Instytut Rybactwa Śródlądowego
im. STANISŁAWA
SAKOWICZA
EXPRESS INFORMACJA
NR 4/2014
(kwartalnik)
Opracowanie:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Opracowanie: mgr inż. Jadwiga Zdanow
Olsztyn 2014
REDAKCJA
Zespół redakcyjny:
mgr inż. Jadwiga Zdanowska
mgr inż. Henryk Chmielewski
inż. Jadwiga Cupiał
Kontakt:
Tel. (089) 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: din@infish.com.pl
© Copyright by
Instytut Rybactwa Śródlądowego
Olsztyn 2010
Wydawca:
Dział Wydawnictw
Instytutu Rybactwa Śródlądowego
10-719 Olsztyn, ul. Oczapowskiego 10
Tel. (089) 524 10 15, 524 01 71, fax (089) 524 05 05
E-mail: wydawnictwo@infish.com.pl
Część rekordów została
opracowana w Centralnej Bibliotece Rolniczej
w Warszawie oraz w innych ośrodkach naukowych.
Dziękujemy za ich udostępnienie.
*00067*
pl
Połów ryb
poza „swoim“ obwodem rybackim. Radecki, Wojciech. - Komun. Ryb. 2014 nr 4 (141) s.33-34
Na
podstawie ustawy o rybactwie śródlądowym prawnik dowodzi, że uprawniony do
rybactwa, który legalnie posiadanymi narzędziami lub urządzeniami poławia ryby
poza użytkowanym przez siebie obwodem rybackim, popełnia przestępstwo.
*00068*
pl
Konferencja
„Rozwój współpracy przedstawicieli sektora rybactwa śródlądowego
jako sposób wdrażania zasad zrównoważonego korzystania z zasobów
rybackich. Czerwiński, Tomasz. - Komun. Ryb. 2014 nr 4
(141) s.35-37, il.
Uczestnicy
konferencji, która się obyła w dn. 4-6 czerwca 2014 r. w Jastrzębiej
Górze, wysłuchali informacji na temat stanu jeziorowej produkcji rybackiej,
gospodarki rybackiej na zbiornikach zaporowych, gospodarki zarybieniowej,
gospodarowania zasobami węgorza europejskiego oraz zmian w ichtiofaunie
spowodowanych presją kormoranów. W konferencji udział brali specjaliści
z gospodarstw rybackich, pracownicy PZW, urzędnicy oraz naukowcy. Omówiono
też aktualne problemy rybactwa i wędkarstwa dotyczące prawnej ochrony
przyrody.
*00075*
pl
Początki
szkolnictwa rybackiego w Polsce. Andrzejewski, Tadeusz. - Prz. Ryb. 2014 nr 4 (136) s.32-35, il.
Prekursorami
szkolenia w zakresie rybactwa śródlądowego były od XII do XIX wieku cechy
rybackie, potem rolę tę przejęły Towarzystwa Rybackie.
Pierwsza publiczna Szkoła Rybacka w Polsce została otwarta 1 kwietnia 1939
roku w Sierakowie. Po 5 miesiącach z powodu wojny nauka została
przerwana, a reaktywacja nastąpiła dopiero w 1947 roku.
*00076*
pl
Prawo
pierwszeństwa w zawarciu umowy użytkowania obwodu rybackiego na dalszy
okres. Stróżyk-Kowalska, Anna. - Prz. Ryb. 2014 nr
4 (136) s.40-42, il.
Podano
podstawy prawne, tryb postępowania oraz przykłady zawierania umów użytkowania
obwodów rybackich. W artykule przedstawiono aktualne stanowisko RZGW Gdańsk
w sprawie umów w oczekiwaniu na ostateczny dokument przedłużania
dzierżawy przygotowany przez Ministerstwo Środowiska.
*00100*
pl
Wystąpienie
Prezesa Stowarzyszenia Producentów Ryb Łososiowatych Jacka Juchniewicza
w Sejmie w dniu 23.07.2014 na konferencji
„Oczekiwania rybactwa i wędkarstwa wobec nowej perspektywy finansowej“.
Juchniewicz, Jacek. - Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.24-27
Przedstawiciel
hodowców pstrągów w Polsce omówił stan i osiągnięcia polskiej
akwakultury. Zagrożeniem dla tej dobrze rozwijającej się gałęzi gospodarki
rybackiej jest sposób wdrażania Ramowej Dyrektywy Wodnej, która ma regulować
sposób korzystania ze środowiska oraz wysokość opłat za korzystanie z wód.
Prezes Jacek Juchniewicz przedstawił racjonalne argumenty świadczące
o roli akwakultury i jej znaczeniu.
*00104*
pl
Wielcy
polskiego rybactwa. Cz.1: Antoni Bazyli Wałecki ps. Nikodem, (14.06.1815 -
12.01.1897). Guziur, Janusz; Śliwiński, Jerzy; Ciszewski, Krzysztof. - Prz. Ryb.
2014 nr 5 (137) s.40-41, il. bibliogr.
Przedstawiono
przebieg nauki, pracy oraz działalności społecznej Antoniego Wałeckiego -
znawcy flory i fauny oraz twórcy podwalin polskiego rybactwa. Najważniejsze
publikacje A. Wałeckiego to: Materiały do fauny ichtiologicznej Polski (1863);
Systematyczny przegląd ryb krajowych (1864); Przyczynek do naszej flory
ichtiologicznej (o rybach z rodziny Gobiidae); Przyczynek do fauny
ichtiologicznej. Poza tymi rozprawami A. Wałecki opublikował wiele artykułów,
sprawozdań, informacji. Zajmował sie też edukacją młodzieży.
HYDROBIOLOGIA RYBACKA
*00006*
pl
Propozycje
kryteriów dla warunków tlenowych w ocenie stanu ekologicznego jezior.
Hutorowicz, Andrzej. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na
tle ich stanu w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2014 s.97-103, il. +bibliogr. 13 poz.
Omówiono
zasady oceny stanu ekologicznego jezior w oparciu o Ramową Dyrektywę
Wodną (RDW; EC2000) obowiązującą w Polsce od 2008 r. Zaproponowano określenie
kryterium tlenowego. Analizowano stężenie tlenu w wodzie hypolimnionu
i metalimnionu jezior ocenianych na podstawie ichtiofauny w stanie co najmniej dobrym i oddzielnie w stanie
gorszym niż dobry na tle zmienności przezroczystości wody w latach
1958-1969. Średnia zawartość tlenu w hypolimnionie była mniejsza lub równa 3,2 mgO2/l, zaś w metalimnionie zawartość tlenu wynosiła
poniżej 3,2 mg O2/l.
*00058*
en
Ecohydrological conditions in two catchments in the
Przedstawiono
wyniki badań hydrobiologicznych i hydrodynamicznych dwóch sąsiadujących
zlewni potoków Jaszcze i Jamne, zlokalizowanych w polskiej części
Karpat. Analizy właściwości abiotycznych i biotycznych wykazały, że oba
potoki są podobne, co potwierdza także polski indeks utworzony w oparciu
o bezkręgowce (BMWP-PL). Potoki różnią się warunkami przepływu, które
rzutują na ich status hydrobiologiczny. Poprawa zrównoważonego rozwoju zlewni
potoków jest ważna dla prac regulacyjnych. W świetle Ramowej Dyrektywy
Wodnej UE do końca 2015 r. ma zostać osiągnięty dobry status ekologiczny
wszystkich zbiorników wodnych.
*00059*
en
Seasonal changes and abundance of
rotifers in a shallow Manzalah lake (
Egipskie
jezioro Manzalah, leżące w delcie Nilu, jest przybrzeżnym zbiornikiem
eutroficznym, zasilanym w ostatnich 30 latach przez intesywnie użytkowaną
zlewnię rolniczą. Zidentyfikowano w nim 52 taksony wrotków (Rotifera), wśród
których najliczniej występowały: Brachionus angularis, B. plicatilis, Keratella
quadrata, Polyarthra vulgaris, Synchaeta oblonga. Maksymalne zagęszczenie
populacji stwierdzono zimą (średnio 490 osobników/litr). Udział wrotków wzrósł
z 18 gatunków stanowiących 24 proc. zooplanktonu w latach 1971-1973
do 52 gatunków stanowiących obecnie 85,1 proc.
zooplanktonu.
*00087*
en
Phases and interruptions in postglacial development of
humic lake margin (Lake
Badania
dotyczyły małego zbiornika Suchar Wielki znajdującego się w Wigierskim
Parku Narodowym. Jezioro charakteryzuje się występowaniem na swych obrzeżach
bagien, a jego powierzchnia jest pokryta roślinnością. Badania składu
biogenicznego osadów wykazały, że tysiące lat temu jezioro było otoczone
bagnami, o czym świadczą pozostałości roślin i stopień rozkładu
torfowisk oraz charakterystyka morfologiczna zlewni. Pod koniec ostatniego
zlodowacenia akumulacja osadów została przerwana, a stabilizacja warunków środowiska
nastąpiła we wczesnym holocenie.
*00088*
en
The structure and spatial heterogeneity
of zooplankton in small lake river Wel (
Określano
zmiany w strukturze potamoplanktonu spowodowane przez jeziora
w systemie przepływowym rzeki Wel, przepływającej przez 10 jezior. Badania
wykonano w latach 2007 i 2008 pod kątem oddziaływania warunków
hydrologicznych na zooplankton rzeczny oraz wpływu jezior na analizowane zespoły
organizmów. Zidentyfikowano 95 gatunków, a ich średnia liczebność wynosiła
1026 osobników/litr. Ilościowo i jakościowo dominowały wrotki (Rotifera),
a wśród skorupiaków - Copepoda. Jeziora wydają się być głównym źródłem
zooplanktonu w systemie przepływowym rzeki Wel. Jeziora zakłócają kontinuum
rzeki, ale ich oddziaływanie jest krótkotrwałe. Bogactwo gatunkowe zooplanktonu
rzeki Wel jest podobne do występującego w dużych rzekach.
*00089*
en
Changing the geometry of basins and
water resources of Lakes Gopło and Ostrowskie under the influence of
anthropopressure. Zmiany geometryczne
misy jeziornej i zasobów wodnych jezior Gopła i Ostrowskiego pod
wpływem antropopresji. Piasecki, Adam; Skowron, Rajmund. - Limnol.Rev. 2014
vol.14 nr 1 s.33-43, il. bibliogr.
Przedstawiono
zmiany morfometryczne jezior: Gopła i Ostrowskiego w centralnej
Polsce. Analizy uwzględniły wpływ zaburzeń w cyklu hydrologicznym występujące
od połowy XIX wieku. Na bazie dostępnych materiałów kartograficznych
i pomiarów terenowych utworzono modele cyfrowe badanych jezior uwzględniające:
powierzchnię jeziora, długość i maksymalną szerokość, długość linii
brzegowej, objętość, maksymalną i średnią głębokość, kształt misy
jeziornej. Wyniki wykazały znaczną redukcję zasobów wodnych tych jezior.
W Gople objętość wody zmniejszyła się o 23,3-32,5
proc., a w Jeziorze Ostrowskim o 21,3 proc. Inne parametry także
uległy zmianom, jak kształt misy, długość i szerokość jeziora oraz
maksymalna głębokość.
*00094*
pl
Metodyka
badania i oceny jakości osadów dennych zbiorników
wodnych. Tomczuk, Urszula; Dmitruk, Urszula; Jancewicz, Agnieszka. - Gaz
Woda 2014 t.88 nr 9 s.350-355, il. bibliogr. summ.
Omówiono
badania monitoringowe osadów dennych uwzględniające częstotliwość i sposób
pobierania prób, zakres prowadzonych badań, metody referencyjne i ocenę jakości osadów dennych zbiorników wodnych. W zależności
od stopnia zanieczyszczenia osadów, określono możliwości ich zagospodarowania
w nieruchomościach gruntowych, rolnictwie i leśnictwie oraz
w przemyśle.
AKWAKULTURA
*00056*
pl
[Piąty] V
Zjazd Sieci Centrów Akwakultury Europy Centralnej i Wschodniej (NACEE).
Kolman, Ryszard; Lirski, Andrzej; Adamek, Wojciech; Gecys, Valdas. - Komun.Ryb.
2014 nr 3 (140) s.37-40, il.
W dn.
19-21 maja 2014 r. w Vodnianach (Czechy) odbył się zjazd europejskich
centrów akwakultury oraz konferencja AQUAREDPOT pt. Innowacyjne technologie
chowu ryb w otwartych zbiornikach wodnych. Tematyka dotyczyła zastosowania
połączonych intensywnych i ekstensywnych metod chowu ryb, roli prac selekcyjnych
i karmienia ryb w zwiększaniu produktywności zbiorników oraz chowu
raków i ryb w systemach recyrkulacyjnych. Zwiedzano obiekty doświadczalne
i laboratoria Wydziału Rybactwa i Ochrony Wód Uniwersytetu
w Czeskich Buziejowicach.
*00064*
pl
Formowanie
i racjonalna eksploatacja kawiorowych stad samiczych ryb jesiotrowatych.
Kolman, Ryszard. - Komun.Ryb. 2014 nr 4 (141)
s.24-29, il. bibliogr.
Przedstawiono
rozwój akwakultury ryb jesiotrowatych w Europie i na świecie począwszy
od lat 80-tych XX wieku. Omówiono uwarunkowania i zabiegi hodowlane przy
formowaniu i chowie stad samiczych ryb jesiotrowatych, w tym przyżyciową
diagnostykę płci z zastosowaniem ultrasonografii. Podano metody
pozyskiwania ikry na kawior; tradycyjna (po uprzednim uśmierceniu samicy) oraz
przyżyciowa, po doprowadzeniu procesu dojrzewania do końcowej fazy.
RYBACKIE ZAGOSPODAROWANIE WÓD
*00069*
pl
Bawoły wodne
w rekultywacji stawów ziemnych. Cz.1. Harabasz, Jerzy S. - Prz.Ryb. 2014 nr 4 (136) s.9-12, il.
Omówiono
warunki hodowli, biologię i wymagania pokarmowe udomowionych bawołów
wodnych. Przedstawiono propozycję zwalczania trzciny pospolitej
w ugorowanych stawach ziemnych przy udziale bawołów. Podano technikę,
organizację wypasu oraz koszty.
*00070*
pl
Czy wapnować
czy nie wapnować stawy karpiowe?. Lirski, Andrzej. - Prz.
Ryb. 2014 nr 4 (136) s.13-15, il.
Przedstawiono
cele wapnowania, charakterystykę środków stosowanych do wapnowania, dawkowanie
wapna przy nawożeniu i przy dezynfekcji stawów oraz omówiono wpływ odczynu
wody na toksyczność amoniaku. Stosowanie wapna jest celowe, ale wymaga znajomości
skomplikowanych procesów przebiegających w stawach.
BIOLOGIA RYB
*00066*
pl
Geophagus sp.
„orange head Tapajos“ - enigmatyczny endemit z Brazylii. Duda, Arkadiusz.
- Komun.Ryb. 2014 nr 4 (141) s.31-33, il.
bibliogr.
Podano
taksonomię, fizjologię i zasięg występowania w warunkach naturalnych
ryby zwanej ziemiojadem. Omówiono warunki chowu tej ryby w akwarium:
parametry wody, odżywianie i rozmnażanie. W naturze ziemiojady odżywiają
się bentosem i detrytusem, a często też fragmentami roślin. Po tarle
para wspólnie pilnuje ikry i jest bardzo agresywna. Po wykluciu wylęg jest
natychmiast pobierany do pyska przez jednego
z rodziców, gdzie przebywa do czasu, gdy zacznie samodzielnie pływać
i pobierać pokarm.
*00106*
pl
MesoHABSIM
symulacyjny model siedlisk ichtiofauny rzecznej, uwzględniający ochronę jej
zasobów oraz potrzeby gospodarki rybackiej. Parasiewicz, Piotr; Adamczyk, Mikołaj.
- Komun.Ryb. 2014 nr 5 (142) s.5-10, il.
bibliogr. summ.
Przedstawiono
założenia i rozwój metody MesoHABSIM (Mesohabitat Simulation System) służącej
do badań biologicznych reakcji na zmiany środowiska. System ten rozwinięto
i przetestowano w latach 2000-2010 w USA. Model sprawdził się jako narzędzie oceny i ochrony warunków
siedliskowych ryb z jednoczesnym wskazaniem przyczyn i skutków
negatywnego oddziaływania zlewni rzeki. Opisano wstępne testowanie modelu
MesoHABSIM na rzece Wisłoce do celów rewitalizacji.
HODOWLA RYB
*00001*
pl
Wielkość
i charakterystyka jeziorowej produkcji rybackiej w 2013 roku. Wołos,
Arkadiusz; Draszkiewicz-Mioduszewska, Hanna; Mickiewicz, Maciej. W: Zrównoważone
korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu w 2013 roku. Pod
red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014
s.9-20, il. +bibliogr. 1 poz.
Na
podstawie ankiet pochodzących z 112 gospodarstw użytkujących jeziora
w regionach: Mazury, Pomorze, Wielkopolska, analizowano produkcję rybacką
w 2013 roku. Podano wielkość odłowów ryb towarowych w podziale na
sortymenty (sielawa, sieja, węgorz, sandacz, szczupak, lin, okoń, karaś, płoć),
wydajność i liczbę zatrudnionych. W roku 2013 w porównaniu do
lat poprzednich zanotowano wzrost wydajności do 8,19 kg/ha.
Na wzrost ten wpłynęło zwiększenie produkcji leszcza, płoci, okonia
i szczupaka. Odłowy węgorza wynosiły ok. 91 ton, co oznacza stabilizację
w ostatnich 3 latach.
@E = *00002*
pl
Charakterystyka
jeziorowej gospodarki zarybieniowej prowadzonej w 2013 roku. Mickiewicz,
Maciej. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu
w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014 s.21-37, il. +bibliogr. 6 poz.
Przedstawiono
wielkość zarybień jezior węgorzem, sielawą, sieją, szczupakiem, sandaczem,
sumem, linem, karasiem, karpiem i pozostałymi gatunkami w podziale na
sortymenty w 2013 roku. Zastosowano też podział na regiony: Mazury,
Wielkopolska, Pomorze. Dane z 2013 roku porównano z danymi uzyskanymi
w 2012 roku. Podano wielkość powierzchni zarybianych jezior oraz wartość
i strukturę gatunkową zarybień. Łączna wartość zarybień dokonanych
w 2013 roku przez 112 gospodarstw użytkujących
*00004*
pl
Stan gospodarki
rybackiej prowadzonej w zbiornikach zaporowych w 2013 roku. Czerwiński,
Tomasz. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu
w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014 s.51-60, il. +bibliogr. 1 poz.
Analizowano
gospodarkę rybacko-wędkarską prowadzoną w 2013 roku na 94 zbiornikach
zaporowych o łącznej powierzchni
*00009*
pl
Oddziaływanie
ponadregionalne przegrodzenia Wisły na populacje dwuśrodowiskowych ryb wędrownych.
Wiśniewolski, Wiesław. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na
tle ich stanu w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa.
Olsztyn: Wydaw.IRS 2014 s.121-131, il. +bibliogr. 15 poz.
Scharakteryzowano
biologię i znaczenie gatunków ryb zasiedlających Wisłę, jedną
z nielicznych rzek europejskich, która na przeważającej długości swego
biegu zachowała charakter naturalny. Omówiono negatywny wpływ przegradzania Wisły
na
*00015*
pl
Możliwości
i metody zwiększania przeżywalności materiału zarybieniowego. Demska-Zakęś,
Krystyna; Różyński, Maciej; Zakęś, Zdzisław. W: Wylęgarnictwo organizmów
wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława
Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014 s.11-25, il. +bibliogr. 58 poz.
Przedstawiono
metody i efekty uczenia ryb hodowlanych zachowań antydrapieżniczych
i żywieniowych poprzez obserwacje oraz interakcje socjalne. Omówiono
efekty zastosowania immunostymulatorów u różnych gatunków ryb oraz wpływ
metody i techniki zarybień na ich efektywność.
*00016*
pl
Ciereszko,
Andrzej. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw. IRS 2014, s.27-40, il. +bibliogr. 46 poz.
Przedstawiono
pozytywne i negatywne aspekty działalności wylęgarniczej, naukowe podstawy
badań nad działalnością wylęgarni oraz czynniki wpływające na organizmy ryb na
terenie wylęgarni. Omówiono przystosowanie ryb pochodzących z zarybień do środowiska
naturalnego oraz ich interakcje z populacjami dzikimi. Podano problematykę
do uwzględnienia w formułowaniu przyszłych programów zarybieniowych.
*00017*
pl
Ranking
znaczenia najważniejszych gatunków ryb w jeziorowej gospodarce
zarybieniowej. Mickiewicz, Maciej. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych
a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia,
Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014
s.41-50, il. +bibliogr. 19 poz.
Na
podstawie danych ankietowych z lat 2001-2007 badano intensywność
jeziorowej gospodarki zarybieniowej poszczególnymi gatunkami ryb po
transformacji własnościowej w rybactwie. Analizowano ilości wprowadzonego
materiału zarybieniowego oraz wartość materiału zarybieniowego. Obliczono współczynniki
efektywności ekonomicznej zarybień. Najpopularniejszym w 2013 roku
gatunkiem w gospodarce zarybieniowej był szczupak, następnie lin, węgorz,
sandacz, a średnio popularne były sielawa i karp, do mało popularnych
zaliczono karasia, suma i sieję.
*00026*
pl
Praktyczne
aspekty znakowania ryb alizaryną Red S. Kozłowski, Krzysztof; Kozłowski, Jacek;
Stańczak, Katarzyna; Teodorowicz, Mariusz. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych
a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia,
Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014
s.157-161, il. +bibliogr. 10 poz.
Opisano
metodę znakowania ryb fluorochromem - alizaryną Red S w rękawach foliowych
przeznaczoncych do transportu ryb. Doświadczenie przeprowadzono na wylęgu pstrąga
potokowego w trzech wariantach o różnym stężeniu alizaryny. We
wszystkich wariantach nie stwierdzono śmiertelności ryb, znaczki były widoczne,
a ich jakość była zbliżona. Znakowanie wylęgu
w rękawach podczas transportu z przeznaczeniem do zarybiania daje
korzyści czasowe i finansowe. Jest efektywniejsze niż znakowanie
prowadzone w basenach.
*00028*
pl
Znakowanie
znaczkami PIT juwenalnego jesiotra syberyjskiego (Acipenser baerii) - wpływ
miejsca implantacji znaczka na wskaźniki hodowlane i retencję znaczków.
Król, Jarosław; Kozłowski, Mateusz; Łakomiak, Szymon; Hliwa, Piotr. W:
Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw. IRS 2014, s.175-184, il. +bibliogr. 18 poz.
Badano
efektywność doboru miejsca implantacji zintegrowanego transpondera (znaczka
PIT) wprowadzonego domięśniowo (mięsień grzbietowy, mięsień pod podstawą
czaszki lub mięsień woreczka skrzelowego) oraz określenie wpływu miejsca
umieszczenia znaczka na przeżywalność i wybrane wskaźniki hodowlane
juwenalnego jesiotra syberyjskiego. Nie zaobserwowano istotnego wpływu samego
znakowania jak i miejsca implantacji znaczka na przeżywalność jesiotra,
która pod koniec 28-dniowego podchowu wynosiła 100 proc. Znakowanie narybku
jesiotra o rozmiarach powyżej
*00045*
pl
Jak korzystać
ze środowiska, by hodować ryby w zrównoważony sposób?. Szczepański,
Zbigniew. - Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 3 (99)
s.42-43, il.
W dniach
29-31 maja 2014 r. we Wrocławiu odbyło się szkolenie pt.: Zrównoważone
korzystanie z zasobów środowiskowych w rybactwie" dla
przedstawicieli branży rybackiej i członków lokalnych grup rybackich.
Przedstawiono referaty dotyczące: zarządzania rybołówstwem; działalności
produkcyjnej na obszarach Natura 2000; różnorodnych źródeł energii odnawialnej;
pozaprodukcyjnych walorów stawów karpiowych; realizacji projektów ze środków
Osi IV. Wyświetlono film „Karp pozytywnie wpływa na stawy“ i omówiono
realizację projektów promocyjnych karpia.
*00053*
pl
Ekologiczna
hodowla ryb w Polsce i na świecie. Łuszczek-Trojnar, Ewa. -
Komun.Ryb. 2014 nr 3 (140) s.29-32, il. bibliogr.
Podano
definicję i zasady akwakultury ekologicznej, jej historię i rozwój
w Europie oraz porównano z akwakulturą konwencjonalną. Przedstawiono
hodowle ekologiczne w Polsce: hodowlę pstrąga w Krępnie i hodowlę
karpia w stacji rybackiej Łąki Jaktorowskie należącej do SGGW.
*00055*
pl
Konferencja
naukowa pt. „Aktualny stan i ochrona naturalnych populacji ryb
jesiotrowatych zagrożonych wyginięciem“. Kolman, Ryszard; Trojanowska,
Magdalena; Duda, Arkadiusz; Wiszniewski, Grzegorz. - Komun. Ryb. 2014 nr 3 (140) s.35-37, il.
W dn.
8-11 kwietnia 2014 r. w Ogonkach k. Giżycka hodowcy, naukowcy i urzędnicy
z Polski, Ukrainy, Rosji, Litwy, Łotwy i Białorusi wysłuchali
referatów na temat restytucji jesiotra ostronosego w basenie Morza Bałtyckiego.
Omówiono też stan populacji ryb jesiotrowatych w basenach Morza
Azowskiego, Czarnego i Kaspijskiego oraz tematykę dotyczącą chowu
i zachowań jesiotra ostronosego. Poruszono też tematykę
genetyczno-biologiczną oraz zapoznano się z bazą technologiczną
i badaniami prowadzonymi w Zakładzie Ryb Jeiotrowatych IRS (zakładzie
Instytutu Rybactwa Śródlądowego) w Pieczarkach.
*00063*
pl
Aktualny stan
prac nad restytucją bałtyckiej populacji jesiotra ostronosego Acipenser
oxyrinchus Mitchill w Polsce. Kolman, Ryszard; Kapusta, Andrzej;
Szczepkowski, Mirosław; Duda, Arkadiusz; Wiszniewski, Grzegorz;
Zdanowski, Bogusław. - Komun. Ryb. 2014 nr 4 (141)
s.20-24, il. bibliogr.
Przedstawiono
prace nad wychowem materiału zarybieniowego oraz selektów i tarlaków
jesiotra bałtyckiego. Opisano przebieg eksperymentalnych, pilotażowych zarybień
w dorzeczach Odry i Wisły. Do końca 2013 roku do polskich rzek
wpuszczono ponad 760 tys. sztuk różnego rodzaju materiału zarybieniowego
jesiotra. Przy wykorzystaniu telemetrii obserwowano zachowania narybku
w warunkach naturalnych oraz trasy migracji narybku do morza.
*00071*
pl
Kalendarz
hodowcy stawowego. Guziur, Janusz. - Prz.Ryb. 2014 nr
4 (136) s.16-17, il.
W lipcu
są kończone odłowy przesadek I oraz prowadzona jest uprawa
i dezynfekcja przesadek, próbne odłowy ryb, połowy rozrzedzające
w stawach towarowych, żywienie ryb i nawożenie stawów.
W sierpniu kontynuowane jest żywienie ryb, połowy rozrzedzające
i pielęgnowanie środowiska stawowego. Kończy się nawożenie mineralne
stawów.
*00072*
pl
Kalendarz dla
rybaków jeziorowych. Czarkowski, Tomasz K. - Prz.Ryb. 2014 nr 4 (136) s.18-19, il.
W lipcu
i sierpniu kończy się okres zarybieniowo-podchowowy, prowadzone są
komercyjne połowy ryb karpiowatych, sielawy i węgorza. Zwiększona jest
sprzedaż pozwoleń na amatorski połów ryb oraz obsługa klientów w sklepach
rybnych i smażalniach. Wynajmowany jest sprzęt pływający. W tym
okresie zabrania się łowić jesiotra ostronosego, węgorza i brzanę karpacką.
*00079*
pl
Dobra
Praktyka Produkcyjna (GMP), także dla rybactwa stawowego. Guziur, Janusz.
- Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 4 (100) s.46-47
Przedstawiono
znaczenie, zasady i rolę jaką odgrywa Dobra
Praktyka Produkcyjna (GMP) w uzyskaniu zamierzonych efektów w różnych
dziedzinach działalności gospodarczej. Na wersję roboczą GMP
w gospodarstwach stawowych składa się siedem głównych grup tematycznych:
technologia produkcji, dobrostan ryb, gospodarowanie wodą, zdrowie ryb, ochrona
środowiska, bezpieczeństwo żywności, słowniczek pojęć i terminów. Obecnie
trwa konsultacja środowisk rybackich nad treścią Kodeksu Dobrej Praktyki
Rybackiej.
*00096*
pl
Kalendarz
hodowcy stawowego. Wrzesień. Październik. Guziur, Janusz. - Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.13-15, il.
We wrześniu
w gospodarstwie stawowym należy zakończyć żywienie ryb i prace pielęgnacyjne
na stawach oraz przygotować sprzęt i plan odłowu ryb. W październiku
są prowadzone odłowy ryb. Prace przy odłowach składają się z następujących
czynności: prace przygotowawcze, dezynfekcja urządzeń i sprzętu, ważenie
i odpijanie ryb, sporządzanie protokołów odłowów.
*00097*
pl
Kalendarz dla
rybaków jeziorowych. Czarkowski, Tomasz K. - Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.16-17, il.
We wrześniu
i październiku w gospodarstwie jeziorowym wykonuje się komercyjne połowy
ryb drapieżnych i karpiowatych sprzętem pułapkowym, stawnym i ciągnionym
oraz połowy węgorza sprzętem pułapkowym i haczykowym. Dokonuje się przeglądu
sprzętu i obiegów wylęgarniczych, aby były gotowe do późnojesiennej akcji
tarłowej. Prowadzona jest sprzedaż ryb.
*00098*
pl
Zastosowanie
technologii mikroorganizmów na karpiowych stawach hodowlanych. Sitarek, Marcin.
- Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.18-19, il.
Mikroorganizmy
można stosować w stawach hodowlanych jako dodatek
do pokarmu dla ryb oraz jako metodę oczyszczania środowiska wodnego. Technologię
tę wdrożono w obiekcie stawowym Zacisze w woj. świętokrzyskim. Użycie
probiotyku w dawce 3-
*00108*
pl
Chów selektów
jesiotra ostronosego Acipenser oxyrinchus w stawach i basenach przepływowych.
Kolman, Ryszard; Raczkowska, Barbara; Mierzejewski, Arkadiusz. - Komun.Ryb.
2014 nr 5 (142) s.16-17, il. bibliogr.
Selekty
jesiotra ostronosego podchowywano w latach 2005-2013 w Gospodarstwie
Rybackim Kuźniczka położonym w dorzeczu Drawy w przepływowym stawie
ziemnym typu pstrągowego. Badano tempo wzrostu masy średniej oraz wartość współczynnika
kondycji ryb. Masa ciała wzrosła z 5,1 kg
w roku 2005 do ponad
*00109*
pl
Przegląd
metod znakowania stosowanych w badaniach ichtiologicznych. Kowalska,
Agata; Kapusta, Andrzej; Szczepkowski, Mirosław; Zakęś, Zdzisław. - Komun. Ryb.
2014 nr 5 (142) s.18-30, il. bibliogr.
Wyróżniono
trzy kategorie metod znakowania ryb z uwzględnieniem ich wad i zalet
oraz celowości stosowania. Są to następujące metody: biologiczne (naturalne),
chemiczne (iniekcja, immersja, tatuowanie), fizyczne (znamiona/nacięcia lub
umieszczenie znaczka na ciele ryb lub w rybie). Do znaczków fizycznych
zewnętrznych należą: nacięcia, wypalanie, znaczki przylegające do ciała, dyski
Petersena, przewody winylowe, implanty z plastiku. Znaczki fizyczne wewnętrzne
to: znaczki w otolitach, podskórne, molekularne, PIT (zintegrowane
transpondery pasywne), CWT (kodowane znaczki z drutu), elektroniczne,
echosondy, sygnalizatory akustyczne. Zarybienia realizowane w oparciu
o znakowany materiał zarybieniowy są efektywniejsze.
ROZRÓD RYB
*00036*
pl
Wpływ
wybranych płynów aktywujących na ruchliwość plemników jesiotra syberyjskiego
(Acipenser baerii) i sterleta (Acipenser ruthenus) po kriokonserwacji
nasienia wyznaczonych za pomocą systemu CASA. Sieczyński, Piotr; Cejko, Beata
I.; Grygoruk, Cezary. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.247-255, il.
+bibliogr. 27 poz.
Omówiono
wartości parametrów ruchu plemników po kriokonserwacji mlecza jesiotra
syberyjskiego i sterleta wyznaczonych za pomocą systemu CASA w trzech
płynach aktywujących oznaczoncyh symbolami: J, T, W. Płyny te charakteryzowały
się odmiennymi składnikami, różnym pH oraz różniły się osmolalnością.
W badanych płynach aktywujących u jesiotra syberyjskiego odsetek
plemników ruchliwych wyniósł 22-27 proc., a u sterleta 25-31 proc. Zaobserwowano
wyższe wartości prędkości krzywoliniowej (VCL) i prostoliniowej plemników
(VSL) oraz prędkości średnie (VAP) po aktywacji płynami J i T
w porównaniu z wodą.
*00044*
pl
Wpływ
koagulantów stosowanych w rekultywacji jezior na rozwój zarodkowy ryb.
Bonisławska, Nałgorzata; Tański, Adam; Nędzarek, Arkadiusz; Tórz, Agnieszka;
Formicki, Krzysztof. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014 s.323-332,
il. +bibliogr. 37 poz.
Opisano
metody rekultywacji jezior przy użyciu koagulantów żelazowych typu PIX
i glinowych typu PAX oraz preparatu PhosLock (zmodyfikowanej gliny powstałej
na bazie mieszanimy bentonitu i lantanu), a także ich wpływ na
organizmy żywe. W 2012 i 2013 r. przeprowadzono badania z użyciem
koagulantów PIX 113 i PAX 18, których stężenia 6,25 i 50,0
mg/l, wykazały niekorzystny wpływ na rozwijającą się ikrę szczupaka. Wykazano, że
koagulanty nie powinny być stosowane od początku rozwoju zarodkowego aż do
momentu zaoczkowania ikry. W celu uniknięcia zwiększonych strat podczas
rozwoju zarodkowego należy opóźnić termin podawania koagulantów w stosunku
do terminu tarła.
*00111*
pl
Konferencja
„WYLĘGARNIA 2014", 4-5 września 2014, Serwy k. Augustowa. Zakęś, Zdzisław.
- Komun.Ryb. 2014 nr 5 (142) s.33-36, il.
W konferencji
zorganizowanej ze środków Unii Europejskiej udział wzięli przedstawiciele
praktyki rybackiej, organizacji wędkarskich, administracji państwowej i jednostek
naukowych. Podczas 3 sesji referatowych przedstawiono 20 doniesień, a sesję
plakatową reprezentowało 25 posterów. Tematyka obejmowała problematykę zarybień,
znakowania ryb, rozrodu, podchowu oraz badań genetycznych.
ŻYWIENIE I ODŻYWIANIE SIĘ RYB
*00065*
pl
Pasze
sztuczne w żywieniu ryb. Cz.7: Żywienie larw ryb. Poczyczyński, Paweł;
Woźniak, Małgorzata; Kozłowski, Jacek. - Komun. Ryb. 2014 nr 4 (141) s.29-31, bibliogr.
Omówiono
fazy rozwoju larwalnego ryb oraz podział larw na trzy podstawowe grupy pod względem
fizjologii trawienia. Podano komponenty stosowane do przygotowywania pasz
startowych dla różnych gatunków ryb. W podchowie larw na paszach
sztucznych istotny jest dobór odpowiedniej dla gatunku temperatury wody.
Zooplankton jest bardziej skutecznie trawiony we wszystkich temperaturach,
natomiast pasze sztuczne należy podawać w temperaturach optymalnych dla
danego gatunku ryb.
*00085*
en
Does diet overlap among larval and 0+ fish species
decrease with ontogenetic development?. Czy pokrywanie się
diety larw ryb i ryb w wieku 0+ może opóźnić rozwój ontogenetyczny?. Bogacka-Kapusta, Elżbieta;
Kapusta, Andrzej. - Arch.Pol.Fish. 2014 vol.22 fasc.3
s.221-228, il. bibliogr.
Określano
stopień pokrywania się diety w odżywianiu się wczesnych stadiów
rozwojowych płoci (Rutilus rutilus), okonia (Perca fluviatilis), uklei
(Alburnus alburnus) i słonecznicy (Leucaspius delineatus). Sprawdzano dwie
hipotezy: czy larwy ryb o tych samych rozmiarach konsumują podobny pokarm;
czy mniejsze ryby konkurują z większymi o te same ofiary. Wyniki
analiz dostarczają odpowiedzi na pytanie, czy pokrywanie się diety juwenalnych
stadiów ryb ma związek z rozwojem ontogenetycznym. Badania wykonano
w latach 2001-2002 w dwu płytkich, polimiktycznych, eutroficznych
jeziorach (Dołgie Wielkie i Gosławskie). Ustalono, że pokarm wczesnych
stadiów rozwojowych ryb różnych gatunków o tych samych rozmiarach różni się.
CHOROBY RYB
*00043*
pl
Możliwości
wykorzystania szczepień w kontrolowanych podchowach ryb. Terech-Majewska,
Elżbieta; Grudniewska, Joanna; Szczepkowski, Mirosław; Szczepkowska, Bożena;
Bernad, Alina; Siwicki, Andrzej K. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława
Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014, s.315-321, il. +bibliogr. 15 poz.
Omówiono
problemy zdrowotne ryb hodowlanych w Polsce w szczególności wywoływane
przez choroby zakaźne. Scharakteryzowano znaczenie immunoprofilaktyki
w ochronie zdrowia ryb jako najskuteczniejszego środka
przeciwdziałania i kontroli chorób bakteryjnych w kontrolowanych
podchowach ryb. Opiano wykorzystanie autoszczepionek w immersji
jako metody zapewnienia kompletnej ochrony zdrowia ryb.
*00073*
pl
Choroby
wirusowe u węgorzy w aspekcie polityki zarybieniowej. Kempter,
Jolanta; Nguyen, Thuc T. - Prz.Ryb. 2014 nr 4 (136)
s.20-21, il. bibliogr.
Przedstawiono
trzy jednostki chorobowe o podłożu wirusowym, które są patogenne dla węgorzy:
Eel Virus European (EVE), Anguillid herpesvirus 1 (AngHV1) oraz Eel virus
american (EVA) lub Eel virus european X (EVEX). Omówiono pochodzenie wirusów,
objawy kliniczne i patogenność dla węgorzy.
*00099*
pl
Walory stawów
w świetle zagrożeń epizootycznych wynikających z bytowania w nich
dzikich zwierząt. Niemczuk, Wiktor. - Prz.Ryb. 2014 nr
5 (137) s.20-23, il.
Do walorów
stawów rybnych zaliczamy: produkcję ryb, retencję wody, poprawę
jakości zrzucanej wody, różnorodność gatunkową i zalety
estetyczno-kulturalne. Bytujące na stawach różne gatunki zwierząt mogą być uciążliwe
dla rybaków oraz obciążają biologicznie zbiornik wodny. Zalicza się do nich
liczne gatunki ptaków (kormorany, mewy), populacje wydr, norek i piżmaków.
Zwierzęta te przenoszą choroby infekcyjne, w tym koi herpes wirusy,
a także choroby pasożytnicze wywoływane przez nicienie i tasiemce.
W celu zapobieżenia chorobom ryb stosuje się działania profilaktyczne
(dezynfekcja sprzętu, środków transportu i dna stawu).
*00103*
pl
Konsumpcja
ryb, a bezpieczeństwo dla zdrowia ludzi. Niemczuk, Wiktor. - Prz.Ryb. 2014
nr 5 (137) s.33-35, il. bibliogr.
Omówiono
zagrożenia występujące po spożyciu ryb morskich, stanowiących 3/4 całkowitego
spożycia ryb w Polsce. Najczęstszym zagrożeniem są nicienie
z rodzajów Anisakis i Phocanema, których larwy bytują u łososi,
dorszy, śledzi, tuńczyków, makreli, sardynek,morszczuków
i soli. Spożycie ryb zarażonych larwami pasożytów powoduje alergie. Objawy
uczulenia występują też po zjedzeniu ryb karmionych mączkami zawierającymi
antygeny nicieni. Konsumpcja ryb słodkowodnych (np. karpia) produkowanych
w warunkach naturalnych jest bezpieczna.
*00107*
pl
Zastosowanie
bakteriofagów w ukierunkowanej terapii chorób bakteryjnych ryb - badania
doświadczalne. Siwicki, Andrzej K.; Dastych, Jarosław; Wójcik, Ewelina;
Schulz, Patrycja; Kaczorek, Edyta; Kazuń, Krzysztof; Kazuń, Barbara; Lepa,
Agnieszka; Terech-Majewska, Elżbieta. - Komun.Ryb. 2014 nr 5 (142) s.11-15, il. bibliogr. summ.
Przedstawiono
wstępne wyniki badań nad efektem działania wyselekcjonowanych bakteriofagów
w ograniczeniu śnięć, powodowanych przez patogenne bakterie z gatunku
Aeromonas hydrophila u pstrąga tęczowego. Badano wpływ zróżnicowanych stężeń
preparatu Bafador-1 podawanego w immersji lub iniekcji. Wykazano, że ten
preparat jest dobrze tolerowany przez organizm ryby i w znaczący sposób
zmniejsza śnięcia ryb po zakażeniu eksperymentalnym. Najniższy odsetek śnięć
obserwowano u ryb, które otrzymały preparat 12 godzin po zakażeniu.
RYBY KARPIOWATE
*00033*
pl
Pozasezonowy,
wiosenno-letni rozród karpia (Cyprinus carpio). Brzuska, Elżbieta. W: Wylęgarnictwo
organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red.
Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw. IRS
2014
s.217-224, il. +bibliogr. 18 poz.
Omówiono
wyniki rozrodu karpia przeprowadzonego w warunkach kontrolowanych
w okresie wczesnej i późnej wiosny oraz w okresie letnim. Po
stymulacji dojrzewania oocytów i owulacji niskimi dawkami homogenatu karpiowej
przysadki mózgowej (CPH), uzyskano prawidłowo rozwijający się wylęg.
Scharakteryzowano wartości poszczególnych cech w badanych grupach.
Uzyskane wyniki wskazują, że zarówno wczesną, jak i późną wiosną,
a także latem można przeprowadzać udany rozród karpia. CPH używany do
stymulacji owulacji u ryb jest obecnie częściej zastępowany łatwo dostępnymi
analogami GnRH.
*00034*
pl
Wyznaczniki biochemiczne jakości nasienia i ich związek
z ruchliwością plemników na przykładzie karpia (Cyprinus carpio).
Cejko, Beata I.; Judycka, Sylwia; Sarosiek, Beata; Dryl, Katarzyna;
Kowalski, Radosław K. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014 s.225-235, il. +bibliogr. 28 poz.
Analizowano
wpływ ilościowych, jakościowych i biochemicznych wyznaczników plazmy
nasienia karpia na ruchliwość plemników wyznaczoną w oparciu o system
CASA u ryb stymulowanych i nie stymulowanych
hormonalnie (grupa kontrolna). Do stymulacji samców karpia użyto roztworu fizjologicznego
i Ovopelu. W grupie poddanej stymulacji Ovopelem nasienie oddało 90
proc. samców, natomiast w grupie kontrolnej pozyskano nasienie tylko od 40
proc. samców. Omówiono poszczególne wartości wyznaczników plazmy nasienia
karpia. Odsetek plemników ruchliwych kształtował się na poziomie 77-91 proc.,
plemników o ruchu progresywnym 42-46 proc., a prędkość krzywoliniowa
plemników wynosiła 235-267 mikrom/s.
*00046*
pl
Mewy promują
karpie, czyli: karp pozytywnie wpływa na stawy. - Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 3 (99) s.48, il.
Opisano pięć
elementów nowej kampanii promocyjnej karpi, realizowanej we współpracy
z Towarzystwem Promocji Ryb „Pan Karp“ przez Gospodarstwo Rybackie
w Górkach (województwo świętokrzyskie). Jedną z innowacyjnych form
tego progamu edukacyjnego jest utworzenie profilu społecznościowego na
facebooku pod nazwą „Wesołe Karpie“. Odwiedzający tę stronę będą mieli okazję
poznać pracę rybaka oraz zapoznać się z bogactwem przyrody na stawach
karpiowych.
INNE KARPIOWATE
*00021*
pl
Technologia
produkcji materiału zarybieniowego certy (Vimba vimba) w ośrodku
zarybieniowym Polskiego Związku Wędkarskiego w Goleniowie. Pender, Rafał;
Tański, Rafał; Potkański, Łukasz; Klupś, Marcin; Gronek, Marcin; Pilch,
Emilian. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.79-88, il. +bibliogr. 25 poz.
Omówiono
prace prowadzone w latach 2009-2013 podczas rozrodu i produkcji
materiału zarybieniowego certy począwszy od odłowów tarlaków, poprzez sztuczne
tarło, inkubację i podchów w wylęgarni, podchów w stawach
ziemnych, a skończywszy na zarybianiu. W latach 2004-2012 w Ośrodku
Zarybieniowym PZW Goleniów wyhodowano materiał zarybieniowy w postaci wylęgu
żerującego, narybku letniego, jesiennego i wiosennego o łącznej
liczbie 2 851 822 osobników, które wpuszczono do rzeki Regi.
*00022*
pl
Ocena zmienności
genetycznej narybku certy (Vimba vimba) użytego do zarybień dorzecza Wisłoki.
Panagiotopoulou, Hanna; Popovic, Danijela; Kleszcz, Sebastian; Stankovic, Anna.
W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014 s.89-101, il.
+bibliogr. 38 poz.
Przedstawiono
prace dotyczące analizy polimorfizmu i dystansu genetycznego zestawu 19
loci mikrosatelitarnych (msDNA) narybku certy. Scharakteryzowano kondycję
genetyczną tarlaków oraz narybku, badając efektywną wielkość populacji oraz
efekt wąskiego gardła. Badana grupa osobników certy charakteryzowała się średnim
poziomem polimorfizmu genetycznego, który był niższy u narybku
w stosunku do populacji źródłowej.
*00025*
pl
Znakowanie
larw lina (Tinca tinca) alizaryną Red S drogą suplementacji żywego pokarmu. Stańczak,
Katarzyna; Krejszeff, Słąwomir; Mierzejewska, Katarzyna; Wiszniewska,
Katarzyna; Kucharczyk, Dariusz; Woźniak, Małgorzata; Hliwa, Piotr. W:
Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.149-156, il. +bibliogr. 23 poz.
Grupy doświadczalne
larw lina karmiono w akwariach w systemie recyrkulacyjnym naupliusami
solowca znakowanymi alizaryną Red S (ARS). Po zakończeniu podchowu
wypreparowano z ryb otolity i pod mikroskopem obserwowano znaczki (świecące
prążki). Znaczki były tym bardziej widoczne i kontrastujące im dłuższy był
czas aplikacji pokarmu znakowanego, zaś śmiertelność larw wyniosła w różnych
wariantach od 3 do 6 proc. obsady. Znakowanie ryb jest jedyną metodą
obiektywnej oceny skuteczności zarybień wód.
*00030*
pl
Wybrane
aspekty rozrodu i podchowu ciosy (Pelecus cultratus). Kujawa, Roman.
W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014
s.189-199, il. +bibliogr. 21 poz.
Opisano
kontrolowany rozród ciosy pochodzącej z wód Zalewu Wiślanego.
Przedstawiono wpływ zasolenia wody na inkubację ikry ciosy oraz wpływ
temperatury wody i pokarmu na wzrost i przeżywalność larw. Najlepszym
stymulatorem owulacji ciosy okazał się Ovopel. Najkorzystniejsze wyniki
inkubacji ikry i wzrost larw uzyskano w wodzie o zasoleniu 3
ppt, a najwyższą średnią masę jednostkową (374,2 mg)
przy temperaturze
*00031*
pl
Rozród
i podchów śliza (Barbatula barbatula) w warunkach kontrolowanych.
Kujawa, Roman. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod.
red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.201-207, il. +bibliogr. 18 poz.
Scharakteryzowano
morfologię i wymagania środowiskowe śliza zamieszkującego czyste, płytkie
rzeki oraz przybrzeżną strefę jezior o piaszczysto-żwirowym dnie.
Przeprowadzono rozród kontrolowany z użyciem 10 samic i 8 samców śliza
po dwukrotnej iniekcji hormonalnej. Omówiono przebieg podchowu larw śliza,
które po 30 dniach osiągnęły średnią masę 207,5 mg
i długość ciała
*00035*
pl
Czas latencji
a potencjał rozrodczy samców ryb karpiowatych. Cejko, Beata I. W:
Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red.
Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn:
Wydaw.IRS 2014, s.237-246, il. +bibliogr. 33 poz.
Omówiono
wpływ czasu po stymulacji hormonalnej na objętość pozyskanego nasienia, liczbę
plemników oraz ich ruchliwość u brzany, karasia pospolitego, karpia, lina
i jazia. Wykazano, że u gatunków ciepłolubnych, których rozród odbywa
się w temperaturach 19-
*00039*
pl
Porównanie
przydatności różnych pasz komercyjnych do podchowu młodocianych ryb
karpiowatych w warunkach kontrolowanych. Wach, Stefan; Sikorska, Justyna.
W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.281-288, il. +bibliogr. 9 poz.
Młodociane
osobniki płoci, karasia pospolitego, brzanki i lina, umieszczono
w akwariach wyposażonych w systemy recyrkulacyjne o temperaturze
wody
*00040* pl
Różnice
w składzie chemicznym ciała młodych stadiów ryb karpiowatych żywionych
paszą startową lub pokarmem naturalnym. Sikorska, Justyna. W: Wylęgarnictwo
organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława
Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014
s.289-297, il. +bibliogr. 18 poz.
Omówiono
skład chemiczny ciała młodych stadiów karasia pospolitego, lina, strzebli błotnej
i brzany, żywionych pokarmem naturalnym oraz komercyjnymi paszami
startowymi. Porównano zawartość tłuszczu, białka i popiołu oraz
makroelementów (Ca, P, Mg) niezbędnych do prawidłowej mineralizacji szkieletu
w ciele ryb. Stwierdzono, że żywienie młodych stadiów ryb karpiowatych wyłącznie
paszami startowymi może być przyczyną niedoboru w ich ciele pierwiastków
niezbędnych do prawidłowego wzrostu i rozwoju układu kostnego, jak również
przyczyniać się do nadmiernego otłuszczenia ciała. Wykazano, że ze względów
ekonomicznych i zdrowotnych należy stosować żywienie ekstensywne
i dbać o wzbogacanie diety w pokarm naturalny.
*00082*
en
Cytological comparison of gill chloride
cells and blood serum ion concentrations in kutum (Rutilus frisii kutum)
spawners from brackish (Caspian Sea) and fresh water (
Badano
rozmiary i liczebność komórek chlorkowych oraz koncetrację jonów
w surowicy krwi u płoci kutum celem wyjaśnienia i lepszego
zrozumienia procesów osmoregulacyjnych. Próbki skrzeli analizowano
histologicznie i pod względem zawartości Na, Cl, K i Mg. Koncentracja
tych jonów i ciśnienie osmotyczne u dojrzałych ryb z wody słonawej
były istotnie wyższe niz u ryb w wodzie słodkiej. Komórki chlorkowe
u ryb w wodzie morskiej były większe, a ich średnia liczba
wynosiła 16,92, zaś w wodzie słodkiej ich
rozmiary były mniejsze, a ich liczba średnio wynosiła 6,57.
*00083*
en
Metal effects on histological and
biochemical parameters of common rudd (Scardinius erythrophthalmus L.). Wpływ
metali na parametry histologiczne i biochemiczne wzdręgi (Scardinius
erythrophthalmus L.). Georgieva, Elenka; Stoyanova, Stela; Velcheva, Iliana;
Vasileva, Tonka; Bivolarski, Veselin; Iliev, Ilia; Yancheva, Vesela. -
Arch.Pol.Fish. 2014 vol.22 fasc.3 s.197-206,
il. bibliogr.
Zbiornik
Topolnitsa jest jednym z największych zbiorników sztucznych w Bułgarii.
Leży w regionie zanieczyszczonym przez kopalnie miedzi, dlatego badano
w jego wodach i wątrobie ryb (u wzdręgi) zawartość As, Cd, Cu, N, Pb
i Zn. Zawartość metali w wodzie ulegała wahaniom, ale zawartość As
i Cu utrzymywała się stale na poziomie przekraczającym dopuszczalne dawki.
U ryb badano budowę morfologiczną wątroby oraz aktywność LDH, ALAT
i ASAT. Zawartość metali w tkankach ryb była istotnie wyższa niż
w wodzie. Obserwowano zmiany degeneracyjne i nekrotyczne w wątrobie
oraz wyższą aktwyność LDH, ALAT i ASAT. Uzyskane wyniki świadczą
o negatywnym wpływie zanieczyszczeń na ryby.
RYBY ŁOSOSIOWATE
*00029*
pl
Efekty
zastosowania różnych metod znakowania w wybranych gospodarstwach rybackich
w celu kontroli śmiertelności potarłowej ryb łososiowatych - wnioski
praktyczne. Kowalski, Radosław; Judycka, Sylwia; Sarosiek, Beata; Cejko, Beata;
Dryl, Katarzyna; Pirtań, Ziemowit; Grudniewska, Joanna; Dobosz, Stefan; Jesiołowski,
Marcin. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.185-187, il. +bibliogr. 4 poz.
Scharakteryzowano
funkcjonalność znakowania ryb metodą fluorescencyjną znaczkami elastomerowymi
oraz znaczkami PIT (Pasive Integrated Transponder). Wykazano, że oba rodzaje
znaczków trwale utrzymują się w ciele ryb łososiowatych, przez co
identyfikacja poznakowanych osobników możliwa jest podczas całego ich życia.
W przypadku śnięć identyfikacja ryb znakowanych elastomerami jest łatwiejsza
i szybsza w porównaniu z wykorzystaniem znaczków PIT, gdzie
zachodzi konieczność posiadania przenośnych skanerów. Czasochłonność obu
procedur znakowania ryb jest podobna.
BIOLOGIA PSTRĄGA
*00084*
en
Oxidative stress biomarkers in different tissues of
rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) exposed to Disinfectant-CIP formulated with
peracetic acid and hydrogen peroxide. Biomarkery stresu oksydacyjnego w różnych
tkankach pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) eksponowanego w środku
dezynfekcyjnym CIP utworzonym z kwasu nadoctowego i nadtlenku wodoru.
Tkachenko,
Halyna; Kurhaluk, Natalia; Grudniewska, Joanna. - Arch.Pol.Fish. 2014 vol.22 fasc.3 s.207-219, il.
bibliogr.
Badano wpływ
środka dezynfekcyjnego CIP na biomarkery stresu oksydacyjnego: poziom
peroksydacji lipidów (LPO) i zawartość karbonylu oksydacyjnie
zmodyfikowanych białek oraz SOD - dysmutazę, CAT - katalazę, redukcję
glutationu (GR), peroksydazę glutationu (GPx), a także całkowitą zdolność
antyoksydacyjną w mięśniach, skrzelach, wątrobie i tkankach serca
pstrąga tęczowego. Ekspozycja w CIP prowadziła do istotnego obniżenia LPO
w mięśniach. Zahamowanie aktywności SOD i CAT w tkankach wynikało
prawdopodobnie z powodu wzrostu stresu oksydacyjnego. Analiza korelacji między
badanymi biomarkerami a obroną antyoksydacyjną potwierdza kluczową rolę
SOD i CAT wobec stresu wywołanego przez CIP.
CHÓW I HODOWLA PSTRĄGA
*00037*
pl
Zastosowanie
rozrzedzalnika glukoza-metanol do kriokonserwacji nasienia neosamców pstrąga tęczowego
(Oncorhynchus mykiss) skutkuje wysoką ruchliwością i zdolnością zapładniającą
plemników po rozmrożeniu. Dietrich, Grzegorz J.; Nynca, Joanna; Dobosz, Stefan;
Zalewski, Tomasz; Ciereszko, Andrzej. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych
a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia,
Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014,
s.257-265, il. +bibliogr. 20 poz.
Oceniono
parametry ruchu plemników nasienia świeżego i konserwowanego oraz zdolność
zapładniającą nasienia kriokonserwowanego neosamców pstrąga tęczowego. Do
kriokonserwacji nasienia neosamców pstrąga tęczowego zastosowano jako
rozrzedzalnik roztwór glukozo-metanol w stosunku 1:9
oraz ekwilibrację przez 15 min. Stwierdzono bardzo wysoką zdolność zapładniającą
rozmrożonego nasienia neosamców pstrąga tęczowego uzyskaną przy bardzo niskim
stężeniu plemników. Uzyskane wartości były zbliżone do zapłodnienia świeżym
nasieniem pstrąga tęczowego. Wykazano, że 15-minutowa ekwilibracja poprawia
parametry ruchu plemników w świeżym nasieniu.
*00038* pl
Efektywna
metoda kriokonserwacji nasienia pstrąga potokowego (Salmo trutta m. fario)
i pstrąga źródlanego (Salvelinus fontinalis) przy użyciu rozrzedzalnika
glukoza-metanol. Nynca, Joanna; Dietrich, Grzegorz J.; Dobosz, Stefan; Liszewska,
Ewa; Karol, Halina; Zalewski, Tomasz; Grudniewska, Joanna; Ciereszko, Andrzej.
W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014 s.267-279, il. +bibliogr.
16 poz.
Omówiono
parametry ruchu plemników nasienia świeżego i kriokonserwowanego, jego
zdolność zapładniającą oraz koncentrację plemników i osmolalność plazmy
nasienia pstrąga potokowego i pstrąga źródlanego poddanego kriokonserwacji
z wykorzystaniem
*00049*
pl
Praktyczne
wdrożenia doskonalące metody chowu i hodowli pstrąga tęczowego
(Oncorhynchus mykiss Walbaum, 1792) - zalecenia z wybranych badań własnych.
Wiśniewska, Anna M.; Szarek, Józef; Guziur, Janusz; Dobosz, Stefan;
Sidoruk, Marcin; Szynaka, Beata; Zakrzewski, Janusz. - Komun.Ryb. 2014 nr 3 (140) s.1-7, il. bibliogr. summ.
W latach
2010-2012 prowadzono kompleksowe badania w gospodarstwach pstrągowych
stosujących technologię jednokrotnego wykorzystania wody (OOH)
i technologię recyrkulacji wód (RAS). Uzyskane wyniki badań
patomorfologicznych, analizy biometryczne i parametry
jakości wody poddano analizie statystycznej. Zaleca się wdrożenia
w postaci kompleksowej metody oceny patomorfologicznej ryb, zastosowanie
zmodyfikowanej pompy w postaci śruby Archimedesa i sortownicy
automatycznej. Należy wykonywać często pomiary zawartości tlenu w wodzie.
*00112*
pl
Akwakultura słodkowodna
pstrągów w Unii Europejskiej. Kulikowski, Tomasz. - Mag.Przem.Ryb.
2014 nr 5 (101) s.39-42, il.
Omówiono
aktualną sytuację hodowli pstrągów na świecie i w Unii Europejskiej (UE).
W 2011 r. w Europie wielkość produkcji pstrągów hodowlanych wynosiła
177 000 ton. Stwierdzono, że najwyższe indywidualne spożycie pstrąga występuje
w krajach Europy Północnej (Finlandia, Dania, Estonia), gdzie konsumpcja
przekracza 3 kg/osobę/rocznie. Najniższe spożycie zanotowano na Malcie, Węgrzech
i Słowacji - ok. 10 dkg/osobę/rocznie. Scharakteryzowano rynek
i handel pstrągami w krajach UE. Wskazano potrzebę rozwoju
dystrybucji, poszerzenia oferty i kampanii promocyjnej w celu
wykorzystania potencjału rynkowego pstrąga w krajach UE.
INNE ŁOSOSIOWATE
*00018*
pl
Czy obecność
larw miętusa (Lota lota) może mieć wpływ na przeżywalność narybku troci (Salmo trutta m. trutta) w cieku?. Czerniawski,
Robert; Domagała, Józef; Krepski, Tomasz; Sługocki, Łuksz; Pilecka-Rapacz, Małgorzata.
W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.51-57, il. +bibliogr. 19 poz.
W kwietniu
2013 roku do górnych odcinków niewielkich cieków (Trawna i Chajnówka
w obrębie Szczecinka) wsiedlono 500 osobników wylęgu pływającego troci wędrownej,
gdzie wcześniej wprowadzono 100 tys. wylęgu miętusa. Po odłowach narybku troci
w sierpniu badano współczynnik kondycji ryb, względny przyrost masy ciała
oraz przeżywalność. Uzyskano dobre wyniki wzrostu i przeżywalności (ok. 50
proc.) oraz wysokie wartości wskaźnika kondycji ryb w obu ciekach.
*00052*
pl
Zarybianie
polskich obszarów morskich w 2012 roku. Bartel, Ryszard; Kardela, Janina.
- Komun.Ryb. 2014 nr 3 (140) s.21-28, il.
bibliogr.
Podano
rodzaje, miejsca, liczebność i wartość wypuszczonego do wód materiału
zarybieniowego w ramach realizacji zadania „Zarybianie polskich obszarów
morskich w 2012 r.“ W materiale zarybieniowym znajdowały się następujące
gatunki ryb: troć, łosoś, certa, sieja, jesiotr. Wymieniono hodowców
i liczebność wyprodukowanego przez nich materiału zarybieniowego. Omówiono
problem znakowania ryb i zwracania znaczków ze znakowanych ryb.
*00093*
en
Occurrence of coho salmon, Oncorhynchus kisutch
(Actinopterygii: Salmoniformes: Salmonidae), off the west coast of Baja
California Sur,
Po raz
pierwszy u wybrzeży Meksyku odnotowano pojawienie się kiżucza (łososia
pacyficznego). Było to w miejscu oddalonym o 690 km od granic rejonu
występowania tego gatunku, uznawanego jako jego
geograficzne rozmieszczenie. Złowiony okaz to samica o standardowej długości
RYBY SZCZUPAKOWATE
*00011*
pl
Odłowy
tarlaków szczupaka w województwie warmińsko-mazurskim - uwagi na temat jakości filetów ryb po tarle. Zakęś, Zdzisław;
Szczepkowski, Mirosław; Pietrzak-Fiećko, Renata; Modzelewska-Kapituła,
Monika; Hornatkiewicz-Żbik, Anna. W: Zrównoważone korzystanie
z zasobów rybackich na tle ich stanu w 2013 roku. Pod red. M.
Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.143-154, il.
+bibliogr. 10 poz.
W latach
2006-2013 na Mazurach średni roczny limit na odłów tarlaków szczupaka wynosił
73 tony (wydawano 66 zezwoleń rocznie). Omówiono wydajność rzeźną
i podstawowy skład chemiczny filetów szczupaka w okresie przedtarłowym
i potarłowym. Wykazano, że filety pochodzące z okresu potarłowego są
istotnie gorszym źródłem kwasów tłuszczowych (EPA, DHA), mają niższą masę mięśniową
i są trudniejsze w obróbce technologicznej. Stwierdzono, że właściwszym
rozwiązaniem byłoby uwalnianie ryb po tarle do zbiorników wodnych,
z których były złowione.
*00019* pl
Efektywność
zarybień stawów ziemnych różnymi grupami wielkości narybku szczupaka (Esox
lucius) i sandacza (Sander lucioperca) wychowanymi w systemach
recyrkulacyjnych - wyniki wstępne. Szczepkowski, Mirosław; Zakęś, Zdzisław;
Kapusta, Andrzej; Szczepkowska, Bożena; Hopko, Marek; Jarmołowicz,
Sylwia; Kowalska, Agata; Kozłowski, Michał; Partyka, Konrad; Piotrowska, Iwona;
Wunderlich, Krzysztof. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw. IRS 2014, s.59-66, il. +bibliogr. 9 poz.
Narybek
szczupaka i sandacza o różnej początkowej masie ciała podchowywano
w systemach recyrkulacyjnych RAS na paszach komercyjnych. Poznakowanym
znaczkami elastomerowymi narybkiem obsadzono stawy ziemne. Po jesiennym odłowie
dokonano pomiarów masy i długości ciała, obliczono przyrost, przeżywalność,
współczynnik kondycji i retencję znaczków. U wszystkich grup wielkości
narybku obu gatunków (od 1 do
*00024*
pl
Zastosowanie
biotelemetrii do gospodarowania populacjami ryb drapieżnych w jeziorach.
Kapusta, Andrzej; Szczepkowski, Mirosław; Zakęś, Zdzisław. W: Wylęgarnictwo
organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława
Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014,
s.137-147, il. +bibliogr. 21 poz.
Przedstawiono
wyniki badań telemetrycznych dotyczących ekologii szczupaka i sandacza
w dwóch jeziorach eutroficznych na Mazurach (Warniak i Dgał Mały).
Szczupaki zaopatrzono w nadajniki radiowe a sandacze
w akustyczne nadajniki telemetryczne. Badano przeżywalność oraz wybrane
aspekty związane z aktywnością ryb. Zaprezentowano praktyczne możliwości
zastosowania wyników uzyskanych za pomocą różnorodnych metod telemetrycznych.
RYBY OKONIOWATE
*00010*
pl
Wstępne
wyniki zarybień jezior narybkiem sandacza wychowanym w systemach
recyrkulacyjnych. Szczepkowski, Mirosław; Zakęś, Zdzisław; Wunderlich,
Krzysztof; Szczepkowska, Bożena; Kapusta, Andrzej. W: Zrównoważone
korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu w 2013 roku. Pod
red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw. IRS 2014,
s.133-142, il. +bibliogr. 11 poz.
W latach
2011-2013 przeprowadzono zarybianie jezior Brożówka i Sejny trzema
sortymentami sandacza o ciężarze 1-
*00024* pl
Zastosowanie biotelemetrii do gospodarowania populacjami ryb
drapieżnych w jeziorach. Kapusta, Andrzej; Szczepkowski, Mirosław;
Zakęś, Zdzisław. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.137-147, il. +bibliogr. 21 poz.
Przedstawiono
wyniki badań telemetrycznych dotyczących ekologii szczupaka i sandacza
w dwóch jeziorach eutroficznych na Mazurach (Warniak i Dgał Mały). Szczupaki
zaopatrzono w nadajniki radiowe a sandacze w akustyczne
nadajniki telemetryczne. Badano przeżywalność oraz wybrane aspekty związane
z aktywnością ryb. Zaprezentowano praktyczne możliwości zastosowania
wyników uzyskanych za pomocą różnorodnych metod telemetrycznych.
*00027*
pl
Efekty
znakowania młodocianego sandacza (Sander lucioperca) znaczkami PIT w mięśnie
pokryw skrzelowych. Zakęś, Zdzisław; Hopko, Marek; Partyka, Konrad. W: Wylęgarnictwo
organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red.
Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn:
Wydaw.IRS 2014 s.163-174, il. +bibliogr. 21 poz.
Badano wpływ
dopoliczkowego znakowania znaczkami PIT na behawior, wskaźniki hodowlane (masę
ciała, dzienny przyrost masy ciała, współczynnik pokarmowy, przeżywalność)
i retencję znaczków u dwóch grup wielkościowych młodocianego
sandacza. Wykazano, że implantacja znaczków PIT u sandacza o masie
powyżej
RYBY WĘGORZOWATE
*00007*
pl
Postęp
realizacji planów gospodarowania zasobami węgorza w Europie. Nermer,
Tomasz; Robak, Stanisław. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich
na tle ich stanu w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa.
Olsztyn: Wydaw. IRS 2014, s.105-111, il. +bibliogr. 6 poz.
Omówiono
działania na rzecz ochrony węgorza i stopień ich wykorzystania
w pierwszych latach realizacji planów zarządzania europejską populacją węgorza.
W 2013 r. ICES oszacowało zasoby węgorza w Europie w oparciu
o dwie metody: rekrutacji i ilościową. Przedstawiono problemy związane
z wdrażaniem planów gospodarowania zasobami węgorza zgodnie z rozporządzeniem
1100/2007.
*00008*
pl
Prace nad
poprawą skuteczności adaptacji narybku węgorza podchowywanego do warunków
naturalnych. Szkudlarek, Maciej; Robak, Stanisław; Szczerbowski, Andrzej; Łuczyński,
Marek; Chmieliński, Piotr; Bogacka-Kapusta, Elżbieta; Kapusta, Andrzej. W:
Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu w 2013
roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014,
s.113-120, il. +bibliogr. 4 poz.
W celu
wyprodukowania materiału zarybieniowego węgorza o jak największych zdolnościach
adaptacyjnych przeprowadzono dwa eksperymenty. W pierwszym doświadczeniu
przez 4 tygodnie w warunkach kontrolowanych żywiono narybek węgorza
kombinacją pokarmu naturalnego i paszą sztuczną, a następnie
poznakowane osobniki wpuszczono do stawu ziemnego w Pasłęku. W drugim
doświadczeniu analizowano wpływ dokarmiania paszą sztuczną na zachowanie
hodowlanego narybku węgorza po przeniesieniu go do środowiska naturalnego.
Omówiono wskaźniki biometryczne i hodowlane ryb w obu eksperymentach.
*00062*
pl
Wielkość
i podstawowe charakterystyki odłowów węgorza europejskiego z wód
obwodów rybackich w 2013 roku. Wołos, Arkadiusz; Mickiewicz, Maciej.
- Komun.Ryb. 2014 nr 4 (141) s.16-20, il. bibliogr.
Na
podstawie 64 ankiet od podmiotów użytkujących ponad 290 tys. ha wód
w dorzeczach Wisły i Odry analizowano wielkość odłowów gospodarczych,
wędkarskich i kłusowniczych węgorza europejskiego. W 2013 roku wyniosły
one odpowiednio: 88,8 ton; 26,7 ton; 27,5 ton (w sumie
143 tony), a więc w porównaniu z rokiem 2012 były one niższe
o 5,5 proc. Stwierdzono zwiększenie udziału narzędzi pułapkowych, przy
jednoczesnym spadku używania przestaw w odłowach węgorza, a
w konsekwencji nastąpiło zwiększenie udziału węgorza żółtego (żerującego)
kosztem zmniejszenia udziału węgorza srebrzystego (spływającego) w całkowitych
odłowach tego gatunku. W 2013 r. zanotowano spadek odłowów wędkarskich
i kłusowniczych.
*00074*
pl
Stadia
rozwojowe węgorza - nowe doniesienia z dziedziny badań naukowców
niemieckich nad reprodukcją węgorza europejskiego. Nagel,
Florian. - Prz.Ryb. 2014 nr 4 (136) s.29-31, il.
Za: Fischer and Teichwirt 2013 nr 5 s.171-173
Przedstawiono
badania prowadzone przez Żeglarską Spółkę Akwakultura z Buesum (Niemcy)
nad optymalizacją procesu dojrzewania i wylęgania węgorza dla celów
praktycznych. Opisano i zilustrowano fotograficznie poszczególne stadia
dojrzewania w obiegach zamkniętych osobników żeńskich i męskich węgorza,
kontrolowane zapłodnienie i po 40 godzinach uzyskanie larw. Brak pokarmu
startowego dla larw stanowi kluczowy problem w reprodukcji węgorza.
RYBY LIPIENIOWATE
*00061*
pl
Stan
populacji lipienia europejskiego Thymallus thymallus (L.) w dorzeczu
Dunajca w świetle wyników rejestracji połowów wędkarskich. Augustyn,
Leszek; Nowak, Michał. - Komun.Ryb. 2014 nr 4 (141)
s.9-15, il. bibliogr. summ.
Analizowano
indywidualne rejestry połowów wędkarskich na podstawie ankiet stanowiących 72,9 proc. zwrotów w latach 1999-2012 w czterech
obwodach rybackich na Dunajcu i obwodzie rybackim na Popradzie. Podano
wielkość połowów ryb: lipieni, pstrągów potokowych, innych łososiowatych,
karpiowatych reofilnych, drapieżnych i innych oraz strukturę presji wędkarskiej.
Omówiono wpływ uruchomionych w 1997 r. elektrowni wodnych na ichtiofaunę
oraz gospodarkę zarybieniową w tym rejonie. Szczególną uwagę poświęcono połowom
lipieni i zarybieniom tym gatunkiem. Zauważono, że mieszanie
autochtonicznych i obcych populacji lipieni może mieć negatywne skutki
genetyczne.
RYBY SIEJOWATE
*00023* pl
Ocena stopnia
hybrydyzacji siei (Coregonus lavaretus) z pelugą (Coregonus peled)
w Polsce. Popopvic, Danijela; Szczepkowski, Mirosław; Heese, Tomasz; Węgleński,
Piotr; Stankovic, Anna. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność.
Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś,
Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.103-112, il.
+bibliogr. 27 poz.
Oceniano
przydatność zestawu 12 loci mikrosatelitarnych w rozróżnieniu osobników
siei i pelugi oraz stopień hybrydyzacji między tymi gatunkami
w wybranych populacjach siei. Sieja pochodziła z jezior Miedwie
i Wisztynieckiego oraz z Zalewu Szczecińskiego, a peluga
z ośrodka zarybieniowego na Litwie. W trzech populacjach siei nie
stwierdzono obecności hybryd pomiędzy sieją i pelugą. Zastosowane loci
msDNA stanowią odpowiednie markery genetyczne, pozwalające na rozróżnienie siei
i pelugi oraz identyfikację hybryd między nimi.
*00041*
pl
Wpływ
stosowania różnych pasz na wybrane wskaźniki chowu młodocianej siei (Coregonus
lavaretus). Wunderlich, Krzysztof; Szczepkowski, Mirosław; Kozłowski,
Michał; Szczepkowska, Bożena. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych
a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia,
Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014,
s.299-307, il. +bibliogr. 25 poz.
Przeprowadzono
podchów młodocianej siei o początkowej masie ciała
*00042*
pl
Zastosowanie
bezinwazyjnej metody szczepienia siei (Coregonus lavaretus) w systemie
recyrkulacyjnym. Szczepkowska, Bożena; Terech-Majewska, Elżbieta;
Piotrowska, Iwona; Siwicki, Andrzej K.; Stabiński, Robert; Szczepkowski,
Mirosław. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty
Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.309-314, il. +bibliogr. 4 poz.
Przeprowadzono
szczepienie narybku siei o masie ciała
RYBY SUMOWATE
*00091*
en
Growth, cannibalism, and survival relations in larvae
of European catfish, Silurus glanis (Actinopterygii: Siluriformes: Siluridae) -
attempt to mitigate sibling cannibalism. Wzrost, kanibalizm i relacje z przeżywalnością
larw suma europejskiego, Silurus glanis (Actinopterygii: Siluriformes:
Siluridae) - próby złagodzenia kanibalizmu wśród rodzeństwa. Król, Jarosław;
Flisiak, Wojciech; Urbanowicz, Piotr; Ulikowski, Dariusz. - Acta Ichth.Piscat.
2014 vol.44 nr 3 s.191-199, il. bibliogr.
Badano
relacje wzrost-kanibalizm-przeżywalność u larw hodowlanych suma
europejskiego. Oceniano też możliwość redukcji kanibalizmu poprzez
suplementowanie paszy tryptofanem. Dwa 30-dniowe eksperymenty przeporwadzono
w warunkach 0 światła - 24 godz. ciemności w temperaturze 26,5 -
*00110*
pl
Kirysek spiżowy
Corydoras aeneus (Gill, 1858) w nowoczesnych badaniach naukowych. Duda,
Arkadiusz. - Komun. Ryb. 2014 nr 5 (142)
s.30-32, il. bibliogr.
Kirysek
spiżowy w warunkach naturalnych występuje w Ameryce Płd., a
w akwarystyce jest najpopularniejszą rybą z rodzaju sumokształtnych.
Ryba ta jest atrakcyjnym obiektem dla środowiska naukowego ze względu na łatwość
prowadzenia badań. Prowadzone obserwacje dotyczą orientacji ryb
w przestrzeni, techniki pływania, słuchu form albinotycznych, rozrodu oraz
oddychania jelitowego powietrzem atmosferycznym.
INNE RYBY SŁODKOWODNE
*00054*
pl
Słów kilka
o niebiańskim danio perłowym. Wiszniewski, Grzegorz. - Komun. Ryb. 2014 nr 3 (140) s.32-34, il. bibliogr.
Omówiono
taksonomię, występowanie, budowę morfologiczną, rozmnażanie i podchów wylęgu
Danio margaritatus (Roberts 2007) - ryby akwariowej odkrytej w 2006 roku.
Pozyskiwanie tego gatunku w warunkach naturalnych spowodowało gwałtowny
spadek liczebności dzikich populacji. Opracowanie rozrodu w warunkach
hodowlanych powstrzymało groźbę wyginięcia gatunku.
*00092*
en
Genetic structure among four populations of
paddlefish, Polyodon spathula (Actinopterygii: Acipenseriformes:
Polyodontidae), based on disomic microsatellite markers. Struktura genetyczna
u czterech populacji wiosłonosa, Polyodon spathula (Actinopterygii:
Acipenseriformes: Polyodontidae) w oparciu o disomiczne markery
mikrosatelitarne. Zheng, Xueli; Schneider, Kyle; Lowe, Jeremiah D.; Gomelsky,
Boris; Mims, Steve D.; Bu, Shuhai. - Acta Ichth.Piscat. 2014 vol.44
nr 3 s.213-219, il. bibliogr.
Badano zróżnicowanie
genetyczne populacji wiosłonosa występującego w geograficznie oddalonych
rejonach. Ryby złowiono w rzekach USA: Alabama, Red, Yellowstone/Missouri,
Ohio. Osiem mikrosatelitarnych loci (PspD102, PspD111, PspB105, PspD9, PspD8,
PspC6, PspH26, PspC10) wykazujących disomiczny model dziedziczenia użyto do
badań bogactwa alleli, heterozygotyczności i zróżnicowania genetycznego.
Badane populacje wykazywały niski stopień zróżnicowania genetycznego z wyjątkiem
populacji z rzeki Alabama, którą uznano za należącą do innej gałęzi.
Pozostałe populacje uznano za przynależne do tej samej gałęzi.
WĘDKARSTWO
*00012*
pl
Presja
i połowy wędkarskie w jeziorach użytkowanych przez gospodarstwa
rybackie w 2012 roku. Wołos, Arkadiusz; Draszkiewicz-Mioduszewska, Hanna;
Trella, Marek. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na tle ich
stanu w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn:
Wydaw.IRS 2014, s.155-164, il. +bibliogr. 2 poz.
W oparciu
o badania ankietowe wędkarzy, łowiących ryby w wodach jezior należących
do 8 gospodarstw rybackich, analizowano sezonowość presji wędkarskiej, jej
wielkość i strukturę gatunkową, a także parametry cechujące wędkarzy
i wielkość odłowów. Wykazano, że w 2012 roku jeden wędkarz wędkował średnio 44,8 dni odławiając
*00051*
pl
Ocena metod
ewidencji amatorskiego połowu ryb w obwodach rybackich. Wołos, Arkadiusz.
- Komun. Ryb. 2014 nr 3 (140) s.12-20, il.
Analizowano
dane o amatorskich połowach ryb za pomocą różnych metod badawczych: na
podstawie rejestracji (rzeki: Skawa, Krynica, Przemsza, Narew, Bug, zbiornik
Tresna), na podstawie oceny szacunkowej (Zbiornik Włocławski), metodą
ankietyzacji (jeziorowe gospodarstwa rybackie na terenie Mazur, Wielkopolski
i Pomorza), metodą bezpośredniej kontroli. Omówiono wady i zalety
poszczególnych metod. Najbardziej wiarygodną metodą jest rejestracja,
a następnie ankietyzacja.
EKONOMIKA I ORGANIZACJA RYBACTWA
*00003*
pl
Sytuacja
ekonomiczno-finansowa podmiotów uprawnionych do rybackiego użytkowania jezior
w 2013 roku. Wołos, Arkadiusz; Mickiewicz, Maciej; Czerwiński,
Tomasz. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich na tle ich stanu
w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014, s.39-49, il. +bibliogr. 1 poz.
Podano
charakterystykę 17 gospodarstw „stawowo-jeziorowych“ oraz 43 „jeziorowych“
z regionów: Mazury, Wielkopolska, Pomorze. Omówiono podstawowe wskaźniki
ekonomiczne (przychody, koszty, rentowność) i produkcyjno-gospodarcze (odłowy,
zarybienia, zatrudnienie). Wskaźnik rentowności w 2013 r. wyniósł 3,44 proc., przychód pochodzący z gospodarki stawowej
przekraczał przychód z produkcji jeziorowej, a całkowite przychody
rozpatrywanych 60 gospodarstw osiągały 94 mln zł.
*00017*
pl
Ranking
znaczenia najważniejszych gatunków ryb w jeziorowej gospodarce
zarybieniowej. Mickiewicz, Maciej. W: Wylęgarnictwo organizmów wodnych
a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława Zakęsia,
Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw. IRS 2014,
s.41-50, il. +bibliogr. 19 poz.
Na
podstawie danych ankietowych z lat 2001-2007 badano intensywność
jeziorowej gospodarki zarybieniowej poszczególnymi gatunkami ryb po
transformacji własnościowej w rybactwie. Analizowano ilości wprowadzonego
materiału zarybieniowego oraz wartość materiału zarybieniowego. Obliczono współczynniki
efektywności ekonomicznej zarybień. Najpopularniejszym w 2013 roku
gatunkiem w gospodarce zarybieniowej był szczupak, następnie lin, węgorz,
sandacz, a średnio popularne były sielawa i karp, do mało popularnych
zaliczono karasia, suma i sieję.
POŁOWY RYB, SPRZĘT POŁOWOWY
*00005*
pl
Wstępne
wyniki monitoringu ichtiofauny jezior i zbiorników zaporowych z zastosowaniem
wontonów jako narzędzie prowadzenia racjonalnej
gospodarki rybacko-wędkarskiej. Heese, Tomasz; Perkowski, Jacek; Komorowski,
Jan; Strzałkowski, Łukasz. W: Zrównoważone korzystanie z zasobów rybackich
na tle ich stanu w 2013 roku. Pod red. M. Mickiewicza i A. Wołosa.
Olsztyn: Wydaw.IRS 2014, s.83-95, il. +bibliogr. 18 poz.
Podano
podstawy naukowe i prawne oraz metodykę prowadzenia monitoringu
ichtiofauny na potrzeby gospodarki rybacko-wędkarskiej. Testy wykonano dla
jezior: Sasek Wielki, Nożyce, Góra i dla Zbiornika Maków, przy użyciu
zestawów sieci stawnych typu wonton. Podano spis gatunków złowionych ryb, liczbę
osobników oraz masę ryb pozyskanych z trzech zestawów sieci.
*00057*
en
The state of inland fisheries in
Scharakteryzowano
rybactwo śródlądowe w Etiopii, stosowane praktyki zarządzania i odłowów,
wielkość zasobów ryb i potencjalną wydajność. Przeanalizowano dane połowowe
z ostatnich 28 lat. W wodach tego kraju występuje 180 gatunków ryb
oraz mięczaki i skorupiaki. Komercyjnie pozyskuje się także glony
i różne gatunki roślin wodnych. W rybactwie pracuje bezpośrednio lub
pośrednio około pół miliona osób. Roczna produkcja ryb z jezior
i zbiorników wodnych może wynosić około 73100 ton, a z rzek około
21400 ton.
*00080*
en
River lamprey, Lampetra fluviatilis L.,
fishery in
Status
minoga rzecznego na Łotwie oceniano na podstawie danych statystycznych połowów
tego gatunku. Obecnie połowy minoga odbywają się na 24 łowiskach w 17 łotewskich
rzekach. Najwięcej minogów odławia się w rzekach: Gauja, Daugava, Venta
i Salaca. Najpopularniejszym narzędziem połowów są żaki, ale też używane są
przegrody i drygawice. Używanie typu narzędzi połowów zależy od parametrów
łowiska. Wysiłek połowowy i typ narzędzi od lat 60-tych, czy 70-tych XX
wieku, uległy dużym zmianom. Roczne połowy minoga rzecznego w 2000 r.
wynosiły 136,4 ton, a w 2010 r. - 72,1 ton.
*00105*
pl
Struktura połowów
rybackich na tle czynników abiotycznych wód w jeziorze Miedwie.
Stepanowska, Katarzyna; Biernaczyk, Marcin; Machula, Sylwia; Kubiak, Jacek. -
Komun.Ryb. 2014 nr 5 (142) s.1-4, il. bibliogr. summ.
Na
podstawie statystyk połowowych przeprowadzono analizę struktury połowów
rybackich na jeziorze Miedwie w latach 2005-2011 na tle zmian
w poziomie trofii jeziora. Badanie zmian wskaźników hydrochemicznych wody
w okresie 1988-2012 wykazało jednoznacznie, że nastąpiło obniżenie poziomu
trofii wód jeziora. Stwierdzono zwiększenie populacji ryb karpiowatych
z 63 proc. całkowitej masy połowowej w 2005 roku do 77 proc.
w 2011 roku przy równoczesnym spadku udziału ryb drapieżnych z 32
proc. do 23 proc. masy złowionych ryb. Zmiana warunków troficznych jeziora nie
znajduje w chwili obecnej odzwierciedlenia w strukturze połowów
rybackich.
URZĄDZENIA DO CHOWU I HODOWLI RYB
*00113*
pl
Natleniacz
nowego typu. Tarnogrodzki, Antoni; Szummer, Andrzej. - Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 5 (101) s.47, il.
Opisano
konstrukcję i działanie nowego typu natleniacza, jednorodnie natleniającego
wodę w basenie hodowlanym, w którym przyrost zawartości
rozpuszczonego tlenu wynosi kilka lub kilkanaście g/m sześc. Na przykładzie
liczbowym omówiono rozwiązanie natlenienia basenu lub stawu do wymaganej
zawartości tlenu - 10 g/m sześc.
ZANIECZYSZCZENIE I OCHRONA RYB
*00048*
pl
Polityka
preferująca czy symulująca ochronę środowiska?. Draganik, Bohdan. -
Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 3 (99) s.57-60, il.
Omówiono
znaczenie pojęcia „Wielkie ekosystemy morskie“, którego opis i zasady
opublikował dr Kenneth Sherman w Biuletynie Morskiego Instytutu Rybackiego
nr 3 w 1992 r. Przedstawiono główne przyczyny zanieczyszczeń wód Morza Bałtyckiego.
Analizowano zagrożenia dla środowiska naturalnego Bałtyku w związku
z położeniem na dnie morza w szwedzkiej strefie ekonomicznej gazociągu
przez rosyjsko-niemiecko-holenderskie konsorcjum Nord Stream.
OCHRONA GATUNKOWA
*00032*
pl
Wstępne
badania dotyczące możliwości rozrodu minoga rzecznego (Lampetra fluviatilis)
w warunkach kontrolowanych. Kujawa, Roman. W: Wylęgarnictwo organizmów
wodnych a bioróżnorodność. Pod. red. Zdzisława
Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn: Wydaw.IRS
2014, s.209-215, il. +bibliogr. 10 poz.
W celu
ochrony i wzmocnienia populacji minoga rzecznego w naszych rzekach
opracowano biotechnologię jego rozrodu i podchowu larw. W trakcie
kilkumiesięcznego przetrzymywania dojrzałych minogów rzecznych w akawarium
obserwowano zmiany zachowań oraz zmiany budowy ciała minogów w okresie
poprzedzającym tarło. Finałem rozrodu minoga rzecznego w warunkach
kontrolowanych było uzyskanie wylęgu, który nadaje się na materiał
zarybieniowy. Zarybianie można przeprowadzić w wybranych odcinkach rzek,
uwzględniając rodzaj podłoża, jego konsystencję i szybkość nurtu wody.
*00055*
pl
Konferencja
naukowa pt. „Aktualny stan i ochrona naturalnych populacji ryb
jesiotrowatych zagrożonych wyginięciem“. Kolman, Ryszard; Trojanowska,
Magdalena; Duda, Arkadiusz; Wiszniewski, Grzegorz. - Komun.Ryb. 2014 nr 3 (140) s.35-37, il.
W dn.
8-11 kwietnia 2014 r. w Ogonkach k. Giżycka hodowcy, naukowcy i urzędnicy
z Polski, Ukrainy, Rosji, Litwy, Łotwy i Białorusi wysłuchali
referatów na temat restytucji jesiotra ostronosego w basenie Morza Bałtyckiego.
Omówiono też stan populacji ryb jesiotrowatych w basenach Morza
Azowskiego, Czarnego i Kaspijskiego oraz tematykę dotyczącą chowu
i zachowań jesiotra ostronosego. Poruszono też tematykę
genetyczno-biologiczną oraz zapoznano się z bazą technologiczną
i badaniami prowadzonymi w Zakładzie Ryb Jeiotrowatych IRS (zakładzie
Instytutu Rybactwa Śródlądowego) w Pieczarkach.
GOSPODARKA WODNA
*00101*
pl
Wyrok Trybunału
Europejskiego w aprawie RDW... Pirtań, Ziemowit. - Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.28-29, il.
Przedstawiono
wyrok Trybunału Europejskiego w sprawie C-525/12 dotyczące skargi Komisji
Europejskiej o stwierdzenie uchybienia Republiki Federalnej Niemiec
w sprawie zobowiązań państwa członkowskiego w zakresie stosowania
Ramowej Dyrektywy Wodnej. Chodziło o ustanowienie zwrotu za usługi wodne -
odpłatności za piętrzenie i korzystanie z wód powierzchniowych.
Podobny spór prowadzi branża akwakultury w Polsce z Ministerstwem Środowiska.
Wyrok TE jest zbieżny ze stanowiskiem środowisk rybackich w rozmowach
z Ministerstwem Środowiska.
PRZETWÓRSTWO RYBNE
*00047*
pl
Z dumą
wyprodukowany [kawior] w Polsce. Redakcja [oprac.]. -
Mag. Przem. Ryb. 2014 nr 3 (99) s.56, il.
Przedstawiono
historię gospodarstwa rybackiego „Gosławice“ spod Konina, które w 2014
roku na targach Seafood Global Expo w Brukseli oferowało czarny kawior pod
marką Antonius Caviar produkowany w przetwórni pod Olsztynem.
Scharakteryzowano cykl produkcji kawioru i jego walory smakowe. Stado jesiotrów jakimi dysponuje gospodarstwo w Gosławicach
lokuje je na trzeciej pozycji w Europie.
*00050*
pl
Zmiany
zawartości histaminy w konserwach rybnych w trakcie przechowywania chłodniczego.
Ochrem, Andrzej; Zapletal, Piotr; Szczuka, Maria; Trzyniec, Karolina;
Styrna, Grzegorz. - Komun.Ryb. 2014 nr 3 (140)
s.8-11, il. bibliogr. summ.
Badano
zawartość histaminy w konserwach rybnych po otwarciu i po tygodniowym
przechowywaniu w temperaturze
*00077*
pl
Tendencje
w konsumpcji ryb i owoców morza w Polsce. Hryszko, Krzysztof. -
Mag.Przem.Ryb. 2014 nr 4 (100) s.22-26, il.
Omówiono
wielkość i strukturę gatunkową ryb spożywanych w Polsce w latach
1994-2013. W 2013 r. spożycie ryb i owoców morza w Polsce wynosiło 12,6 kg/mieszkańca rocznie. W gospodarstwach domowych
ryby świeże i mrożone stanowiły 61 proc. spożywanych ryb, w tym udział
ryb morskich wynosił 41 proc., a słodkowodnych 20 proc., pozostałą część
spożywano w postaci przetworzonej. Najwięcej ryb i przetworów rybnych
konsumowali emeryci i renciści. Scharakteryzowano konsumpcję ryb
w poszczególnych województwach Polski.
*00102*
pl
Produkcja,
spożycie i handel rybami na świecie. Kiełpiński, Maciej. - Prz.Ryb. 2014 nr 5 (137) s.30-32, il.
Podano wg.
statystyk FAO wielkość spożycia ryb słodkowodnych i morskich
w krajach Europy oraz udział ryb w diecie człowieka
w poszczególnych krajach na świecie. W roku 2011 łącznie
wyprodukowano 120 mln ton ryb, z czego 60 proc. stanowiły gatunki morskie,
a 35 proc. - gatunki hodowlane. Spośród gatunków hodowlanych 85 proc.
stanowiły ryby słodkowodne, produkowane zwłaszcza w krajach azjatyckich.
Spożycie ryb jest w dużym stopniu uzależnione od regionu geograficznego
i pośrednio od dostępu do morza oraz zamożności społeczeństwa.
SKORUPIAKI I MIĘCZAKI UŻYTKOWE
*00020*
pl
Wykorzystanie
materiału obsadowego raków pozyskanego w warunkach kontrolowanych
w celu poprawy bioróżnorodności jezior. Ulikowski, Dariusz. W: Wylęgarnictwo
organizmów wodnych a bioróżnorodność. Pod. red.
Zdzisława Zakęsia, Krystyny Demskiej-Zakęś, Agaty Kowalskiej. Olsztyn:
Wydaw.IRS 2014, s.67-78, il. +bibliogr. 29 poz.
Jeziora
Dgał Mały i Warniak zaraczono materiałem obsadowym raków błotnych
pozyskanym podczas przyspieszonego rozrodu w warunkach kontrolowanych
i podchowanym z wykorzystaniem dokarmiania paszami sztucznymi.
W jeziorze Dgał Mały po 8 latach stwierdzono współbytowanie populacji raka
pręgowatego (87 proc.) i raka błotnego (13 proc.). W jeziorze
Warniak po 5 latach od zaraczenia wykazano obecność raków błotnych (76
osobników). Badania potwierdziły przydatność materiału obsadowego raka do
introdukcji.
*00086*
en
Morphometric differentiation in four
populations of signal crayfish, Pacifastacus leniusculus (Dana), in
Badaniami
objęto populacje raka sygnałowego, jedną z rzeki Naryjska Struga
i trzy populacje z jezior: Pobłędzie, Mauda, Staw Płociczno.
Analizowano zróżnicowanie morfometryczne samic i samców stosując analizy
dyskryminacyjne. Szczególne różnice dotyczyły u samic głowotułowia
i szerokości szczypiec, a u samców odwłoku i grubości szczypiec.
Zaobserwowano też różnice morfologiczne między populacjami raków w zależności
od miejsca występowania, raki z rzeki cechowały się mniejszymi rozmiarami
w porównaniu do raków z jezior.