J. Waluga, H. Chmielewski - Jezioro Tajty - Plan Batymetryczny. Wyd. IRS, 1997
Jezioro położone na zachód od Giżycka w bliskim sąsiedztwie miasta.
Zbiornik o dobrze rozwiniętej linii brzegowej, z wyraźnym podziałem na szeroko rozlaną część zachodnią zwaną Tajtami Wrońskimi, od miejscowości leżących na obrzeżach i wąską, długą część wschodnią (Tajty Długie). Niewielkie, płaskie wysepki urozmaicają powierzchnię jeziora.
Rzeźba obrzeży jeziora jest zróżnicowana: brzegi Tajt Wrońskich są w przewadze płaskie, miejscami łagodnie wyniesione. Część północnych obrzeży zajmują podmokłe łąki i torfowiska, brzegi części wschodniej są wysokie, niekiedy strome, sam kraniec wschodni jest niski i płaski. Jezioro otaczają pola i łąki; małe kępy leśne występują przy wschodnich krańcach. Dno zbiornika i znaczne połacie stoków ławicy są muliste, miejscami piaszczyste; wypłycenia i górki podwodne Tajt Wrońskich oraz okolice przewężenia pokrywają żwiry i miejscami kamienie.
Jezioro miernie zarośnięte, bogatsza roślinność występuje u północno-wschodnich brzegów Tajt Wrońskich oraz na brzegach przeciwległych i wokół wysp.
Wśród roślinności wynurzonej, która porasta prawie całą linię brzegową, dominuje trzcina, tworząc miejscami niezbyt rozległe, zwarte trzcinowiska; ponadto występują m.in. pałki, sitowie i tatarak. Z roślinności zanurzonej przeważają rdestnice.
Pogłowie ryb urozmaicone, przeważają leszcze, płocie, szczupaki.
Jezioro łączy się od południa z Niegocinem Kanałem Niegocińskim, a od północy krótkim kanałem Piękna Góra z Kisajnem.
Dzierżawcą jeziora jest Zarząd Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w Suwałkach. Jezioro jest udostępnione do wędkowania jako łowisko zwykłe na zasadach określonych przez dzierżawcę. Zbiornik objęty strefą ciszy.