KOMUNIKATY RYBACKIE

Nr 5 (136)/2013, 13-44

  • Back

Węgorze z Polski wędrują na tarliska


Stanisław Robak1, Tomasz Nermer2

1Zakład Ichtiologii, Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
2Morski Instytut Rybacki – Państwowy Instytut Badawczy w Gdyni


Z początkiem obecnego wieku węgorz europejski Anguilla anguilla (L.) stał się obiektem szczególnego zainteresowania światowych instytucji i organizacji związanych z gospodarką rybacką i ochroną środowiska. To zainteresowanie wynika z faktu, iż w trakcie wieloletnich obserwacji populacji generalnej i analizy zebranych materiałów badawczych stwierdzono ogromny spadek liczby osobników w populacji i wobec – zdaniem naukowców – realnego zagrożenia wyginięcia gatunku opracowano strategię jego ochrony na obszarze naturalnego występowania. Kraje, na terenie których węgorz w sposób naturalny występuje lub występował zobowiązane zostały do opracowania i wdrożenia narodowych planów gospodarowania jego zasobami w taki sposób, aby odtworzyć populację do poziomu sprzed okresu oddziaływania antropogennnego (rozporządzenie WE 1100/2007.)

Zasadniczym założeniem planu odbudowy populacji węgorza europejskiego na świecie jest przede wszystkim racjonalne zarządzanie jego istniejącymi zasobami, przywrócenie mu naturalnych miejsc występowania oraz swobodnej migracji denatantnej i kontranatantnej poprzez udrożnienie rzek zabudowanych urządzeniami hydrotechnicznymi pozbawionymi przepławek.