jest
opracowanie i przekazanie stronie ukraińskiej najnowszej wiedzy z zakresu
akwakultury i żywnienia młodocianych stadiów ryb jesiotrowatych.
*00014* en
Growth response of Catla catla (Actinopterygii:
Cypriniformes: Cyprinidae) to soya and maize supplemented traditional feed
mixture. Reakcja wzrostowa karpia indyjskiego Catla catla
(Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae) na suplementowanie tradycyjnej
mieszanki paszowej soją i kukurydzą. Priyadarshini, Madhu; Manissery, Joseph K. ; Gangadhara, Barlaya; Rao, Lammata M. ; Keshavanath,
Perar. - Acta Ichth. Piscat. 2011 vol. 41 nr 3 s.
159-164, il. bibliogr.
W hodowli
karpia indyjskiego, Catla catla, tradycyjna mieszanka paszowa składa się z otrębów
ryżowych i makuchów w stosunku 1:1. Testowane pasze wzbogacono mączką
sojową (10 lub 20 proc. ) i mączką kukurydzianą (39
proc. ) zastępując częściowo podstawowe składniki. Narybek C. catla żywiono tymi paszami przez 120 dni. Testowane pasze
przyspieszyły wzrost ryb i zwiększyły produckję ryb netto, a także oddziaływały
pozytywnie na aktywność enzymów trawiennych. Ich stosowanie uznano za
uzasadnione ekonomicznie.
*00070*
pl
Wstępne
wyniki podchowu larw jesiotra rosyjskiego (Acipenser gueldenstaedtii)
karmionych żywym, wzbogacanym pokarmem. Prusińska, Maja; Chepurkina,
Marina; Duda, Arkadiusz; Wiszniewski, Grzegorz; Kolman, Ryszard. W: Nowe
gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 45-52, il. +bibliogr. 12 poz. Wylęgarnia 2011
Wylęg
jesiotra rosyjskiego podzielono na trzy eksperymentalne grupy, które karmiono świeżo
wyklutymi naupliusami (I grupa), niewzbogaconym solowcem (II grupa) oraz
solowcem wzbogaconym komercyjnym preparatem zawierającym wieloniensycone kwasy
tłuszczowe (III grupa). Scharakteryzowano wpływ wzbogacania pokarmu żywego na
wskaźniki hodowlane: przeżywalność i tempo wzrostu. Stwierdzono, że wzbogacanie
pokarmu żywego ułatwiło larwom jesiotra rosyjskiego przejście na pokarm suchy.
*00098* pl
Nukleotydy
jako składnik funkcjonalnego żywienia ryb. Jarmołowicz, Sylwia; Zakęś,
Zdzisław. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod
red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s.
293-299, il. +bibliogr. 31 poz. Wylęgarnia 2011
Omówiono
budowę, występowanie, rolę i funkcje nukleotydów w organizmach żywych.
Przedstawiono wyniki eksperymentów z wykorzystaniem suplementacji pasz
nukleotydami egzogennymi (NT). Wykazano, że nukleotydy egzogenne
poprawiają odporność ryb, stymulują humoralne i komórkowe mechanizmy
odporności wrodzonej. Nukleotydy działają też stymulująco na mikroflorę
jelitową u człowieka i zwierząt hodowlanych. Dalszych badań wymagają niejasności
związane z podawaniem NT w diecie ryb, potrzebna jest ocena ich wpływu na
trawienie, wchłanianie i metabolizm.
CHOROBY RYB
*00003*
pl
Śnięcia węgorzy.
Niemczuk, Wiktor. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 5 s. 24-25, il.
Głównymi
przyczynami śnięć węgorzy są choroby wirusowe powodowane przez wirusy z rodzin
Rhabdoviridae, Herpesviridae i Birnaviridae, bakteryjne (edwardsieloza,
wibrioza, flawobakterioza, pseudomonadoza) i pasożytnicze (angwinikoloza,
posocznica węgorzy). Konieczna jest pomoc zarówno terenowego
ichtiopatologa jak i renomowanego ośrodka naukowego.
*00017*
en
Alterations of club cell activity in epidermis of
common carp, Cyprinus carpio (Actinopterygii:
Cypriniformes: Cyprinidae) due to infection by Ichthyophthirius multifiliis
(Protista: Ciliophora). Przemiany aktywności komórek kolbowatych w naskórku
karpia, Cyprinus carpio (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae) spowodowane
infekcją Ichthyophthirius multifiliis (Protista: Ciliophora). Pakk, Priit; Hussar, Piret; Paaver, Tiit. - Acta Ichth.
Piscat. 2011 vol. 41 nr 3 s. 185-192, il. bibliogr.
Badano zagęszczenie
komórek kolbowatych w naskórku czteromiesięcznych karpi eksperymentalnie zarażonych
Ichthyophthirius multifiliis. Analizowano korelację między zagęszczeniem
komórek kolbowatych i śluzowych. Miejscowa redukcja komórek śluzowych nastąpiła
po inwazji pasożyta, przy jednoczesnym wzroście zagęszczenia komórek
kolbowatych. Po przeniesieniu ryb do wody słonej pasożyty zaczęły opuszczać
skórę ryb, a liczba komórek kolbowatych ulegała zmniejszeniu. Zagęszczenie tych
komórek kompensuje niskie zagęszczenie lub brak komórek śluzowych u ryb.
*00022*
en
Fish parasites as quality indicators of
aquatic environment. Pasożyty ryb jako wskaźnik
jakości środowiska wodnego. Dzika, Ewa; Wyżlic, Iwona. - Zool. Pol.
2009-2010 vol. 54-55 fasc. 1-4 s. 59-65, il.
bibliogr. streszcz.
Opisano
wyniki obserwacji pasożytów ryb jako naturalnych wskaźników zanieczyszczenia środowiska
wodnego. Stwierdzono, że niektóre grupy pasożytów są bardzo wrażliwe na
zanieczyszczenia. Poprzez swoją obecność, lub brak, występowanie
deformacji morfologicznych oraz zdolność kumulacji toksyn mogą dostarczać informacji
o skażeniu środowiska wodnego. Pasożyty przemieszczające się z żywicielem mogą
też dostarczać informacji o poziomie zanieczyszczenia wody w całym zasięgu występowania
żywieciela.
*00028*
en
Parasites of lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ): The state of knowledge and threats. Pasożyty strzebli błotnej
Eupallasella percnurus (Pall. ) - stan zbadania i
zagrożenia. Popiołek, Marcin; Kubizna, Joanna; Wolnicki, Jacek;
Kusznierz, Jan. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc.
3 s. 167-173, il. bibliogr. streszcz.
Przedstawiono
aktualną listę pasożytów strzebli błotnej w areale jej występowania. Składa się
ona ze 109 taksonów najliczniej reprezentowanych przez Monogenea i Digenea, a
poza tym występują Cestoda, Nematoda, Acanthocephala, Protista i Cestoda.
Wiedza na temat rozmieszczenia geograficznego pasożytów tego gatunku jak dotąd
była niekompletna. Większość stwierdzonych pasożytów, przywr, tasiemców i
nicieni, występowało w formie larwalnej, co świadczy, że strzebla głównie pełni
rolę żywieciela pośredniego lub paratenicznego.
RYBY KARPIOWATE
*00011*
pl
Międzynarodowa
Konferncja Karpiowa 2011 w Kazimierzu Dolnym - pierwsze impresje. Lirski,
Andrzej; Pyć, Anna. - Komun. Ryb. 2011 nr 5 (124) s.
31-38, il.
W
konferencji zorganizowanej przez Instytut Rybactwa Śródlądowego i Aller Aqua
wzięło udział prawie 200 uczestników z 11 krajów, w tym hodowcy,
przedstawiciele nauki, administracji i służb weterynaryjnych. Tematyka wystąpień
obejmowała stan gospodarki karpiowej w Unii Europejskiej, funkcje
pozaprodukcyjne stawów rybnych, problemy z KHV i kormoranami oraz marketing
karpia. Obrady zakończyły sie przyjęciem rezolucji dotyczącej reformy Wspólnej
Polityki Rybackiej i Europejskiego Funduszu Rybackiego (pełny tekst rezolucji w
artykule).
*00036*
pl
Ile karpia w
grudniu, czyli prognoza produkcji i sprzedaży karpia w 2011 roku. Lirski,
Andrzej. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 8-10, il.
Na
podstawie ankiet pochodzących od zarządzających wiodącymi gospodarstwami
karpiowymi w Polsce prognozuje się w 2011 roku produkcję narybku karpia na
poziomie 3150 ton, kroczka na poziomie 4400 ton, a karpia handlowego w ilości
14000 ton. Oznacza to dalszy regres produkcji stawowej ryb w Polsce. Polski
rynek karpia jest uzupełniany karpiem importowanym z Czech, Litwy i Węgier.
*00037*
pl
Co wynika ze
spotkania europejskich karpiarzy?. Lirski, Andrzej. - Prz.
Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 18-21, il.
Podczas Międzynarodowej
Konferencji Karpiowej w Kazimierzu Dolnym, z udziałem prawie 200 uczestników z
11 krajów europejskich, omówiono stan obecny, trudności i perspektywy
chowu karpia w Europie. Wypracowano tekst rezolucji dotyczącej Wspólnej
Polityki Rybackiej i Europejskiego Funduszu Rybackiego. Rezolucję wysłano do Komisji
Europejskiej.
*00039*
pl
Karp w
kulturze polskiej do [dziewiętnastego] XIX w. Cios, Stanisław. - Prz.
Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 37-38, il. Przedruk fragmentu książki S. Ciosa: Ryby w życiu
Polaków od X do XIX w. Olsztyn: Wydaw. IRS 2007
Karp był
pospolitą rybą w Polsce, regularnie hodowaną i wyławianą w stawach, rzekach i
Zalewie Wiślanym, a konsumentami była szlachta, zakonnicy, a nawet królowie. W
literaturze podawano wiele cech karpia: były duże, tłuste, z piękną łuską,
reagowały na dźwięki, były przebiegłe. Łuski i ości wykorzystywano do
wyrobu różnych przedmiotów.
*00040*
pl
Karp, jakiego
nie znamy. Ciszewski, Krzysztof. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s. 38-41,
il.
Omówiono
dzieje ewolucji współczesnej ichtiofauny w wodach świata. W okresie trzecio- i
czwartorzędu pojawia się gatunek nazywany karpiem. Przedstawiono historię
domestyfikacji karpia, poczynając od hodowli w Chinach 2400 lat p. n. e. aż po cywilizacje europejskie. Do Polski karp przybył z
zachodu, z dorzecza Dunaju oraz ze wschodu, z dorzecza Dniepru, Dniestru, Wołgi
i Bugu. Karp w trakcie udomowienia z ryby typowo rzecznej o torpedowatym kształcie
zmienił się pod względem pokroju ciała i w budowie wewnętrznej, a jest też
oddalony genetycznie od pierwowzoru, czyli od karpia dzikiego.
*00041*
pl
Z dziejów
hodowli karpia w Polsce. Guziur, Janusz. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 6 s.
42-44, il. bibliogr.
W rozwoju
hodowli karpia w Polsce wyróżniamy cztery okresy historyczne: 1. XIII-XVII
wiek, okres rozkwitu gospodarki stawowej; 2. XVII-1860 r. - upadek gospodarki w
Europie; 3. 1868-1939 - dynamiczny rozwój, zwłaszcza
nowoczesnych form gospodarowania; 4. Dwudziestolecie międzywojenne -
ponowny wzrost powierzchni stawowej. Przedstawiono też aktualny stan hodowli
stawowej karpia.
*00063*
pl
Chów karpia w
Europie. Stan obecny, trudności, perspektywy. Lirski, Andrzej [red. ]; Pyć, Anna [red. ]. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011,
153 s. , il. +bibliogr. (wersja angielskojęzyczna
138 s. - w tym samym tomie)
W 2011 r.
w Kazimierzu Dolnym odbyła się międzynarodowa konferencja hodowców karpia
zorganizowana przez Instytut Rybactwa Śródlądowego i Aller Aqua. W trakcie
spotkania wygłoszono referaty dotyczące stanu gospodarki karpiowej w Europie,
konkurencji na rynku rybnym oraz promocji karpia. Temat chorób ryb dotyczył głównie
problemów związanych z KHV. Omawiano też presję kormoranów oraz wykorzystanie
funduszy unijnych z programu na 2007-2013 dla stawów karpiowych. Materiały
konferencyjne opublikowano w dwóch wersjach językowych, po polsku i angielsku.
*00064*
pl
Stan
gospodarki karpiowej w Unii Europejskiej. Lirski, Andrzej. W: Chów karpia
w Europie. Stan obecny, trudności, perspektywy. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 15-23, il. +bibliogr. 4 poz.
Przedstawiono
wielkość produkcji karpia i ryb dodatkowych w Europie i na świecie. Omówiono
wielkość powierzchni stawowych, status prawny europejskich gospodarstw
stawowych oraz wskaźniki produkcji stawowej. Wykazano, że w 2009 r. w krajach
Unii Europejskiej produkcja karpia wyniosła 70 tys. ton, a w krajach
europejskich nie będących w strukturach unijnych - około
80 tys. ton.
*00066* pl
Promocja
karpia na głównych rynkach europejskich - przegląd kampanii promocyjnych.
Szczepański, Zbigniew. W: Chów karpia w Europie. Stan obecny, trudności,
perspektywy. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 81-92, il.
Scharakteryzowano
wyniki badań konsumenckich przeprowadzone w 2005 r. dotyczące konsumpcji ryb w
Polsce. Przedstawiono opinie uczestniczek badań (kobiety w wieku od 25 do 60 lat)
o zaletach i wadach karpia, jego konsumpcji, zakupie, transporcie. Stwierdzono,
że karp jest rybą smaczną, przeznaczoną do spożycia na jedną okazję - Wigilię,
a poza tym jest rybą kłopotliwą w przygotowaniu i konsumpcji. Przedstawiono różnego
typu kampanie promocyjne przeprowadzone na Węgrzech, Litwie, w Niemczech,
Polsce i Czechach.
INNE KARPIOWATE
*00014*
en
Growth response of Catla catla (Actinopterygii:
Cypriniformes: Cyprinidae) to soya and maize supplemented traditional feed
mixture. Reakcja wzrostowa karpia indyjskiego Catla catla
(Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae) na suplementowanie tradycyjnej
mieszanki paszowej soją i kukurydzą. Priyadarshini, Madhu; Manissery, Joseph K. ; Gangadhara, Barlaya; Rao, Lammata M. ; Keshavanath,
Perar. - Acta Ichth. Piscat. 2011 vol. 41 nr 3 s.
159-164, il. bibliogr.
W hodowli
karpia indyjskiego, Catla catla, tradycyjna mieszanka paszowa składa się z otrębów
ryżowych i makuchów w stosunku 1:1. Testowane pasze wzbogacono mączką
sojową (10 lub 20 proc. ) i mączką kukurydzianą (39
proc. ) zastępując częściowo podstawowe składniki. Narybek C. catla żywiono tymi paszami przez 120 dni. Testowane pasze
przyspieszyły wzrost ryb i zwiększyły produckję ryb netto, a także oddziaływały
pozytywnie na aktywność enzymów trawiennych. Ich stosowanie uznano za
uzasadnione ekonomicznie.
*00018*
en
Monitoring of the topmouth gudgeon, Pseudorasbora
parva (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae) in a small upland
Przeprowadzono
monitoring ichtiofauny w małej rzece Ciemięga w latach
2003-2007. W 2005 r. po raz pierwszy odnotowano wystąpienie w niej kiełbia
amurskiego, który jest gatunkiem obcym dla ichtiofauny europejskiej. Liczebność
kiełbia w stosunku do lokalnej ichtiofauny była mniejsza wiosną, a większa
jesienią. Długość całkowita ryb wahała się od 15 do
*00019*
en
Growth rate and condition of vimba, Vimba vimba
(Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae), a species under restitution in the
Certa,
Vimba vimba, jest gatunkiem ryb krytycznie zagrożonym wyginięciem i wymagającym
ochrony. Monitoring populacji certy przeprowadzono na podstawie 120 osobników złowionych
w estuarium rzeki Odry i w jeziorze Dąbie w okresie od maja 2007 do czerwca
2008. Badano wiek, kondycję oraz tempo wzrostu masy i długości ryb. Średnia
długość i masa ciała badanych ryb wynosiły odpowiednio 306.
*00023*
en
Preliminary characteristics of lake minnow,
Eupallasella percnurus (Pall. ), semen. Wstępna
charakterystyka nasienia strzebli błotnej, Eupallasella percnurus (Pall. ). Dietrich, Grzegorz J.
; Wolnicki, Jacek; Słowińska, Mariola; Sikorska, Justyna; Hliwa,
Piotr; Kamiński, Rafał; Ciereszko, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 133-136, il.
bibliogr. streszcz.
Określano
koncentrację plemników w nasieniu strzebli błotnej, skład plazmy nasienia
oraz parametry ruchliwości plemników. Niektóre cechy okazały się specyficzne
dla badanego gatunku. Stwierdzono niską objętość nasienia, ale wysoką
koncentrację plemników. W nasieniu strzebli wystąpił wysoki odsetek ruchliwych
plemników (około 89 proc. ) i stosunkowo wysoka ich prędkość
prostoliniowa. Za cechę charakterystyczną nasienia można uznać jego kleistość
przejawiającą się postępującą aglutynacją plemników.
*00024*
en
State of lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), gonads during pre-spawning season - preliminary
results. Wstępne
wyniki oceny stanu gonad strzebli błotnej, Eupallasella percnurus (Pall. ) w okresie przedtarłowym. Hliwa, Piotr;
Wolnicki, Jacek; Król, Jarosław; Sikorska, Justyna; Kamiński, Rafał;
Ciereszko, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol.
19 fasc. 3 s. 137-143, il. bibliogr. streszcz.
W okresie
przedtarłowym gonady strzebli błotnej były ukształtowane prawidłowo i wypełniały
większą część jamy ciała ryb. Jądra koloru mleczno-białego były wydłużone
i osadzone bocznie obok pęcherza pławnego. Samice strzebli miały jajniki
znacznych rozmiarów, wypełnione oocytami o różnych odcieniach koloru żółtego.
W jajnikach występowały komórki jajowe o różnym stopniu dojrzałości; znajdowały
się tam pojedyncze oogonie, oocyty prewitellogeniczne i oocyty witellogeniczne.
W obrazie jąder były widoczne pojedyncze spermatogonia oraz gniazda nasienne
wypełnione spermatocytami I i II rzędu.
*00025*
en
Genetic diversity of two lake minnow, Eupallasella
percnurus (Pall. ), populations based on microsatellite
DNA polymorphism. Ocena polimorfizmu genetycznego dwóch populacji strzebli błotnej
Eupallasella percnurus (Pall. ) na podstawie sekwencji
mikrosatelitarnego DNA. Kaczmarczyk, Dariusz; Zuchowska, Emilia. - Arch.
Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s.
145-151, il. bibliogr. streszcz.
Badano
zmienność genetyczną dwóch populacji strzebli błotnej występujące w małych
zbiornikach wodnych Bledzewo i Kowalicha. W pierwszym z nich strzebla występuje
od wielu lat, zaś w drugim zbiorniku ryby pochodzą z hodowli i zostały tam
ulokowane w latach 2004 i 2006. Stwierdzono znaczny dystans genetyczny między
obu populacjami strzebli. W przypadku międzypopulacyjnych translokacji tego
gatunku powinna być przeprowadzonoa ocena różnic genetycznych.
*00026*
en
Physical and chemical water properties in water bodies
inhabited by the endangered lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in central
W latach
2002-2011 badano parametry fizykochemiczne wody (temperaturę, nasycenie tlenem,
przewodnictwo elektrolityczne, pH, zawartość azotu i fosforu) w
zbiornikach zasiedlonych przez strzeblę błotną. Przeanalizowano wpływ pH wody
na występowanie strzebli. W badanych zbiornikach wartość pH wahała się od 4. 9 do 9. 1. Zbyt niskie pH (poniżej 5) należy uznać za czynnik
wykluczający zbiornik wodny z akwenów przeznaczonych do zarybiania strzeblą błotną.
*00027*
en
On the variation and distribution of the lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ). O zróżnicowaniu i
rozmieszczeniu strzebli błotnej Eupallasella percnurus (Pall.
). Kusznierz, Jan; Paśko, Łukasz; Tagayev, Daniyar. - Arch.
Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 161-166, il. bibliogr. streszcz.
Strzebla błotna
jest gatunkiem ryb o dużej zmienności morfologicznej i znacznym zasięgu występowania
od Polski poprzez tereny azjatyckie do Korei. Występując w dorzeczach wielkich
rzek oddzielonych pasmami górskimi o różnej genezie, ma tendencje do tworzenia
lokalnych form znacznie zróżnicowanych. Badania morfometryczne wykonane u 5 różnych
populacji strzebli doprowadziły do wniosku, że istnieje kilka podgatunków, przy
czym jeden z nich, Eupallasella percnurus stagnalis prawdopodobnie można
uznać za samodzielny gatunek.
*00029*
en
Comparison of seasonal activity of the lake minnow,
Eupallasella percnurus (Pall. ), and crucian carp,
Carassius carassius (L. ), in small water bodies in northern
Na
podstawie połowów narzędziami pułapkowymi przeprowadzonymi w kilku małych
zbiornikach wodnych w okresie od kwietnia do grudnia 2006 roku, analizowano
aktywność sezonową karasia i strzebli błotnej. Strzebla wykazuje wcześniej
aktywność niż karaś i jej okres żerowania trwa dłużej. Strzeblę łowiono w pułapkach
przy temperaturach wody w zakresie 3, 5-29,
*00030*
en
Occurrence, threats and protection of the endangered
lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in
Pomorskie Voivodeship in
W latach
2002-2011 przeprowadzono inwentaryzację stanowisk strzebli błotnej na terenie
województwa pomorskiego. Odnotowano 102 stanowiska, które stanowią 59, 3 proc.
wszystkich 172 stanowisk znanych w Polsce. Ponad połowa stanowisk to izolowane,
małe zbiorniki wodne, często powstałe wskutek eksploatacji torfu. Stanowiska te
są często zagrożone przekształceniami różnego typu (zasypywaniem,
odwadnianiem, pracami melioracyjnymi, zmianami zagospodarowania terenu).
Chroniąc strzeblę błotną, gatunek ryb zagrożony wyginięciem, należy zadbać
o ochronę jego siedlisk.
*00031*
en
Size and structure of a new lake minnow, Eupallasella
percnurus (Pall. ), population established through
translocations. Wielkość i struktura nowej populacji strzebli błotnej
Eupallasella percnurus (Pall. ) powstałej w wyniku
translokacji. Sikorska, Justyna; Wolnicki, Jacek; Kamiński, Rafał. -
Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 195-200, il. bibliogr. streszcz.
Badano
metodą Lincolna-Petersena populację strzebli błotnej zasiedlającą zbiornik
potorfowy na terenie województwa mazowieckiego. Odłowy przeprowadzano w
lipcu i sierpniu 2010 r. określając stan populacji, która została utworzona w
latach 2004-2006 po przesiedleniu 1530 osobników w wieku 0+. Oszacowano, że
liczebność badanej populacji wynosi około 600 osobników. Stosunek samców do
samic wahał się od 1:3. 4 do 1:4. 3. Dominowały samice
w trzecim, a samce w czwartym roku życia. Uznano, że populacja strzebli w tym
zbiorniku znajduje się we wczesnym stadium rozwoju.
*00032*
en
Lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in Lubelskie Voivodeship in
Województwo
lubelskie było kiedyś terenem najliczniejszego występowania strzebli błotnej.
Do lat 50-tych XX wieku znano 52 stanowiska, spośród których do dziś zachowało
się jedynie 7 stanowisk. Inwentaryzacja przeprowadzona w latach 2002-2010
ujawniła istnienie 40 uprzednio nie znanych stanowisk.
Obecnie strzebla występuje na 44 stanowiskach, ale tylko jedno znajduje się na
terenie Poleskiego Parku Narodowego, a 18 stanowisk mieści się na obszarach
chronionych Natura 2000.
*00033*
en
Occurrence, threats and active protection of the lake
minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in
Mazowieckie Voivodeship in
W latach
2002-2011 w województwie mazowieckim zbadano ponad 100 zbiorników wodnych celem
odkrycia nowych stanowisk strzebli błotnej. Dawniej znanych było 12
stanowisk, z których do współczesności żadne nie przetrwało. Podczas obecnych
badań odkryto 10 stanowisk oraz zainicjowano 6 nowych dokonując translokacji
materiału zarybieniowego strzebli błotnej do wytypowanych zbiorników wodnych.
Przeanalizowano zagrożenia (wypłycanie, zarastanie) dla stanowisk, w których
występuje strzebla. Obecnie 5 stanowisk znajduje się na obszarach chronionych
Natura 2000.
*00034*
en
Lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in Kujawsko-Pomorskie Voivodeship in
Na terenie
województwa kujawsko-pomorskiego dawniej istniało 9 stanowisk strzebli błotnej,
ale tylko jedno z nich przetrwało do dziś. W wyniku zakrojonych na szeroką skalę
poszukiwań w latach 2005-2011 zidentyfikowano 9 nowych stanowisk, ale są one w
różnym stopniu zagrożone. Zbiorniki, w których występuje strzebla, znajdują się
głównie na terenie Pojezierza Dobrzyńskiego. Aktywna ochrona gatunkowa wymaga
pogłębienia wypłyconych zbiorników.
*00035*
en
Occurrence, threats and the need for active protection
of the lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ),
in the Wielkopolskie Voivodeship in
Do końca
XX wieku rozpoznano w Wielkopolsce 3 lub 4 stanowiska występowania strzebli błotnej,
która jest gatunkiem ryb zagrożonym wyginięciem. Obecnie w tym rejonie znane
jest tylko jedno stanowisko znajdujące się na obszarach chronionych Natura
2000. Stanowisko to składa się z kilku torfianek w okolicach Wolsztyna i zostało
nazwane „Barłożnia Wolsztyńska“. Zaproponowano na bazie populacji tam występującej
utworzenie kilku nowych stanowisk strzebli błotnej.
*00086*
pl
Lin (Tinca
tinca) - już stary czy ciągle nowy gatunek w akwakulturze?. Wolnicki, Jacek. W:
Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 189-195, il.
+bibliogr. 19 poz. Wylęgarnia 2011
Podano
cechy lina - gatunku ryby będącej obiektem akwakultury zarówno w stawach jak i
w warunkach kontrolowanych. Omówiono metody chowu i hodowli lina w krajach
Europy Środkowej, Hiszpanii, Włoszech, a także w Chinach oraz perspektywy
doskonalenia biotechniki rozrodu, zasad żywienia i selekcji hodowlanej.
Lin jest gatunkiem cenionym za walory smakowe mięsa i atrakcyjność wędkarską.
*00087*
pl
Wpływ
temperatury na wzrost, efektywność wykorzystania pokarmu oraz deformacje u młodocianego
lina (Tinca tinca). Kamiński, Rafał; Sikorska, Justyna; Wolnicki, Jacek.
W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 197-202, il.
+bibliogr. 5 poz. Wylęgarnia 2011
Larwy lina
podchowywano w temperaturach 20, 25 i
*00088*
pl
Czy w
akwakulturze jest miejsce dla brzanki (Barbus carpathicus)?. Sikorska, Justyna;
Korwin-Kossakowski, Michał; Wolnicki, Jacek; Kamiński, Rafał; Wach, Stefan. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów,
profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 203-210, il. +bibliogr. 19 poz.
Wylęgarnia 2011
Omówiono
znane i nieznane aspekty biologii brzanki, ryby reofilnej, przebieg rozwoju
embrionalnego i larwalnego oraz podchów młodocianych osobników tego gatunku w
warunkach kontrolowanych. Młodociane brzanki podchowywano przez 60 dni w
temperaturze
*00089*
pl
Parametry
ruchu plemników karpiowatych ryb reofilnych - znaczenie jakości nasienia w
sztucznym rozrodzie ryb dziko żyjących. Cejko, Beata I.
; Kowalski, Radosław K. ; Sarosiek, Beata;
Judycka, Sylwia; Glogowski, Jan. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS
2011 s. 211-222, il. +bibliogr. 28 poz.
Wylęgarnia 2011
Podano
charakterystykę ruchu plemników uwzględniającą wybrane parametry I-rzędowe i
II-rzędowe ryb reofilnych: bolenia, brzany, świnki, jazia, jelca i klenia
oraz karpia jako gatunku modelowego przy wykorzystaniu systemu komputerowej
analizy ruchu plemników (CASA). Parametry I-rzędowe obejmowały: odsetek
plemników ruchliwych i plemników o ruchu progresywnym, prędkość całkowitą i
prostoliniową plemników, amplitudę bocznych wychyleń główki, częstotliwość
uderzeń witki. Parametry II-rzędowe obejmowały: liniowość ruchu i wskaźnik drgań
plemnika. Wykazano, że plemniki ryb reofilnych różnią się między sobą pod względem
parametrów CASA.
*00090* pl
Ruchliwość
plemników certy (Vimba vimba). Szulc, Joanna; Biernaczyk, Marcin; Formicki,
Krzysztof; Tański, Adam; Bonisławska, Małgorzata; Korzelecka-Orkisz,
Agata; Sobociński, Andrzej; Potkański, Łukasz. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 223-228, il. +bibliogr. 21 poz. Wylęgarnia 2011
Badano
parametry ruchliwości plemników certy (prędkość prostoliniową - VSC i odsetek
ruchliwych plemników - MOT) wykorzystując system komputerowej analizy ruchu
plemników (CASA). Plemniki poddawano analizie bezpośrednio po pozyskaniu
nasienia oraz po 24 godzinach jego przetrzymywania. Oceniano koncentrację
plemników. Stwierdzono wysoce istotną różnicę między wartościami VSL plemników
w nasieniu świeżym i po 24 godzinach przetrzymywania.
RYBY ŁOSOSIOWATE
*00008*
pl
Optymalizacja
zarybień pstrągiem potokowym. Augustyn, Leszek. - Komun. Ryb. 2011 nr 5 (124) s. 13-22, il. bibliogr.
Przedstawiono
metody określania wielkości obsad zarybieniowych dla pstrąga potokowego,
rodzaje asortymentu zarybieniowego i czynniki determinujące jego przeżywalność,
terminy i miejsca zarybień oraz problemy przy aklimatyzacji ryb. Opisano
optymalny model produkcji materiału zarybieniowego na
potrzeby ochrony populacji pstrąga potokowego i celem zwiększenia pogłowia ryb
dla wędkarstwa. Optymalizacja zarybień powinna być poprzedzona
rozpoznaniem stanu lokalnych populacji pstrągów potokowych.
CHÓW I HODOWLA PSTRĄGA
*00002*
pl
Analiza
produkcji i sprzedaży pstrągów tęczowych w 2010 r. Bontemps, Stanisław. -
Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 5 s. 20-22, il.
Omówiono
produkcję i sprzedaż pstrągów tęczowych w 2010 roku z podziałem na rejony
geograficzne w Polsce. Scharakteryzowano stada tarlaków, stan i produkcję ikry,
stan zdrowotności w minionym sezonie hodowlanym oraz ilości zakupionych pasz.
Wg danych ze 118 ankiet produkcja w 2010 r. wyniosła 9986, 8 ton i była niższa
o 18, 5 proc. niż w roku poprzednim.
*00076*
pl
Wpływ wieku
neosamców pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) na wybrane cechy użytkowe. Kuźmiński,
Henryk; Kowalski, Radosław K. ; Cejko, Beata I.
; Glogowski, Jan; Dobosz, Stefan; Ciereszko, Andrzej. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 99-104, il. +bibliogr. 15 poz. Wylęgarnia 2011
Scharakteryzowano
parametry jakości nasienia dwuletnich i sześcioletnich neosamców oraz
trzyletnich samców pstrąga tęczowego (grupa kontrolna). Zapłodnienie ikry
nasieniem od neosamców w wieku 2+ lub 6+ nie spowodowało istotnych różnic w
przeżywalności larw. Stwierdzono natomiast istotnie wyższą przeżywalność
w potomstwie samców z grupy kontrolnej. Omówiono wartość biologiczną nasienia
neosamców pstrąga tęczowego.
*00077*
pl
Morfologia
gonad a jakość nasienia neosamców pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) . Hliwa, Piotr; Kuźmiński, Henryk; Dobosz,
Stefan; Nynca, Joanna; Dietrich, Grzegorz J. ; Ziomek,
Elżbieta; Ciereszko, Andrzej. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 105-116, il. +bibliogr. 25 poz.
Wylęgarnia 2011
Scharakteryzowano
jakość nasienia, ruch plemników oraz biochemiczne parametry plazmy nasienia u
43 maskulinizowanych samic pstrąga tęczowego w wieku 3+ w zależności od
struktury makroskopowej ich gonad. Wykazano, że wszystkie parametry, zarówno
biologiczne, ruch plemników oraz biochemiczne nie różniły się istotnie
statystycznie w grupach ryb zróżnicowanych pod względem budowy topograficznej
układu rozrodczego. Stwierdzono, że w początkowym okresie tarła, analiza
morfologiczna typów budowy jąder nie jest przydatnym wskaźnikiem do szacowania
jakości nasienia neosamców.
*00078* pl
Charakterystyka
biochemiczna i fizjologiczna nasienia neosamców pstrąga tęczowego (Oncorhynchus
mykiss). Nynca, Joanna; Kuźmiński, Henryk; Dietrich, Grzegorz J. ; Hliwa, Piotr; Mikołajczyk, Tomasz; Dobosz,
Stefan; Liszewska, Ewa; Karol, Halina; Ciereszko, Andrzej. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 117-131, il. +bibliogr. 31 poz. Wylęgarnia 2011
Przedstawiono
pomiary podstawowych parametrów biochemicznych i jakościowych nasienia oraz
parametry ruchu plemników neosamców pstrąga tęczowego. Omówiono korelacje pomiędzy
parametrami jakościowymi nasienia neosamców i porównano je z parametrami
nasienia samców XY pstrąga tęczowego. Wykazano, że aktywność antytrypsynowa,
aktywność dehydrogenazy mleczanowej, stężenie białka i osmolarność są
wskaźnikami różniącymi nasienie neosamców od nasienia samców XY pstrąga tęczowego.
*00079* pl
Biologiczna
charakterystyka nasienia samców pstrąga potokowego (Salmo trutta m. fario) z
lokalnej populacji rzeki Słopicy (otulina Drawieńskiego Parku Narodowego).
Dziewulska, Katarzyna; Czerniawski, Robert; Gancarczyk, Jarosław; Domagała, Józef. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 133-139, il. +bibliogr. 25 poz.
Wylęgarnia 2011
Badania
pstrąga potokowego z rzeki Słopicy (lewobrzeżny dopływ Drawy) wykazały dużą
zmienność oraz odrębność genetyczną tej populacji. W 2010 r. pobrano i poddano
analizie nasienie od 21 pstrągów potokowych. Stwierdzono, że jakość nasienia
badanych pstrągów jest dobra i nadaje się do kriokonserwacji oraz założenia
banku genów. Liniowość i prostoliniowość ruchu plemników badanych pstrągów
wynosiła 45, 9 i 53, 0 proc. , odpowiednio. Wartości
tych parametrów były zbliżone do wartości odnotowanych u pstrąga tęczowego, ale
były niższe niż u innych przedstawicieli łososiowatych.
INNE ŁOSOSIOWATE
*00006*
pl
Ocena stanu
zdrowotnego tarlaków troci (Salmo trutta trutta) z rzek pomorskich na podstawie
badań mikrobiologicznych i immunologicznych, prowadzonych w 2010 roku. Kazuń,
Barbara; Grudniewska, Joanna; Terech-Majewska, Elżbieta; Kazuń,
Krzysztof; Głąbski, Edward; Siwicki, Andrzej K. - Komun.Ryb. 2011 nr 5 (124) s.1-4, il. bibliogr. summ.
Tarlaki
troci pochodzące ze Słupi, Wieprzy, Parsęty i Regi poddano badaniom klinicznym,
bakteriologicznym, mikrobiologicznym oraz zabadano wybrane parametry
hematologiczne i niesowistej odporności humoralnej. W trakcie badań
zidentyfikowano 12 gatunków bakterii Gram-ujemnych z rodzin Pseudomonadaceae,
Enterobacteriaceae i innych oraz Gram-dodatnich z rodzaju Streptococcus.
Parametry hematologiczne i immunologiczne nie różniły się między rybami
zdrowymi i chorymi. Pogorszenie stanu zdrowotnego ryb może być spowodowane
niesprzyjającymi czynnikami środowiskowymi.
*00060*
pl
Możliwości
naturalnego rozrodu troci wędrownej (Salmo trutta m. trutta) w rzece Wołczenica.
Tański, Adam; Karpuk, Michał; Raftowicz, Tomasz; Szulc, Joanna; Pender, Rafał.
- Gosp.Wod. 2011 R.71 nr 11 s.472-477, il. bibliogr.
Naturalny
rozród troci wędrownej w rzece Wołczenicy, na odcinku od jazu w Derkaczu do ujścia
rzeki do Zalewu Szczecińskiego, był przedmiotem badań w sezonach rozrodczych od
2008 do 2011. Zbadano miejsca rozrodu oraz określono liczbę i wielkość gniazd
tarłowych. W trzech sezonach rozrodczych zaobserwowano 50 gniazd o średnicy od
0,57 do
*00080*
pl
Porównanie
tempa wzrostu narybku troci (Salmo trutta trutta) w warunkach hodowlanych i
naturalnych. Czerniawski, Robert; Domagała, Józef;
Krepski, Tomasz; Pilecka-Rapacz, Małgorzata. W: Nowe gatunki w akwakulturze -
rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS
2011 s.141-145, il. +bibliogr. 14 poz.
Wylęgarnia 2011
W 2010 r.
zarybiono wody rzeki Bagnicy (w otulinie Drawieńskiego Parku Narodowego)
narybkiem troci, który odłowiono po 55 dniach od momentu zarybienia wraz z
pozyskaną trocią lokalną w celu wykonania pomiarów kontrolnych.
Scharakteryzowano wzrost i kondycję ryb. Ryby z rzeki charakteryzowały się średnio
lepszą kondycją niż ryby hodowlane, natomiast parametry ich wzrostu były zbliżone.
Stwierdzono, że do cieku Bagnica może być wsiedlony podchowany materiał
zarybieniowy ryb łososiowatych.
*00081* pl
Przeżycie w
małych ciekach narybku krzyżówek łososia (Salmo salar) i troci (Salmo trutta m.
trutta). Domagała, Józef; Kirczuk, Lucyna. W: Nowe
gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i
in. Olsztyn: Wydaw.IRS 2011 s.147-152, il. +bibliogr. 33 poz. Wylęgarnia 2011
Wylęg
sztucznego tarła łososia i troci wsiedlono do cieków okolic Szczecina:
Chojnówki, Trawnej, Rudzianki i Niedżwiedzianki. Następnie przeprowadzono odłów
376 hybrydów (troć x łosoś) i 158 hybrydów (łosoś x troć). Scharakteryzowano długość,
masę ciała i kondycję badanych hybrydów oraz troci i łososia. Wykazano, że przeżycie
hybrydów troć x łosoś wahało się od 9,06 do 11,07 proc., a odwrotnej krzyżówki
od 7,16 do 7,86 proc. Natomiast przeżycie narybku łososia z rzek przymorskich
wahało się od 6,6 do 9,4 proc., a troci od 9,4 do 15,4 proc. Omówiono przeżycie
hybrydów w ich słodkowodnym okresie życia i zagrożenia jakie
stwarzają dla czystości gatunków.
RYBY SZCZUPAKOWATE
*00082*
pl
Wpływ koloru
wewnętrznych ścian basenów na wyniki podchowu juwenalnego szczupaka (Esox
lucius). Szczepkowski, Mirosław; Szczepkowska, Bożena. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 153-160, il. +bibliogr. 12 poz. Wylęgarnia 2011
Przez
okres 14 dni podchowywano osobniki młodocianego szczupaka o średniej masie ciała
150 mg i długości ciała 2,
RYBY OKONIOWATE
*00091*
pl
Produkcja
sandacza (Sander lucioperca) w systemach recyrkulacyjnych. Zakęś, Zdzisław. W:
Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 229-236, il.
+bibliogr. 19 poz. Wylęgarnia 2011
Przedstawiono
kolejne etapy produkcji sandacza w systemach recyrkulacyjnych (RAS) począwszy
od pozyskania materiału obsadowego (15-
*00092*
pl
Efekty
podchowu sandacza (Sander lucioperca) żywionego paszami o różnej zawartości tłuszczu.
Kowalska, Agata; Zakęś, Zdzisław. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 237-247, il. +bibliogr. 31 poz.
Wylęgarnia 2011
Juwenalnego
sandacza podchowywano w systemach recyrkulacyjnych (RAS) na paszach o różnej
zawartości tłuszczu (60, 100 lub
*00093*
pl
Wpływ natężenia
oświetlenia na efekty podchowu młodocianego sandacza (Sander lucioperca) w
obiegu recyrkulacyjnym. Kozłowski, Michał; Zakęś, Zdzisław; Szczepkowski,
Mirosław; Wunderlich, Krzysztof; Piotrowska, Iwona; Szczepkowska, Bożena.
W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia
i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 249-260, il. +bibliogr. 29 poz. Wylęgarnia 2011
Młodocianego
sandacza pochodzącego z tarła naturalnego podchowywano w obiegu recyrkulacyjnym
(RAS) na paszach sztucznych w różnych warunkach oświetlenia. Określano tempo
wzrostu, kondycję ryb, współczynnik pokarmowy oraz dobowe racje
pokarmowe. Badania wykazały, że sandacz o masie większej niż
*00094* pl
Znakowanie
juwenalnego sandacza (Sander lucioperca) znaczkami PIT - wpływ na wskaźniki
hodowlane i retencję znaczków. Hopko, Marek; Partyka, Konrad; Kowalska, Agata;
Zakęś, Zdzisław. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów,
profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 261-269, il. +bibliogr. 17 poz.
Wylęgarnia 2011
Przedstawiono
metodę indywidualnego znakowania sandaczy znaczkami PIT (Passive Integrated
Transponder - pasywne zintegrowane transpondery). Opisano budowę znaczka,
zestaw podstawowych narzędzi do znakowania oraz zalety i wady stosowanych
znaczków PIT. Doświadczenia przeprowadzone na sandaczu wykazały, że
metoda znakowania dootrzewnowa jest najkorzystniejsza dla małych ryb (masa ciała
ponieżej
*00095*
pl
Wpływ
L-tryptofanu podawanego w paszy na kanibalizm, przeżywalność i wzrost
larw sandacza (Sander lucioperca) - badania wstępne. Król, Jarosław; Zakęś,
Zdzisław. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod
red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 271-278,
il. +bibliogr. 20 poz. Wylęgarnia 2011
Larwy
sandacza w wieku 30 dni po wykluciu podchowywano na paszy suplementowanej
aminokwasem L-tryptofanem w ilościach 0, 5, 1, 0 lub 2, 0 proc. w szklanych,
przepływowych akwariach. Analizowano masę i długość ciała ryb, przeżywalność,
kanibalizm oraz zależności między badanymi parametrami a intensywnością zachowań
kanibalistycznych i przeżywalnością obsad. Podawanie sandaczowi L-tryptofanu w
pokarmie nie spowodowało zahamowania wzrostu ryb oraz nie wykazano zależności
między badanymi parametrami dotyczącymi zróżnicowania wielkości a intesnsywnością
zachowań kanibalistycznych.
*00096*
pl
Czy ftalany
wpływają negatywnie na parametry ruchu plemników sandacza europejskiego (Sander
lucioperca)? . Jarmołowicz, Sylwia; Demska-Zakęś,
Krystyna; Kowalski, Radosław; Cejko, Beata I. ; Glogowski,
Jan; Zakęś, Zdzisław. W: Nowe gatunki w akwakulturze -
rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw.
IRS 2011 s. 279-286, il. +bibliogr. 16 poz.
Wylęgarnia 2011
W
badaniach in vitro dokonano oceny oddziaływania ftalanu dibutylowego i
benzylodwubutylowego (palstyfikatorów stosowanych jako dodatki do produktów
przemysłowych) w stężeniach występujących w środowisku wodnym oraz w
koncentracjach wyższych na parametry ruchu plemników sandacza. Badano odsetek
ruchliwych plemników (MOT), prędkość całkowitą ruchu (VAP), prędkość
ruchu prostoliniowego (VSL), prędkość ruchu krzywoliniowego (VCL) i
amplitudę odchyleń bocznych główki (ALH). Nie odnotowano istotnego wpływu
badanych stężeń ftalanów na analizowane parametry. Plemniki sandacza posiadają
wysoką tolerancję na ftalany nawet w stężeniach przewyższających ich zawartość
w wodach powierzchniowych.
*00097*
pl
Skuteczność
stosowania HMB (kwas beta-hydroksy-beta-metylomasłowy-3-hydroksy-3-metylomaślan)
w ochronie zdrowia sandacza (Sander lucioperca). Siwicki, Andzrej K. ; Zakęś, Zdzisław; Kowalska, Agata; Kazuń,
Krzysztof; Głąbski, Edward. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród,
podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 287-292, il. +bibliogr. 13 poz.
Wylęgarnia 2011
Omówiono
działanie i rolę HMB - ketonokwasu powstającego w wyniku utleniania aminokwasu
leucyny w mięśniach w procesach zachodzących w organizmach zwierzęcych. Badanie
nad stosowaniem HMB w intesywnych systemach podchowu ryb wykazały, że jest on
bezpieczym preparatem do stosowania w paszy dla sandacza. Podawany przez 4
tygodnie aktywuje nieswoiste mechanizmy obronne i odporność przeciwzakaźną, co
ogranicza straty powodowane przez choroby. Zaleca się dwukrotne podanie HMB w
sezonie podchowowym sandacza (wiosną i jesienią).
RYBY SIEJOWATE
*00071*
pl
Możliwości
intensywnego chowu siei (Coregonus lavaretus). Szczepkowski, Mirosław. W:
Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z.
Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 53-63, il.
+bibliogr. 27 poz. Wylęgarnia 2011
Omówiono
zagadnienia dotyczące chowu siei w oparciu o wyniki dostępne w literaturze
przedmiotu i wyniki badań autora. Scharakteryzowano wymagania środowiskowe tego
gatunku, jego sztuczny rozród oraz chów materiału obsadowego i zarybieniowego
jak również żywienie. Opisano intensywny chów siei w Polsce i innych krajach.
*00072*
pl
Wstępne
badania nad możliwością chowu siei miedwiańskiej (Coregonus lavaretus marenae)
w wodach pochłodniczych na przykładzie kanału zrzutowego elektrowni „Dolna
Odra“. Sadowski, Jacek; Bartłomiejczyk, Marek; Szysz, Jarosław;
Wielopolska, Magdalena; Czerwonka, Łukasz. W: Nowe gatunki w akwakulturze
- rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn:
Wydaw. IRS 2011 s. 65-74, il. +bibliogr. 22 poz. Wylęgarnia 2011
Sieja
miedwiańska jest uważana za jedną z podstawowych form siei występującej w
wodach Polski. W latach 2008-2010 z odłowionych tarlaków siei miedwiańskiej z
jeziora Miedwie uzyskano w wylęgarni w Dzwonowie materiał zarybieniowy, którym
zarybiono jezioro Miedwie. Omówiono podchów siei miedwiańskiej w sadzach
i basenach. Istnieją realne możliwości odbudowy populacji tego gatunku w
jeziorze Miedwie w oparciu o tarło sztuczne i produkcję materiału
zarybieniowego.
*00073*
pl
Wpływ koloru
wewnętrznych ścian basenów na efekty podchowu młodocianej siei jeziorowej
(Coregonus lavaretus). Wunderlich, Krzysztof; Szczepkowski, Mirosław; Kozłowski,
Michał; Szczepkowska, Bożena; Piotrowska, Iwona. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 75-81, il. +bibliogr. 23 poz. Wylęgarnia 2011
Przeprowadzono
wychów młodocianej siei jeziorowej w obiegu recyrkulacyjnym w basenach
podchowowych ze ściankami wewnętrznymi w dwóch różnych kolorach, jasnoszarym i
ciemnozielonym. Przedstawiono końcowe wyniki chowu ryb. Wykazano, że kolor wewnętrznych
ścian basenów podchowowych jest istotnym czynnikiem biotechniki chowu młodocianej
siei. W warunkach niskiego natężenia oświetlenia (8, 5 lx) do podchowu siei
korzystniejsze jest zastosowanie basenów z jasnymi ścianami wewnętrznymi.
*00074*
pl
Zagrożenia
zdrowotne siei jeziorowej (Coregonus lavaretus) w warunkach akwakultury.
Terech-Majewska, Elżbieta; Szczepkowski, Mirosław; Stafiniak, Mariusz;
Bernad, Alicja; Grudniewska, Joanna; Siwicki, Andrzej K. W: Nowe gatunki
w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 83-89, il. +bibliogr. 15 poz. Wylęgarnia 2011
Przedstawiono
znaczenie siei w akwakulturze. Zaobserwowano, że podczas kontrolowanego
podchowu siei jeziorowej wskazane są kąpiele profilaktyczne stanowiące
zabezpieczenie dobrego stanu zdrowia ryb. Scharakteryzowano pasożyty zewnętrzne
i wewnętrzne siei w warunkach jej podchowu. Wskazano na konieczność opracowania
procedur profilaktycznych w celu ograniczenia stresu i jego negatywnego wpływu
na układ immunologiczny ryb.
*00075*
pl
Genotypowanie
wybranych loci mikrosatelitarnego DNA uzyskanego z płetw i kriokonserwowanego
nasienia siei łebskiej (Coregonus lavaretus).
Fopp-Bayat, Dorota; Ciereszko, Andrzej. W: Nowe gatunki w akwakulturze -
rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS
2011 s. 91-98, il. +bibliogr. 21 poz.
Wylęgarnia 2011
Opracowywano
mikrosatelitarną analizę DNA nasienia i komórek somatycznych siei (Coregonus
lavaretus) łowionej w rzece Łebie. Opisano otrzymanie produktu izolacji
DNA z fragmentu płetwy i kriokonserwowanego nasienia ryb, odpowiedniego do
analizy mikrosatelitarnego DNA. Zaobserwowano w poszczególnych loci zróżnicowane
genotypy, które były jednak zawsze identyczne dla DNA izolowanego z płetw i
kriokonserwowanego nasienia. Stwierdzono, że przyszłe genotypowanie plemników
przechowywanych w bankach nasienia będzie oparte na analizie zaledwie kilkuset
plemników.
RYBY SUMOWATE
*00020*
en
The structure and the embryogenetic role of eggs and
egg membranes of Ancistrus dolichopterus (Actinopterygii: Siluriformes:
Loricariidae). Budowa i embriogenetyczna rola ikry i błon jajowych u wąsacza,
Ancistrus dolichopterus (Actinopterygii: Siluriformes: Loricariidae). Brysiewicz, Adam;
Szulc, Joanna; Formicki, Krzysztof; Tański, Adam; Korzelecka-Orkisz,
Joanna. - Acta Ichth. Piscat. 2011 vol. 41 nr 3 s.
223-227, il. bibliogr.
Wąsacz
jest znanym w akwarystyce glonojadem z pyskiem w ksztłcie
przyssawki. Przy pomocy skaningowego mikroskopu elektronowego badano strukturę
błon komórkowych ikry tego gatunku, wpływ środowiska na ikrę oraz rozwój
embrionalny. Zapłodnioną ikrę, uzyskaną od trzech par rodzicielskich,
inkubowano w temperaturze
*00083*
pl
Dlaczego
podchów suma afrykańskiego (Clarias gariepinus) należy prowadzić przy
ograniczonym dostępie światła?. Adamek, Jerzy; Kamler, Ewa; Epler, Piotr. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów,
profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011
s. 161-166, il. +bibliogr. 7 poz.
Wylęgarnia 2011
W oparciu
o opublikowane prace, w których badano znaczenie światła lub fotoperiodu,
przedstawiono schemat sieci mechanizmów powodujących, że biomasa suma afrykańskiego
pod wpływem światła jest niższa niż w ciemności. Scharakteryzowano masę
indywidualną, zmienność masy ciała, kanibalizm, śmiertelność całkowitą i
biomasę suma afrykańskiego w wyniku ekspozycji na światło ciągłe, normalne i w
ciemności. Stwierdzono, że ograniczenie dostępu światła powoduje intensyfikację
przyrostu biomasy młodocianego suma afrykańskiego.
*00084* pl
Wpływ
wybranych związków chemicznych, stosowanych do kierunkowej feminizacji ryb, na
przeżywalność i parametry zootechniczne juwenalnego suma europejskiego (Silurus
glanis). Król, Jarosław; Drapiewska, Agnieszka; Ziomek, Elżbieta;
Bockenheimer, Tomasz; Pobłocki, Wojciech; Hliwa, Piotr. W: Nowe gatunki w
akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod red. Z. Zakęsia i in.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 167-178, il. +bibliogr. 35 poz. Wylęgarnia 2011
Opisano
metody otrzymywania jednopłciowej populacji ryb. Przeprowadzono dwa
eksperymentalne 28-dniowe podchowy narybku suma europejskiego karmionego paszą
z dodatkiem dietylostilbestrolu oraz 17 beta-estradiolu w wodzie o różnych
parametrach. Stwierdzono, że wartość współczynnika hepatosomatycznego we
wszystkich grupach ryb karmionych paszą z dodatkiem hormonów była istotnie wyższa
w stosunku do zanotowanej w grupach kontrolnych, żywionych bez dodatku
hormonów. Zaobserwowano negatywny wpływ dietylostilbestrolu na parametry
zootechniczne suma europejskiego.
*00085*
pl
Wybrane
aspekty kontrolowanego rozrodu suma europejskiego (Silurus glanis). Ulikowski,
Dariusz. W: Nowe gatunki w akwakulturze - rozród, podchów, profilaktyka. Pod
red. Z. Zakęsia i in. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s.
179-188, il. +bibliogr. 15 poz. Wylęgarnia 2011
Przedstawiono
zagrożenia związane z niewłaściwym postępowaniem z tarlakami przed tarłem, w
czasie stymulacji hormonalnej rozrodu oraz w czasie sztucznego tarła i wstępnego
podchowu wylęgu suma europejskiego w celu eliminacji lub minimalizacji
negatywnych skutków źle dobranych warunków hodowlanych. Należą do nich: nieodpowiednie
żywienie, niewłaściwa temperatura wody, niewłaściwe przetrzymywanie oraz zły
dobór hormonów.
RYBY MORSKIE
*00016*
en
Changes of globins expression in tongue sole,
Cynglossus semilaevis (Actinopterygii: Pleuronectiformes: Cynglossidae) in
response to short-term hypoxia. Zmiany ekspresji globin u ciosanki, Cynglossus
semilaevis (Actinopterygii: Pleuronectiformes: Cynglossidae) w reakcji na
krótkotrwałe niedotlenienie. Wang, Zi-Sheng; Qi, Zhi-Tao; Qiu, Ming;
Zhao, Wei-Hong; Wang, Ai-Min; Huang, Jin-Tian; Guo, Xi-Jie. - Acta Ichth.
Piscat. 2011 vol. 41 nr 3 s. 179-184, il.
bibliogr.
Badano
ekspresję mRNA trzech globin u ciosanki (Cynglossidae), ryby występującej
w przydennych wodach morskich, często w warunkach niedotlenienia. Analizy
biometryczne przeprowadzono na podstawie genów hemoglobiny (Hb-alfa1),
myoglobiny (Mb) i cytoglobiny (Cygb). Po krótkotrwałym niedotlenieniu Hb
istotnie obniża się w wielu tkankach ryb (z wyjątkiem jelit i żołądka).
Ekspresja Cygb i Mb podlega rozregulowaniu (do 120 min. ), ale
nie we wszystkich tkankach. Przy przedłużającym się niedotlenieiu następował
wzrost Mb we krwi, sercu, śledzionie i wątrobie. Rola badanych globin może
być różna w różnych stadiach niedotlenienia.
POŁOWY RYB, SPRZĘT POŁOWOWY
*00005*
pl
Relacja z
XVIII w. o połowie ryb w Odrze przy użyciu
ichtiotoksyn. Cios, Stanisław; Moskwa, Georg. - Prz. Ryb. 2011 R. 35 nr 5 s.
34-35, il.
Podano
przekład tekstu niemieckiego z 1721 r. oraz inne źródła piśmiennicze dotyczące
stosowania ichtiotoksyn (np. rybitrutki) do połowu ryb. Ryby poławiano przy
niskich stanach wody. Istniał zakaz połowu przez trucie ryb a złowione tą metodą
ryby zakopywano. O szerokiej znajomości odurzania ryb w dawnych czasach świadczą
wzmianki w poezji i prozie.
*00013*
en
Age and growth of the golden grey mullet Liza aurata
(Actinopterygii: Mugiliformes: Mugilidae), in the Messolonghi-Etoliko Lagoon
and the adjacent
W okresie
od grudnia 1992 do lutego 1994 złowiono 1146 mugili w Zalewie Klisowa (części
Zalewu Messolonghi-Etoliko) i w greckich wodach przybrzeżnych. Udział tego
gatunku w produkcji ryb w Grecji wynosi 14, 3 proc. Długość złowionych mugili
wahała się od 9, 7 do
WĘDKARSTWO
*00015*
en
Catches of the sport fishing competitions along the
W zawodach
wędkarskich przeprowadzonych u wybrzeży Portugalii od lutego do czerwca 2007
wzięło udział 22 wędkarzy. Za każdym razem zapisywano jakie
ryby złowiono, jaki gatunek oraz ich rozmiary. Zidentyfikowano 13
taksonów należących do 13 rodzin, a wśród nich dominowały belony, Belone
belone, mugile (Mugilidae) i makrele, Scomber spp. Porównując dane z połowów
wędkarskich z lat 1996-2009 zaobserwowano trend malejący, spadek połowów i średniego
ciężaru łowionych ryb.
*00062*
pl
Jezioro Gim.
Paruzel, Marian. - Wiad. Węd. 2011 nr 12 (750)
s. 68-69, il.
Jezioro
Gim o powierzchni 175.
EKONOMIKA I ORGANIZACJA RYBACTWA
*00009*
pl
Funkcje
pozaprodukcyjne stawów rybnych i próba ich ekonomicznej wyceny. Turkowski,
Konrad; Lirski, Andrzej. - Komun. Ryb. 2011 nr 5 (124)
s. 22-28, il. bibliogr.
Funkcje i
użyteczności stawów typu karpiowego mieszczą się w kategoriach: bioróżnorodność,
kształtowanie krajobrazu, gospodarka wodna, walory kulturowe. Na wartości
ekonomiczne stawów składają się wartości użytkowe, nieużytkowe i społeczne
(kulturowe, socjalne, psychologiczne, fizjologiczne). Łączna wartość
funkcji pozaprodukcyjnych stawów rybnych typu karpiowego w Polsce w
przeliczeniu na
*00065*
pl
Funkcje
pozaprodukcyjne stawów rybnych i możliwości ich ekonomicznej wyceny. Turkowski,
Konrad; Lirski, Andrzej. W: Chów karpia w Europie. Stan obecny, trudności,
perspektywy. Olsztyn: Wydaw. IRS 2011 s. 25-42, il.
+bibliogr. 42 poz.
Omówiono
elementy modelu ekonomicznej wyceny stawów rybnych.
Przedstawiono funkcje stawów typu karpiowego i generowane przez nie użyteczności
oraz wartość ekonomiczną ich pozaprodukcyjnych użyteczności. Omówiono metody
wyceny ekonomicznej wartości pozaprodukcyjnych walorów stawów rybnych. Łączna
watość walorów pozaprodukcyjnych stawów typu karpiowego w Polsce została
oszacowana na kwotę 15, 34 mld zł, przeciętnie 219 tys. zł na
ZANIECZYSZCZENIE
I OCHRONA WÓD
*00022*
en
Fish parasites as quality indicators of
aquatic environment. Pasożyty ryb jako wskaźnik
jakości środowiska wodnego. Dzika, Ewa; Wyżlic, Iwona. - Zool. Pol.
2009-2010 vol. 54-55 fasc. 1-4 s. 59-65, il.
bibliogr. streszcz.
Opisano
wyniki obserwacji pasożytów ryb jako naturalnych wskaźników zanieczyszczenia środowiska
wodnego. Stwierdzono, że niektóre grupy pasożytów są bardzo wrażliwe na
zanieczyszczenia. Poprzez swoją obecność, lub brak, występowanie
deformacji morfologicznych oraz zdolność kumulacji toksyn mogą dostarczać
informacji o skażeniu środowiska wodnego. Pasożyty przemieszczające się z żywicielem
mogą też dostarczać informacji o poziomie zanieczyszczenia wody w całym zasięgu
występowania żywieciela.
*00056*
pl
Zawartość rtęci
w osadach dennych wybranych jezior lobeliowych Pomorza
Zachodniego. Mielnik, Lilla; Podlasińska, Joanna. - Gaz Woda 2011 t. 85
nr 10 s. 382-384, il. bibliogr.
Określano
właściwości chemiczne (zawartość C, N, C:N) oraz zawartość rtęci w osadach
litoralu i profundalu 7 jezior lobeliowych (Jelonek, Kociołek, Morskie Oko,
Czarne, Wielkie Oczko, Długie, Ciemino). Scharakteryzowano badane jeziora
pod względem powierzchni, głębokości, stratyfikacji, trofii oraz ich
zlewnię. Stwierdzono, że przeciętna zawartość rtęci w osadach profundalu była
znacznie wyższa niż w osadach litoralu. Osady badanych jezior charakteryzują
sie niską zawartością rtęci.
*00057*
pl
Ilość związków
biogennych wnoszonych z wodami rzeki Raby do zbiornika dobczyckiego w latach
2005-2009. Miernik, Włodzimierz; Cupak, Agnieszka; Wałęga, Andrzej. - Gaz
Woda 2011 t. 85 nr 10 s. 384-386, il. bibliogr.
Określono
zmiany związków azotu i fosforu wnoszonych rzeką Rabą do Zbiornika Dobczyckiego
po uporządkowaniu zlewni rzecznej. Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej
powyżej zbiornika przełożyło się na poprawę składu chemicznego wody. Wskaźniki
biogenne umożliwiły sklasyfikowanie wody rzeki w I i II klasie czystości.
Opanowane zostało zagrożenie eutrofizacją wody magazynowanej z zbiorniku.
*00059*
pl
Analiza zmian
podstawowych wskaźników eutrofizacji wód w zbiorniku retencyjnym Turawa. Rak,
Adam. - Gaz Woda 2011 t. 85 nr 10 s. 396-399, il. bibliogr.
Przedstawiono
ocenę zmian podstawowych wskaźników eutrofizacji (barwy, odczynu, ChZT(Mn), związków
azotu i fosforu oraz chlorofilu) powyżej i poniżej zbiornika wodnego Turawa w
zależności od ilości retencjonowanej wody w ciągu roku. Od lipca do września w
retencjonowanej wodzie stwierdzono silne procesy eutrofizacyjne. Na jakość wody
w Turawie miał też wpływ poziom zanieczyszczeń jej dopływów, głównie rzeki Mała
Panew.
*00061*
pl
Wrotki
(Rotifera) - naturalna broń w walce z „puchnięciem“ osadu czynnego. Kowalska,
Ewa. - Natura. Przyroda Warmii i Mazur 2011 nr 2 (22) s. 28-31, il.
Opisano
biologiczną metodę eliminacji „puchnięcia“ osadu czynnego z wykorzystaniem wrotków.
Kłaczki osadu czynnego tworzą bakterie heterotroficzne, martwe komórki, nierozłożone
cząstki organiczne i nieorganiczne. Na powierzchni kłaczków występują różne
organizmy (pierwotniaki, nicienie, skąposzczety, niesporczaki, brzuchorzęski).
Wrotki jako organizmy bioindykacyjne pozwalają ocenić kondycję osadu czynnego i
jego zdolności do oczyszczania ścieków.
OCHRONA
GATUNKOWA
*00023*
en
Preliminary characteristics of lake minnow,
Eupallasella percnurus (Pall. ), semen. Wstępna charakterystyka
nasienia strzebli błotnej, Eupallasella percnurus (Pall. ). Dietrich,
Grzegorz J. ; Wolnicki, Jacek; Słowińska,
Mariola; Sikorska, Justyna; Hliwa, Piotr; Kamiński, Rafał; Ciereszko,
Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3
s. 133-136, il. bibliogr. streszcz.
Określano
koncentrację plemników w nasieniu strzebli błotnej, skład plazmy nasienia
oraz parametry ruchliwości plemników. Niektóre cechy okazały się specyficzne
dla badanego gatunku. Stwierdzono niską objętość nasienia, ale wysoką koncentrację
plemników. W nasieniu strzebli wystąpił wysoki odsetek ruchliwych plemników
(około 89 proc. ) i stosunkowo wysoka ich prędkość
prostoliniowa. Za cechę charakterystyczną nasienia można uznać jego kleistość
przejawiającą się postępującą aglutynacją plemników.
*00024*
en
State of lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), gonads during pre-spawning season - preliminary
results. Wstępne
wyniki oceny stanu gonad strzebli błotnej, Eupallasella percnurus (Pall. ) w okresie przedtarłowym. Hliwa, Piotr;
Wolnicki, Jacek; Król, Jarosław; Sikorska, Justyna; Kamiński, Rafał;
Ciereszko, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol.
19 fasc. 3 s. 137-143, il. bibliogr. streszcz.
W okresie
przedtarłowym gonady strzebli błotnej były ukształtowane prawidłowo i wypełniały
większą część jamy ciała ryb. Jądra koloru mleczno-białego były wydłużone
i osadzone bocznie obok pęcherza pławnego. Samice strzebli miały jajniki
znacznych rozmiarów, wypełnione oocytami o różnych odcieniach koloru żółtego.
W jajnikach występowały komórki jajowe o różnym stopniu dojrzałości; znajdowały
się tam pojedyncze oogonie, oocyty prewitellogeniczne i oocyty witellogeniczne.
W obrazie jąder były widoczne pojedyncze spermatogonia oraz gniazda nasienne
wypełnione spermatocytami I i II rzędu.
*00025*
en
Genetic diversity of two lake minnow, Eupallasella
percnurus (Pall. ), populations based on
microsatellite DNA polymorphism. Ocena polimorfizmu genetycznego dwóch
populacji strzebli błotnej Eupallasella percnurus (Pall. ) na
podstawie sekwencji mikrosatelitarnego DNA. Kaczmarczyk, Dariusz; Zuchowska,
Emilia. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 145-151, il. bibliogr. streszcz.
Badano
zmienność genetyczną dwóch populacji strzebli błotnej występujące w małych
zbiornikach wodnych Bledzewo i Kowalicha. W pierwszym z nich strzebla występuje
od wielu lat, zaś w drugim zbiorniku ryby pochodzą z hodowli i zostały tam
ulokowane w latach 2004 i 2006. Stwierdzono znaczny dystans genetyczny między
obu populacjami strzebli. W przypadku międzypopulacyjnych translokacji tego
gatunku powinna być przeprowadzonoa ocena różnic genetycznych.
*00026*
en
Physical and chemical water properties in water bodies
inhabited by the endangered lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in central
W latach
2002-2011 badano parametry fizykochemiczne wody (temperaturę, nasycenie tlenem,
przewodnictwo elektrolityczne, pH, zawartość azotu i fosforu) w
zbiornikach zasiedlonych przez strzeblę błotną. Przeanalizowano wpływ pH wody
na występowanie strzebli. W badanych zbiornikach wartość pH wahała się od 4. 9 do 9. 1. Zbyt niskie pH (poniżej 5) należy uznać za czynnik
wykluczający zbiornik wodny z akwenów przeznaczonych do zarybiania strzeblą błotną.
*00027*
en
On the variation and distribution of the lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ). O zróżnicowaniu i
rozmieszczeniu strzebli błotnej Eupallasella percnurus (Pall.
). Kusznierz, Jan; Paśko, Łukasz; Tagayev, Daniyar. - Arch.
Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 161-166, il. bibliogr. streszcz.
Strzebla błotna
jest gatunkiem ryb o dużej zmienności morfologicznej i znacznym zasięgu występowania
od Polski poprzez tereny azjatyckie do Korei. Występując w dorzeczach wielkich
rzek oddzielonych pasmami górskimi o różnej genezie, ma tendencje do tworzenia
lokalnych form znacznie zróżnicowanych. Badania morfometryczne wykonane u 5 różnych
populacji strzebli doprowadziły do wniosku, że istnieje kilka podgatunków, przy
czym jeden z nich, Eupallasella percnurus stagnalis prawdopodobnie można
uznać za samodzielny gatunek.
*00028*
en
Parasites of lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ): The state of knowledge and threats. Pasożyty strzebli błotnej
Eupallasella percnurus (Pall. ) - stan zbadania i
zagrożenia. Popiołek, Marcin; Kubizna, Joanna; Wolnicki, Jacek;
Kusznierz, Jan. - Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc.
3 s. 167-173, il. bibliogr. streszcz.
Przedstawiono
aktualną listę pasożytów strzebli błotnej w areale jej występowania. Składa się
ona ze 109 taksonów najliczniej reprezentowanych przez Monogenea i Digenea, a
poza tym występują Cestoda, Nematoda, Acanthocephala,
Protista i Cestoda. Wiedza na temat rozmieszczenia geograficznego pasożytów
tego gatunku jak dotąd była niekompletna. Większość stwierdzonych pasożytów,
przywr, tasiemców i nicieni, występowało w formie larwalnej, co świadczy,
że strzebla głównie pełni rolę żywieciela pośredniego lub paratenicznego.
*00029*
en
Comparison of seasonal activity of the lake minnow,
Eupallasella percnurus (Pall. ), and crucian carp,
Carassius carassius (L. ), in small water bodies in northern
Na
podstawie połowów narzędziami pułapkowymi przeprowadzonymi w kilku małych
zbiornikach wodnych w okresie od kwietnia do grudnia 2006 roku, analizowano
aktywność sezonową karasia i strzebli błotnej. Strzebla wykazuje wcześniej
aktywność niż karaś i jej okres żerowania trwa dłużej. Strzeblę łowiono w pułapkach
przy temperaturach wody w zakresie 3, 5-29,
*00030*
en
Occurrence, threats and protection of the endangered
lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in
Pomorskie Voivodeship in
W latach
2002-2011 przeprowadzono inwentaryzację stanowisk strzebli błotnej na terenie
województwa pomorskiego. Odnotowano 102 stanowiska, które stanowią 59, 3 proc.
wszystkich 172 stanowisk znanych w Polsce. Ponad połowa stanowisk to izolowane,
małe zbiorniki wodne, często powstałe wskutek eksploatacji torfu. Stanowiska te
są często zagrożone przekształceniami różnego typu (zasypywaniem,
odwadnianiem, pracami melioracyjnymi, zmianami zagospodarowania terenu).
Chroniąc strzeblę błotną, gatunek ryb zagrożony wyginięciem, należy zadbać
o ochronę jego siedlisk.
*00031*
en
Size and structure of a new lake minnow, Eupallasella
percnurus (Pall. ), population established through
translocations. Wielkość i struktura nowej populacji strzebli błotnej
Eupallasella percnurus (Pall. ) powstałej w wyniku
translokacji. Sikorska, Justyna; Wolnicki, Jacek; Kamiński, Rafał. -
Arch. Pol. Fish. 2011 vol. 19 fasc. 3 s. 195-200, il. bibliogr. streszcz.
Badano
metodą Lincolna-Petersena populację strzebli błotnej zasiedlającą zbiornik
potorfowy na terenie województwa mazowieckiego. Odłowy przeprowadzano w
lipcu i sierpniu 2010 r. określając stan populacji, która została utworzona w latach
2004-2006 po przesiedleniu 1530 osobników w wieku 0+. Oszacowano, że liczebność
badanej populacji wynosi około 600 osobników. Stosunek samców do samic wahał się
od 1:3. 4 do 1:4. 3. Dominowały samice w trzecim, a
samce w czwartym roku życia. Uznano, że populacja strzebli w tym zbiorniku
znajduje się we wczesnym stadium rozwoju.
*00032*
en
Lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in Lubelskie Voivodeship in
Województwo
lubelskie było kiedyś terenem najliczniejszego występowania strzebli błotnej.
Do lat 50-tych XX wieku znano 52 stanowiska, spośród których do dziś zachowało
się jedynie 7 stanowisk. Inwentaryzacja przeprowadzona w latach 2002-2010
ujawniła istnienie 40 uprzednio nie znanych stanowisk.
Obecnie strzebla występuje na 44 stanowiskach, ale tylko jedno znajduje się na
terenie Poleskiego Parku Narodowego, a 18 stanowisk mieści się na obszarach
chronionych Natura 2000.
*00033*
en
Occurrence, threats and active protection of the lake
minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in
Mazowieckie Voivodeship in
W latach
2002-2011 w województwie mazowieckim zbadano ponad 100 zbiorników wodnych celem
odkrycia nowych stanowisk strzebli błotnej. Dawniej znanych było 12
stanowisk, z których do współczesności żadne nie przetrwało. Podczas obecnych
badań odkryto 10 stanowisk oraz zainicjowano 6 nowych dokonując translokacji
materiału zarybieniowego strzebli błotnej do wytypowanych zbiorników wodnych.
Przeanalizowano zagrożenia (wypłycanie, zarastanie) dla stanowisk, w których
występuje strzebla. Obecnie 5 stanowisk znajduje się na obszarach chronionych
Natura 2000.
*00034*
en
Lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ), in Kujawsko-Pomorskie Voivodeship in
Na terenie
województwa kujawsko-pomorskiego dawniej istniało 9 stanowisk strzebli błotnej,
ale tylko jedno z nich przetrwało do dziś. W wyniku zakrojonych na szeroką skalę
poszukiwań w latach 2005-2011 zidentyfikowano 9 nowych stanowisk, ale są one w
różnym stopniu zagrożone. Zbiorniki, w których występuje strzebla, znajdują się
głównie na terenie Pojezierza Dobrzyńskiego. Aktywna ochrona gatunkowa wymaga
pogłębienia wypłyconych zbiorników.
*00035*
en
Occurrence, threats and the need for active protection
of the lake minnow, Eupallasella percnurus (Pall. ),
in the Wielkopolskie Voivodeship in
Do końca
XX wieku rozpoznano w Wielkopolsce 3 lub 4 stanowiska występowania strzebli błotnej,
która jest gatunkiem ryb zagrożonym wyginięciem. Obecnie w tym rejonie znane
jest tylko jedno stanowisko znajdujące się na obszarach chronionych Natura
2000. Stanowisko to składa się z kilku torfianek w okolicach Wolsztyna i zostało
nazwane „Barłożnia Wolsztyńska“. Zaproponowano na bazie populacji tam występującej
utworzenie kilku nowych stanowisk strzebli błotnej.
*00044*
pl
Lecą
kormorany. Kalikowski, Bartosz. - Nasze Wody 2011 R. 15 nr 2 s. 22-23, il.
Opisano
występowanie kormorana w Europie i w Polsce (stanowiska, typy siedlisk).
Od lat 80-tych ubiegłego wieku jest obserwowany gwałtowny wzrost liczebności
populacji kormorana. Podczas inwentaryzacji przeprowadzonej w 2005 roku na
terenie Wielkich Jezior Mazurskich stwierdzono 4100 par. Liczebność kormorana w
Polsce szacuje się na 87 000 sztuk (2010 r. ). Obecnie
opracowywana jest strategia gospodarowania populacjami kormorana.