Instytut  Rybactwa  Śródlądowego

im. STANISŁAWA  SAKOWICZA







EXPRESS INFORMACJA

NR  4/2013

(kwartalnik)

 

 

 

                                                     Opracowanie: mgr inż. Jadwiga Zdanowska

                                                                  mgr inż. Henryk Chmielewski

                                                                      inż. Jadwiga Cupiał

 

 

 

 

 

 

                                                                                                                                      Opracowanie: mgr inż. Jadwiga Zdanow

Olsztyn 2013

 

 

 

 

 

 

REDAKCJA

Zespół redakcyjny:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał

 

Kontakt:
Tel.
(089) 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: din@infish.com.pl

 

© Copyright by
Instytut Rybactwa Śródlądowego
Olsztyn 2010

 

Wydawca:
Dział Wydawnictw
Instytutu Rybactwa Śródlądowego
10-719 Olsztyn, ul. Oczapowskiego 10
Tel. 89 524 10 15, 89 524 01 71, fax 89 524 05 05
E-mail: wydawnictwo@infish.com.pl

 

 

 

 

 

 

Część rekordów opracowanych w innych ośrodkach otrzymano
za pośrednictwem Centralnej Biblioteki Rolniczej w Warszawie

 

 

 

 

RYBACTWO

*00004*          pl

Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Rada Programowa: Andrzejewski, Wojciech; Mazurkiewicz, Jan; Ferlin, Marek. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013,  127 ss. , il. +bibliogr.

Monografia zawiera zbiór prac na temat ichtiofauny pod kątem bioróżnorodności, zagrożeń, ochrony ryb, biomanipulacji, oddziaływania gatunków inwazyjnych. Omówiono monitoring ichtiofauny, wielofunkcyjność gospodarki stawowej, technologie chowu ryb i efektywność zarybień. Rozważano, czy możliwa jest rekultywacja jezior i czy biomanipulacja może wpłynąć na polepszenie jakości wody. Kilka prac poświęcono opisowi działalności ośrodków naukowych, w których są prowadzone badania na rzecz rybactwa śródlądowego. Podano założenia nowego Programu Operacyjnego Ryby 2014-2020.


*00005*          pl

Stan aktualny i strategia badań Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Zdanowski, Bogusław. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013  s. 17-29, il.

Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza jest ogólnopolską placówką prowadzącą badania naukowe na wodach śródlądowych. Oprócz badań są też realizowane projekty innowacyjne i wdrożeniowe, jest prowadzona działalność upowszechnieniowa, sporządzane są ekspertyzy i opinie. Osiągnięcia uzyskano w realizacji takich tematów jak: metody hodowli pstrąga tęczowego, ochrona zagrożonych gatunków ryb, metody akwakultury ryb i raków, restytucja jesiotra, program ochrony węgorza europejskiego, ochrona zdrowia ryb, wylęgarnictwo ryb i podchów wylęgu, zasady korzystania z zasobów rybackich. Organizowane są szkolenia dotyczące dobrostanu ryb i wdrażany jest system zarządzania jakością i środowiskiem.


*00100*          pl

Dobrowolna wpłata na zarybianie. Radecki, Wojciech. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 41-43

Prawnik wyjaśnia czy i kiedy strażnik Państwowej Straży Rybackiej lub Społecznej Straży Rybackiej może odstąpić od wdrożenia postępowania zmierzającego do ukarania sprawcy wykroczenia wędkarskiego i poprzestać na wniesieniu przez wędkarza niewielkiej opłaty na rzecz uprawnionego do rybactwa z przeznaczeniem na zarybianie.


 

HYDROBIOLOGIA RYBACKA

*00019*          pl

Bakterioneuston mikrowarstwy powierzchniowej. Zapart, Anita. -  Nasze Wody 2013 nr 2 (50) s. 23-24, il. bibliogr.

Przedstawiono budowę błony powierzchniowej oraz skład bakterioneustonu żyjącego na styku wody i powietrza. Stwierdzono, że liczebność bakterii heterotroficznych w mikrowarstwie jest większa niż w wodzie podpowierzchniowej. W warstwie powierzchniowej zazwyczaj jeden do trzech rodzajów bakterii stanowią do 50 proc.  bakterioneustonu, co oznacza niską bioróżnorodność tej warstwy. Obecność katalazy jest skutecznym mechanizmem obronnym przed niekorzystnym promieniowaniem UV.


*00020*          pl

Duchota w wodzie. Furdyna, Artur. - Węd. Świat 2013 nr 11 (215)  66-67, il.

Zwrócono uwagę na ciśnienie i temperaturę jako czynniki mające wpływ na brania ryb. Omówiono także przyczyny powstawania stref beztlenowych w jeziorach (przyduchy letnie i zimowe) i w rzekach (zrzut nieoczyszczonych ścieków, melioracje, budowa zapór i progów), zwłaszcza przy niskich stanach wód.


*00023*          en

Phytoplankton in relation to water quality of a mesotrophic lake. Fitoplankton w odniesieniu do jakości wody jeziora mezotroficznego. Napiórkowska-Krzebietke, Agnieszka; Stawecki, Konrad; Pyka, Jakub P. ; Hutorowicz, Joanna; Zdanowski, Bogusław. -  Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 3 s. 793-800, il. bibliogr.

W latach 2006-2008 badano fitoplankton jeziora Dejguny zlokalizowanego na obszarze Wielkich Jezior Mazurskich. Biomasa fitoplanktonu (1,60-3,85 mg/l) i koncentracja chlorofilu (4,50-8,05 mikrog/l) były niskie i miały tendencję spadkową wraz ze wzrostem przezroczystości wody (3,36-4,15 m). Nie stwierdzono istotnej korelacji między fitoplanktonem a koncentracją azotu (N) i fosforu (P) w wodzie. P występował głównie w formie niedostępnej dla fitoplanktonu, w wartość stosunku TN:TP (10-17) wyraźnie wskazywała, że obydwa biogeny współograniczały rozwój fitoplanktonu. Ocena wskaźników trofii pozwala uznać badane jezioro za mezo-eutroficzne, lub nieco zeutrofizowane.


*00024*          en

Influence of spent cooling water on primary production. Wpływ zrzutu wód pochłodniczych na produkcję pierwotną. Nędzarek, Arkadiusz; Tórz, Agnieszka; Bonisławska, Małgorzata; Drost, Arkadiusz. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 3 s. 801-808, il. bibliogr.

Badano wpływ wód pochłodniczych z elektrowni Dolna Odra (o mocy 1600 MW) na produkcję pierwotną w kanałach zrzutowych. Zrzut wód pochłodniczych powodował podgrzanie wody o 6,3 st. Cel. powyżej naturalnych warunków termicznych. Przy korzystnym natlenieniu wody średnia roczna produkcja pierwotna wynosiła 0,300 mg C/l/h i przewyższała o 27 proc. produkcję pierwotną wód naturalnych (nie podgrzanych). W zeutrofizowanym środowisku występowały dogodne warunki dla rozwoju autotroficznych organizmów planktonowych, głównie okrzemek i sinic.


*00025*          en

Biomass and abundance of aquatic fungi in a polyhumic dam reservoir. Biomasa i zagęszczenie grzybów wodnych w polihumusowym zbiorniku zaporowym. Pietryczuk, Anna; Górniak, Andrzej S. ;  Więcko, Adam; Cudowski, Adam. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 3  s. 819-824, il. bibliogr.

Badano wpływ czynników bio- i abiotycznych na biomasę i zagęszczenie grzybów wodnych w płytkim plihumusowym zbiorniku zaporowym Siemianówka (o powierzchni 3250 ha). Najwyższą biomasę grzybów zanotowano w październiku (0,55 mikrog/l), a najniższą zimą (0,22-0,28 mikrog/l) przy większym fenotypowym zróżnicowaniu ich kolonii. Większe zagęszczenie grzybów zaobserwowano powyżej i poniżej zbiornika. Rozwój grzybów był limitowany przez związki humusowe, DOC, zakwity sinicowe i toksyny przez nie produkowane. Na strukturę gatunkową istotny wpływ miała temperatura wody.


*00026*          en

Peculiarities of pelagic community metabolism in small dimictic lakes as demonstrated by daily changes of oxygen vertical distribution. Właściwości metabolizmu zespołów pelagicznych w małych jeziorach dimiktycznych wyrażone zmianami natlenienia w przekrojach pionowych. Witek, Zbigniew; Jarosiewicz, Anna; Cyra, Małgorzata. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 3 s. 933-943, il.  bibliogr.

Badano wpływ zmian natlenienia wody w przekrojach pionowych na produkcję pierwotną dwóch małych jezior o różnej trofii na Pojezierzu Bytowskim. Były to: lobeliowe jezioro Mały Borek i eutroficzne jezioro Krążno. Zaobserwowano, że rytmiczne zmiany natlenienia występowały w epilimnionie, a w sprzyjających warunkach, także w górnej warstwie metalimnionu. W maju i czerwcu zasięg warstwy produktywnej zbiegał się w 100 proc. z obszarem wysyconym tlenem i oprócz epilimnionu, sięgał górnych warstw metalimnionu. W maju, gdy termoklina była szczególnie płytka, znaczna część produkcji pierwotnej i respiracji zachodziły w metalimnionie.


*00027*          en

Prokaryotes from different phylogenetic groups in surface microlayer and subsurface water in an eutrophic lake. Prokarionty z różnych grup filogenetycznych w mikro- i subpowierzchniowej warstwie wody w jeziorze eutroficznym. Burkowska, Aleksandra;  Walczak, Maciej. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 4 s. 1023-1030, il.  bibliogr.

Badania mikrobiologiczne dotyczyły zróżnicowania filogenetycznego bakterii w mikrowarstwie (SM) do 100 mikronów i subpowierzchniowej warstwie (SW) do 20 cm w eutroficznym jeziorze Brzeźno w Borach Tucholskich. Podziału organizmów dokonano przy użyciu analizy FISH i mikroskopii DAPI. W obydwu warstwach bakterie stanowiły dominującą grupę organizmów, przy czym ich zagęszczenie było różne (SW: 54-69 proc. ; SM: 33-44 proc. ) i zmienne w czasie. Najliczniejszą frakcję wśród probakterii stanowiły probakterie gamma liczące 42-72 proc. w SM i 39-61 proc. w SW. Ich liczebność była pozytywnie skorelowana z temperaturą i natlenieniem wody.


*00031*          en

Nitrogen and phosphorus in bottom sediments of two small dam reservoirs. Azot i fosfor w osadach dennych dwóch małych zbiorników zaporowych. Smal, Halina; Ligęza, Sławomir; Baran, Stanisław; Wójcikowska-Kapusta, Anna; Obroślak, Radomir. -  Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 5 s. 1479-1489, il. bibliogr.

Przedstawiono rozmieszczenie przestrzenne oraz koncentracje całkowitego azotu (TN) i fosforu (TP) w osadach dennych Zalewu Zemborzyckiego i zbiornika Brody Iłżeckie na Lubelszczyźnie w powiązaniu z zawartością żelaza (Fe) i glinu (Al). Stwierdzono, że osady zbiornika Brody Iłżeckie, poddanego w latach 80-tych XX wieku przebudowie i pogłębieniu, były bardziej zróżnicowane pod kątem badanych parametrów niż osady Zalewu Zemborzyckiego (TN: 0,98-6,44 wobec 2,10-9,10 g/kg osadów; TP: 0,11-6,02 wobec 0,23-0,62 g/kg osadów). Silniejsze były również korelacje między stężeniami całkowitego N i P a Fe i Al.


*00036*          en

Comparison of iron fractions on the regulated and restored parts of the Rudnia River (NE Poland). Porównanie frakcji żelaza w uregulowanych i odnawianych odcinkach rzeki Rudnia (północno-wschodnia Polska).  Cudowski, Adam; Zieliński, Piotr. -  Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 1 s. 3-11, il. bibliogr.

Badania hydrochemiczne w uregulowanych odcinkach rzeki Rudni przeprowadzono od stycznia do grudnia 2007 r. Szczególną uwagę zwrócono na frakcje żelaza, przy czym całkowita koncentracja Fe wahała się od 582 mikrog/l do 3646 mikrog/l. Zawartość Fe zależała od zawartości materii organicznej pochodzącej z torfowo-mineralnej zlewni rzeki. W górnym biegu rzeki stwierdzono wyższe zawartości wszystkich frakcji Fe niezależnie od pory roku. W obu odcinkach stwierdzono zmienność sezonową zawartości Fe. Frakcje cząsteczkowe Fe stanowiły 60 proc. całkowitego Fe, a pozostałe dwie frakcje po 20 proc. Na obecność Fe w rzece wpływały związki organiczne i rozpuszczalny węgiel organiczny.


*00037*          en

Impact of river current on the uniformity of littoral communities of Rotifera. Oddziaływanie nurtu rzecznego na jednolite zbiorowiska litoralowe wrotków. Ejsmont-Karabin, Jolanta; Zieliński, Piotr. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 1 s. 13-19,  il. bibliogr.

Badania przeprowadzono we wrześniu 2007 roku na 2 dopływach rzeki Narwi i na 6 stanowiskach na dopływach rzeki Supraśli. W tym samym czasie pobierano też próby na 9 stanowiskach na rzece Rudni. Weryfikowano hipotezę o równomiernym wpływie prądu rzeki na zespoły wrotków zasiedlających roślinność. W rzece Rudni występowało 87 a w pozostałych rzekach 107 gatunków wrotków. Procentowe podobieństwo zespołów wrotków występujących na roślinach i w nurcie było tylko nieco wyższe w Narwi i Supraśli (21,7 proc. ) niż w Rudni (17,1 proc. ). Badanej hipotezy nie udało się zweryfikować.


*00038*          en

Summer phytoplankton in selected lakes of the East Suwałki Lakeland in relation to the chemical water parameters. Letni fitoplankton w wybranych jeziorach wschodniej części Pojezierza Suwalskiego w odniesieniu do parametrów chemicznych wody. Grabowska, Magdalena; Górniak, Andrzej; Krawczuk, Małgorzata. -  Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 1 s. 21-29, il. bibliogr.

Badania przeprowadzono w kompleksie 16 jezior we wschodniej części Pojezierza Suwalskiego. Jeziora różniły się morfometrią determinującą ich polimiktyczny lub dimiktyczny charakter. W połowie jezior występowała letnia stratyfikacja termiczna, co silnie oddziaływało na pionowe zróżnicowanie ilościowe i jakościowe fitoplanktonu. Większość jezior zaliczono do zbiorników eutroficznych, a tylko jeziora Szelment Wielki i Pejcze graniczą z mezotrofią na podstawie chlorofilowego indeksu Carlsona. W większości jezior odnotowano zgodność indeksów troficznych.


*00039*          en

Transport of biogenes in the Szeszupa fluvial-limnic system in the Suwalski Landscape Park. Transport biogenów w systemie fluwialno-limnicznym rzeki Szeszupy w Suwalskim Parku Krajobrazowym. Jekatierynczuk-Rudczyk, Elżbieta. - Limnol. Rev.  2013 vol. 13 iss. 1 s. 31-42, il. bibliogr.

Badano transport materii biogenicznej wzdłuż biegu rzeki Szeszupy w powiązaniu z kontinuum rzeki. Koncentracja TP (fosforu całkowitego) z biegiem rzeki malała. Na podstawie zawartości TP i TOC (całkowitego węgla organicznego) rzekę zaklasyfikowano do średniego stanu ekologicznego. Stan ekologiczny 3 jezior (Linówek, Pogorzałek, Perty) w zlewni Szeszupy oceniono jako bardzo dobry, a stan pozostałych jezior (ze względu na wysoki poziom TP) jako średni. Zagospodarowanie zlewni wpływało na poziom biogenów w rzece, z terenów zalesionych spływa mniej, a z pastwisk, łąk i pól - więcej biogenów. Ładunek biogenów magazynowanych w jeziorach zależał od ich wielkości (powierzchni i objętości wody).


*00040*          en

The influence of habitat conditons on the plankton in the Białe oxbow lake (Nadbużański Landscape Park). Wpływ warunków siedliska na fitoplankton starorzecza Białego (Nadbużański Park Krajobrazowy).  Pasztaleniec, Agnieszka; Karpowicz, Maciej;  Strzałek, Małgorzata. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 1 s. 43-50, il.  bibliogr.

Przestrzenne zróżnicowanie parametrów fizyko-chemicznych (m. in. pH, rozpuszczony węgiel organiczny, koncentracja nutrientów) i zespołów planktonowych (fitoplankton, Crustacea) rozpatrywano w słupie wody bez roślin, w miejscach z pleustonem (z rzęsą wodną) i w miejscach występowania Ceratophyllum demersum. Najwyższe wartości biomasy fitoplanktonu i największą bioróżnorodność glonów stwierdzono w miejscach bez roślin. Zooplankton zdominowany przez Copepoda największe zagęszczenie i zróżnicowanie gatunkowe osiągał na stanowiskach z Ceratophyllum. Niezależnie od zróżnicowania siedlisk, zróżnicowanie gatunkowe planktonu było niskie.


*00065*          pl

Środowisko Tanganiki. Prusińska, Maja. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 22-28, il.

Przedstawiono położenie, historię odkryć i badań oraz związek historii  z powstawaniem gatunków w afrykańskim jeziorze pochodzenia tektonicznego, jakim jest jezioro Tanganika. Jezioro zostało odkryte w 1858 roku, a pierwsze publikacje na jego temat pochodzą z przełomu XIX/XX w. Omówiono warunki fizykochemiczne, roślinność oraz wykorzystanie jeziora, a także wpływ klimatu.


*00084*          en

Seasonality of the basic physical and chemical characteristics of water flowing through the cascades of small reservoirs in urban and suburban areas. Sezonowość podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych wody przepływającej przez kaskadę małych zbiorników w strefie wielkomiejskiej i podmiejskiej. Bartnik, Adam; Moniewski, Piotr; Tomalski, Przemysław. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 2 s. 63-71,  il. bibliogr.

Przedstawiono zmiany właściwości wody rzecznej przepływającej przez kaskady małych zbiorników. Jedna kaskada znajdowała się na terenie miasta Łodzi, a druga na peryferiach tego miasta. Co dwa tygodnie na 4 stanowiskach pobierano próby wody na wlocie i wylocie każdej kaskady. Część wskaźników nie ulegała fluktuacjom sezonowym, część ulegała istotnym zmianom sezonowym różniąc się w zależności od położenia zbiornika. Temperatura wody i pH nie zależały od kaskadowości. Mętność i zawartość tlenu rozpuszczonego w wodzie ulegały istotnym zmianom w sezonowych fluktuacjach oraz istotnie różniły się między strefą miejską i podmiejską.


*00086*          en

Boron and manganese fractions in dystrophic lake waters (Wigry National Park, NE Poland). Frakcje boru i manganu w wodach jezior dystroficznych (Park Narodowy Wigierski, Płn. -wsch. Polska).  Cudowski, Adam; Górniak, Andrzej S. ; Hryniewicka, Marta. -  Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 2 s. 79-86, il. bibliogr.

Przeprowadzono badania fizykochemiczne wody w czterech jeziorach dystroficznych (Suchar Wielki, Suchar II, Suchar IV, Wądołek) na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. Całkowita zawartość manganu (Mn) wahała się od 386. 6 do 647. 5 mikrog/l, zaś Mn reaktywnego, rozpuszczalnego było 112. 5 - 328. 2 mikrog/l. Dość wysokie zawartości boru (B) wynosiły w badanych jeziorach 0. 09 - 2. 20 mg/l. Wraz z głębokością jeziora obserwowano wzrost reaktywnego, rozpuszczalnego Mn oraz obniżenie się koncentracji rozpuszczalnego B. Przy spadku temperatury wody rozkład mikrobiologiczny materii organicznej w jeziorach zanika i zapotrzebowanie na Mn autotroficznego planktonu obniża się. Koncentracja żelaza obniża się wraz z głębokością, co powoduje przyspieszenie akumulacji B w osadach.


*00098*          pl

Ocena stanu ekologicznego jezior według Ramowej Dyrektywy Wodnej UE. Hutorowicz, Andrzej. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 35-37,  bibliogr.

Wyjaśniono jak należy interpretować definicje i sformułowania zawarte w Ramowej Dyrektywie Wodnej UE wraz z załącznikami, której postanowienia mają wejść w życie od 2015 roku. Omówiono narodową metodę oceny stanu ekologicznego, która ma obowiązywać w Polsce oraz prace nad jej ulepszeniem.


 

AKWAKULTURA

*00049*          pl

Akwakultura w nowej perspektywie finansowej 2014-2020.  Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Departament Rybołówstwa. -  Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 10-12, il.

Fundusz na lata 2014-2020 wspierający sektor rybacki zostanie ustanowiony pod nazwą Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) i przyjęty na koniec 2013 roku przez Parlament Europejski i Radę UE. Projekt rozporządzenia zakłada pięć priorytetów, a wsparcie dla akwakultury przewidziano w Priorytecie I: „Promowanie zrównoważonego rybołówstwa oraz akwakultury“ i w Priorytecie II: „Innowacyjne i konkurencyjne rybołówstwo i akwakultura“.


*00058*          pl

Strategia Rozwoju Zrównoważonej Akwakultury Intensywnej 2020.  Kulikowski, Tomasz (oprac. ). - Mag. Przem. Ryb. 2013 nr 5 (95) s. 57-58,  il.

Podczas [trzydziestej ósmej] XXXVIII Krajowej Konferencji - Szkolenia dla Hodowców Ryb Łososiowatych w Rumii (9-11 października 2013) przedstawiono roboczą wersję Strategii Rozwoju Zrównoważonej Akwakultury Intensywnej 2020 opracowanej przez ekspertów Stowarzyszenia Producentów Ryb Łososiowatych w Lęborku. Omówiono jej założenia i cele oraz potencjał. Analizowano sposoby pozyskania środków strukturalnych na rozwój akwakultury intensywnej, wprowadzenia systemu powszechnych ubezpieczeń oraz modernizacji technologicznych.


*00093*          pl

Polska akwakultura w 2012 roku na podstawie analizy kwestionariuszy RRW-22. Cz. 1. Lirski, Andrzej; Myszkowski, Leszek. -  Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 21-24, il. bibliogr.

Analizowano kwestionariusze pochodzące od 843 podmiotów reprezentujących wszystkie województwa. Dane produkcyjne wyliczono przy uwzględnieniu nowej definicji produkcji akwakultury tj. pierwszej wielkości sprzedaży. Podano wielkość produkcji ikry, ryb i skorupiaków przeznaczonych do konsumpcji oraz produkcję i sprzedaż materiału obsadowego i zarybieniowego poszczególnych gatunków. Przedstawiono wielkość i strukturę zatrudnienia.


 

BIOLOGIA RYB

*00006*          pl

Bioróżnorodność ichtiologiczna jezior a użytkowanie rybackie.  Woźniak, Małgorzata; Kozłowski, Jacek; Mierzejewska, Katarzyna. W:  Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań:  Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013    s. 30-38

Przedstawiono przykłady badań ichtiofauny jezior polskich. Dokonano oceny stanu ichtiofauny w wodach parków narodowych (Drawieńskiego i Tatrzańskiego). Zbadano wpływ populacji szczupaka na populację sielawy w jeziorze Wigry. W jeziorze Hańcza prowadzono telemetryczne obserwacje troci pod kątem efektywności zarybiania tym gatunkiem. Oceniano wpływ inwazji obcych gatunków na ichtiofaunę oraz ekspansję kormorana czarnego. Racjonalne zarządzanie zasobami ryb jest konieczne, aby zachować bioróżnorodność ichtiofauny.


*00007*          pl

Monitoring ichtiofauny w systemach rzecznych i starorzeczach.  Rachlewska, Dagmara; Jażdżewski, Maciej; Zięba, Grzegorz; Przybylski, Mirosław. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013    s. 39-50, il. +bibliogr. 30 poz.

Zadaniem monitoringu ichtiofauny jest dostarczenie rzetelnych informacji o występowaniu gatunków ryb oraz ich liczebności. Ważne jest dokonanie prawidłowego wyboru stanowisk, najlepiej na obszarze całego dorzecza. Do oceny stanu populacji ryb potrzebne są takie wskaźniki jak: względna liczebność, struktura wiekowa populacji, udział w zespole ryb. Na potrzeby monitoringu zaleca się odławianie przy pomocy elektropołowów. Podano przykład kompleksowego monitoringu dla rzeki Skrwy Prawej dokonując analizy rzadkości poszczególnych gatunków ryb.


*00021*          pl

Czy da się śledzić migracje ryb w rzece metodami akustycznymi?.  Schmidt, Beata; Kornijów, Ryszard. - Wiad. Ryb. 2013 nr 9-10 (195)  s. 26-27, il. bibliogr.

Opisano szlak migracyjny ryb rzeką Elbląg, którędy ryby mogą przedostawać się z Zalewu Wiślanego do jeziora Drużno i odwrotnie. W dn. 9-10 września 2013 r. przeprowadzono akustyczne badania migracji ryb na rzece Elbląg za pomocą echosondy SIMRAD EK60. Przetworniki dwóch echosond umieszczono w wodzie na głębokości 1,5 m prostopadle do nurtu i rejestrowano pomiar akustyczny nieprzerwanie przez całą dobę. Aktualnie trwa analiza zapisu zarejestrowanego sygnału.


*00053*          pl

Małe elektrownie wodne - duże problemy ekologiczne: przykłady z rzek północnej Polski. Radtke, Grzegorz; Bernaś, Rafał; Skóra, Michał. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 33-39, il. bibliogr.

Przedstawiono skutki ekologiczne związane z lokalizacją i działaniem małych elektrowni wodnych na przykładzie rzek pomorskich. Należą do nich: ograniczenie dostępu do tarlisk gatunkom wędrownym, utrata siedlisk dla gatunków reofilnych, zakłócenie przebiegu tarła i inkubacji ikry, zmiany w strukturze i liczebności ichtiofauny, straty ryb przy przechodzeniu przez turbiny elektrowni. Zjawiska te zaobserwowano na rzekach: Wierzycy, Piesienicy, Łebie i Młyńskiej Strudze.


*00060*          pl

Analiza in silico białek wybranych gatunków ryb jako źródło peptydów bioaktywnych. Iwaniak, Anna; Dąbrowski, Kamil; Darewicz, Małgorzata. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 8-12, il. bibliogr. summ.

Za pomocą metod bioinformatycznych („in silico“ - badania wykonane za pomocą komputera) zbadano 8 sekwencji białek ryb (siei, suma europejskiego, szczupaka, okonia, węgorza i karpia) pochodzących z baz danych UniProt i BIOPEP. Kryterium oceny białek był profil potencjalnej aktywności biologicznej. Podano liczbę peptydów bioaktywnych oraz dominujące aktywności wybranych białek ryb. Analiza bioinfomatyczna wykazała, że białka ryb są źródłem peptydów charakteryzujących się różną aktywnością biologiczną.


*00090*          pl

Ichtiofauna górnego odcinka Czarnej Hańczy (zlewnia Niemna, północno-wschodnia Polska). Chybowski, Łucjan; Białokoz, Witold. -  Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 6-10, il. bibliogr. summ.

Przedstawiono skład i strukturę ichtiofauny w górnym odcinku Czarnej Hańczy, od jej źródeł do granicy Wigierskiego Parku Narodowego. Uzyskane w 2010 roku wyniki porównano z wynikami monitoringu przeprowadzonego w latach 1993 i 2002. Stwierdzono występowanie 15 gatunków ryb należących do 5 grup rozrodczych. Wyliczono wskaźniki stałości występowania oraz wskaźniki dominacji gatunków ryb, a także udział ryb reofilnych.


*00091*          pl

Woreczek żółtkowy u ryb kostnoszkieletowych. Witeska, Małgorzata; Bilska, Katarzyna. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 11-15,  il. bibliogr. summ.

Na podstawie prac różnych autorów omówiono morfologię i funkcje woreczka zółtkowego (odżywczą, oddechową, krwiotwórczą) u ryb oraz czynniki środowiskowe wpływające na tempo zużycia żótka podczas rozwoju. Podano przykłady uszkodzeń woreczka żółtkowego u kilkunastu gatunków ryb pod wpływem czynników środowiskowych.


 

HODOWLA RYB

*00009*          pl

Wielofunkcyjność gospodarki stawowej w Polsce. Cieśla, Mirosław; Śliwiński, Jerzy; Ostaszewska, Teresa; Kamaszewski, Maciej;  Rzepakowska, Małgorzata; Wojda, Ryszard. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce 2013. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013    s. 84-93 +bibliogr. 28 poz.

Na funkcje produkcyjne i pozaprodukcyjne gospodarki karpiowej składają się: produkcja ryb konsumpcyjnych, produkcja materiału obsadowego i zarybieniowego, retencja wody, poprawa jakości wody, przeciwdziałanie skutkom zmian klimatycznych, ochrona przyrody, wspieranie różnorodności biologicznej. Wielofunkcyjność użytkowania stawów karpiowych polega na równowadze między ich funkcją produkcyjną, prośrodowiskową i prospołeczną. Warunkiem koniecznym jest utrzymanie opłacalnej produkcji ryb oraz stworzenie odpowiednich warunków formalno-prawnych dla całego sektora.


*00017*          pl

Technologie przyszłości - recyrkulacja mono i poligatunkowa, energia odnawialna w akwakulturze. Kowalski, Radosław; Kowalska, Agata. W: Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Pod red. R. K. Kowalskiego. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych 2013  s. 113-120, il. +bibliogr. 17 poz.

Podano uwarunkowania prowadzenia produkcji ryb w obiegach recyrkulacyjnych: zapotrzebowanie energetyczne, system oczyszczania wody, emisję dwutlenku węgla, procesy denitryfikacyjne oraz zagrożenia epizootyczne, a także podstawowe parametry wody w tych obiegach produkujących karpia lub pstrąga w systemie intensywnym. Przedstawiono kierunki badań mogące zwiększyć wydajność produkcji w obiegach zamkniętych.


*00050*          pl

Zarybianie przez Polskę obszarów morskich. Bartel, R. ; Robak, S. ; Błaszczyk, A. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 13-15, il.

Omówiono zarybienia finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rybackiego. Planuje się wprowadzenie do rzek co roku 13 mln szt. narybku szklistego węgorza, w tym 7 mln szt. do dorzecza Wisły i 6 mln szt. do dorzecza Odry. Przedstawiono dane o ilości materiału zarybieniowego ryb dwuśrodowiskowych (troci wędrownej, łososia, certy) w podziale na sortymenty. Materiał ten wprowadzono do wód powierzchniowych płynących w 2011 roku do obwodów rybackich o łącznej powierzchni 385 tys. ha. Zawarto też informacje dotyczące zarybień sieją wędrowną i jesiotrem.


*00062*          pl

Zarybianie narybkiem sterleta górnego Dniestru. Kolman, Ryszard; Chudy, Oleksy; Terteryan, Levon. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 15-16,  il. bibliogr.

Pierwszego zarybienia sterletem dokonano w basenie górnego Dniestru na Ukrainie. Narybek sterleta pochodził od tarlaków z dniestrzańskiej populacji i był hodowany w warunkach akwakultury. Fundusze na ten cel pochodziły z Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP i były wydatkowane w ramach projektu „Biotechnologia produkcji materiału zarybieniowego ginących gatunków ryb jesiotrowatych na Ukrainie“. Prace ichtiologiczne przeprowadzono w Gospodarstwie Rybackim Ishkhan, które posiada status sterletowego gospodarstwa zarodowego.


*00099*          pl

Tanganika w akwarium. Prusińska, Maja. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 38-41, il. bibliogr.

Podano wskazówki dotyczące planowania i zakładania akwarium z pielęgnicowatymi rybami tanganickimi. Należy odpowiednio dobrać wielkość zbiornika, przygotować podłoże, znać zachowania i wymagania wybranych ryb.


 

ŻYWIENIE I ODŻYWIANIE SIĘ RYB

*00010*          pl

Technologie chowu i żywienia ryb w wodach podgrzanych. Sadowski, Jacek. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013  s. 94-103 +bibliogr. 9 poz.

Scharakteryzowano wody pochłodnicze kanału elektrowni Dolna Odra, które są wykorzystywane do chowu sadzowego ryb. Prowadzony jest w nich chów karpia i innych gatunków ryb. Opracowano metodycznie chów sadzowy narybku karpia w tych warunkach, wskazując na odpowiednie zagęszczenie obsad oraz jakie pasze stosować w żywieniu. W chowie sadzowym występują problemy zdrowotne, a ryzyko występowania chorób sprawia, że chów ten staje się nieopłacalny. Korzystniejsze może się okazać wykorzystanie wód pochłodniczych do zasilania obiektów na lądzie.


*00061*          pl

Pasze sztuczne w żywieniu ryb. Cz. 3: Zapotrzebowanie na makronutrienty - białko i aminokwasy egzogenne. Poczyczyński, Paweł;  Woźniak, Małgorzata. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 13-15, il.  bibliogr.

Omówiono najważniejsze funkcje białek w organizmach zwierzęcych. Przedstawiono zapotrzebowanie pokarmowe pstrąga tęczowego i karpia na białko i aminokwasy egzogenne oraz model uproszczony bilansu dziennego zużycia aminokwasów endogennych. Zapotrzebowanie ryb na białko i aminokwasy egzogenne jest zróżnicowane dla różnych gatunków oraz poszczególnych stadiów rozwojowych ryb w ramach jednego gatunku.


*00094*          pl

Pasze sztuczne w żywieniu ryb. Cz. 4: Pozostałe makronutrienty: lipidy i węglowodany. Poczyczyński, Paweł; Woźniak, Małgorzata. -  Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 24-26, il. bibliogr.

Omówiono właściwości, podział oraz funkcje lipidów i węglowodanów w organizmach zwierzęcych. Podano wzory i rolę w żywieniu ryb nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNTK) wchodzących w skład fosfolipidów. Należą do nich kwasy linolowy i linolenowy. Zawartość węglowodanów w paszy dla ryb w ilości 3-5 proc. wspomaga procesy trawienne.


 

CHOROBY RYB

*00003*          pl;en

Wymagania formalno-prawne stosowania leków u ryb słodkowodnych.  Żelazny, Jan. W: Chów karpia w Europie / Carp culture in Europe. [Druga] II Międzynarodowa Konferencja Karpiowa. 12-13 września 2013, Wrocław. Olsztyn: Wydaw. IRS 2013  s. 89-96 +bibliogr. 21 poz.

W leczeniu ryb słodkowodnych stosuje się następujące grupy terapeutyków: antybiotyki, szczepionki, anestetyki, środki przeciw pasożytom i środki stymulujące odporność. Przedstawiono zasady postępowania podczas obrotu i stosowania produktów leczniczych w oparciu o obowiązujące prawo. Leczeniem ryb może się zajmować tylko lekarz weterynarii i tylko on może decydować o wyborze metod leczenia i stosowania środków leczniczych. Hodowca ryb musi przestrzegać obowiązujące przepisy dotyczące zgłaszania chorób i terapii ryb. Produkcja pasz leczniczych wymaga zatwierdzenia przez lekarza weterynarii.


*00014*          pl

Nowe kierunki w ochronie zdrowia ryb - aktualny stan wiedzy praktycznej. Siwicki, Andrzej K. ; Terech-Majewska, Elżbieta;  Grudniewska, Joanna. W: Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Pod red. R. K. Kowalskiego. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych  2013  s. 73-89, il. +bibliogr. 20 poz.

Scharakteryzowano klasyczne metody profilaktyki w zakresie ochrony zdrowia ryb. Omówiono wczesne diagnozowanie chorób ryb przy użyciu metod biologii molekularnej oraz monitorowanie nosicieli. Wskazano na potrzebę stymulowania odporności nieswoistej z wykorzystaniem naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów oraz odporności swoistej przy użyciu szczepionek i autoszczepionek. Analizowano konieczność intensyfikacji badań selekcyjnych w kierunku uzyskania linii ryb o najwyższym potencjale obronnym i adapatcyjnym. W intensywnej hodowli ryb potrzebna jest stała kontrola parametrów środowiska.


*00016*          pl

Kwaśne preparaty biobójcze - praktyczne zastosowanie również w obiegach recyrkulacyjnych. Terech-Majewska, Elżbieta; Grudniewska, Joanna; Siwicki, Andrzej K. W: Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Pod red. R. K. Kowalskiego. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych  2013 s. 105-112, il. +bibliogr. 13 poz.

Omówiono skład, mechanizm działania i zalety preparatów biobójczych. Testowano trzy kwaśne preparaty: Steridial W-15, Oxim i Dezynfektant-CIP w warunkach hodowli ryb łososiowatych i karpia. Podano zalecenia dotyczące koncentracji i częstotliwości stosowania tych chemioterapeutyków w zwalczaniu chorób ryb.


*00044*          en

The effects of a highly chlorinated biphenyl - Delor 106 - on the in vivo and in vitro luteinizing hormone secretion in female Prussian carp, Carassius gibelio (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Wpływ silnie chlorowanych bifenyli - Delor 106 - na wydzielanie in vivo i in vitro luteinizujących hormonów u samic karasia, Carassius gibelio (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Socha, Magdalena; Sokołowska-Mikołajczyk, Mirosława;  Szczerbik, Paweł; Chyb, Jarosław; Gosiewski, Grzegorz. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 195-200, il. bibliogr.

Określano wpływ polichlorowanych bifenyli (PCBs) w postaci mieszanki Delor 106 na wydzielanie luteinizujących hormonów (LH) u samic karasia podczas tarła. W eksperymencie „in vivo“ stosowano ekspozycję w Delor 106 ostrą przez 1 tydzień w koncentracji 700 ng/L i chroniczną przez 5 tygodni w koncentracji rosnącej od 140 do 700 ng/L. Analizowano krew wszystkich samic karasia na różnych etapach badań. W eksperymencie „in vitro“ wykorzystywano komórki przysadki mózgowej samic karasia, które inkubowano przez 5 lub 24 h w koncentracji Delor 1-100 ng/ml. Długoterminowa ekspozycja powodowała istotny wzrost spontanicznej sekrecji LH u samic karasia, a efekt podobny występował w ekspozycji „in vitro“. Uznano, że PCBs powodują zmiany w sekrecji LH u samic ryb podczas sezonu tarłowego.


*00051*          pl

Stan zdrowotny akwakultury w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem terenów Polski południowo-wschodniej. Cz. 1: Choroby wirusowe. Matras, Marek; Stachnik, Magdalena; Borzym, Ewa; Maj, Joanna; Reichert, Michał. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 16-18, il.

Omówiono źródła zakażenia, rozprzestrzenianie się, objawy i profilaktykę chorób wirusowych karpi. Należą do nich KHV, która jest wywoływana przez herpeswirusa koi, SVC (wiosenna wiremia karpia) i CP (ospa karpi). Podano liczbę i lokalizację przypadków KHV w Polsce w latach 2011 i 2012. Leczenie ryb, u których występuje zakażenie wirusem KHV jak i innych zakażeń wirusowych, ogranicza się do antybiotykoterapii.


*00052*          pl

Ocena makroskopowa wątroby jako wskaźnik stanu zdrowia pstrąga tęczowego w świetle badań własnych. Szarek, J. ; Babińska, I. ;  Strzyżewska, E. ; Skibniewska, K. A. ; Zakrzewski, J. ; Guziur, J. ;  Szynaka, B. ; Wiśniewska, A. ; Dobosz, S. ; Dublan, K. ; Koc, J. ;  Sidoruk, M. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 28-32, il. bibliogr.

W latach 2010-2012 prowadzono ocenę makroskopową wątroby pstrągów tęczowych o różnej masie, pochodzących z 6 gospodarstw rybackich w różnych regionach Polski. Trzy z nich prowadziły hodowlę ekstensywną w wodzie przepływowej, a trzy - intensywny chów w obiekcie z wodą recyrkulowaną. U niewielkiego odsetka ryb w każdej z grup stwierdzono zmiany: zwyrodnienie miąższowe, stłuszczenie wątroby oraz wybroczyny i podbiegnięcia krwawe. Zaleca się hodowcom makroskopowe badanie wątroby, bo jest ona czułym odzwierciedleniem wpływu środowiska na zdrowie ryb.


*00082*          en

Application of Propiscin - a safe anesthetic for huchen, Hucho hucho (L. ) culture. Zastosowanie Propiscinu - bezpiecznego anestetyku dla głowacicy, Hucho hucho (L. ) w hodowli. Siwicki, Andrzej K. ; Kazuń, Krzysztof; Kowalewski, Mieczysław. -

Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 229-231, il. bibliogr.

Anestetyki są farmaceutykami stosowanymi w intensywnej hodowli ryb w celu zmniejszenia stresu i śmiertelności podczas różnych manipulacji i podczas transportu. Ze względu na toksyczny wobec ryb wpływ wielu anestetyków, w Instytucie Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie rozpoczęto testowanie Propiscinu. Aktywnym składnikiem Propiscinu jest etomidat, pochodna imidazolu. Stosowane dawki dla ryb zależą od temperatury wody i rozmiarów ryb. U głowacicy stosowano dawki w zakresie 0,5 - 1,5 ml/l w temperaturze wody 4,5 - 5 st. Cel. u 140 osobników o ciężarze jednostkowym od 5 g do 15 kg. Propiscin jest bezpiecznym anestetykiem dla ryb.


*00083*          en

Parasites of Hucho hucho (L. ), Hucho taimen (Pall. ), and Parahucho perryi (Brevoort) (Salmonidae, Actinopterygii) - the state of knowledge. Pasożyty Hucho hucho (L. ), Hucho taimen (Pall. ), i Parahucho perryi (Brevoort) (Salmonidae, Actinopterygii) - stan wiedzy. Popiołek, Marcin; Kusznierz, Jan; Kotusz, Jan; Witkowski, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 233-239, il. bibliogr.

Ryby z rodzaju Hucho i Parahucho (głowacice i tajmienie) poddano badaniom parazytologicznym. Utworzono listę pasożytów, które występowały u tych ryb. Zdecydowanie większość pasożytów należała do robaków i pasożytów jelitowych, takich jak przywry, tasiemce i nicienie. Stwierdzono, że ryby z rodzaju Hucho i Parahucho są końcowymi żywicielami tych pasożytów. Ten fakt jest istotny w określeniu potencjalnej patogenezy pasożytniczej i w konsekwencji niższej odporności żywicieli w reakcji na niekorzystny wpływ środowiska.


 

RYBY KARPIOWATE

CHÓW I HODOWLA KARPIA

*00001*          pl;en

Chów karpia w Europie / Carp culture in Europe. [Druga] II Międzynarodowa Konferencja Karpiowa. 12-13 września 2013, Wrocław.  Lirski, Andrzej [ed. ]; Pyć, Anna [ed. ]; Zaremba, Agnieszka [ed. ].  Olsztyn: Wydaw. IRS  2013,  96 ss. /94 ss. , il. +bibliogr.

Monografia zawiera referaty prezentowane na konferencji karpiowej w dwóch wersjach językowych (po polsku i angielsku). Perspektywy chowu karpia omawiano w kontekście sytuacji w Unii Europejskiej, ekonomicznej, prawnej, z punktu widzenia Ramowej Dyrektywy Wodnej. Rozważano nowe wytyczne Wspólnej Polityki Rybackiej i kierunki wydatkowania funduszy europejskich w latach 2014-2020. Analizowano, czy należy stosować chów karpia intensywny, czy ekstensywny. Omawiano różne aspekty gospodarki stawowej, zagadnienia promocji i dobrostanu oraz wykorzystanie maszyn do obróbki karpia. Przedstawiono historię i potencjał gospodarczy Stawów Milickich leżących w Dolinie Baryczy.


*00002*          pl; en

Ekonomiczne aspekty gospodarki karpiowej. Turkowski, Konrad;  Lirski, Andrzej. W: Chów karpia w Europie / Carp culture in Europe. [Druga] II Międzynarodowa Konferencja Karpiowa. 12-13 września 2013, Wrocław. Olsztyn: Wydaw. IRS 2013  s. 52-61, il. +bibliogr. 6 poz.

Analizowano ekonomiczne wskaźniki produkcji ryb w stawach, głównie karpia, na podstawie ankiet z lat 2005-2012. Uwzględniono: przychody, koszty, rentowność produkcji, dochód. Na koszty składały się wydatki na: pasze, robociznę, zakup obsady, usługi, reklamę, promocję, remonty, administrację, amortyzację, czynsz. Do przychodów oprócz sprzedaży ryb doliczono dotacje i usługi wędkarskie. Rentowność produkcji ryb w stawach w Polsce przeciętnie wynosiła 25 proc. Podkreślono konieczność przyznawania rekompensat wodno-środowiskowych.


*00010*          pl

Technologie chowu i żywienia ryb w wodach podgrzanych. Sadowski, Jacek. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013  s. 94-103 +bibliogr. 9 poz.

Scharakteryzowano wody pochłodnicze kanału elektrowni Dolna Odra, które są wykorzystywane do chowu sadzowego ryb. Prowadzony jest w nich chów karpia i innych gatunków ryb. Opracowano metodycznie chów sadzowy narybku karpia w tych warunkach, wskazując na odpowiednie zagęszczenie obsad oraz jakie pasze stosować w żywieniu. W chowie sadzowym występują problemy zdrowotne, a ryzyko występowania chorób sprawia, że chów ten staje się nieopłacalny. Korzystniejsze może się okazać wykorzystanie wód pochłodniczych do zasilania obiektów na lądzie.


*00057*          pl

Certyfikacja karpia - dlaczego warto?. Pagieła, Piotr. -  Mag. Przem. Ryb. 2013 nr 5 (95) s. 45, il.

Na piątej konferencji z cyklu „Certyfikacja karpia - czy warto?“ zorganizowanej w październiku 2013 roku w Woźnikach (woj. śląskie) spotkało się ponad 100 producentów ryb oraz przedstawiciele nadzoru weterynaryjnego. Uczestnicy spotkania wysłuchali cyklu wykładów i wzięli udział w warsztatach poświęconych przetwarzaniu ryb. Omówiono zagadnienia dotyczące przepisów weterynaryjnych i sanitarnych, sprzedaży bezpośredniej oraz przepisów podatkowych stosowanych w zakładach pracy.


*00089*          pl

Wpływ importu karpi konsumpcyjnych na ich produkcję i ceny w Polsce. Hryszko, Krzysztof; Lirski, Andrzej. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 2-5, il. bibliogr. summ.

Analizowano wzajemne relacje między czynnikami kształtującymi rynek karpia w Polsce, zwłaszcza wpływ importu na ceny i produkcję krajową w latach 1997-2012. Podano wielkość produkcji, importu oraz ceny hurtowe i importowe karpia. Polska obecnie dysponuje największym rynkiem karpia w Unii Europejskiej - w 2012 roku sprzedaż z produkcji krajowej wyniosła 17 tys. ton. Polska jest też największym importerem karpia w Europie (3-4 tys. ton).


 

INNE KARPIOWATE

*00035*          en

First report on the white-eyed bream Ballerus sapa (Pallas, 1811) in the Reda River, a tributary to the Baltic Sea. Pierwszy raport na temat występowania sapy, Ballerus sapa (Pallas, 1811) w rzece Reda, dopływie Bałtyku. Skóra, M. E. ; Skóra, K. E. -  J. Appl. Ichthyol. 2013 vol. 29 nr 4 s. 930-932, il. bibliogr.

W połowach sieciowych (narzędzia stawne - żaki) prowadzonych w latach 2005-2007 w dolnym odcinku rzeki Redy odłowiono 13 osobników z gatunku sapa. Gatunek ten należy do karpiowatych i zamieszkuje naturalnie dorzecza mórz: Czarnego, Azowskiego, Kaspijskiego i Aralskiego. Odłowione ryby poddano badaniom biometrycznym. Omówiono hipotezy dotyczące rozprzestrzeniania się sapy w wodach przymorskich Polski i wpływ tego gatunku na rodzimą ichtiofaunę.


*00044*          en

The effects of a highly chlorinated biphenyl - Delor 106 - on the in vivo and in vitro luteinizing hormone secretion in female Prussian carp, Carassius gibelio (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Wpływ silnie chlorowanych bifenyli - Delor 106 - na wydzielanie in vivo i in vitro luteinizujących hormonów u samic karasia, Carassius gibelio (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Socha, Magdalena; Sokołowska-Mikołajczyk, Mirosława;  Szczerbik, Paweł; Chyb, Jarosław; Gosiewski, Grzegorz. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 195-200, il. bibliogr.

Określano wpływ polichlorowanych bifenyli (PCBs) w postaci mieszanki Delor 106 na wydzielanie luteinizujących hormonów (LH) u samic karasia podczas tarła. W eksperymencie „in vivo“ stosowano ekspozycję w Delor 106 ostrą przez 1 tydzień w koncentracji 700 ng/L i chroniczną przez 5 tygodni w koncentracji rosnącej od 140 do 700 ng/L. Analizowano krew wszystkich samic karasia na różnych etapach badań. W eksperymencie „in vitro“ wykorzystywano komórki przysadki mózgowej samic karasia, które inkubowano przez 5 lub 24 h w koncentracji Delor 1-100 ng/ml. Długoterminowa ekspozycja powodowała istotny wzrost spontanicznej sekrecji LH u samic karasia, a efekt podobny występował w ekspozycji „in vitro“. Uznano, że PCBs powodują zmiany w sekrecji LH u samic ryb podczas sezonu tarłowego.


*00046*          en

Effects of dietary administration of Bacillus probiotics on the non-specific immune responses of tinfoil barb, Barbonymus schwanenfeldii (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Wpływ podawania w paszy probiotyków Bacillus na niespecyficzne reakcje immunologiczne u brzany schwanenfeldii, Barbonymus schwanenfeldii (Actinopterygii: Cypriniformes: Cyprinidae). Eslamloo, Khalil;  Akhavan, Sobhan R. ; Henry, Morgane A. - Acta Ichth. Piscat. 2013  vol. 43 nr 3 s. 211-218, il. bibliogr.

Badano wpływ podawania probiotyków (Bacillus subtilis i B. licheniformis) na reakcje immunologiczne u brzany Schwanenfelda. Stosowano trzy koncentracje probiotyków: 0 kontrolną, 1 x 10(4) (T1) i 1 x 1330(6) (T2) CFU/g paszy. Ryby ważące ok. 16,20 g żywiono tymi paszami przez 15 dni. Pod koniec eksperymentu badano we krwi ryb parametry hematologiczne i immunologiczne. Zaobserwowano 6-krotny wzrost aktywności antyproteazy plazmy u brzan żywionych paszą T1. Aktywność peroksydazy plazmy i aktywność bakteriobójcza istotnie wzrosły u ryb żywionych paszą T2 w porównaniu do kontrolnej. Badania wykazały zdolność probiotyków do wspomagania wrodzonych reakcji immunologicznych u brzany.


 

RYBY ŁOSOSIOWATE

CHÓW I HODOWLA PSTRĄGA

*00012*          pl

Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych 2013 120 ss. , il. +bibliogr.

Podczas konferencji hodowców ryb łososiowatych wygłoszono referaty dotyczące analizy produkcji pstrąga tęczowego w 2012 roku oraz jego promocji, ochrony zdrowia i nowych technologii chowu. Przedstawiono Nowy Serwis Pstrągowy i problemy metodyczne przy jego realizacji. W trakcie szkolenia analizowano znaczenie zapobiegania chorobom oraz zasady profilaktyki w zakresie ochrony zdrowia ryb. Omówiono diagnostykę chorób wirusowych ryb łososiowatych w Polsce w świetle wymagań Unii Europejskiej.


*00015*          pl

Kriokonserwacja nasienia pstrąga tęczowego - postępy technologii oraz możliwości wdrożenia. Ciereszko, Andrzej; Nynca, Joanna;  Dietrich, Grzegorz; Dobosz, Stefan. W: Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Pod red. R. K. Kowalskiego. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych 2013  s. 92-104, il. +bibliogr. 9 poz.

Omówiono warunki i etapy kriokonserwacji nasienia oraz korzyści z wprowadzenia kriokonserwowanego nasienia do chowu i hodowli ryb. Opisano zabieg kriokonserwacji nasienia pstrąga tęczowego z wykorzystaniem metod konfekcjonowania w kulkach oraz słomkach. Testowano przydatność czterech rozrzedzalników stosowanych do kriokonserwacji, stężenie glukozy w rozrzedzalniku, czas ekwilibracji oraz stopień rozrzedzenia. Przedstawiono kierunki badań oraz przykłady komercyjnego wykorzystania kriokonserwowanego nasienia.


*00052*          pl

Ocena makroskopowa wątroby jako wskaźnik stanu zdrowia pstrąga tęczowego w świetle badań własnych. Szarek, J. ; Babińska, I. ;  Strzyżewska, E. ; Skibniewska, K. A. ; Zakrzewski, J. ; Guziur, J. ;  Szynaka, B. ; Wiśniewska, A. ; Dobosz, S. ; Dublan, K. ; Koc, J. ; Sidoruk, M. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 28-32, il. bibliogr.

W latach 2010-2012 prowadzono ocenę makroskopową wątroby pstrągów tęczowych o różnej masie, pochodzących z 6 gospodarstw rybackich w różnych regionach Polski. Trzy z nich prowadziły hodowlę ekstensywną w wodzie przepływowej, a trzy - intensywny chów w obiekcie z wodą recyrkulowaną. U niewielkiego odsetka ryb w każdej z grup stwierdzono zmiany: zwyrodnienie miąższowe, stłuszczenie wątroby oraz wybroczyny i podbiegnięcia krwawe. Zaleca się hodowcom makroskopowe badanie wątroby, bo jest ona czułym odzwierciedleniem wpływu środowiska na zdrowie ryb.


 

INNE ŁOSOSIOWATE

*00011*          pl

Efektywność zarybiania wód płynących rybami łososiowatymi.  Domagała, Józef; Pilecka-Rapacz, Małgorzata; Czerniawski, Robert. W:  Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań:  Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013  s. 114-122, il. +bibliogr. 44 poz.

Zmniejszanie się zasobów ryb łososiowatych wymusiło ograniczanie połowów i konieczność zarybiania polskich obszarów morskich. Przedstawiono obowiązujące dziś zasady odbioru materiału zarybieniowego. Lokalizacja zarybień uwzględnia rzeki, do których ryby łososiowate wracają na tarło. Prowadzone są badania nad poprawą efektywności zarybień. Jedną z metod jest adaptacja młodych ryb (larw, narybku) do życia w ciekach poprzez naukę pobierania żywego zooplanktonu w warunkach sztucznych. Wskazane jest usuwanie ryb drapieżnych z zarybianych rzek i przestrzeganie norm obsadowych.


*00067*          en

Preface: Proceedings of the II International Hucho Symposium. Species of the genus Hucho Guenther, 1866 - population status, conservation, biology, ecology, genetics, and culture. Łopuszna, Poland, September 19-22, 2012. Przedmowa: Sprawozdanie z [drugiego] Międzynarodowego Sympozjum [na temat] Hucho. Gatunki z rodzaju Hucho Guenther, 1866 - stan populacji, ochrona, biologia, ekologia, genetyka i hodowla. Łopuszna, Polska, wrzesień 19-22, 2012. Witkowski, Andrzej; Kapusta, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2013  vol. 21 fasc. 3 s. 115-117, bibliogr.

Przedstawiono tematykę drugiego sympozjum międzynarodowego poświęconego głowacicy. Organizatorami spotkania byli: Uniwersytet Wrocławski, Polski Związek Wędkarski oraz Instutut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Zwrócono uwagę na stopień zagrożenia gatunków ryb z rodzaju Hucho i Parahucho oraz strategię ich ochrony. Uczestnicy sympozjum pogratulowali Polakom, że udało im się zachować Hucho hucho w składzie ichtiofauny Polski.


*00068*          en

Current global status of taimen and the need to implement aggressive conservation measures to avoid population and species-level extinction. Aktualny status globalny tajmienia i konieczność wprowadzenia środków dynamicznej ochrony, aby uniknąć wyginięcia populacji i gatunku. Rand, Peter S. - Arch. Pol. Fish.  2013 vol. 21 fasc. 3 s. 119-128, il. bibliogr.

W latach 2011-2012 podjęto międzynarodowe wysiłki do oceny statusu gatunków ryb z rodzajów Hucho i Parahucho. Gatunki te pełnią ważną rolę w ekologii i ewolucji ryb łososiowatych. Wszystkie gatunki tajmieni są obecnie zagrożone wyginięciem i znajdują się w Czerwonej Księdze IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody). Do zagrożeń zalicza się też utratę siedlisk i przełowienie. Ustalono status zagrożonych ryb i sposoby ich ochrony, aby uniknąć wyginięcia całych populacji do poziomu gatunku. Wylęgarnictwo jako sposób ochrony uznano za ostateczność. Natomiast zalecono ekspedycje badawcze, wskazane np. dla oceny niepewnej sytuacji tajmieni koreańskich.


*00069*          en

Past and present of and perspectives for the Danube huchen, Hucho hucho (L. ), in the Danube basin. Przeszłe i obecne perspektywy głowacicy dunajskiej, Hucho hucho (L. ) w dorzeczu Dunaju. Witkowski, Andrzej; Bajic, Aleksandar; Treer, Tomislav;  Hegedis, Aleksandar; Maric, Sasa; Sprem, Nikica; Piria, Marina;  Kapusta, Andrzej. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 129-142, il.  bibliogr.

Głowacica dunajska jest endemicznym gatunkiem ryb zasiedlającym dorzecze Dunaju, rzeki środkowo-europejskiej. Gatunek ten zasiedlał w przeszłości Dunaj i większość dużych dopływów tej rzeki. Większe populacje w naturalnym rozmieszczeniu znajdowały się w Austrii, Bawarii, dawnej Jugosławii, Słowacji i w Zachodniej Ukrainie. Obecnie głowacica występuje tylko w niektórych odcinkach Dunaju, a jej obecność zależy głównie od zarybień. W Czechach i Polsce występowanie głowacicy jest rezultatem introdukcji. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem i wymagający dobrego systemu ochrony.


*00070*          en

Huchen in the Czech Republic: A review. Głowacica w Republice Czech: Przegląd. Hanel, Lubomir; Lusk, Stanislav; Andreska, Jan. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 143-154, il. bibliogr.

Opisano obecne i historyczne występowanie głowacicy, Hucho hucho (L. ) na terenie Czech, gdzie dawniej zasiedlała rzeki Morawa i Dyje, w których ostatnie autochtoniczne okazy złowiono pod koniec XIX wieku. Opisano zarybianie tym gatunkiem, połowy rybackie i wędkarskie, próby introdukcji i reintrodukcji. Obecnie głowacica występuje w dorzeczach Łaby, Odry i rzeki Morawa. Materiał zarybieniowy jest uzyskiwany poprzez rozród sztuczny, a tarło naturalne jest obserwowane sporadycznie. Największe głowacice złowione w latach 1976-2011 osiągały rozmiary: długość 70-122 cm; ciężar 6. 1-15. 0 kg.


*00071*          en

The state and perspective of Danube huchen (Hucho hucho) in Bosnia and Herzegovina. Stan i perspektywy głowacicy dunajskiej (Hucho hucho) w Bośni i Hercegowinie. Muhamedagic, Samir;  Habibovic, Emir. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 155-160, il.  bibliogr.

Zwrócono uwagę na występowanie głowacicy dunajskiej na terenie Bośni i Hercegowiny dawniej i dziś. Głowacica obecnie zasiedla wszystkie większe systemy rzeczne tego regionu i tam, gdzie występowała w przeszłości z wyjątkiem rzeki Bosna, gdzie wyginęła w latach 70-tych XX w. , wskutek intensywnych zanieczyszczeń wody, ale występuje w kilku małych potokach górskich, które są dopływami rzeki Bosna. Głowacica dunajska jest wpisana do Czerwonej Księgi IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody) - należy do gatunków zagrożonych wyginięciem.


*00072*          en

The history of huchen, Hucho hucho (L. ) in Poland - distribution, restoration and conservation. Historia głowacicy, Hucho hucho (L. ) w Polsce - rozmieszczenie, reintrodukcja i ochrona. Witkiwski, Andrzej; Goryczko, Krzysztof; Kowalewski, Mieczysław. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 161-168, il.  bibliogr.

Głowacica wyginęła w autochtonicznych miejscach występowania w górnym biegu Czarnej Orawy i Czadeczki w latach 50-tych XX wieku. Do rzeki Dunajec zaczęto introdukować ten gatunek w 1966 roku wprowadzając w pierszych 10 latach materiał zarybieniowy w ilościach 8-10 tys. sztuk rocznie. Materiał zarybieniowy był produkowany w Gospodarstwie Rybackim Łopuszna. W latach 1972-1995 zarybiano też rzeki: Nysę Kłodzką, San, Sołę, Skawę, Rabę, Bóbr i Gwdę. Pomyślna adaptacja głowacicy nastąpiła w rzekach: Poprad, Dunajec, San. Próba reintrodukcji do Czarnej Orawy w 2002 roku odbyła się ze średnim powodzeniem.


*00073*          en

Spawning behaviour of Danube huchen from three Austrian rivers. Zachowania tarłowe głowacicy dunajskiej z trzech rzek austriackich. Esteve, Manu; Unfer, Guenther; Pinter, Kurt;  Doadrio, Ignacio. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 169-177, il.  bibliogr.

Tarło głowacicy dunajskiej, Hucho hucho (L. ) w rzece Ybbs (Austria) obserwowano przy pomocy podwodnej kamery. Opisano też zachowania tarłowe dwóch innych par tarlaków zanotowane w rzekach austriackich Mur i Pielach. Obserwacje te porównano z tarłem tajmieni, syberyjskiego i sachalińskiego oraz lenoka. Samice głowacicy, podobnie jak u tajmienia i lenoka, odpoczywają przez kilka minut po odbyciu tarła, zanim złożą ikrę poruszając łagodnie ogonem. Uprzednio samice przygotowują miejsce złożenia ikry kopiąc gniazdo intensywnymi uderzeniami ogona. Podobne zachowania tarłowe u wymienionych gatunków sugerują, że można je zaliczyć do wspólnej podrodziny Salmoninae.


*00074*          en

Growth parameters of huchen Hucho hucho (L. ) in the wild and under culture conditions. Parametry wzrostu głowacicy Hucho hucho (L. ) w warunkach naturalnych i hodowlanych. Andreji, Jaroslav;  Stranai, Ivan. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 179-188, il.  bibliogr.

Określano wiek i wzrost głowacicy pochodzącej z rzeki Dunajec i z gospodarstwa rybackiego w Pribovce (Słowacja). Przeanalizowano powyższe parametry u 26 osobników głowacicy w wieku od 5+ do 24+. Zależność długość-ciężar obliczono posługując się modelem wzrostu Bertalanffy’ego. Wartość współczynnika kondycji u głowacicy z rzeki Dunajec wynosiła 1,24, a u ryb hodowlanych 1,35. Wszystkie ryby wykazywały pozytywny wzrost allometryczny, ale wzrost z odczytów wstecznych był wyższy u głowacicy z Dunajca.


*00075*          en

The effect of static magnetic field on Danube huchen, Hucho hucho (L. ) sperm motility parameters. Wpływ stałego pola magnetycznego na parametry ruchliwości plemników głowacicy dunajskiej, Hucho hucho (L. ). Formicki, Krzysztof; Szulc, Joanna;  Tański, Adam; Korzelecka-Orkisz, Agata; Witkowski, Andrzej;  Kwiatkowski, Przemysław. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3  s. 189-197, il. bibliogr.

Malejący obszar występowania głowacicy w Polsce skłania do badania warunków rozrodu w wylęgarniach. Oceniano 8 parametrów ruchliwości plemników głowacicy po krótkiej ekspozycji w stałym polu magnetycznym stosując analizę komputerową CASA. Stałe pole magnetyczne ma pozytywny wpływ na parametry ruchliwości plemników, włączając w to VCL - prędkość krzywoliniową, która decyduje o efektywności zapłodnienia. Wskaźnik zapłodnienia w próbie kontrolnej wynosił 50. 20 proc. , a po 24 h - 32. 60 proc. Wskaźnik zapłodnienia spermy umieszczonej w polu megnetycznym o natężeniu 1 lub 5 lub 10 mT był wyższy i wynosił odpowiednio: 71. 32, 58. 23 i 59. 99 proc.


*00076*          en

Population genetic structure of taimen, Hucho taimen (Pall. ) in China. Struktura genetyczna populacji tajmienia, Hucho taimen (Pall. ) w Chinach. Tong, Guangxiang; Kuang, Youyi; Yin, Jiasheng;  Zhang, Yongquan. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 199-203, il.  bibliogr.

Tajmień, Hucho taimen (Pall. ) jest jednym z gatunków łososiowatych osiągającym największe rozmiary, a w Chinach od 1988 r. jest zaliczany do gatunków zagrożonych wyginięciem. W ostatnich latach jego naturalne zasoby oraz siedliska i tarliska, ulegały degradacji wskutek antropopresji. W celu zachowania gatunku rozpoczęto w Chinach badania zmienności i struktury genetycznej populacji tajmienia, używając do badań metody AFLP, markery genetyczne oraz sekwencje genów mtDNA. Analizowano strukturę genetyczną i ewolucję 9 populacji tajmienia przy pomocy sekwencji genów Cox1 i ND1. Od 2005 r. jest realizowany program zarybień.


*00077*          en

Current status of the Sakhalin taimen, Parahucho perryi (Brevoort), on the mainland coast of the Sea of Japan and the Okhotsk Sea. Obecny status tajmienia sachalińskiego, Parahucho perryi (Brevoort) na wybrzeżu Morza Japońskiego i Morza Ochockiego.  Zolotukhin, Sergei; Makeev, Sergey; Semenchenko, Anatoly. -  Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 205-210, il. bibliogr.

Tajmień sachaliński jest uważany za jedną z antycznych ryb łososiowatych osiagającą największe rozmiary. Gatunek ten nie wędrował daleko poza morza. Tajmienie adaptowały strategię życia K-selected, która charakteryzuje się późnym wiekiem dojrzewania i wielokrotnym przystępowaniem do rozrodu (tę strategię określa się jako iteroparyczność). W Rosji zagrożenia dla tajmienia sachalińskiego są pochodzenia antropogenicznego i wynikają z przełowienia, a nie wskutek degradacji środowiska. Wędkarze i traperzy zazwyczaj nie wypuszczają złowionych ryb tego gatunku.


*00078*          en

Current status and catch of Siberian taimen (Hucho taimen) in the lower Amur River. Obecny stan i połowy tajmienia syberyjskiego (Hucho taimen) w dolnym biegu rzeki Amur. Zolotukhin, Sergei. -  Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 211-214, il. bibliogr.

Syberyjski tajmień jest pospolitym gatunkiem w Rejonie Chabarowska w Rosji. Występuje w dorzeczu rzeki Amur i w górnych dopływach rzeki Leny oraz zasiedla dwie przybrzeżne rzeki - Udę i Tugur. Komercyjne rybołówstwo tajmienia w tym rejonie nigdy nie było zabronione. Gatunek ten jest wartościową rybą konsumpcyjną i dlatego atrakcyjną także dla wędkarzy. Przed II wojną światową łowiono tajmienie w ilości do 20 ton rocznie, a w czasie wojny nawet do 100 ton rocznie. W następnych latach połowy utrzymywały się na poziomie 15-35 ton rocznie. Ten okres zaważył na załamaniu się połowów tajmieni w latach 70-tych XX wieku, a także prawdopodobnie wskutek wzrostu temperatury wody w Amurze.


*00079*          en

Artificial rearing of Sakhalin taimen (Parahucho perryi) on salmonid fish farms in the district of Sakhalin region (Russia). Sztuczny rozród tajmienia sachalińskiego (Parahucho perryi) w łososiowych gospodarstwach rybackich w Regionie Sachalina (Rosja). Makeev, Sergey S. ; Samarskiy, Vladimir G. ; Sukhonos, Pavel S. ;  Bobrov, Igor S. ; Proskuryakov, Kirill A. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 215-217, il. bibliogr.

Przedstawiono historię tajmienia sachalińskiego i rezultaty jego podchowu w gospodarstwach rybackich w obwodzie sachalińskim. Doświadczenia przeprowadzono w 5 gospodarstwach, a ryby pochodziły z 10 rzek. Optymalna temperatura wody podczas inkubacji ikry i podchowu larw wynosiła 8-10 st. C. Zaoczkowanie ikry z reguły obserwowano po 24 godz. inkubacji, a wylęganie następowało po 34-54 dniach inkubacji ikry. Stopień zapłodnienia ikry był wysoki i wynosił 89,2-98,2 proc. Wysokie straty podczas inkubacji ikry i podczas wylęgania wskazują na potrzebę optymalizacji stosowanych metod.


*00080*          en

Observations of food and feeding of angler-caught huchen, Hucho hucho (L. ), in Slovak rivers in winter. Obserwacje pokarmu i odżywiania się głowacicy, Hucho hucho (L. ) łowionej przez wędkarzy w rzekach słowackich zimą. Subjak, Jaroslav. - Arch. Pol. Fish. 2013  vol. 21 fasc. 3 s. 219-224, il. bibliogr.

Analizowano zawartość żołądków 41 osobników głowacicy z 6 rzek słowackich. Spośród badanych żołądków 17 proc. było pustych, a w pozostałych stwierdzono 116 ofiar należących do 11 kategorii taksonomicznych. Głównym pokarmem głowacicy były ryby, a w jednym żołądku znajdowały się żaby. W pokarmie z listopada i grudnia dominowały ryby karpiowate, zwłaszcza piekielnica i kleń oraz ryby łososiowate. Wyniki wskazują, że głowacica zajmuje szczyt łańcucha pokarmowego w górskich i podgórskich rzekach i może odgrywać istotną rolę w kształtowaniu struktury zespołów ryb.


*00081*          en

Preliminary attempts to start feed huchen (Hucho hucho). Wstępne próby rozpoczęcia żywienia głowacicy (Hucho hucho).  Grudniewska, Joanna; Przybył, Antoni; Goryczko, Krzysztof;  Andrzejewski, Wojciech. - Arch. Pol. Fish. 2013 vol. 21 fasc. 3 s. 225-227,  il. bibliogr.

Testowano proste metody rozpoczęcia żywienia larw głowacicy i jej podchowu stosując pokarm żywy oraz świeże i suche pasze. Gdy podawano żywy zooplankton u ryb zaobserwowano zachowania agresywne. Kanibalizm może być jednak z łatwością kontrolowany jeśli stosuje się częste lub ciągłe automatyczne karmienie. Te metody mogą być stosowane nawet przez nieprofesjonalnych entuzjastów zaangażowanych w aktywną ochronę głowacicy. Doświadczalne żywienie odbywało się w ośrodku hodowlanym w Łopusznej i w placówce Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Rutkach.


 

RYBY SZCZUPAKOWATE

*00088*          en

Specifying the relationship between key stages of pike (Esox lucius L. ) embryogenesis and coagulants used in lake recultivation. Specyficzna zależność między kluczowymi stadiami embriogenezy szczupaka (Esox lucius L. ) a koagulantami używanymi do rekultywacji jeziora. Tański, Adam; Bonisławska, Małgorzata; Tórz, Agnieszka;  Formicki, Krzysztof; Nędzarek, Arkadiusz; Drost, Arkadiusz; Rybczyk, Agnieszka. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 2 s. 105-113, il. bibliogr.

Analizowano wpływ koagulantów żelaza i glinu (PIX113, PAX18), używanymi do rekultywacji jezior, na embrionalne stadia rozwojowe szczupaka. Zapłodnioną ikrę szczupaka inkubowano w wodzie jeziornej i w wodzie z dodatkiem koagulantów stosując dawkę 50 mg/l. Obserwowano różne stadia embriogenezy: zamknięcie blastoporu, zaoczkowanie, wylęganie, a po wylęgu mierzono długość larw. Stwierdzono, że koagulanty najsilniejszy wpływ wywierają w pierwszym stadium embriogenezy (do końca gastrulacji). W tym okresie przeżywalność była najniższa i wynosiła 73. 5 - 75. 0 proc. , a odsetek zdeformowanych larw po wylęgu był najwyższy (9. 7 - 10. 0 proc. ).


 

RYBY OKONIOWATE

*00047*          en

The influence of preservation on fish morphology in museum collections based on two species of the genus Lepomis (Actinopterygii: Perciformes: Centrarchidae). Oddziaływanie konserwacji na morfologię ryb w zbiorach muzealnych na przykładzie dwóch gatunków z rodzaju Lepomis (Actinopterygii: Perciformes: Centrarchidae). Gaston, Kevin A. ; Jacquemin, Stephen J. ; Lauer, Thomas E. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 219-227, il.  bibliogr.

Ryby, Lepomis macrochirus i L. cyanellus, początkowo konserwowano przez 6 tygodni w 10 proc. roztworze formaliny. Następnie przeniesiono je do 70 proc. alkoholu etylowego na dalsze 46 tygodni. Przez cały okres co jakiś czas fotografowano ryby w celu określenia ich kształtów i dokonania pomiarów. Zauważono, że w ciągu 52 tyg. nastąpiła redukcja długości ryb. Ryby skurczyły się proporcjonalnie, ale po ok. 39 tyg. ich kształty uległy stabilizacji. W związku z tym uznano, że okazy muzealne ryb można wykorzystać w badaniach ichtiologicznych.


*00095*          pl

Znakowanie młodocianego sandacza znaczkami magnetycznymi i implantami elastomerowymi - wpływ na wskaźniki hodowlane i retencję znaczków. Zakęś, Zdzisław; Kapusta, Andrzej; Szczepkowski, Mirosław. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 26-30, il. bibliogr.

Badano wpływ znakowania znaczkami magnetycznymi (CWT) i implantami elastomerowymi (VIE) trzech klas wielkości sandacza o masie ciała 2,5; 7,5 i 19,0 g na podstawowe wskaźniki hodowlane, a także na krótkookresową retencję znaczków u ryb przetrzymywanych w warunkach kontrolowanych. Znaczki CWT i VIE nie wpływały negatywnie na wzrost i przeżywalność młodocianego sandacza. Zastosowane metody są tanie, szybkie i zapewniają wysoką retencję znaczków.


*00096*          pl

Wydajność rzeźna i wskaźniki hodowlane selektów sandacza podchowywanych w systemach recyrkulacyjncyh - efekt płci i diety.  Zakęś, Zdzisław; Szczepkowski, Mirosław; Jankowska, Barbara;  Demska-Zakęś, Krystyna. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 30-34, il.  bibliogr.

Badano wpływ żywienia selektów sandacza o masie początkowej większej niż 1,35 kg dwiema komercyjnymi paszami na wskaźniki hodowlane (masę ciała, długość, przyrost masy, współczynnik kondycji) i wartość rzeźną. Określono wpływ płci na badane wskaźniki. Nie stwierdzono istotnego wpływu stosowanych pasz, ani płci ryb na końcową masę ciała i kondycję sandacza. Odnotowano istotne różnice między wartościami wskaźników względnych przyrostów masy ciała sandacza. Wydajność rzeźna nie była determinowana dietą.


 

RYBY WĘGORZOWATE

*00063*          pl

Węgorze z Polski wędrują na tarliska. Robak, Stanisław; Nermer, Tomasz. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 17-18, il.

Opisano i zilustrowano fotograficznie znakowanie węgorzy srebrzystych spływających z wód na terenie Polski. W 2011 roku wpuszczono 505, a w 2012 roku 500 sztuk poznakowanych węgorzy znaczkami typu PIT (Personal Identification Tag) i „Floy Tag“. W następnych latach odnotowano 15 zwrotów poznakowanych ryb. Na podstawie miejsc połowu węgorzy stwierdzono, że ryby te kierowały się na zachód w stronę Cieśnin Duńskich.


 

RYBY SIEJOWATE

*00043*          en

Morphology and genetics of the ciscoes (Actinopterygii: Salmoniformes: Salmonidae: Coregonus) from the Solovetsky Archipelago (White Sea) as a key to determination of the taxonomic position of ciscoes in northeastern Europe. Morfologia i genetyka koregonidów (Actinopterygii: Salmoniformes: Salmonidae: Coregonus) z [jezior] Archipelagu Sołonieckiego (Morze Białe) jako klucz do taksonomicznej pozycji ryb siejowatych w północno-wschodniej Europie. Borovikova, Elena A. ; Alekseeva, Yaroslava I. ; Schreider, Maria J. ; Artamonova, Valentina S. ; Makhrov, Alexander A. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 183-194, il. bibliogr.

Przedstawiono charakterystyczne cechy rodzaju Coregonus w skład którego wchodzi wiele gatunków. W latach 1995-2009 zebrano 344 ryby siejowate (koregonidy) z 5 jezior na wyspie Archipelagu Sołonieckiego. Badano polimorfizm izoloci kinazy kreatynowej i fragment mitochondrialnego DNA. Markery genetyczne wykazały, że nie ma istotnych różnic między Coregonus sardinella z jezior sołonieckich a sielawą, Coregonus albula, łowioną w innych miejscach. Różnice morfologiczne u obu gatunków wynikają raczej z adaptacji do różnych warunków środowiska.


 

RYBY MORSKIE

*00042*          en

A review on herring, Clupea harengus (Actinopterygii: Clupeiformes: Clupeidae) recruitment and early life stage ecology in the western Baltic Sea. Przegląd rekrutacji śledzi, Clupea harengus (Actinopterygii: Clupeiformes: Clupeidae) i ekologia wczesnych stadiów rozwojowych w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Dorrien, Christian von; Hammer, Cornelius;  Zimmermann, Christopher; Stepputtis, Daniel; Stuermer, Ingo W. ;  Kotterba, Paul; Polte, Patrick. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 169-182, il. bibliogr.

Śledź jest komercyjnym gatunkiem ryb od średniowiecza. Trące się na wiosnę stado w zachodniej części Bałtyku jest jednym z trzech występujących w tym morzu. Prowadzone są badania biologii i ekologii śledzi bałtyckich, gatunku który ma duże znaczenie ekonomiczne. Na podstawie ponad 120 publikacji z ostatnich 100 lat, przeanalizowano jakie czynniki mogą wpływać na rekrutację i produktywność tego gatunku. Włączono do tego przeglądu tzw. „szarą literaturę“, głównie niemieckojęzyczną, w której znajdują się dane ze źródeł historycznych i regionalnych.


*00045*          en

Molecular cloning and expression analysis of hypoxia inducible factor 1alfa in tongue sole, Cynoglossus semilaevis (Actinopterygii: Pleuronectiformes: Cynoglossidae), subjected to acute hypoxia. Molekularne klonowanie i analizy ekspresji niedotlenienia wywołanego czynnikiem 1alfa u ciosanki, Cyngolossus semilaevis (Actinopterygii: Pleuronectiformes: Cynoglossidae) poddanej ostremu niedotlenieniu. Qi, Zhi T. ; Wang, Zi S. ; Zhang, Qi H. ; Zhao, Wei H. ; Qiu, M. ; Peng, Jian Q. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 201-209, il. bibliogr.

Czynnik 1alfa(HIF-1alfa) odgrywa kluczową rolę w kontrolowaniu genów związanych z reakcjami fizjologicznymi na niedotlenienie. Użyty w badaniach gatunek ryb, ciosanka, wykazuje dużą tolerancję na niedotlenienie. Klonowanie HIF-1alfa u ciosanki i jego ekspresję przy ostrym niedotlenieniu badano w celu wyjaśnienia reakcji molekularnych u ryb podczas niedotlenienia. U dorosłych ryb mRNA dla HIF-1alfa wykazywał wysoką ekspresję w wątrobie, średnią w sercu, śledzionie, nerkach, żołądku, krwi i skrzelach, a niską w jelitach. HIF-1alfa ciosanki ulegał podregulowaniu po 5-120 min. niedotlenienia, a przy wysoko toksycznym stresie niedotlenienia ekspresja tego czynnika była istotnie podwyższona.


*00048*          en

Trade of seahorses, Hippocampus spp. (Actinopterygii: Syngnathiformes: Syngnathidae), on the east coast of the Gulf of Thailand. Handel pławikonikami, Hippocampus spp. (Actinopterygii: Syngnathiformes: Syngnathidae), na wschodnim wybrzeżu Zatoki Tajlandzkiej. Laksanawimol, Parichart; Petpiroon, Saran;  Damrongphol, Praneet. - Acta Ichth. Piscat. 2013 vol. 43 nr 3 s. 229-235,  il. bibliogr.

Handel żywymi pławikonikami (zwanymi też konikami morskimi) jest przeznaczony do akwarystyki, zaś suszone okazy są wykorzystywane w tradycyjnej medycynie chińskiej. W okresie od marca 2011 do listopada 2012 badano w 23 miejscach połowy tego gatunku w Tajlandii. W handlu znajdowały się 4 gatunki: Hippocampus mohnikei, H. kuda, H. spinosissimus, H. trimaculatus. Trzy ostatnie gatunki poddawano suszeniu. Ceny za suszone okazy zależały od rozmiarów ryb i metod połowu. Wskazano na konieczność ograniczenia połowów i wyznaczenie stref ochronnmych, ponieważ populacja pławikoników jest w tym rejonie zagrożona.


 

EKONOMIKA I ORGANIZACJA RYBACTWA

*00013*          pl

RRW-22 - Statystyki produkcyjne w ujęciu urzędowego systemu zbierania danych. Lirski, Andrzej; Myszkowski, Leszek. W: Materiały szkoleniowe. [Trzydziesta ósma] XXXVIII Krajowa Konferencja - Szkolenie dla Hodowców Ryb Łososiowatych, Rumia, 9-11 października 2013. Pod red. R. K. Kowalskiego. Lębork: Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych 2013  s. 5-9, il.

Analizy statystyczne w Polsce są dokonywane w ramach Programu Badań Statystycznych Statystyki Publicznej. W obrębie programu prowadzone są badania ankietowe produkcji rybackiej w stawach rybnych i innych urządzeniach do chowu i hodowli ryb oraz sporządzane są zestawienia zbiorcze na formularzach sprawozdawczych RRW-22. Łączna produkcja pstrąga tęczowego w 2012 roku wynosiła 12000 ton. Podano ceny ryb i wartość ich sprzedaży, a także wielkość zatrudnienia w sektorze akwakultury i wartość produkcji na jednego zatrudnionego. Przedstawiono celowość wypełniania kwestionariuszy RRW-22.


*00056*          pl

Wyniki finansowe gospodarstw rybackich w 2012 r. - Mag. Przem. Ryb. 2013 nr 5 (95) s. 44, il.

W Krajowym Rejestrze Handlowym jest zarejestrowanych 58 gospodarstw rybackich, zorganizowanych jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W 2012 roku wyniki finansowe 36 spółek zajmujących się rybactwem na wodach słodkich (połowami i hodowlą ryb) wykazały łączne ich przychody na kwotę 93,3 mln zł, a łączne zyski netto na 12,9 mln zł. Najlepiej prosperującymi gospodarstwami rybackimi zorganizowanymi w formie spółek prawa handlowego są: Gospodarstwo Rybackie Gosławice (zysk netto 0,7 mln zł) i Zakład Hodowli Pstrągów w Zaporze-Mylof (1 mln zł zysku netto).


*00089*          pl

Wpływ importu karpi konsumpcyjnych na ich produkcję i ceny w Polsce. Hryszko, Krzysztof; Lirski, Andrzej. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 2-5, il. bibliogr. summ.

Analizowano wzajemne relacje między czynnikami kształtującymi rynek karpia w Polsce, zwłaszcza wpływ importu na ceny i produkcję krajową w latach 1997-2012. Podano wielkość produkcji, importu oraz ceny hurtowe i importowe karpia. Polska obecnie dysponuje największym rynkiem karpia w Unii Europejskiej - w 2012 roku sprzedaż z produkcji krajowej wyniosła 17 tys. ton. Polska jest też największym importerem karpia w Europie (3-4 tys. ton).


*00092*          pl

Kondycja ekonomiczna rybactwa jeziorowego na przykładzie wyróżnionych grup i wybranych gospodarstw. Wołos, Arkadiusz;  Czerwiński, Tomasz. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 16-20, il.  bibliogr. summ.

Analizowano sytuację ekonomiczno-finansową gospodarstw rybackich przy użyciu trzech podejść metodycznych. W pierwszym badano 64 gospodarstwa jeziorowe i stawowo-jeziorowe, w drugim wykluczono 3 podmioty osiągające duże przychody z produkcji stawowej i pozarybackiej. W trzecim wariancie analizowano 3 gospodarstwa reprezentujące odmienne modele działalności. W całym zbiorze uzyskano w 2012 roku korzystne wyniki, wskaźnik rentowności wyniósł ponad 8 proc. Wykazano, że istnieją możliwości uzyskania rosnących przychodów zarówno w klasycznych gospodarstwach jeziorowych, stawowo-jeziorowych i stosujących pozarybackie formy działalności.


 

WĘDKARSTWO

*00059*          pl

Porównanie efektów wędkowania w wodach użytkowanych przez wybrane okręgi Polskiego Związku Wędkarskiego i gospodarstwa rybackie. Wołos, Arkadiusz. - Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 1-7, il.  bibliogr. summ.

Analizowano dwa podstawowe parametry: średni dzienny odłów na jednego wędkarza oraz strukturę gatunkową odłowów wędkarskich w celu określenia wpływu wędkowania rekreacyjnego na wody eksploatowane przez 8 okręgów PZW i 8 jeziorowych gospodarstw rybackich. Stwierdzono ujemny związek między wielkością presji wędkarskiej a efektywnością wędkowania oraz brak negatywnego wpływu odłowów gospodarczych na wielkość dziennych odłowów przypadających na jednego wędkarza. W odłowach wędkarskich dominował szczupak i okoń, a w jeziorowych odłowach rybackich ryby karpiowate.


*00097*          pl

Kompleksowe badania presji i połowów wędkarskich na Zalewie Wiślanym. Trella, Marek. - Komun. Ryb. 2013 nr 6 (137) s. 34

Podano informacje na temat przebiegu i metod badań presji oraz połowów wędkarskich w 2011 i 2012 roku na Zalewie Wiślanym. Planuje się kolejne badania w celu poznania zależności między wędkarstwem a rybactwem oraz oddziaływaniem wędkarstwa na ten akwen.


 

POŁOWY RYB, SPRZĘT POŁOWOWY

*00054*          pl

Fauna rybna Dniestru. Grochowalski, Jerzy. - Prz. Ryb. 2013 nr 5 (131) s. 40-43, il.

Zawarto fragmenty pracy inżynierskiej wykonanej w Zakładzie Rybactwa i Łowiectwa Uniwersytetu Poznańskiego w 1934 roku, przedstawiające zasoby rybne i stosunki rybackie na Dniestrze na odcinku 463 km czyli na tej części rzeki, która znajdowała się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (od źródła do Zaleszczyk). Omówiono znaczenie gospodarcze Dniestru, sposoby połowu ryb, zarybianie, ochronę ryb i stosunki rybackie w latach 30-tych ubiegłego wieku.


 

ZANIECZYSZCZENIE I OCHRONA WÓD

*00008*          pl

Czy rekultywacja jezior jest możliwa?. Heese, Tomasz;  Kaczorkiewicz, Magdalena; Lewicka-Rataj, Katarzyna; Pikuła, Katarzyna; Wawrzonkowski, Jonatan; Wojcieszonek, Anna. W: Stan rybactwa śródlądowego w Polsce. Materiały szkoleniowe. Poznań: Wydaw. Pol. Tow. Ryb. 2013  s. 57-69, il. +bibliogr.

Jeżeli zawodne okazują się metody ochrony jeziora poprzez zabiegi ochronne w zlewni, konieczna staje się jego rekultywacja. Rekultywacja jeziora polega bądź na napowietrzaniu, bądź na strącaniu fosforu. Oprócz metod fizycznych i chemicznych (z reguły stosuje się kilka jednocześnie) do innowacyjnych należą: mieszanie mechaniczne wody, capping piaskiem (przykrywanie piaskiem osadów dennych), inżynieria biomasy (zastosowanie preparatów bio-technologicznych). Rekultywacja zmierza do redukcji ładunku nutrientów, ale wskazane jest też monitorowanie dalszych etapów przechodzenia jeziora na niższy poziom troficzny.


*00022*          en

Concentrations of some heavy metals in water, sediment, and tissues of pikeperch (Sander lucioperca) from Karatas Lake related to physico-chemical parameters, fish size, and seasons. Koncentracja wybranych metali ciężkich w wodzie, osadach dennych i tkankach sandacza (Sander lucioperca) z jeziora Karatas w odniesieniu do parametrów fizyko-chemicznych, wielkości ryb i pory roku.  Basyigit, Burcu; Tekin-Ozan, Selda. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 3 s. 633-644, il. bibliogr.

Badano zależności między właściwościami fizyko-chemicznymi wody, sezonowością i rozmiarami ryb z jeziora Karatas (Turcja). Największe stężenie w wodzie stwierdzono dla żelaza (Fe), a najmniejsze dla kadmu (Cd). Stężenie metali rosło na wiosnę, a korelacje między ich koncentracją a parametrami fizyko-chemicznymi (temperaturą, pH, przewodnictwem, natlenieniem) miały charakter zarówno negatywny jak i pozytywny. Stężenie metali ciężkich w mięśniach sandacza (z wyjątkiem manganu latem i jesienią) mieściło się w normach krajowych i europejskich. W poszczególnych częściach ciała ryb (wątroba, mięśnie, skrzela) stwierdzono różnice stężenia metali w zależności od pory roku.


*00028*          en

Water blooms and cyanobacterial toxins in lakes. Zakwity wody i toksyny sinicowe w jeziorach. Jakubowska, Natalia; Zagajewski, Paweł; Gołdyn, Ryszard. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 4  s. 1077-1082, il. bibliogr.

Badano skład gatunkowy i stężenie toksyn cyjanobacterii w trzech, różniących się typem zlewni jeziorach w kompleskie Wielkich Jezior Mazurskich. W każdym jeziorze stwierdzono występowanie dominujących potencjalnie toksycznych gatunków cyjanobacterii: Microcystis aeruginosa w jeziorze Niegocin, Limnothrix redekei i Planktolyngba limnetica w jeziorze Piłwąg oraz Planktothrix agardhii w jeziorze Rekąty. Ponadto w dwóch ostatnich stwierdzono występowanie inwazyjnego gatunku Cylindrospermopsis raciborskii. Stężenie toksyn na wszystkich stanowiskach nie przekraczało 5 mikrog/l tj. koncentracji rekomendowanej przez WHO dla wód do celów rekreacyjnych.


*00029*          en

Pollution and potential ecological risk assessment of heavy metals in a lake. Zanieczyszczenie a ryzyko potencjalnego zagrożenia ekologicznego metalami ciężkimi w jeziorze.  Ntakirutimana, Theoneste; Du, Gang; Guo, Jing-song; Gao, Xu; Huang, Lei. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 4 s. 1129-1134, il. bibliogr.

Badano zanieczyszczenia metalami ciężkimi osadów dennych jeziora Donghu w Chinach. Do wykrywania metali wykorzystano metodę ICP-AES (spektrometrię atomową sprzężoną indukcyjnie). Obliczone wskaźniki potencjalnego zagrożenia ekologicznego wskazywały na niski stan zagrożenia metalami ciężkimi, z wyjątkiem Cd i As, które występowały na średnim poziomie zagrożenia (odpowiednio w całym jeziorze i w jednej z zatok). Głównymi źródłami dopływu metali ciężkich do jeziora były ścieki przemysłowe i bytowe.


*00030*          en

Effects of mining activities on river water quality. Wpływ działalności kopalni na jakość wody rzeki. Richter, Pavel;  Pecharova, Emilie. - Pol. J. Env. Stud. 2013 vol. 22 nr 4 s. 1269-1276, il.  bibliogr.

Oceniano jakość wód rzeki Svatavy (Republika Czeska) w latach 1997-2008 zanieczyszczonej uprzednio w wyniku wieloletniego wydobywania rud metali i węgla brunatnego. Największe zanieczyszczenie dla wszystkich badanych wskaźników (SO4, Fe, Mn, Pb, Cd) odnotowano w latach 1997 i 2002, a dla siarczanów dodatkowo w lartach 1999 i 2003. Wszystkie wskaźniki miały tendencję spadkową z wyjątkiem Pb i Cd, które jednak w 2008 r. nie przekraczały limitów dopuszczalnych. Zakończenie działaności wydobywczej wpłynęło na poprawę jakości wody w rzece, ale stężenie siarczanów pozostaje wciąż na wysokim poziomie.


*00032*          en

Evaluating environmental pollution by applying oxidative stress biomarkers as bioindicators of water pollution in fish. Ocena zanieczyszczenia środowiska na podstawie zastosowania biomarkerów stresu oksydacyjnego u ryb jako bioindykatorów zanieczyszczenia wody. Valon, Morina; Valbona, Aliko; Fahri, Gavazaj; Qenan, Maxhuni; Dhurat, Kastrati; Fatmir, Cakaj. - Pol. J. Env. Stud. 2013  vol. 22 nr 5 s. 1519-1523, il. bibliogr.

Analizowano poziom enzymów antyoksydacyjnych (transferazy-S-glutationowej, katalazy i dysmutazy ponadtlenkowej) u karpia z rzeki Sitnica (Kosowo) pod kątem wykorzystania jako użytecznych, biologicznych wskaźników zanieczyszczenia wody metalami ciężkimi. Stwierdzono, że poziom aktywności badanych enzymów ściśle korespondował ze stężeniami metali ciężkich w poszczególnych odcinkach rzeki odzwierciedlając ich toksyczny wpływ na ryby.


*00033*          pl

Zanieczyszczenia związkami azotu pochodzenia rolniczego wód powierzchniowych w Polsce - wybrane problemy oceny jakości wód.  Gębala, Joanna; Orlińska-Woźniak, Paulina; Wilk, Paweł. - Gosp. Wod.  2013 R. 73 nr 11 s. 424-430, il. bibliogr.

Zwrócono uwagę na Dyrektywę Azotanową, której celem jest ochrona wód powierzchniowych w Polsce przed związkami azotu pochodzenia rolniczego. Przedstawiono wyniki modelowania jakości wód wykorzystując narzędzie Arc-SWAT działające na platformie ArcGIS dla pilotażowej zlewni środkowej Warty. Wprowadzenie modeli matematycznych w bardziej precyzyjny sposób pozwoli określić stan wód powierzchniowych.


*00085*          en

Comparison of coagulation behaviour and floc characteristics of polyaluminium chloride (PAX18, PAX XL19H, ALCAT) with surface water treatment. Porównanie procedur koagulacyjnych i charakterystyka zawiesiny polichlorku glinu (PAX18, PAX XL19H, ALCAT) po podaniu na powierzchnię wody. Bigaj, Izabela M. ; Brzozowska, Renata; Łopata, Michał; Wiśniewski, Grzegorz; Dunalska, Julita A. ; Szymański, Daniel; Zieliński, Rafał A. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 2 s. 73-78, il. bibliogr.

Polichlorek glinu służy do koagulacji i jest wykorzystywany w porównawczych badaniach usuwania mętności i barwy z wód powierzchniowych. Wyniki wskazują, że obniżenie nasycenia tlenem i tlenu rozpuszczonego w wodzie wynosiło około 20 proc. dla ALCAT i PAX18, a 15 proc. dla PAX XL19H. Tempo sedymentacji podczas koagulacji było stabilne i zależne od użytej substancji. Formowanie się kłaczków przebiegało różnie dla poszczególnych koagulantów.


*00087*          en

Plankton communities in oxbow lakes of the River Vistula (Oświęcim Basin) with bottom sediments heterogeneously contaminated with heavy metals. Zbiorowiska planktonowe w starorzeczach Wisły (Kotlina Oświęcimska) z osadami dennymi niejednorodnie zanieczyszczonymi metalami ciężkimi. Gadzinowska, Joanna. -  Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 2 s. 93-104, il. bibliogr.

Zbadano zbiorowiska fitoplanktonowe i zooplankton w trzech starorzeczach Wisły w pobliżu Zatora. Analizowano wybrane parametry fizykochemiczne wody i osadów dennych. Badane ekosystemy były zanieczyszczone metalami ciężkimi, głównie cynkiem, kadmem, ołowiem i chromem, podobnie jak wody Wisły, a także manganem i żelazem. Indeksy taksonomiczne w starorzeczach różniły się i struktura planktonu w każdym zbiorniku też była inna. Jedynie podobne indeksy taksonomiczne dla wszystkich zbiorników stwierdzono dla Chlorophyta i Rotatoria. Najniższe podobieństwa wystąpiły w zbiorniku będącym pod wpływem rzeki i w starorzeczu całkowicie odizolowanym od Wisły.


 

GOSPODARKA WODNA

*00018*          pl

Staw, jaki jest, każdy widzi. Czy aby na pewno?. Rejman, Wojciech. - Gosp. Wod. 2013 R. 73 nr 9 s. 341-344, il. bibliogr.

Przedstawiono uwarunkowania prawne funkcjonowania stawów na przykładzie doświadczeń RZGW we Wrocławiu. Zwrócono uwagę na problemy związane z budową stawów przeznaczonych do hodowli ryb i w przypadku korzystania z nich także do innych celów oraz różne aspekty uzyskiwania pozwoleń wodnoprawnych. Zaproponowano kierunki uporządkowania aktów prawnych, zwłaszcza doprecyzowania pod względem prawnym kwestii wydawania pozwoleń wodnoprawnych.


*00041*          en

Hydromorphological assessment of the anastomosing section of the Narew River after restoration. Ocena hydromorfologiczna anastomozującego odcinka rzeki Narew po renaturalizacji.  Zieliński, Piotr; Suchowolec, Tomasz. - Limnol. Rev. 2013 vol. 13 iss. 1 s. 51-59, il. bibliogr.

Pięć równoległych kanałów rzeki Narew oceniano hydromorfologicznie metodą River Habitat Survey (RHS). Cztery z nich były częściowo oddzielone tamą przez ponad 20 lat i ulegały wypłycaniu oraz zarastaniu. W latach 1990-2002 poddano je renaturalizacji. Badania wykazały, że zmiany w rzece i okolicy zachodziły wskutek oddziaływań antropogenicznych. Chociaż ekosystemy lotyczne składają się z naturalnych elementów środowiska, są one szczególnie podatne na antropopresję, ale zachowują zdolność regeneracji przez długi czas.


 

SKORUPIAKI I MIĘCZAKI UŻYTKOWE

*00034*          pl

Rak pręgowany. Topor, Jakub. - Wiad. Węd. 2013 nr 12 (774) s. 42,  il.

Opisano raki występujące w wodach polskich ze szczególnym uwzględnieniem raka pręgowatego (Orconectes limosus) pochodzącego z Ameryki Północnej. Rak ten dorasta do 10 cm długości, ma brunatne ubarwienie, ciemnoczerwone pasy na odwłoku i niewielkie szczypce. Preferuje zbiorniki z czystą i dobrze natlenioną wodą. Przedstawiono także sposoby połowów i przechowywania złowionych raków.


 

PRZETWÓRSTWO RYBNE

*00064*          pl

Potrzeba informacji o zawartości w produktach rybnych nie tylko polienowych kwasów z rodziny n-3, ale również kwasów długołańcuchowych. Kołakowska, Anna; Domiszewski, Zdzisław. -  Komun. Ryb. 2013 nr 5 (136) s. 19-21, bibliogr.

Przedstawiono nomenklaturę, budowę i rodzaje niezbędnych kwasów tłuszczowych (NNKT) i ich rolę w żywieniu człowieka. Podano przepisy regulujące stosowanie zdrowotnych oświadczeń żywieniowych dotyczących kwasów tłuszczowych omega-3 w odniesieniu do żywności.